Markus 12
1 Og han begyndte at tale til dem i Lignelser: „En Mand plantede en Vingaard og satte et Gærde derom og gravede en Perse og byggede et Taarn, og han lejede den ud til Vingaardsmænd og drog udenlands.
ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲚⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲞⲨ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲀϤϬⲞ ⲚⲞⲨⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲔⲰⲦ ⲚⲞⲨϪⲞⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲰⲔ ⲚⲞⲨϨⲢⲰⲦ ⲚϦⲎⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲔⲰⲦ ⲚⲞⲨⲠⲨⲢⲄⲞⲤ ⲚϦⲎⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲦⲎⲒϤ ⲈⲦⲞⲦⲞⲨ ⲚϨⲀⲚⲞⲨⲒⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲠϢⲈⲘⲘⲞ
2 Og da Tiden kom, sendte han en Tjener til Vingaardsmændene, for at han af Vingaardsmændene kunde faa af Vingaardens Frugter.
ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ϨⲀ ⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ϦⲈⲚⲠⲤⲎ ⲞⲨ ⲚⲞⲨⲂⲰⲔ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϤϬⲒ ⲚⲦⲞⲦⲞⲨ ⲚⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲞⲨⲦⲀϨ ⲚⲦⲈⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ.
3 Og de grebe ham og sloge ham og sendte ham tomhændet bort.
ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨϬⲒⲦϤ ⲀⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲞⲨⲞⲢⲠϤ ⲈϤϢⲞⲨⲒⲦ.
4 Og han sendte atter en anden Tjener til dem; og ham sloge de i Hovedet og vanærede.
ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲞⲚ ϨⲀⲢⲰⲞⲨ ⲚⲔⲈⲂⲰⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲀⲨⲪⲞⲖϨϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϢⲞϢϤ.
5 Og han sendte en anden; og ham sloge de ihjel; og mange andre; nogle sloge de, og andre dræbte de.
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲬⲈⲦ ⲀⲨϦⲞⲐⲂⲈϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚϨⲀⲚⲔⲈⲘⲎ ϢϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲀⲨϨⲒⲰⲚⲒ ⲈⲢⲰⲞⲨ ϨⲀⲚⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ ⲆⲈ ⲀⲨϦⲰⲦⲈⲂ ⲘⲘⲰⲞⲨ.
6 Endnu een havde han, en elsket Søn; ham sendte han til sidst til dem, idet han sagde: „De ville undse sig for min Søn.‟
ⲋ̅ⲈⲦⲒ ⲞⲨϢⲎⲢⲒ ⲘⲘⲈⲚⲢⲒⲦ ⲈⲚⲀϤⲚⲦⲀϤ ⲀϤⲞⲨⲞⲢⲠϤ ⲈⲠϦⲀⲈ ϨⲀⲢⲰⲞⲨ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲤⲈⲚⲀϢⲪⲒⲦ ϦⲀⲦϨⲎ ⲘⲠⲀϢⲎⲢⲒ.
7 Men hine Vingaardsmænd sagde til hverandre: „Det er Arvingen; kommer, lader os slaa ham ihjel, saa bliver Arven vor.‟
ⲍ̅ⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲀⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲚⲞⲨⲈⲢⲎⲞⲨ ϪⲈ ⲪⲀⲒ ⲠⲈ ⲠⲒⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲞⲤ ⲀⲘⲰⲒⲚⲒ ⲘⲀⲢⲈⲚϦⲞⲐⲂⲈϤ ⲚⲦⲈϮⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲒⲀ ⲈⲢⲐⲰⲚ.
8 Og de grebe ham og sloge ham ihjel og kastede ham ud af Vingaarden.
ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨϬⲒⲦϤ ⲀⲨϦⲞⲐⲂⲈϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϨⲒⲦϤ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ.
9 Hvad vil da Vingaardens Herre gøre? Han vil komme og ødelægge Vingaardsmændene og give Vingaarden til andre.
ⲑ̅ⲞⲨ ⲠⲈ ⲈⲦⲈϤⲚⲀⲀⲒϤ ⲚϪⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ϤⲚⲀⲒ ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀⲦⲀⲔⲞ ⲚⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤϮ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲚϨⲀⲚⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ.
10 Have I ikke ogsaa læst dette Skriftord: Den Sten, som Bygningsmændene forkastede, den er bleven til en Hovedhjørnesten?
ⲓ̅ⲞⲨⲆⲈ ⲦⲀⲒⲄⲢⲀⲪⲎ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲰϢ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲒⲰⲚⲒ ⲈⲦⲀⲨϢⲞϢϤ ⲚϪⲈⲚⲎ ⲈⲦⲔⲰⲦ ⲪⲀⲒ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲚⲞⲨϪⲰϪ ⲚⲖⲀⲔϨ.
11 Fra Herren er dette kommet, og det er underligt for vore Øjne.‟
ⲓ̅ⲁ̅ⲈⲦⲀ ⲪⲀⲒ ϢⲰⲠⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲞϨ ϤⲞⲒ ⲚϢⲪⲎⲢⲒ ϦⲈⲚⲚⲈⲚⲂⲀⲖ.
12 Og de søgte at gribe ham, men de frygtede for Mængden; thi de forstode, at han sagde denne Lignelse imod dem; og de forlode ham og gik bort.
ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲔⲰϮ ⲚⲤⲀⲀⲘⲞⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢϨⲞϮ ϦⲀⲦϨⲎ ⲘⲠⲒⲘⲎϢ ⲀⲨⲈⲘⲒ ⲄⲀⲢ ϪⲈ ⲈⲦⲀϤϪⲈ ⲦⲀⲒⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲈⲐⲂⲎ ⲦⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨⲬⲀϤ ⲀⲨϢⲈ ⲚⲰⲞⲨ
13 Og de sende nogle til ham af Farisæerne og af Herodianerne, for at de skulde fange ham i Ord.
ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲞⲨⲰⲢⲠ ϨⲀⲢⲞϤ ⲚϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲦⲈⲚⲒⲪⲀⲢⲒⲤⲈⲞⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲎⲢⲰⲆⲒⲀⲚⲞⲤ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲞⲨϪⲞⲢϪϤ ⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ.
14 Og de kom og sagde til ham: „Mester! vi vide, at du er sanddru og ikke bryder dig om nogen; thi du ser ikke paa Menneskers Person, men lærer Guds Vej i Sandhed. Er det tilladt at give Kejseren Skat eller ej? Skulle vi give eller ikke give?‟
ⲓ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨⲒ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲪⲢⲈϤϮ ⲤⲂⲰ ⲦⲈⲚⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲚⲐⲞⲔ ⲞⲨⲐⲘⲎⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲤⲈⲢⲘⲈⲖⲒⲚ ⲚⲀⲔ ⲀⲚ ϦⲀ ϨⲖⲒ ⲞⲨ ⲄⲀⲢ ⲔϪⲞⲨϢⲦ ⲈϨⲞ ⲚⲢⲰⲘⲒ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ⲔϮⲤⲂⲰ ⲘⲠⲒⲘⲰⲒⲦ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲤϢⲈ ⲚϮϨⲰϮ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ϢⲀⲚ ⲘⲘⲞⲚ ⲚⲦⲈⲚϮ ϢⲀⲚ ⲚⲦⲈⲚϢⲦⲈⲘϮ.
15 Men da han saa deres Hykleri, sagde han til dem: „Hvorfor friste I mig? Bringer mig en Denar, for at jeg kan se den.‟
ⲓ̅ⲉ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲈϤⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚⲦⲞⲨⲘⲈⲦϢⲞⲂⲒ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲈⲐⲂⲈⲞⲨ ⲦⲈⲦⲈⲚϬⲰⲚⲦ ⲘⲘⲞⲒ ⲀⲚⲒⲞⲨⲒ ⲚⲎⲒ ⲚⲞⲨⲤⲀⲐⲈⲢⲒ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲀⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞⲤ.
16 Men de bragte den. Og han siger til dem: „Hvis Billede og Overskrift er dette?‟ Men de sagde til ham: „Kejserens.‟
ⲓ̅ⲋ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲒⲚⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲐⲀ ⲚⲒⲘ ⲦⲈ ⲦⲀⲒϨⲒⲔⲰⲚ ⲚⲈⲘ ⲦⲀⲒⲈⲠⲒⲄⲢⲀⲪⲎ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲚⲀ ⲠⲞⲨⲢⲞ ⲚⲈ.
17 Og Jesus sagde til dem: „Giver Kejseren, hvad Kejserens er, og Gud, hvad Guds er.‟ Og de undrede sig over ham.
ⲓ̅ⲍ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲚⲀ ⲠⲞⲨⲢⲞ ⲘⲎⲒⲦⲞⲨ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲎⲒⲦⲞⲨ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎⲢⲒ ⲈϪⲰϤ ⲠⲈ.
18 Og der kommer Saddukæere til ham, hvilke jo sige, at der ingen Opstandelse er, og de spurgte ham og sagde:
ⲓ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲒ ϨⲀⲢⲞϤ ⲚϪⲈϨⲀⲚⲤⲀⲆⲆⲞⲨⲔⲈⲞⲤ ⲚⲎ ⲈⲦϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ϢⲞⲠ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨϢⲒⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲠⲈ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ
19 „Mester! Moses har foreskrevet os, at naar nogens Broder dør og efterlader en Hustru og ikke efterlader noget Barn, da skal hans Broder tage hans Hustru og oprejse sin Broder Afkom.
ⲓ̅ⲑ̅ϪⲈ ⲪⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲀϤⲤϦⲀⲒ ⲚⲀⲚ ϪⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲚⲦⲈⲠⲤⲞⲚ ⲚⲞⲨⲀⲒ ⲘⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲤⲈϪⲠ ⲞⲨⲤϨⲒⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤϢⲦⲈⲘⲬ ⲀϢⲎⲢⲒ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲠⲈϤⲤⲞⲚ ϬⲒ ⲚϮⲤϨⲒⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲦⲞⲨⲚⲞⲤ ⲞⲨϪⲢⲞϪ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲚ.
20 Der var syv Brødre; og den første tog en Hustru, og da han døde, efterlod han ikke Afkom.
ⲕ̅ⲚⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲌⲆⲈ ⲚⲤⲞⲚ ϦⲀⲦⲞⲦⲈⲚ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒϨⲞⲨⲒⲦ ϬⲒⲤϨⲒⲘⲒ ⲚⲀϤⲘⲞⲨ ⲘⲠⲈϤⲬⲀ ϪⲢⲞϪ.
21 Og den anden tog hende og døde uden at efterlade Afkom, og den tredje ligesaa.
ⲕ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲀϨⲂ ⲀϤϬⲒⲦⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲘⲞⲨ ⲘⲠⲈϤⲬⲀ ϪⲢⲞϪ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲀϨⲄ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲞⲚ
22 Og alle syv, de efterlode ikke Afkom. Sidst af dem alle døde ogsaa Hustruen.
ⲕ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲀϨⲌ ⲘⲠⲞⲨⲬⲀ ϪⲢⲞϪ ⲈⲠϦⲀⲈ ⲆⲈ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲀⲤⲘⲞⲨ ⲚϪⲈϮⲔⲈⲤϨⲒⲘⲒ.
23 I Opstandelsen, naar de opstaa, hvem af dem skal saa have hende til Hustru? Thi de have alle syv haft hende til Hustru.‟
ⲕ̅ⲅ̅ϦⲈⲚ ϮⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ⲀⲤⲚⲀⲈⲢ ⲤϨⲒⲘⲒ ⲚⲚⲒⲘ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲠⲒⲌ ⲄⲀⲢ ⲀⲨϬⲒⲦⲤ ⲚⲤϨⲒⲘⲒ.
24 Jesus sagde til dem: „Er det ikke derfor, I fare vild, fordi I ikke kende Skrifterne, ej heller Guds Kraft?
ⲕ̅ⲇ̅ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ϪⲈ ⲘⲎ ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲀⲚ ⲦⲈⲦⲈⲚⲤⲞⲢⲈⲘ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚⲤⲰⲞⲨⲚ ⲀⲚ ⲚϮⲄⲢⲀⲪⲎ ⲞⲨⲆⲈ ϮϪⲞⲘ ⲚⲦⲈⲪϮ
25 Thi naar de opstaa fra de døde, da tage de hverken til Ægte eller bortgiftes, men de ere som Engle i Himlene.
ⲕ̅ⲉ̅ϨⲞⲦⲀⲚ ⲄⲀⲢ ⲀⲨϢⲀⲚⲦⲰⲞⲨⲚⲞⲨ ϦⲈⲚⲚⲎ ⲈⲐⲘⲰⲞⲨⲦ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲀⲨϬⲒ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲀⲨϬ ⲒⲦⲞⲨ ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲨⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲚⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ϦⲈⲚⲚⲒⲪⲎⲞⲨⲒ.
26 Men hvad de døde angaar, at de oprejses, have I da ikke læst i Mose Bog i Stedet om Tornebusken, hvorledes Gud talede til ham og sagde: Jeg er Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud?
ⲕ̅ⲋ̅ⲈⲐⲂⲈ ⲚⲎ ⲈⲐⲘⲰⲞⲨⲦ ⲆⲈ ϪⲈ ⲤⲈⲚⲀⲦⲰⲞⲨⲚⲞⲨ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲰϢ ϨⲒ ⲠϪⲰⲘ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲠⲰⲤ ⲀϤϪⲞⲤ ⲚⲀϤ ϨⲒϪⲈⲚ ⲠⲒⲂⲀⲦⲞⲤ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲔ ⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲚⲈⲘ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲒⲤⲀⲀⲔ ⲚⲈⲘ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲒⲀⲔⲰⲂ.
27 Han er ikke dødes, men levendes Gud; I fare meget vild.‟
ⲕ̅ⲍ̅ⲪⲚⲞⲨϮ ⲪⲀ ⲚⲎ ⲈⲐⲘⲰⲞⲨⲦ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲀⲖⲖⲀ ⲪⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲞⲚϦ ⲦⲈⲦⲈⲚⲤⲞⲢⲈⲘ ⲈⲘⲀϢⲰ.
28 Og en af de skriftkloge, som havde hørt deres Ordskifte og set, at han svarede dem godt, kom til ham og spurgte ham: „Hvilket Bud er det første af alle?‟
ⲕ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲒ ϨⲀⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲒⲤⲀϦ ⲈⲦⲀϤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲈⲨⲔⲰϮ ⲈϤⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲔⲀⲖⲰⲤ ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚⲰⲞⲨ ⲀϤϢⲈⲚϤ ϪⲈ ⲀϢ ⲦⲈ ϮⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲈⲦⲞⲒ ⲚϢⲞⲢⲠ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲦⲎⲢⲞⲨ.
29 Jesus svarede: „Det første er: Hør Israel! Herren, vor Gud, Herren er een;
ⲕ̅ⲑ̅ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ϪⲈ ϮϢⲞⲢⲠ ⲦⲈ ⲐⲀⲒ ⲤⲰⲦⲈⲘ ⲠⲒⲤⲖ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲠⲈⲔⲚⲞⲨϮ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲀⲒ ⲠⲈ.
30 og du skal elske Herren din Gud af hele dit Hjerte og af hele din Sjæl og af hele dit Sind og af hele din Styrke.
ⲗ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲔⲈⲘⲈⲚⲢⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲠⲈⲔⲚⲞⲨϮ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈⲔϨⲎⲦ ⲦⲎⲢϤ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲈⲔⲮⲨⲬⲎ ⲦⲎⲢⲤ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲔⲘⲈⲨⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲈⲔϪⲞⲘ ⲦⲎⲢⲤ.
31 Et andet er dette: Du skal elske din Næste som dig selv. Større end disse er intet andet Bud.‟
ⲗ̅ⲁ̅ϮⲘⲀϨⲤⲚⲞⲨϮ ⲦⲈ ⲐⲀⲒ ⲈⲔⲈⲘⲈⲚⲢⲈ ⲠⲈⲔϢⲪⲎⲢ ⲘⲠⲈⲔⲢⲎϮ ⲘⲘⲞⲚ ⲔⲈⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲈⲤⲞⲒ ⲚⲚⲒϢϮ ⲈⲚⲀⲒ.
32 Og den skriftkloge sagde til ham: „Rigtigt, Mester, og med Sandhed har du sagt, at han er een, og der er ingen anden foruden ham.
ⲗ̅ⲃ̅ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ⲚϪⲈⲠⲒⲤⲀϦ ϪⲈ ⲔⲀⲖⲰⲤ ⲠⲒⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲀⲔϪⲞⲤ ϪⲈ ⲞⲨⲀⲒ ⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈⲂⲎⲖ ⲈⲢⲞϤ.
33 Og at elske ham af hele sit Hjerte og af hele sin Forstand og af hele sin Styrke og at elske sin Næste som sig selv, det er mere end alle Brændofrene og Slagtofrene.‟
ⲗ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲈⲚⲢⲒⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈⲔϨⲎ ⲦⲦⲎⲢϤ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲈⲔϪⲞⲘ ⲦⲎⲢⲤ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲒⲔⲀϮ ⲦⲎⲢϤ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲈⲚⲢⲈ ⲠⲈⲔϢⲪⲎⲢ ⲘⲠⲈⲔⲢⲎϮ ⲤⲈⲞⲒ ⲚⲚⲒϢϮ ⲈⲚⲒϬⲖⲒⲖ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϢⲞⲨϢⲰⲞⲨϢⲒ.
34 Og da Jesus saa, at han svarede forstandigt, sagde han til ham: „Du er ikke langt fra Guds Rige.‟ Og ingen vovede mere at rette Spørgsmaal til ham.
ⲗ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ϪⲈ ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲈⲞⲨⲞⲚ ϨⲎⲦ ⲘⲘⲞϤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲬⲞⲨⲎⲞⲨ ⲀⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲈ ϨⲖⲒ ϢⲈⲢⲦⲞⲖⲘⲀⲚ ⲈϢⲈⲚϤ.
35 Og da Jesus lærte i Helligdommen, tog han til Orde og sagde: „Hvorledes sige de skriftkloge, at Kristus er Davids Søn?
ⲗ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲈϤϮⲤⲂⲰ ϦⲈⲚⲠⲒⲈⲢⲪⲈⲒ ⲠⲰⲤ ⲤⲈϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚϪⲈⲚⲒⲤⲀϦ ϪⲈ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲠϢⲎⲢⲒ ⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲠⲈ.
36 David selv sagde ved den Helligaand: Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand, indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.
ⲗ̅ⲋ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲀⲨⲒⲆ ⲀϤϪⲞⲤ ϦⲈⲚⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈⲐⲞⲨⲀⲂ ϪⲈ ⲠⲈϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲠⲀϬⲞⲒⲤ ϪⲈ ϨⲈⲘⲤⲒ ⲤⲀⲦⲀⲞⲨⲒⲚⲀⲘ ϢⲀϮⲬⲀ ⲚⲈⲔϪⲀϪⲒ ⲤⲀⲠⲈⲤⲎⲦ ⲚⲚⲈⲔϬⲀⲖⲀⲨϪ.
37 David selv kalder ham Herre; hvorledes er han da hans Søn?‟ Og den store Skare hørte ham gerne.
ⲗ̅ⲍ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲀⲨⲒⲆ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲐⲰⲚ ⲠⲈϤϢⲎⲢⲒ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲎϢ ⲈⲦⲞϢ ⲚⲀϤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲢⲞϤ ϨⲎⲆⲈⲰⲤ
38 Og han sagde i sin Undervisning: „Tager eder i Vare for de skriftkloge, som gerne ville gaa i lange Klæder og lade sig hilse paa Torvene
ⲗ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲦⲈϤⲤⲂⲰ ⲚⲀϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲀⲚⲀⲨ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ⲚⲒⲤⲀϦ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲐⲞⲨⲰϢ ⲈⲘⲞϢⲒ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲤⲦⲞⲖⲎ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲀⲤⲠⲀⲤⲘⲞⲤ ϦⲈⲚⲚⲒⲀⲄⲞⲢⲀ
39 og gerne ville have de fornemste Pladser i Synagogerne og sidde øverst til Bords ved Maaltiderne;
ⲗ̅ⲑ̅ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚϢⲞⲢⲠ ⲘⲘⲀⲚϨⲈⲘⲤⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲔⲀⲐⲈⲆⲢⲀ ϦⲈⲚⲚⲒⲤⲨⲚⲀⲄⲰⲄⲎ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚϢⲞⲢⲠ ⲚⲢⲰⲦⲈⲂ ϦⲈⲚⲚⲒⲆⲒⲠⲚⲞⲚ
40 de, som opæde Enkers Huse og paa Skrømt bede længe, disse skulle faa des haardere Dom.‟
ⲙ̅ⲚⲎ ⲈⲐⲞⲨⲰⲘ ⲚⲚⲒⲎⲒ ⲚⲦⲈⲚⲒⲬⲎⲢⲀ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲞⲨⲖⲰⲒϪⲒ ⲈⲤⲞⲨⲎⲞⲨ ⲤⲈⲈⲢⲠⲢⲞⲤⲈⲨⲬ ⲈⲤⲐⲈ ⲚⲀⲒ ⲈⲐⲚⲀϬⲒ ⲚⲞⲨϨⲞⲨⲞ ϨⲀⲠ.
41 Og han satte sig lige over for Tempelblokken og saa, hvorledes Mængden lagde Penge i Blokken, og mange rige lagde meget deri.
ⲙ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤϨⲈⲘⲤⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲠⲒⲄⲀⲌⲞⲪⲨⲖⲀⲔⲒⲞⲚ ⲚⲀϤⲚⲀⲨ ϪⲈ ⲠⲰⲤ ⲚⲒⲘⲎϢ ϨⲒ ϨⲞⲘⲦ ⲈⲠⲒⲄⲀⲌⲞⲪⲨⲖⲀⲔⲒⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲢⲀⲘⲀⲞ ⲚⲀⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲚϨⲀⲚⲘⲎϢ.
42 Og der kom en fattig Enke og lagde to Skærve i, hvilket er en Hvid.
ⲙ̅ⲃ̅ⲈⲦⲀⲤⲒ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲞⲨⲬⲎⲢⲀ ⲚϨⲎⲔⲒ ⲀⲤϨⲒⲞⲨⲒ ⲚⲦⲈⲂⲒ ⲤⲚⲞⲨϮ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲔⲞⲚⲆⲢⲀⲚⲦⲎⲤ ⲠⲈ
43 Og han kaldte sine Disciple til sig og sagde til dem: „Sandelig, siger jeg eder, denne fattige Enke har lagt mere deri end alle de, som lagde i Tempelblokken.
ⲙ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲈϤⲘⲀⲐⲎⲦⲎⲤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲀⲘⲎⲚ ϮϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ⲦⲀⲒⲬⲎⲢⲀ ⲚϨⲎⲔⲒ ⲀⲤϨⲒⲞⲨⲒ ⲈϨⲞⲦⲈ ⲚⲀⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲈⲦϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲠⲒⲄⲀⲌⲞⲪⲨⲖⲀⲔⲒⲞⲚ.
44 Thi de lagde alle af deres Overflod; men hun lagde af sin Fattigdom alt det, hun havde, sin hele Ejendom.‟
ⲙ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲄⲀⲢ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲀⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈⲦⲈⲢϨⲞⲨⲞ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲐⲀⲒ ⲆⲈ ⲚⲐⲞⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈⲦⲈⲤⲈⲢϦⲀⲈ ⲘⲘⲞϤ ϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦⲈⲚⲦⲀⲤ ⲀⲤϨⲒⲦⲞⲨ ⲠⲈⲤⲰⲚϦ ⲦⲎⲢϤ.
