Matthæus 13
1 Paa hin Dag gik Jesus ud af Huset og satte sig ved Søen.
අපරඤ්ච තස්මින් දිනේ යීශුඃ සද්මනෝ ගත්වා සරිත්පතේ රෝධසි සමුපවිවේශ|
2 Og store Skarer samlede sig om ham, saa han gik om Bord i et Skib og satte sig; og hele Skaren stod paa Strandbredden.
තත්‍ර තත්සන්නිධෞ බහුජනානාං නිවහෝපස්ථිතේඃ ස තරණිමාරුහ්‍ය සමුපාවිශත්, තේන මානවා රෝධසි ස්ථිතවන්තඃ|
3 Og han talte meget til dem i Lignelser og sagde: „Se, en Sædemand gik ud at saa.
තදානීං ස දෘෂ්ටාන්තෛස්තාන් ඉත්ථං බහුශ උපදිෂ්ටවාන්| පශ්‍යත, කශ්චිත් කෘෂීවලෝ බීජානි වප්තුං බහිර්ජගාම,
4 Og idet han saaede, faldt noget ved Vejen; og Fuglene kom og aade det op.
තස්‍ය වපනකාලේ කතිපයබීජේෂු මාර්ගපාර්ශ්වේ පතිතේෂු විහගාස්තානි භක්‍ෂිතවන්තඃ|
5 Og noget faldt paa Stengrund, hvor det ikke havde megen Jord; og det voksede straks op, fordi det ikke havde dyb Jord.
අපරං කතිපයබීජේෂු ස්තෝකමෘද්‍යුක්තපාෂාණේ පතිතේෂු මෘදල්පත්වාත් තත්ක්‍ෂණාත් තාන්‍යඞ්කුරිතානි,
6 Men da Solen kom op, blev det svedet af, og fordi det ikke havde Rod, visnede det.
කින්තු රවාවුදිතේ දග්ධානි තේෂාං මූලාප්‍රවිෂ්ටත්වාත් ශුෂ්කතාං ගතානි ච|
7 Og noget faldt iblandt Torne; og Tornene voksede op og kvalte det.
අපරං කතිපයබීජේෂු කණ්ටකානාං මධ්‍යේ පතිතේෂු කණ්ටකාන්‍යේධිත්වා තානි ජග්‍රසුඃ|
8 Og noget faldt i god Jord og bar Frugt, noget hundrede, noget tresindstyve, noget tredive Fold.
අපරඤ්ච කතිපයබීජානි උර්ව්වරායාං පතිතානි; තේෂාං මධ්‍යේ කානිචිත් ශතගුණානි කානිචිත් ෂෂ්ටිගුණානි කානිචිත් ත්‍රිංශගුංණානි ඵලානි ඵලිතවන්ති|
9 Den, som har Øren, han høre!‟
ශ්‍රෝතුං යස්‍ය ශ්‍රුතී ආසාතේ ස ශෘණුයාත්|
10 Og Disciplene gik hen og sagde til ham: „Hvorfor taler du til dem i Lignelser?‟
අනන්තරං ශිෂ්‍යෛරාගත්‍ය සෝ(අ)පෘච්ඡ්‍යත, භවතා තේභ්‍යඃ කුතෝ දෘෂ්ටාන්තකථා කථ්‍යතේ?
11 Men han svarede og sagde til dem: „Fordi det er eder givet at kende Himmeriges Riges Hemmeligheder; men dem er det ikke givet.
තතඃ ස ප්‍රත්‍යවදත්, ස්වර්ගරාජ්‍යස්‍ය නිගූඪාං කථාං වේදිතුං යුෂ්මභ්‍යං සාමර්ථ්‍යමදායි, කින්තු තේභ්‍යෝ නාදායි|
12 Thi den, som har, ham skal der gives, og han skal faa Overflod; men den, som ikke har, fra ham skal endog det tages, som han har.
යස්මාද් යස්‍යාන්තිකේ වර්ද්ධතේ, තස්මායේව දායිෂ්‍යතේ, තස්මාත් තස්‍ය බාහුල්‍යං භවිෂ්‍යති, කින්තු යස්‍යාන්තිකේ න වර්ද්ධතේ, තස්‍ය යත් කිඤ්චනාස්තේ, තදපි තස්මාද් ආදායිෂ්‍යතේ|
13 Derfor taler jeg til dem i Lignelser, fordi de skønt seende dog ikke se, og hørende dog ikke høre og forstaa ikke heller.
තේ පශ්‍යන්තෝපි න පශ්‍යන්ති, ශෘණ්වන්තෝපි න ශෘණ්වන්ති, බුධ්‍යමානා අපි න බුධ්‍යන්තේ ච, තස්මාත් තේභ්‍යෝ දෘෂ්ටාන්තකථා කථ්‍යතේ|
14 Og paa dem opfyldes Esajas Profeti, som siger: Med eders Øren skulle I høre og dog ikke forstaa og se med eders Øjne og dog ikke se.
යථා කර්ණෛඃ ශ්‍රෝෂ්‍යථ යූයං වෛ කින්තු යූයං න භෝත්ස්‍යථ| නේත්‍රෛර්ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ යූයඤ්ච පරිඥාතුං න ශක්‍ෂ්‍යථ| තේ මානුෂා යථා නෛව පරිපශ්‍යන්ති ලෝචනෛඃ| කර්ණෛ ර‍්‍යථා න ශෘණ්වන්ති න බුධ්‍යන්තේ ච මානසෛඃ| ව්‍යාවර්ත්තිතේෂු චිත්තේෂු කාලේ කුත්‍රාපි තෛර්ජනෛඃ| මත්තස්තේ මනුජාඃ ස්වස්ථා යථා නෛව භවන්ති ච| තථා තේෂාං මනුෂ්‍යාණාං ක්‍රියන්තේ ස්ථූලබුද්ධයඃ| බධිරීභූතකර්ණාශ්ච ජාතාශ්ච මුද්‍රිතා දෘශඃ|
15 Thi dette Folks Hjerte er blevet sløvet, og med Ørene høre de tungt, og deres Øjne have de tillukket, for at de ikke skulle se med Øjnene og høre med Ørene og forstaa med Hjertet og omvende sig, saa jeg kunde helbrede dem.
යදේතානි වචනානි යිශයියභවිෂ්‍යද්වාදිනා ප්‍රෝක්තානි තේෂු තානි ඵලන්ති|
16 Men salige ere eders Øjne, fordi de se, og eders Øren, fordi de høre.
කින්තු යුෂ්මාකං නයනානි ධන්‍යානි, යස්මාත් තානි වීක්‍ෂන්තේ; ධන්‍යාශ්ච යුෂ්මාකං ශබ්දග්‍රහාඃ, යස්මාත් තෛරාකර්ණ්‍යතේ|
17 Thi sandelig, siger jeg eder, mange Profeter og retfærdige attraaede at se, hvad I se, og saa det ikke; og at høre, hvad I høre, og hørte det ikke.
මයා යූයං තථ්‍යං වචාමි යුෂ්මාභි ර‍්‍යද්‍යද් වීක්‍ෂ්‍යතේ, තද් බහවෝ භවිෂ්‍යද්වාදිනෝ ධාර්ම්මිකාශ්ච මානවා දිදෘක්‍ෂන්තෝපි ද්‍රෂ්ටුං නාලභන්ත, පුනශ්ච යූයං යද්‍යත් ශෘණුථ, තත් තේ ශුශ්‍රූෂමාණා අපි ශ්‍රෝතුං නාලභන්ත|
18 Saa hører nu I Lignelsen om Sædemanden!
කෘෂීවලීයදෘෂ්ටාන්තස්‍යාර්ථං ශෘණුත|
19 Naar nogen hører Rigets Ord og ikke forstaar det, da kommer den Onde og river det bort, som er saaet i hans Hjerte; denne er det, som blev saaet ved Vejen.
මාර්ගපාර්ශ්වේ බීජාන්‍යුප්තානි තස්‍යාර්ථ ඒෂඃ, යදා කශ්චිත් රාජ්‍යස්‍ය කථාං නිශම්‍ය න බුධ්‍යතේ, තදා පාපාත්මාගත්‍ය තදීයමනස උප්තාං කථාං හරන් නයති|
20 Men det, som blev saaet paa Stengrund, er den, som hører Ordet og straks modtager det med Glæde.
අපරං පාෂාණස්ථලේ බීජාන්‍යුප්තානි තස්‍යාර්ථ ඒෂඃ; කශ්චිත් කථාං ශ්‍රුත්වෛව හර්ෂචිත්තේන ගෘහ්ලාති,
21 Men han har ikke Rod i sig og holder kun ud til en Tid; men naar der kommer Trængsel eller Forfølgelse for Ordets Skyld, forarges han straks.
කින්තු තස්‍ය මනසි මූලාප්‍රවිෂ්ටත්වාත් ස කිඤ්චිත්කාලමාත්‍රං ස්ථිරස්තිෂ්ඨති; පශ්චාත තත්කථාකාරණාත් කෝපි ක්ලේස්තාඩනා වා චේත් ජායතේ, තර්හි ස තත්ක්‍ෂණාද් විඝ්නමේති|
22 Men det, som blev saaet iblandt Torne, er den, som hører Ordet, og Verdens Bekymring og Rigdommens Forførelse kvæler Ordet, og det bliver uden Frugt. (aiōn g165)
අපරං කණ්ටකානාං මධ්‍යේ බීජාන්‍යුප්තානි තදර්ථ ඒෂඃ; කේනචිත් කථායාං ශ්‍රුතායාං සාංසාරිකචින්තාභි ර්භ්‍රාන්තිභිශ්ච සා ග්‍රස්‍යතේ, තේන සා මා විඵලා භවති| (aiōn g165)
23 Men det, som blev saaet i god Jord, er den, som hører Ordet og forstaar det, og som saa bærer Frugt, en hundrede, en tresindstyve, en tredive Fold.‟
අපරම් උර්ව්වරායාං බීජාන්‍යුප්තානි තදර්ථ ඒෂඃ; යේ තාං කථාං ශ්‍රුත්වා වුධ්‍යන්තේ, තේ ඵලිතාඃ සන්තඃ කේචිත් ශතගුණානි කේචිත ෂෂ්ටිගුණානි කේචිච්ච ත්‍රිංශද්ගුණානි ඵලානි ජනයන්ති|
24 En anden Lignelse fremsatte han for dem og sagde: „Himmeriges Rige lignes ved et Menneske, som saaede god Sæd i sin Mark.
අනන්තරං සෝපරාමේකාං දෘෂ්ටාන්තකථාමුපස්ථාප්‍ය තේභ්‍යඃ කථයාමාස; ස්වර්ගීයරාජ්‍යං තාදෘශේන කේනචිද් ගෘහස්ථේනෝපමීයතේ, යේන ස්වීයක්‍ෂේත්‍රේ ප්‍රශස්තබීජාන්‍යෞප්‍යන්ත|
25 Men medens Folkene sov, kom hans Fjende og saaede Ugræs iblandt Hveden og gik bort.
කින්තු ක්‍ෂණදායාං සකලලෝකේෂු සුප්තේෂු තස්‍ය රිපුරාගත්‍ය තේෂාං ගෝධූමබීජානාං මධ්‍යේ වන්‍යයවමබීජාන්‍යුප්ත්වා වව්‍රාජ|
26 Men da Sæden spirede frem og bar Frugt, da kom ogsaa Ugræsset til Syne.
තතෝ යදා බීජේභ්‍යෝ(අ)ඞ්කරා ජායමානාඃ කණිශානි ඝෘතවන්තඃ; තදා වන්‍යයවසාන්‍යපි දෘශ්‍යමානාන්‍යභවන්|
27 Og Husbondens Tjenere kom til ham og sagde: Herre, saaede du ikke god Sæd i din Mark? Hvor har den da faaet Ugræsset fra?
තතෝ ගෘහස්ථස්‍ය දාසේයා ආගම්‍ය තස්මෛ කථයාඤ්චක්‍රුඃ, හේ මහේච්ඡ, භවතා කිං ක්‍ෂේත්‍රේ භද්‍රබීජානි නෞප්‍යන්ත? තථාත්වේ වන්‍යයවසානි කෘත ආයන්?
28 Men han sagde til dem: Det har et fjendsk Menneske gjort. Da sige Tjenerne til ham: Vil du da, at vi skulle gaa hen og sanke det sammen?
තදානීං තේන තේ ප්‍රතිගදිතාඃ, කේනචිත් රිපුණා කර්ම්මදමකාරි| දාසේයාඃ කථයාමාසුඃ, වයං ගත්වා තාන්‍යුත්පාය්‍ය ක්‍ෂිපාමෝ භවතඃ කීදෘශීච්ඡා ජායතේ?
29 Men han siger: Nej, for at I ikke, naar I sanke Ugræsset sammen, skulle rykke Hveden op tillige med det.
තේනාවාදි, නහි, ශඞ්කේ(අ)හං වන්‍යයවසෝත්පාටනකාලේ යුෂ්මාභිස්තෛඃ සාකං ගෝධූමා අප්‍යුත්පාටිෂ්‍යන්තේ|
30 Lader dem begge vokse tilsammen indtil Høsten; og i Høstens Tid vil jeg sige til Høstfolkene: Sanker først Ugræsset sammen og binder det i Knipper for at brænde det, men samler Hveden i min Lade!‟
අතඃ ශ්ස්‍යකර්ත්තනකාලං යාවද් උභයාන්‍යපි සහ වර්ද්ධන්තාං, පශ්චාත් කර්ත්තනකාලේ කර්ත්තකාන් වක්‍ෂ්‍යාමි, යූයමාදෞ වන්‍යයවසානි සංගෘහ්‍ය දාහයිතුං වීටිකා බද්ව්වා ස්ථාපයත; කින්තු සර්ව්වේ ගෝධූමා යුෂ්මාභි ර්භාණ්ඩාගාරං නීත්වා ස්ථාප්‍යන්තාම්|
31 En anden Lignelse fremsatte han for dem og sagde: „Himmeriges Rige ligner et Sennepskorn, som en Mand tog og saaede i sin Mark.
අනන්තරං සෝපරාමේකාං දෘෂ්ටාන්තකථාමුත්ථාප්‍ය තේභ්‍යඃ කථිතවාන් කශ්චින්මනුජඃ සර්ෂපබීජමේකං නීත්වා ස්වක්‍ෂේත්‍ර උවාප|
32 Dette er vel mindre end alt andet Frø; men naar det er vokset op, er det større end Urterne og bliver et Træ, saa at Himmelens Fugle komme og bygge Rede i dets Grene.‟
සර්ෂපබීජං සර්ව්වස්මාද් බීජාත් ක්‍ෂුද්‍රමපි සදඞ්කුරිතං සර්ව්වස්මාත් ශාකාත් බෘහද් භවති; ස තාදෘශස්තරු ර්භවති, යස්‍ය ශාඛාසු නභසඃ ඛගා ආගත්‍ය නිවසන්ති; ස්වර්ගීයරාජ්‍යං තාදෘශස්‍ය සර්ෂපෛකස්‍ය සමම්|
33 En anden Lignelse talede han til dem: „Himmeriges Rige ligner en Surdejg, som en Kvinde tog og lagde ned i tre Maal Mel, indtil det blev syret alt sammen.‟
පුනරපි ස උපමාකථාමේකාං තේභ්‍යඃ කථයාඤ්චකාර; කාචන යෝෂිත් යත් කිණ්වමාදාය ද්‍රෝණත්‍රයමිතගෝධූමචූර්ණානාං මධ්‍යේ සර්ව්වේෂාං මිශ්‍රීභවනපර‍්‍ය්‍යන්තං සමාච්ඡාද්‍ය නිධත්තවතී, තත්කිණ්වමිව ස්වර්ගරාජ්‍යං|
34 Alt dette talte Jesus til Skarerne i Lignelser, og uden Lignelse talte han intet til dem,
ඉත්ථං යීශු ර්මනුජනිවහානාං සන්නිධාවුපමාකථාභිරේතාන්‍යාඛ්‍යානානි කථිතවාන් උපමාං විනා තේභ්‍යඃ කිමපි කථාං නාකථයත්|
35 for at det skulde opfyldes, som er talt ved Profeten, der siger: „Jeg vil oplade min Mund i Lignelser; jeg vil udsige det, som har været skjult fra Verdens Grundlæggelse.‟
ඒතේන දෘෂ්ටාන්තීයේන වාක්‍යේන ව්‍යාදාය වදනං නිජං| අහං ප්‍රකාශයිෂ්‍යාමි ගුප්තවාක්‍යං පුරාභවං| යදේතද්වචනං භවිෂ්‍යද්වාදිනා ප්‍රෝක්තමාසීත්, තත් සිද්ධමභවත්|
36 Da forlod han Skarerne og gik ind i Huset; og hans Disciple kom til ham og sagde: „Forklar os Lignelsen om Ugræsset paa Marken!‟
සර්ව්වාන් මනුජාන් විසෘජ්‍ය යීශෞ ගෘහං ප්‍රවිෂ්ටේ තච්ඡිෂ්‍යා ආගත්‍ය යීශවේ කථිතවන්තඃ, ක්‍ෂේත්‍රස්‍ය වන්‍යයවසීයදෘෂ්ටාන්තකථාම් භවාන අස්මාන් ස්පෂ්ටීකෘත්‍ය වදතු|
37 Men han svarede og sagde: „Den, som saar den gode Sæd, er Menneskesønnen,
තතඃ ස ප්‍රත්‍යුවාච, යේන භද්‍රබීජාන්‍යුප්‍යන්තේ ස මනුජපුත්‍රඃ,
38 og Marken er Verden, og den gode Sæd er Rigets Børn, men Ugræsset er den Ondes Børn,
ක්‍ෂේත්‍රං ජගත්, භද්‍රබීජානී රාජ්‍යස්‍ය සන්තානාඃ,
39 og Fjenden, som saaede det, er Djævelen; og Høsten er Verdens Ende; og Høstfolkene ere Engle. (aiōn g165)
වන්‍යයවසානි පාපාත්මනඃ සන්තානාඃ| යේන රිපුණා තාන්‍යුප්තානි ස ශයතානඃ, කර්ත්තනසමයශ්ච ජගතඃ ශේෂඃ, කර්ත්තකාඃ ස්වර්ගීයදූතාඃ| (aiōn g165)
40 Ligesom nu Ugræsset sankes sammen og opbrændes med Ild, saaledes skal det ske ved Verdens Ende. (aiōn g165)
යථා වන්‍යයවසානි සංගෘහ්‍ය දාහ්‍යන්තේ, තථා ජගතඃ ශේෂේ භවිෂ්‍යති; (aiōn g165)
41 Menneskesønnen skal udsende sine Engle, og de skulle sanke ud af hans Rige alle Forargelserne og dem, som gøre Uret;
අර්ථාත් මනුජසුතඃ ස්වාංයදූතාන් ප්‍රේෂයිෂ්‍යති, තේන තේ ච තස්‍ය රාජ්‍යාත් සර්ව්වාන් විඝ්නකාරිණෝ(අ)ධාර්ම්මිකලෝකාංශ්ච සංගෘහ්‍ය
42 og de skulle kaste dem i Ildovnen; der skal være Graad og Tænders Gnidsel.
යත්‍ර රෝදනං දන්තඝර්ෂණඤ්ච භවති, තත්‍රාග්නිකුණ්ඩේ නික්‍ෂේප්ස්‍යන්ති|
43 Da skulle de retfærdige skinne som Solen i deres Faders Rige. Den, som har Øren, han høre!
තදානීං ධාර්ම්මිකලෝකාඃ ස්වේෂාං පිතූ රාජ්‍යේ භාස්කරඉව තේජස්විනෝ භවිෂ්‍යන්ති| ශ්‍රෝතුං යස්‍ය ශ්‍රුතී ආසාතේ, ම ශෘණුයාත්|
44 Himmeriges Rige ligner en Skat, som er skjult i en Mark, og en Mand fandt og skjulte den, og af Glæde over den gaar han hen og sælger alt, hvad han har, og køber den Mark.
අපරඤ්ච ක්‍ෂේත්‍රමධ්‍යේ නිධිං පශ්‍යන් යෝ ගෝපයති, තතඃ පරං සානන්දෝ ගත්වා ස්වීයසර්ව්වස්වං වික්‍රීය ත්තක්‍ෂේත්‍රං ක්‍රීණාති, ස ඉව ස්වර්ගරාජ්‍යං|
45 Atter ligner Himmeriges Rige en Købmand, som søgte efter skønne Perler;
අන්‍යඤ්ච යෝ වණික් උත්තමාං මුක්තාං ගවේෂයන්
46 og da han fandt een meget kostbar Perle, gik han hen og solgte alt, hvad han havde, og købte den.
මහාර්ඝාං මුක්තාං විලෝක්‍ය නිජසර්ව්වස්වං වික්‍රීය තාං ක්‍රීණාති, ස ඉව ස්වර්ගරාජ්‍යං|
47 Atter ligner Himmeriges Rige et Vod, som blev kastet i Havet og samlede Fisk af alle Slags.
පුනශ්ච සමුද්‍රෝ නික්‍ෂිප්තඃ සර්ව්වප්‍රකාරමීනසංග්‍රාහ්‍යානායඉව ස්වර්ගරාජ්‍යං|
48 Og da det var blevet fuldt, drog man det op paa Strandbredden og satte sig og sankede de gode sammen i Kar, men kastede de raadne ud.
තස්මින් ආනායේ පූර්ණේ ජනා යථා රෝධස්‍යුත්තෝල්‍ය සමුපවිශ්‍ය ප්‍රශස්තමීනාන් සංග්‍රහ්‍ය භාජනේෂු නිදධතේ, කුත්සිතාන් නික්‍ෂිපන්ති;
49 Saaledes skal det gaa til ved Verdens Ende. Englene skulle gaa ud og skille de onde fra de retfærdige (aiōn g165)
තථෛව ජගතඃ ශේෂේ භවිෂ්‍යති, ඵලතඃ ස්වර්ගීයදූතා ආගත්‍ය පුණ්‍යවජ්ජනානාං මධ්‍යාත් පාපිනඃ පෘථක් කෘත්වා වහ්නිකුණ්ඩේ නික්‍ෂේප්ස්‍යන්ති, (aiōn g165)
50 og kaste dem i Ildovnen; der skal være Graad og Tænders Gnidsel.
තත්‍ර රෝදනං දන්තෛ ර්දන්තඝර්ෂණඤ්ච භවිෂ්‍යතඃ|
51 Have I forstaaet alt dette?‟ De sige til ham: „Ja.‟
යීශුනා තේ පෘෂ්ටා යුෂ්මාභිඃ කිමේතාන්‍යාඛ්‍යානාන්‍යබුධ්‍යන්ත? තදා තේ ප්‍රත්‍යවදන්, සත්‍යං ප්‍රභෝ|
52 Men han sagde til dem: „Derfor er hver skriftklog, som er oplært for Himmeriges Rige, ligesom en Husbond, der tager nyt og gammelt frem af sit Forraad.‟
තදානීං ස කථිතවාන්, නිජභාණ්ඩාගාරාත් නවීනපුරාතනානි වස්තූනි නිර්ගමයති යෝ ගෘහස්ථඃ ස ඉව ස්වර්ගරාජ්‍යමධි ශික්‍ෂිතාඃ ස්වර්ව උපදේෂ්ටාරඃ|
53 Og det skete, da Jesus havde fuldendt disse Lignelser, drog han bort derfra.
අනන්තරං යීශුරේතාඃ සර්ව්වා දෘෂ්ටාන්තකථාඃ සමාප්‍ය තස්මාත් ස්ථානාත් ප්‍රතස්ථේ| අපරං ස්වදේශමාගත්‍ය ජනාන් භජනභවන උපදිෂ්ටවාන්;
54 Og han kom til sin Fædreneby og lærte dem i deres Synagoge, saa at de bleve slagne af Forundring og sagde: „Hvorfra har han denne Visdom og de kraftige Gerninger?
තේ විස්මයං ගත්වා කථිතවන්ත ඒතස්‍යෛතාදෘශං ඥානම් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං කර්ම්ම ච කස්මාද් අජායත?
55 Er denne ikke Tømmermandens Søn? Hedder ikke hans Moder Maria og hans Brødre Jakob og Josef og Simon og Judas?
කිමයං සූත්‍රධාරස්‍ය පුත්‍රෝ නහි? ඒතස්‍ය මාතු ර්නාම ච කිං මරියම් නහි? යාකුබ්-යූෂඵ්-ශිමෝන්-යිහූදාශ්ච කිමේතස්‍ය භ්‍රාතරෝ නහි?
56 Og hans Søstre, ere de ikke alle hos os? Hvorfra har han da alt dette?‟
ඒතස්‍ය භගින්‍යශ්ච කිමස්මාකං මධ්‍යේ න සන්ති? තර්හි කස්මාදයමේතානි ලබ්ධවාන්? ඉත්ථං ස තේෂාං විඝ්නරූපෝ බභූව;
57 Og de forargedes paa ham. Men Jesus sagde til dem: „En Profet er ikke foragtet uden i sit eget Fædreland og i sit Hus.‟
තතෝ යීශුනා නිගදිතං ස්වදේශීයජනානාං මධ්‍යං විනා භවිෂ්‍යද්වාදී කුත්‍රාප්‍යන්‍යත්‍ර නාසම්මාන්‍යෝ භවතී|
58 Og han gjorde ikke mange kraftige Gerninger der for deres Vantros Skyld.
තේෂාමවිශ්වාසහේතෝඃ ස තත්‍ර ස්ථානේ බහ්වාශ්චර‍්‍ය්‍යකර්ම්මාණි න කෘතවාන්|
