Matthæus 14
1 Paa den Tid hørte Fjerdingsfyrsten Herodes Rygtet om Jesus.
ததா³நீம்’ ராஜா ஹேரோத்³ யீஸோ² ர்யஸ²: ஸ்²ருத்வா நிஜதா³ஸேயாந் ஜகா³த்³,
2 Og han sagde til sine Tjenere: „Det er Johannes Døberen; han er oprejst fra de døde, derfor virke Kræfterne i ham.”
ஏஷ மஜ்ஜயிதா யோஹந், ப்ரமிதேப⁴யஸ்தஸ்யோத்தா²நாத் தேநேத்த²மத்³பு⁴தம்’ கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே|
3 Thi Herodes havde grebet Johannes og bundet ham og sat ham i Fængsel for sin Broder Filips Hustru, Herodias's Skyld.
புரா ஹேரோத்³ நிஜப்⁴ராது: பி²லிபோ ஜாயாயா ஹேரோதீ³யாயா அநுரோதா⁴த்³ யோஹநம்’ தா⁴ரயித்வா ப³த்³தா⁴ காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
4 Johannes sagde nemlig til ham: „Det er dig ikke tilladt at have hende.”
யதோ யோஹந் உக்தவாந், ஏத்ஸயா: ஸம்’க்³ரஹோ ப⁴வதோ நோசித: |
5 Og han vilde gerne slaa ham ihjel, men frygtede for Mængden, thi de holdt ham for en Profet.
தஸ்மாத் ந்ரு’பதிஸ்தம்’ ஹந்துமிச்ச²ந்நபி லோகேப்⁴யோ விப⁴யாஞ்சகார; யத: ஸர்வ்வே யோஹநம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’ மேநிரே|
6 Men da Herodes's Fødselsdag kom, dansede Herodias's Datter for dem; og hun behagede Herodes.
கிந்து ஹேரோதோ³ ஜந்மாஹீயமஹ உபஸ்தி²தே ஹேரோதீ³யாயா து³ஹிதா தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ந்ரு’தித்வா ஹேரோத³மப்ரீண்யத்|
7 Derfor lovede han med en Ed at give hende, hvad som helst hun begærede.
தஸ்மாத் பூ⁴பதி: ஸ²பத²ம்’ குர்வ்வந் இதி ப்ரத்யஜ்ஞாஸீத், த்வயா யத்³ யாச்யதே, ததே³வாஹம்’ தா³ஸ்யாமி|
8 Og tilskyndet af sin Moder siger hun: „Giv mig Johannes Døberens Hoved hid paa et Fad!”
ஸா குமாரீ ஸ்வீயமாது: ஸி²க்ஷாம்’ லப்³தா⁴ ப³பா⁴ஷே, மஜ்ஜயிதுர்யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ பா⁴ஜநே ஸமாநீய மஹ்யம்’ விஸ்²ராணய|
9 Og Kongen blev bedrøvet; men for sine Eders og for Gæsternes Skyld befalede han, at det skulde gives hende.
ததோ ராஜா ஸு²ஸோ²ச, கிந்து போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தாம்’ ஸங்கி³நாம்’ ஸ்வக்ரு’தஸ²பத²ஸ்ய சாநுரோதா⁴த் தத் ப்ரதா³தும ஆதி³தே³ஸ²|
10 Og han sendte Bud og lod Johannes halshugge i Fængselet.
பஸ்²சாத் காராம்’ ப்ரதி நரம்’ ப்ரஹித்ய யோஹந உத்தமாங்க³ம்’ சி²த்த்வா
11 Og hans Hoved blev bragt paa et Fad og givet Pigen, og hun bragte det til sin Moder.
தத் பா⁴ஜந ஆநாய்ய தஸ்யை குமார்ய்யை வ்யஸ்²ராணயத், தத: ஸா ஸ்வஜநந்யா: ஸமீபம்’ தந்நிநாய|
12 Da kom hans Disciple og toge Liget og begravede ham, og de kom og forkyndte Jesus det.
பஸ்²சாத் யோஹந: ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய காயம்’ நீத்வா ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயாமாஸுஸ்ததோ யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ வ்ரஜித்வா தத்³வார்த்தாம்’ ப³பா⁴ஷிரே|
13 Og da Jesus hørte det, drog han bort derfra i et Skib til et øde Sted afsides; og da Skarerne hørte det, fulgte de ham til Fods fra Byerne.
அநந்தரம்’ யீஸு²ரிதி நிஸ²ப்⁴ய நாவா நிர்ஜநஸ்தா²நம் ஏகாகீ க³தவாந், பஸ்²சாத் மாநவாஸ்தத் ஸ்²ருத்வா நாநாநக³ரேப்⁴ய ஆக³த்ய பதை³ஸ்தத்பஸ்²சாத்³ ஈயு: |
14 Og da han kom i Land, saa han en stor Skare, og han ynkedes inderligt over dem og helbredte deres syge.
ததா³நீம்’ யீஸு² ர்ப³ஹிராக³த்ய மஹாந்தம்’ ஜநநிவஹம்’ நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: மந் தேஷாம்’ பீடி³தஜநாந் நிராமயாந் சகார|
15 Men da det blev Aften, kom Disciplene til ham og sagde: „Stedet er øde, og Tiden er allerede forløben; lad Skarerne gaa bort, for at de kunne gaa hen i Landsbyerne og købe sig Mad.”
தத: பரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தத³ந்திகமாக³த்ய கத²யாஞ்சக்ரு: , இத³ம்’ நிர்ஜநஸ்தா²நம்’ வேலாப்யவஸந்நா; தஸ்மாத் மநுஜாந் ஸ்வஸ்வக்³ராமம்’ க³ந்தும்’ ஸ்வார்த²ம்’ ப⁴க்ஷ்யாணி க்ரேதுஞ்ச ப⁴வாந் தாந் விஸ்ரு’ஜது|
16 Men Jesus sagde til dem: „De have ikke nødig at gaa bort; giver I dem at spise!”
கிந்து யீஸு²ஸ்தாநவாதீ³த், தேஷாம்’ க³மநே ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, யூயமேவ தாந் போ⁴ஜயத|
17 Men de sige til ham: „Vi have ikke her uden fem Brød og to Fisk.”
ததா³ தே ப்ரத்யவத³ந், அஸ்மாகமத்ர பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்சாஸ்தே|
18 Men han sagde: „Henter mig dem hid!”
ததா³நீம்’ தேநோக்தம்’ தாநி மத³ந்திகமாநயத|
19 Og han bød Skarerne at sætte sig ned i Græsset og tog de fem Brød og de to Fisk, saa op til Himmelen og velsignede; og han brød Brødene og gav Disciplene dem, og Disciplene gave dem til Skarerne.
அநந்தரம்’ ஸ மநுஜாந் யவஸோபர்ய்யுபவேஷ்டும் ஆஜ்ஞாபயாமாஸ; அபர தத் பூபபஞ்சகம்’ மீநத்³வயஞ்ச க்³ரு’ஹ்லந் ஸ்வர்க³ம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்யேஸ்²வரீயகு³ணாந் அநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³த்தவாந், ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகேப்⁴யோ த³து³: |
20 Og de spiste alle og bleve mætte; og de opsamlede det, som blev tilovers af Stykkerne, tolv Kurve fulde.
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா பரித்ரு’ப்தவந்த: , ததஸ்தத³வஸி²ஷ்டப⁴க்ஷ்யை: பூர்ணாந் த்³வாத³ஸ²ட³லகாந் க்³ரு’ஹீதவந்த: |
21 Men de, som spiste, vare omtrent fem Tusinde Mænd, foruden Kvinder og Børn.
தே போ⁴க்தார: ஸ்த்ரீர்பா³லகாம்’ஸ்²ச விஹாய ப்ராயேண பஞ்ச ஸஹஸ்ராணி புமாம்’ஸ ஆஸந்|
22 Og straks nødte han sine Disciple til at gaa om Bord i Skibet og i Forvejen sætte over til hin Side, medens han lod Skarerne gaa bort.
தத³நந்தரம்’ யீஸு² ர்லோகாநாம்’ விஸர்ஜநகாலே ஸி²ஷ்யாந் தரணிமாரோடு⁴ம்’ ஸ்வாக்³ரே பாரம்’ யாதுஞ்ச கா³ட⁴மாதி³ஷ்டவாந்|
23 Og da han havde ladet Skarerne gaa bort, gik han op paa Bjerget afsides for at bede. Og da det blev silde, var han der alene.
ததோ லோகேஷு விஸ்ரு’ஷ்டேஷு ஸ விவிக்தே ப்ரார்த²யிதும்’ கி³ரிமேகம்’ க³த்வா ஸந்த்⁴யாம்’ யாவத் தத்ரைகாகீ ஸ்தி²தவாந்|
24 Men Skibet var allerede midt paa Søen og led Nød af Bølgerne; thi Vinden var imod.
கிந்து ததா³நீம்’ ஸம்முக²வாதத்வாத் ஸரித்பதே ர்மத்⁴யே தரங்கை³ஸ்தரணிர்தோ³லாயமாநாப⁴வத்|
25 Men i den fjerde Nattevagt kom han til dem, vandrende paa Søen.
ததா³ ஸ யாமிந்யாஸ்²சதுர்த²ப்ரஹரே பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜந் தேஷாமந்திகம்’ க³தவாந்|
26 Og da Disciplene saa ham vandre paa Søen, bleve de forfærdede og sagde: „Det er et Spøgelse;” og de skrege af Frygt.
கிந்து ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ஸாக³ரோபரி வ்ரஜந்தம்’ விலோக்ய ஸமுத்³விக்³நா ஜக³து³: , ஏஷ பூ⁴த இதி ஸ²ங்கமாநா உச்சை: ஸ²ப்³தா³யாஞ்சக்ரிரே ச|
27 Men straks talte Jesus til dem og sagde: „Værer frimodige; det er mig, frygter ikke!”
ததை³வ யீஸு²ஸ்தாநவத³த், ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வத, மா பை⁴ஷ்ட, ஏஷோ(அ)ஹம்|
28 Men Peter svarede ham og sagde: „Herre! dersom det er dig, da byd mig at komme til dig paa Vandet!”
தத: பிதர இத்யுக்தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, யதி³ ப⁴வாநேவ, தர்ஹி மாம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமாஜ்ஞாபயது|
29 Men han sagde: „Kom!” Og Peter traadte ned fra Skibet og vandrede paa Vandet for at komme til Jesus.
தத: தேநாதி³ஷ்ட: பிதரஸ்தரணிதோ(அ)வருஹ்ய யீஸே²ரந்திகம்’ ப்ராப்தும்’ தோயோபரி வவ்ராஜ|
30 Men da han saa det stærke Vejr, blev han bange; og da han begyndte at synke, raabte han og sagde: „Herre, frels mig!”
கிந்து ப்ரசண்ட³ம்’ பவநம்’ விலோக்ய ப⁴யாத் தோயே மம்’க்தும் ஆரேபே⁴, தஸ்மாத்³ உச்சை: ஸ²ப்³தா³யமாந: கதி²தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴, மாமவது|
31 Og straks udrakte Jesus Haanden og greb ham, og han siger til ham: „Du lidettroende, hvorfor tvivlede du?”
யீஸு²ஸ்தத்க்ஷணாத் கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ த⁴ரந் உக்தவாந், ஹ ஸ்தோகப்ரத்யயிந் த்வம்’ குத: ஸமஸே²தா²: ?
32 Og da de stege op i Skibet, lagde Vinden sig.
அநந்தரம்’ தயோஸ்தரணிமாரூட⁴யோ: பவநோ நிவவ்ரு’தே|
33 Men de, som vare i Skibet, faldt ned for ham og sagde: „Du er sandelig Guds Søn.”
ததா³நீம்’ யே தரண்யாமாஸந், த ஆக³த்ய தம்’ ப்ரணப்⁴ய கதி²தவந்த: , யதா²ர்த²ஸ்த்வமேவேஸ்²வரஸுத: |
34 Og da de vare farne over, landede de i Genezareth.
அநந்தரம்’ பாரம்’ ப்ராப்ய தே கி³நேஷரந்நாமகம்’ நக³ரமுபதஸ்து²: ,
35 Og da Folkene paa det Sted kendte ham, sendte de Bud til hele Egnen der omkring og bragte alle de syge til ham.
ததா³ தத்ரத்யா ஜநா யீஸு²ம்’ பரிசீய தத்³தே³ஸ்²ஸ்ய சதுர்தி³ஸோ² வார்த்தாம்’ ப்ரஹித்ய யத்ர யாவந்த: பீடி³தா ஆஸந், தாவதஏவ தத³ந்திகமாநயாமாஸு: |
36 Og de bade ham, at de blot maatte røre ved Fligen af hans Klædebon; og alle de, som rørte derved, bleve helbredede.
அபரம்’ ததீ³யவஸநஸ்ய க்³ரந்தி²மாத்ரம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ விநீய யாவந்தோ ஜநாஸ்தத் ஸ்பர்ஸ²ம்’ சக்ரிரே, தே ஸர்வ்வஏவ நிராமயா ப³பூ⁴வு: |
