Markus 8
1 I de Dage, da der atter var en stor Skare, og de intet havde at spise, kaldte han sine Disciple til sig og siger til dem:
តទា តត្សមីបំ ពហវោ លោកា អាយាតា អតស្តេឞាំ ភោជ្យទ្រវ្យាភាវាទ៑ យីឝុះ ឝិឞ្យានាហូយ ជគាទ, ។
2 „Jeg ynkes inderligt over Skaren; thi de have allerede tøvet hos mig i tre Dage og have intet at spise.
លោកនិវហេ មម ក្ឫបា ជាយតេ តេ ទិនត្រយំ មយា សាទ៌្ធំ សន្តិ តេឞាំ ភោជ្យំ កិមបិ នាស្តិ។
3 Og dersom jeg lader dem gaa fastende hjem, ville de vansmægte paa Vejen, og nogle af dem ere komne langvejsfra.‟
តេឞាំ មធ្យេៜនេកេ ទូរាទ៑ អាគតាះ, អភុក្តេឞុ តេឞុ មយា ស្វគ្ឫហមភិប្រហិតេឞុ តេ បថិ ក្លមិឞ្យន្តិ។
4 Og hans Disciple svarede ham: „Hvorfra skal nogen kunne mætte disse med Brød her i en Ørken?‟
ឝិឞ្យា អវាទិឞុះ, ឯតាវតោ លោកាន៑ តប៌យិតុម៑ អត្រ ប្រន្តរេ បូបាន៑ ប្រាប្តុំ កេន ឝក្យតេ?
5 Og han spurgte dem: „Hvor mange Brød have I?‟ Og de sagde: „Syv.‟
តតះ ស តាន៑ បប្រច្ឆ យុឞ្មាកំ កតិ បូបាះ សន្តិ? តេៜកថយន៑ សប្ត។
6 Og han byder Skaren at sætte sig ned paa Jorden; og han tog de syv Brød, takkede, brød dem og gav sine Disciple dem, at de skulde lægge dem for; og de lagde dem for Skaren.
តតះ ស តាល្លោកាន៑ ភុវិ សមុបវេឞ្ដុម៑ អាទិឝ្យ តាន៑ សប្ត បូបាន៑ ធ្ឫត្វា ឦឝ្វរគុណាន៑ អនុកីត៌្តយាមាស, ភំក្ត្វា បរិវេឞយិតុំ ឝិឞ្យាន៑ ប្រតិ ទទៅ, តតស្តេ លោកេភ្យះ បរិវេឞយាមាសុះ។
7 Og de havde nogle faa Smaafisk; og han velsignede dem og sagde, at ogsaa disse skulde lægges for.
តថា តេឞាំ សមីបេ យេ ក្ឞុទ្រមត្ស្យា អាសន៑ តានប្យាទាយ ឦឝ្វរគុណាន៑ សំកីត៌្យ បរិវេឞយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
8 Og de spiste og bleve mætte; og de opsamlede af tiloversblevne Stykker syv Kurve.
តតោ លោកា ភុក្ត្វា ត្ឫប្តិំ គតា អវឝិឞ្ដខាទ្យៃះ បូណ៌ាះ សប្តឌល្លកា គ្ឫហីតាឝ្ច។
9 Men de vare omtrent fire Tusinde; og han lod dem gaa bort.
ឯតេ ភោក្តារះ ប្រាយឝ្ចតុះ សហស្របុរុឞា អាសន៑ តតះ ស តាន៑ វិសសជ៌។
10 Og straks gik han om Bord i Skibet med sine Disciple og kom til Dalmanuthas Egne.
អថ ស ឝិឞ្យះ សហ នាវមារុហ្យ ទល្មានូថាសីមាមាគតះ។
11 Og Farisæerne gik ud og begyndte at strides med ham og forlangte af ham et Tegn fra Himmelen for at friste ham.
តតះ បរំ ផិរូឝិន អាគត្យ តេន សហ វិវទមានាស្តស្យ បរីក្ឞាត៌្ហម៑ អាកាឝីយចិហ្នំ ទ្រឞ្ដុំ យាចិតវន្តះ។
12 Og han sukkede dybt i sin Aand og siger: „Hvorfor forlanger denne Slægt et Tegn? Sandelig, siger jeg eder, der skal ikke gives denne Slægt noget Tegn!‟
តទា សោៜន្តទ៌ីគ៌្ហំ និឝ្វស្យាកថយត៑, ឯតេ វិទ្យមាននរាះ កុតឝ្ចិន្ហំ ម្ឫគយន្តេ? យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ ព្រវីមិ លោកានេតាន៑ កិមបិ ចិហ្នំ ន ទឝ៌យិឞ្យតេ។
13 Og han forlod dem og gik atter om Bord og for over til hin Side.
អថ តាន៑ ហិត្វា បុន រ្នាវម៑ អារុហ្យ បារមគាត៑។
14 Og de havde glemt at tage Brød med og havde kun eet Brød med sig i Skibet.
ឯតហ៌ិ ឝិឞ្យៃះ បូបេឞុ វិស្ម្ឫតេឞុ នាវិ តេឞាំ សន្និធៅ បូប ឯកឯវ ស្ថិតះ។
15 Og han bød dem og sagde: „Ser til, tager eder i Vare for Farisæernes Surdejg og Herodes's Surdejg!‟
តទានីំ យីឝុស្តាន៑ អាទិឞ្ដវាន៑ ផិរូឝិនាំ ហេរោទឝ្ច កិណ្វំ ប្រតិ សតក៌ាះ សាវធានាឝ្ច ភវត។
16 Og de tænkte med hverandre: „Det er, fordi vi ikke have Brød.‟
តតស្តេៜន្យោន្យំ វិវេចនំ កត៌ុម៑ អារេភិរេ, អស្មាកំ សន្និធៅ បូបោ នាស្តីតិ ហេតោរិទំ កថយតិ។
17 Og da han mærkede dette, siger han til dem: „Hvorfor tænke I paa, at I ikke have Brød? Skønne I ikke endnu, og forstaa I ikke? Er eders Hjerte forhærdet?
តទ៑ ពុទ្វ្វា យីឝុស្តេភ្យោៜកថយត៑ យុឞ្មាកំ ស្ថានេ បូបាភាវាត៑ កុត ឥត្ថំ វិតក៌យថ? យូយំ កិមទ្យាបិ កិមបិ ន ជានីថ? ពោទ្ធុញ្ច ន ឝក្នុថ? យាវទទ្យ កិំ យុឞ្មាកំ មនាំសិ កឋិនានិ សន្តិ?
18 Have I Øjne og se ikke? Og have I Øren og høre ikke? Og komme I ikke i Hu?
សត្សុ នេត្រេឞុ កិំ ន បឝ្យថ? សត្សុ កណ៌េឞុ កិំ ន ឝ្ឫណុថ? ន ស្មរថ ច?
19 Da jeg brød de fem Brød til de fem Tusinde, hvor mange Kurve fulde af Stykker toge I da op?‟ De sige til ham: „Tolv.‟
យទាហំ បញ្ចបូបាន៑ បញ្ចសហស្រាណាំ បុរុឞាណាំ មធ្យេ ភំក្ត្វា ទត្តវាន៑ តទានីំ យូយម៑ អវឝិឞ្ដបូបៃះ បូណ៌ាន៑ កតិ ឌល្លកាន៑ គ្ឫហីតវន្តះ? តេៜកថយន៑ ទ្វាទឝឌល្លកាន៑។
20 „Og da jeg brød de syv til de fire Tusinde, hvor mange Kurve fulde af Stykker toge I da op?‟ Og de sige til ham: „Syv.‟
អបរញ្ច យទា ចតុះសហស្រាណាំ បុរុឞាណាំ មធ្យេ បូបាន៑ ភំក្ត្វាទទាំ តទា យូយម៑ អតិរិក្តបូបានាំ កតិ ឌល្លកាន៑ គ្ឫហីតវន្តះ? តេ កថយាមាសុះ សប្តឌល្លកាន៑។
21 Og han sagde til dem: „Hvorledes forstaa I da ikke?‟
តទា ស កថិតវាន៑ តហ៌ិ យូយម៑ អធុនាបិ កុតោ ពោទ្វ្វុំ ន ឝក្នុថ?
22 Og de komme til Bethsajda. Og man fører en blind til ham og beder ham om, at han vil røre ved ham.
អនន្តរំ តស្មិន៑ ពៃត្សៃទានគរេ ប្រាប្តេ លោកា អន្ធមេកំ នរំ តត្សមីបមានីយ តំ ស្ប្រឞ្ដុំ តំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រិរេ។
23 Og han tog den blinde ved Haanden og førte ham uden for Landsbyen og spyttede paa hans Øjne og lagde Hænderne paa ham og spurgte ham, om han saa noget.
តទា តស្យាន្ធស្យ ករៅ គ្ឫហីត្វា នគរាទ៑ ពហិទ៌េឝំ តំ នីតវាន៑; តន្នេត្រេ និឞ្ឋីវំ ទត្ត្វា តទ្គាត្រេ ហស្តាវប៌យិត្វា តំ បប្រច្ឆ, កិមបិ បឝ្យសិ?
24 Og han saa op og sagde: „Jeg ser Menneskene; thi jeg ser noget ligesom Træer gaa omkring.‟
ស នេត្រេ ឧន្មីល្យ ជគាទ, វ្ឫក្ឞវត៑ មនុជាន៑ គច្ឆតោ និរីក្ឞេ។
25 Derefter lagde han atter Hænderne paa hans Øjne, og han blev klarsynet og var helbredet og kunde se alle Ting tydeligt.
តតោ យីឝុះ បុនស្តស្យ នយនយោ រ្ហស្តាវប៌យិត្វា តស្យ នេត្រេ ឧន្មីលយាមាស; តស្មាត៑ ស ស្វស្ថោ ភូត្វា ស្បឞ្ដរូបំ សវ៌្វលោកាន៑ ទទឝ៌។
26 Og han sendte ham hjem og sagde: „Du maa ikke gaa ind i Landsbyen, [ej heller sige det til nogen i Landsbyen.‟]
តតះ បរំ ត្វំ គ្រាមំ មា គច្ឆ គ្រាមស្ថំ កមបិ ច កិមប្យនុក្ត្វា និជគ្ឫហំ យាហីត្យាទិឝ្យ យីឝុស្តំ និជគ្ឫហំ ប្រហិតវាន៑។
27 Og Jesus og hans Disciple gik ud til Landsbyerne ved Kæsarea Filippi; og paa Vejen spurgte han sine Disciple og sagde til dem: „Hvem sige Menneskene, at jeg er?‟
អនន្តរំ ឝិឞ្យៃះ សហិតោ យីឝុះ កៃសរីយាផិលិបិបុរំ ជគាម, បថិ គច្ឆន៑ តានប្ឫច្ឆត៑ កោៜហម៑ អត្រ លោកាះ កិំ វទន្តិ?
28 Og de sagde til ham: „Johannes Døberen; og andre: Elias; men andre: En af Profeterne.‟
តេ ប្រត្យូចុះ ត្វាំ យោហនំ មជ្ជកំ វទន្តិ កិន្តុ កេបិ កេបិ ឯលិយំ វទន្តិ; អបរេ កេបិ កេបិ ភវិឞ្យទ្វាទិនាម៑ ឯកោ ជន ឥតិ វទន្តិ។
29 Og han spurgte dem: „Men I, hvem sige I, at jeg er?‟ Peter svarede og siger til ham: „Du er Kristus.‟
អថ ស តានប្ឫច្ឆត៑ កិន្តុ កោហម៑? ឥត្យត្រ យូយំ កិំ វទថ? តទា បិតរះ ប្រត្យវទត៑ ភវាន៑ អភិឞិក្តស្ត្រាតា។
30 Og han bød dem strengt, at de ikke maatte sige nogen dette om ham.
តតះ ស តាន៑ គាឍមាទិឝទ៑ យូយំ មម កថា កស្មៃចិទបិ មា កថយត។
31 Og han begyndte at lære dem, at Menneskesønnen skulde lide meget og forkastes af de Ældste og Ypperstepræsterne og de skriftkloge og ihjelslaas og opstaa efter tre Dage.
មនុឞ្យបុត្រេណាវឝ្យំ ពហវោ យាតនា ភោក្តវ្យាះ ប្រាចីនលោកៃះ ប្រធានយាជកៃរធ្យាបកៃឝ្ច ស និន្ទិតះ សន៑ ឃាតយិឞ្យតេ ត្ឫតីយទិនេ ឧត្ថាស្យតិ ច, យីឝុះ ឝិឞ្យានុបទេឞ្ដុមារភ្យ កថាមិមាំ ស្បឞ្ដមាចឞ្ដ។
32 Og han talte dette frit ud. Og Peter tog ham til Side og begyndte at sætte ham i Rette.
តស្មាត៑ បិតរស្តស្យ ហស្តៅ ធ្ឫត្វា តំ តជ៌្ជិតវាន៑។
33 Men han vendte sig og saa paa sine Disciple og irettesatte Peter og siger: „Vig bag mig, Satan! thi du sanser ikke, hvad Guds er, men hvad Menneskers er.‟
កិន្តុ ស មុខំ បរាវត៌្យ ឝិឞ្យគណំ និរីក្ឞ្យ បិតរំ តជ៌យិត្វាវាទីទ៑ ទូរីភវ វិឃ្នការិន៑ ឦឝ្វរីយកាយ៌្យាទបិ មនុឞ្យកាយ៌្យំ តុភ្យំ រោចតតរាំ។
34 Og han kaldte Skaren tillige med sine Disciple til sig og sagde til dem: „Den, som vil følge efter mig, han fornægte sig selv og tage sit Kors op og følge mig!
អថ ស លោកាន៑ ឝិឞ្យាំឝ្ចាហូយ ជគាទ យះ កឝ្ចិន៑ មាមនុគន្តុម៑ ឥច្ឆតិ ស អាត្មានំ ទាម្យតុ, ស្វក្រុឝំ គ្ឫហីត្វា មត្បឝ្ចាទ៑ អាយាតុ។
35 Thi den, som vil frelse sit Liv, skal miste det; men den, som mister sit Liv for min og Evangeliets Skyld, han skal frelse det.
យតោ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វប្រាណំ រក្ឞិតុមិច្ឆតិ ស តំ ហារយិឞ្យតិ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិន៑ មទត៌្ហំ សុសំវាទាត៌្ហញ្ច ប្រាណំ ហារយតិ ស តំ រក្ឞិឞ្យតិ។
36 Thi hvad gavner det et Menneske at vinde den hele Verden og at bøde med sin Sjæl?
អបរញ្ច មនុជះ សវ៌្វំ ជគត៑ ប្រាប្យ យទិ ស្វប្រាណំ ហារយតិ តហ៌ិ តស្យ កោ លាភះ?
37 Thi hvad kunde et Menneske give til Vederlag for sin Sjæl?
នរះ ស្វប្រាណវិនិមយេន កិំ ទាតុំ ឝក្នោតិ?
38 Thi den, som skammer sig ved mig og mine Ord i denne utro og syndige Slægt, ved ham skal ogsaa Menneskesønnen skamme sig, naar han kommer i sin Faders Herlighed med de hellige Engle.‟
ឯតេឞាំ វ្យភិចារិណាំ បាបិនាញ្ច លោកានាំ សាក្ឞាទ៑ យទិ កោបិ មាំ មត្កថាញ្ច លជ្ជាស្បទំ ជានាតិ តហ៌ិ មនុជបុត្រោ យទា ធម៌្មទូតៃះ សហ បិតុះ ប្រភាវេណាគមិឞ្យតិ តទា សោបិ តំ លជ្ជាស្បទំ ជ្ញាស្យតិ។
