Markus 11
1 Og da de nærme sig til Jerusalem, til Bethfage og Bethania ved Oliebjerget, udsender han to af sine Disciple og siger til dem:
ಅನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಯೋ ರ್ಬೈತ್ಫಗೀಬೈಥನೀಯಪುರಯೋರನ್ತಿಕಸ್ಥಂ ಜೈತುನನಾಮಾದ್ರಿಮಾಗತೇಷು ಯೀಶುಃ ಪ್ರೇಷಣಕಾಲೇ ದ್ವೌ ಶಿಷ್ಯಾವಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಜಗಾದ,
2 „Gaar hen til den Landsby, som ligger lige for eder, og straks, naar I komme ind i den, skulle I finde et Føl bundet, paa hvilket der endnu aldrig har siddet noget Menneske; løser det og fører det hid!
ಯುವಾಮಮುಂ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಂ ಗ್ರಾಮಂ ಯಾತಂ, ತತ್ರ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯೋ ನರಂ ನಾವಹತ್ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥಸ್ತಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾನಯತಂ|
3 Og dersom nogen siger til eder: Hvorfor gøre I dette? da siger: Herren har Brug for det, og han sender det straks herhen igen.”
ಕಿನ್ತು ಯುವಾಂ ಕರ್ಮ್ಮೇದಂ ಕುತಃ ಕುರುಥಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಪೃಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಭೋರತ್ರ ಪ್ರಯೋಜನಮಸ್ತೀತಿ ಕಥಿತೇ ಸ ಶೀಘ್ರಂ ತಮತ್ರ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯತಿ|
4 Og de gik hen og fandt Føllet bundet ved Døren udenfor ved Gyden, og de løse det.
ತತಸ್ತೌ ಗತ್ವಾ ದ್ವಿಮಾರ್ಗಮೇಲನೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಮೋಚಯತಃ,
5 Og nogle af dem, som stode der, sagde til dem: „Hvad gøre I, at I løse Føllet?”
ಏತರ್ಹಿ ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಂ ಕುತೋ ಮೋಚಯಥಃ?
6 Men de sagde til dem, ligesom Jesus havde sagt, og de tilstedte dem det.
ತದಾ ಯೀಶೋರಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತೇ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತಮಾದಾತುಂ ತೇಽನುಜಜ್ಞುಃ|
7 Og de føre Føllet til Jesus og lægge deres Klæder paa det, og han satte sig paa det.
ಅಥ ತೌ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಮ್ ಆನೀಯ ತದುಪರಿ ಸ್ವವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪಾತಯಾಮಾಸತುಃ; ತತಃ ಸ ತದುಪರಿ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
8 Og mange bredte deres Klæder paa Vejen, andre Kviste, som de afskare paa Markerne.
ತದಾನೇಕೇ ಪಥಿ ಸ್ವವಾಸಾಂಸಿ ಪಾತಯಾಮಾಸುಃ, ಪರೈಶ್ಚ ತರುಶಾಖಾಶ್ಛಿತವಾ ಮಾರ್ಗೇ ವಿಕೀರ್ಣಾಃ|
9 Og de, som gik foran, og de, som fulgte efter, raabte: „Hosanna! velsignet være den, som kommer, i Herrens Navn!
ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಗ್ರಗಾಮಿನಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಜನಾ ಉಚೈಃಸ್ವರೇಣ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಜಯ ಜಯ ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯ ಇತಿ|
10 Velsignet være vor Fader Davids Rige, som kommer, Hosanna i det højeste!”
ತಥಾಸ್ಮಾಕಮಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಸ್ಯ ದಾಯೂದೋ ಯದ್ರಾಜ್ಯಂ ಪರಮೇಶ್ವರನಾಮ್ನಾಯಾತಿ ತದಪಿ ಧನ್ಯಂ, ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದುಚ್ಛ್ರಾಯೇ ಸ್ವರ್ಗೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಜಯೋ ಭವೇತ್|
11 Og han gik ind i Jerusalem, i Helligdommen, og da han havde beset alt, gik han, da det allerede var Aftenstid, ud til Bethania med de tolv.
ಇತ್ಥಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮನ್ದಿರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಸ್ತೂನಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್; ಅಥ ಸಾಯಂಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಸಹಿತೋ ಬೈಥನಿಯಂ ಜಗಾಮ|
12 Og den følgende Dag, da de gik ud fra Bethania, blev han hungrig.
ಅಪರೇಹನಿ ಬೈಥನಿಯಾದ್ ಆಗಮನಸಮಯೇ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತೋ ಬಭೂವ|
13 Og da han saa et Figentræ langt borte, som havde Blade, gik han derhen, om han maaske kunde finde noget derpaa, og da han kom til det, fandt han intet uden Blade; thi det var ikke Figentid.
ತತೋ ದೂರೇ ಸಪತ್ರಮುಡುಮ್ಬರಪಾದಪಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತತ್ರ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಕೃಷ್ಟಂ ಯಯೌ, ತದಾನೀಂ ಫಲಪಾತನಸ್ಯ ಸಮಯೋ ನಾಗಚ್ಛತಿ| ತತಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಃ ಪತ್ರಾಣಿ ವಿನಾ ಕಿಮಪ್ಯಪರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಕಥಿತವಾನ್,
14 Og han tog til Orde og sagde til det: „Aldrig i Evighed skal nogen mere spise Frugt af dig!” Og hans Disciple hørte det. (aiōn g165)
ಅದ್ಯಾರಭ್ಯ ಕೋಪಿ ಮಾನವಸ್ತ್ವತ್ತಃ ಫಲಂ ನ ಭುಞ್ಜೀತ; ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಶುಶ್ರುವುಃ| (aiōn g165)
15 Og de komme til Jerusalem; og han gik ind i Helligdommen og begyndte at uddrive dem, som solgte og købte i Helligdommen, og han væltede Vekselerernes Borde og Duekræmmernes Stole.
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಮಾಯಾತೇಷು ಯೀಶು ರ್ಮನ್ದಿರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರಸ್ಥಾನಾಂ ಬಣಿಜಾಂ ಮುದ್ರಾಸನಾನಿ ಪಾರಾವತವಿಕ್ರೇತೃಣಾಮ್ ಆಸನಾನಿ ಚ ನ್ಯುಬ್ಜಯಾಞ್ಚಕಾರ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕ್ರೇತೃನ್ ವಿಕ್ರೇತೃಂಶ್ಚ ಬಹಿಶ್ಚಕಾರ|
16 Og han tilstedte ikke, at nogen bar nogen Ting igennem Helligdommen.
ಅಪರಂ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯೇನ ಕಿಮಪಿ ಪಾತ್ರಂ ವೋಢುಂ ಸರ್ವ್ವಜನಂ ನಿವಾರಯಾಮಾಸ|
17 Og han lærte og sagde til dem: „Er der ikke skrevet, at mit Hus skal kaldes et Bedehus for alle Folkeslagene? Men I have gjort det til en Røverkule.”
ಲೋಕಾನುಪದಿಶನ್ ಜಗಾದ, ಮಮ ಗೃಹಂ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಗೃಹಮ್ ಇತಿ ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಥಿತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಏತತ್ ಕಿಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ನಾಸ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ತದೇವ ಚೋರಾಣಾಂ ಗಹ್ವರಂ ಕುರುಥ|
18 Og Ypperstepræsterne og de skriftkloge hørte det, og de søgte, hvorledes de kunde slaa ham ihjel; thi de frygtede for ham, eftersom hele Skaren blev slagen af Forundring over hans Lære.
ಇಮಾಂ ವಾಣೀಂ ಶ್ರುತ್ವಾಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಶ್ಚ ತಂ ಯಥಾ ನಾಶಯಿತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತಥೋಪಾಯಂ ಮೃಗಯಾಮಾಸುಃ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತಾ ಅತಸ್ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭ್ಯುಃ|
19 Og da det blev Aften, gik han uden for Staden.
ಅಥ ಸಾಯಂಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶುರ್ನಗರಾದ್ ಬಹಿರ್ವವ್ರಾಜ|
20 Og da de om Morgenen gik forbi, saa de, at Figentræet var visnet fra Roden af.
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ತೇ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಗಚ್ಛನ್ತಸ್ತಮುಡುಮ್ಬರಮಹೀರುಹಂ ಸಮೂಲಂ ಶುಷ್ಕಂ ದದೃಶುಃ|
21 Og Peter kom det i Hu og siger til ham: „Rabbi! se Figentræet, som du forbandede, er visnet.”
ತತಃ ಪಿತರಃ ಪೂರ್ವ್ವವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಮರನ್ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷಂ, ಹೇ ಗುರೋ ಪಶ್ಯತು ಯ ಉಡುಮ್ಬರವಿಟಪೀ ಭವತಾ ಶಪ್ತಃ ಸ ಶುಷ್ಕೋ ಬಭೂವ|
22 Og Jesus svarede og siger til dem: „Haver Tro til Gud!
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಯೂಯಮೀಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಸಿತ|
23 Sandelig, siger jeg eder, den, som siger til dette Bjerg: Løft dig op og kast dig i Havet, og ikke tvivler i sit Hjerte, men tror, at det sker, som han siger, ham skal det ske.
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಕೋಪಿ ಯದ್ಯೇತದ್ಗಿರಿಂ ವದತಿ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗತ್ವಾ ಜಲಧೌ ಪತ, ಪ್ರೋಕ್ತಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವಶ್ಯಂ ಘಟಿಷ್ಯತೇ, ಮನಸಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಸನ್ದಿಹ್ಯ ಚೇದಿದಂ ವಿಶ್ವಸೇತ್ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ತದ್ ಘಟಿಷ್ಯತೇ|
24 Derfor siger jeg eder: Alt, hvad I bede om og begære, tror, at I have faaet det, saa skal det ske eder.
ಅತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಚ್ಮಿ, ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ಯದ್ಯದಾಕಾಂಕ್ಷಿಷ್ಯಧ್ವೇ ತತ್ತದವಶ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ, ಇತ್ಥಂ ವಿಶ್ವಸಿತ, ತತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ|
25 Og naar I staa og bede, da forlader, dersom I have noget imod nogen, for at ogsaa eders Fader, som er i Himlene, maa forlade eder eders Overtrædelser.
ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಸಮುತ್ಥಿತೇಷು ಯದಿ ಕೋಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಪರಾಧೀ ತಿಷ್ಠತಿ, ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ, ತಥಾ ಕೃತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಮಿ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
26 [Men dersom I ikke forlade, skal eders Fader, som er i Himlene, ej heller forlade eders Overtrædelser].
ಕಿನ್ತು ಯದಿ ನ ಕ್ಷಮಧ್ವೇ ತರ್ಹಿ ವಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಸಿ ನ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
27 Og de komme atter til Jerusalem; og medens han gik omkring i Helligdommen, komme Ypperstepræsterne og de skriftkloge og de Ældste hen til ham.
ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಪುನ ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ, ಯೀಶು ರ್ಯದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಇತಸ್ತತೋ ಗಚ್ಛತಿ, ತದಾನೀಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತದನ್ತಿಕಮೇತ್ಯ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
28 Og de sagde til ham: „Af hvad Magt gør du disse Ting? eller hvem har givet dig denne Magt til at gøre disse Ting?”
ತ್ವಂ ಕೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ತಥೈತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕೇನಾದಿಷ್ಟೋಸಿ?
29 Men Jesus sagde til dem: „Jeg vil spørge eder om een Ting, og svarer mig derpaa, saa vil jeg sige eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತಿಗದಿತವಾನ್ ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಏಕಕಥಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ, ಯದಿ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯಾ ಉತ್ತರಂ ಕುರುಥ, ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾಹಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ ತದ್ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
30 Johannes's Daab, var den fra Himmelen eller fra Mennesker? Svarer mig!”
ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತಂ ಕಿಂ ಮಾನವಾತ್? ತನ್ಮಹ್ಯಂ ಕಥಯತ|
31 Og de tænkte ved sig selv og sagde: „Sige vi: Fra Himmelen, da vil han sige, hvorfor troede I ham da ikke?
ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವೇಕ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ, ತದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಬಭೂವೇತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಕುತಸ್ತಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ? ಕಥಮೇತಾಂ ಕಥಯಿಷ್ಯತಿ|
32 Men sige vi: Fra Mennesker” — saa frygtede de for Folket; thi alle holdt for, at Johannes virkelig var en Profet.
ಮಾನವಾದ್ ಅಭವದಿತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಭಯಮಸ್ತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಸತ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮನ್ಯನ್ತೇ|
33 Og de svare og sige til Jesus: „Vi vide det ikke.” Og Jesus siger til dem: „Saa siger jeg eder ikke heller, af hvad Magt jeg gør disse Ting.”
ಅತಏವ ತೇ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷು ರ್ವಯಂ ತದ್ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ| ಯೀಶುರುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ, ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ತನ್ನ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
