Lukas 20
1 Og det skete paa en af de Dage, medens han lærte Folket i Helligdommen og forkyndte Evangeliet, da traadte Ypperstepræsterne og de skriftkloge tillige med de Ældste hen til ham.
අථෛකදා යීශු ර්මනිදරේ සුසංවාදං ප්‍රචාරයන් ලෝකානුපදිශති, ඒතර්හි ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාඃ ප්‍රාඤ්චශ්ච තන්නිකටමාගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ
2 Og de talte til ham og sagde: „Sig os, af hvad Magt gør du disse Ting, eller hvem er det, som har givet dig denne Magt?‟
කයාඥයා ත්වං කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝෂි? කෝ වා ත්වාමාඥාපයත්? තදස්මාන් වද|
3 Men han svarede og sagde til dem: „Ogsaa jeg vil spørge eder om en Ting, siger mig det:
ස ප්‍රත්‍යුවාච, තර්හි යුෂ්මානපි කථාමේකාං පෘච්ඡාමි තස්‍යෝත්තරං වදත|
4 Johannes's Daab, var den fra Himmelen eller fra Mennesker?‟
යෝහනෝ මජ්ජනම් ඊශ්වරස්‍ය මානුෂාණාං වාඥාතෝ ජාතං?
5 Men de overvejede med hverandre og sagde: „Sige vi: Fra Himmelen, da vil han sige: Hvorfor troede I ham ikke?
තතස්තේ මිථෝ විවිච්‍ය ජගදුඃ, යදීශ්වරස්‍ය වදාමස්තර්හි තං කුතෝ න ප්‍රත්‍යෛත ස ඉති වක්‍ෂ්‍යති|
6 Men sige vi: Fra Mennesker, da vil hele Folket stene os; thi det er overbevist om, at Johannes var en Profet.‟
යදි මනුෂ්‍යස්‍යේති වදාමස්තර්හි සර්ව්වේ ලෝකා අස්මාන් පාෂාණෛ ර්හනිෂ්‍යන්ති යතෝ යෝහන් භවිෂ්‍යද්වාදීති සර්ව්වේ දෘඪං ජානන්ති|
7 Og de svarede, at de vidste ikke, hvorfra.
අතඒව තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ කස්‍යාඥයා ජාතම් ඉති වක්තුං න ශක්නුමඃ|
8 Og Jesus sagde til dem: „Saa siger ikke heller jeg eder, af hvad Magt jeg gør disse Ting.‟
තදා යීශුරවදත් තර්හි කයාඥයා කර්ම්මාණ්‍යේතාති කරෝමීති ච යුෂ්මාන් න වක්‍ෂ්‍යාමි|
9 Men han begyndte at sige denne Lignelse til Folket: „En Mand plantede en Vingaard og lejede den ud til Vingaardsmænd og drog udenlands for lange Tider.
අථ ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් ස ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං වක්තුමාරේභේ, කශ්චිද් ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං කෘත්වා තත් ක්‍ෂේත්‍රං කෘෂීවලානාං හස්තේෂු සමර්ප්‍ය බහුකාලාර්ථං දූරදේශං ජගාම|
10 Og da Tiden kom, sendte han en Tjener til Vingaardsmændene, for at de skulde give ham af Vingaardens Frugt; men Vingaardsmændene sloge ham og sendte ham tomhændet bort.
අථ ඵලකාලේ ඵලානි ග්‍රහීතු කෘෂීවලානාං සමීපේ දාසං ප්‍රාහිණෝත් කින්තු කෘෂීවලාස්තං ප්‍රහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසර්ජුඃ|
11 Og han sendte fremdeles en anden Tjener; men de sloge ogsaa ham og forhaanede ham og sendte ham tomhændet bort.
තතඃ සෝධිපතිඃ පුනරන්‍යං දාසං ප්‍රේෂයාමාස, තේ තමපි ප්‍රහෘත්‍ය කුව්‍යවහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
12 Og han sendte fremdeles en tredje; men ogsaa ham saarede de og kastede ham ud.
තතඃ ස තෘතීයවාරම් අන්‍යං ප්‍රාහිණෝත් තේ තමපි ක්‍ෂතාඞ්ගං කෘත්වා බහි ර්නිචික්‍ෂිපුඃ|
13 Men Vingaardens Herre sagde: Hvad skal jeg gøre? Jeg vil sende min Søn, den elskede; de ville dog vel undse sig for ham.
තදා ක්‍ෂේත්‍රපති ර්විචාරයාමාස, මමේදානීං කිං කර්ත්තව්‍යං? මම ප්‍රියේ පුත්‍රේ ප්‍රහිතේ තේ තමවශ්‍යං දෘෂ්ට්වා සමාදරිෂ්‍යන්තේ|
14 Men da Vingaardsmændene saa ham, raadsloge de indbyrdes og sagde: Det er Arvingen; lader os slaa ham ihjel, for at Arven kan blive vor.
කින්තු කෘෂීවලාස්තං නිරීක්‍ෂ්‍ය පරස්පරං විවිච්‍ය ප්‍රෝචුඃ, අයමුත්තරාධිකාරී ආගච්ඡතෛනං හන්මස්තතෝධිකාරෝස්මාකං භවිෂ්‍යති|
15 Og de kastede ham ud af Vingaarden og sloge ham ihjel. Hvad vil nu Vingaardens Herre gøre ved dem?
තතස්තේ තං ක්‍ෂේත්‍රාද් බහි ර්නිපාත්‍ය ජඝ්නුස්තස්මාත් ස ක්‍ෂේත්‍රපතිස්තාන් ප්‍රති කිං කරිෂ්‍යති?
16 Han vil komme og ødelægge disse Vingaardsmænd og give Vingaarden til andre.‟ Men da de hørte det, sagde de: „Det ske aldrig!‟
ස ආගත්‍ය තාන් කෘෂීවලාන් හත්වා පරේෂාං හස්තේෂු තත්ක්‍ෂේත්‍රං සමර්පයිෂ්‍යති; ඉති කථාං ශ්‍රුත්වා තේ (අ)වදන් ඒතාදෘශී ඝටනා න භවතු|
17 Men han saa paa dem og sagde: „Hvad er da dette, som er skrevet: Den Sten, som Bygningsmændene forkastede, den er bleven til en Hovedhjørnesten?
කින්තු යීශුස්තානවලෝක්‍ය ජගාද, තර්හි, ස්ථපතයඃ කරිෂ්‍යන්ති ග්‍රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්‍රධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව හි භවිෂ්‍යති| ඒතස්‍ය ශාස්ත්‍රීයවචනස්‍ය කිං තාත්පර‍්‍ය්‍යං?
18 Hver, som falder paa denne Sten, skal slaa sig sønder; men hvem den falder paa, ham skal den knuse.‟
අපරං තත්පාෂාණෝපරි යඃ පතිෂ්‍යති ස භංක්‍ෂ්‍යතේ කින්තු යස්‍යෝපරි ස පාෂාණඃ පතිෂ්‍යති ස තේන ධූලිවච් චූර්ණීභවිෂ්‍යති|
19 Og Ypperstepræsterne og de skriftkloge søgte at lægge Haand paa ham i den samme Time, men de frygtede for Folket; thi de forstode, at han sagde denne Lignelse imod dem.
සෝස්මාකං විරුද්ධං දෘෂ්ටාන්තමිමං කථිතවාන් ඉති ඥාත්වා ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තදෛව තං ධර්තුං වවාඤ්ඡුඃ කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ|
20 Og de toge Vare paa ham og udsendte Lurere, der anstillede sig, som om de vare retfærdige, for at fange ham i Ord, saa de kunde overgive ham til Øvrigheden og Landshøvdingens Magt.
අතඒව තං ප්‍රති සතර්කාඃ සන්තඃ කථං තද්වාක්‍යදෝෂං ධෘත්වා තං දේශාධිපස්‍ය සාධුවේශධාරිණශ්චරාන් තස්‍ය සමීපේ ප්‍රේෂයාමාසුඃ|
21 Og de spurgte ham og sagde: „Mester! vi vide, at du taler og lærer rettelig og ikke ser paa Personer, men lærer Guds Vej i Sandhed.
තදා තේ තං පප්‍රච්ඡුඃ, හේ උපදේශක භවාන් යථාර්ථං කථයන් උපදිශති, කමප්‍යනපේක්‍ෂ්‍ය සත්‍යත්වේනෛශ්වරං මාර්ගමුපදිශති, වයමේතජ්ජානීමඃ|
22 Er det os tilladt at give Kejseren Skat eller ej?‟
කෛසරරාජාය කරෝස්මාභි ර්දේයෝ න වා?
23 Men da han mærkede deres Træskhed, sagde han til dem: „Hvorfor friste I mig?
ස තේෂාං වඤ්චනං ඥාත්වාවදත් කුතෝ මාං පරීක්‍ෂධ්වේ? මාං මුද්‍රාමේකං දර්ශයත|
24 Viser mig en Denar; hvis Billede og Overskrift bærer den?‟ Men de svarede og sagde: „Kejserens.‟
ඉහ ලිඛිතා මූර්තිරියං නාම ච කස්‍ය? තේ(අ)වදන් කෛසරස්‍ය|
25 Men han sagde til dem: „Saa giver da Kejseren, hvad Kejserens er, og Gud, hvad Guds er.‟
තදා ස උවාච, තර්හි කෛසරස්‍ය ද්‍රව්‍යං කෛසරාය දත්ත; ඊශ්වරස්‍ය තු ද්‍රව්‍යමීශ්වරාය දත්ත|
26 Og de kunde ikke fange ham i Ord i Folkets Paahør, og de forundrede sig over hans Svar og tav.
තස්මාල්ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් තත්කථායාඃ කමපි දෝෂං ධර්තුමප්‍රාප්‍ය තේ තස්‍යෝත්තරාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මන්‍යමානා මෞනිනස්තස්ථුඃ|
27 Men nogle af Saddukæerne, som nægte, at der er Opstandelse, kom til ham og spurgte ham og sagde:
අපරඤ්ච ශ්මශානාදුත්ථානානඞ්ගීකාරිණාං සිදූකිනාං කියන්තෝ ජනා ආගත්‍ය තං පප්‍රච්ඡුඃ,
28 „Mester! Moses har foreskrevet os: Dersom en har en Broder, som er gift, og denne dør barnløs, da skal hans Broder tage Hustruen og oprejse sin Broder Afkom.
හේ උපදේශක ශාස්ත්‍රේ මූසා අස්මාන් ප්‍රතීති ලිලේඛ යස්‍ය භ්‍රාතා භාර‍්‍ය්‍යායාං සත්‍යාං නිඃසන්තානෝ ම්‍රියතේ ස තජ්ජායාං විවහ්‍ය තද්වංශම් උත්පාදයිෂ්‍යති|
29 Nu var der syv Brødre; og den første tog en Hustru og døde barnløs.
තථාච කේචිත් සප්ත භ්‍රාතර ආසන් තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨෝ භ්‍රාතා විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ ප්‍රාණාන් ජහෞ|
30 Ligesaa den anden.
අථ ද්විතීයස්තස්‍ය ජායාං විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ සන් මමාර| තෘතීයශ්ච තාමේව ව්‍යුවාහ;
31 Og den tredje tog hende, og saaledes ogsaa alle syv; de døde uden at efterlade Børn.
ඉත්ථං සප්ත භ්‍රාතරස්තාමේව විවහ්‍ය නිරපත්‍යාඃ සන්තෝ මම්‍රුඃ|
32 Men til sidst døde ogsaa Hustruen.
ශේෂේ සා ස්ත්‍රී ච මමාර|
33 Hvem af dem faar hende saa til Hustru i Opstandelsen? thi de have alle syv haft hende til Hustru.‟
අතඒව ශ්මශානාදුත්ථානකාලේ තේෂාං සප්තජනානාං කස්‍ය සා භාර‍්‍ය්‍යා භවිෂ්‍යති? යතඃ සා තේෂාං සප්තානාමේව භාර‍්‍ය්‍යාසීත්|
තදා යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච, ඒතස්‍ය ජගතෝ ලෝකා විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච භවන්ති (aiōn g165)
35 men de, som agtes værdige til at faa Del i hin Verden og i Opstandelsen fra de døde, tage hverken til Ægte eller bortgiftes. (aiōn g165)
කින්තු යේ තජ්ජගත්ප්‍රාප්තියෝග්‍යත්වේන ගණිතාං භවිෂ්‍යන්ති ශ්මශානාච්චෝත්ථාස්‍යන්ති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච න භවන්ති, (aiōn g165)
36 Thi de kunne ikke mere dø; thi de ere Engle lige og ere Guds Børn, idet de ere Opstandelsens Børn.
තේ පුන ර්න ම්‍රියන්තේ කින්තු ශ්මශානාදුත්ථාපිතාඃ සන්ත ඊශ්වරස්‍ය සන්තානාඃ ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශාශ්ච භවන්ති|
37 Men at de døde oprejses, har ogsaa Moses givet til Kende i Stedet om Tornebusken, naar han kalder Herren: Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.
අධිකන්තු මූසාඃ ස්තම්බෝපාඛ්‍යානේ පරමේශ්වර ඊබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වර ඉත්‍යුක්ත්වා මෘතානාං ශ්මශානාද් උත්ථානස්‍ය ප්‍රමාණං ලිලේඛ|
38 Men han er ikke dødes, men levendes Gud; thi for ham leve de alle.‟
අතඒව ය ඊශ්වරඃ ස මෘතානාං ප්‍රභු ර්න කින්තු ජීවතාමේව ප්‍රභුඃ, තන්නිකටේ සර්ව්වේ ජීවන්තඃ සන්ති|
39 Men nogle af de skriftkloge svarede og sagde: „Mester! du talte vel.‟
ඉති ශ්‍රුත්වා කියන්තෝධ්‍යාපකා ඌචුඃ, හේ උපදේශක භවාන් භද්‍රං ප්‍රත්‍යුක්තවාන්|
40 Og de turde ikke mere spørge ham om noget.
ඉතඃ පරං තං කිමපි ප්‍රෂ්ටං තේෂාං ප්‍රගල්භතා නාභූත්|
41 Men han sagde til dem: „Hvorledes siger man, at Kristus er Davids Søn?
පශ්චාත් ස තාන් උවාච, යඃ ඛ්‍රීෂ්ටඃ ස දායූදඃ සන්තාන ඒතාං කථාං ලෝකාඃ කථං කථයන්ති?
42 David selv siger jo i Psalmernes Bog: Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand,
යතඃ මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව උපාවිශ|
43 indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.
ඉති කථාං දායූද් ස්වයං ගීතග්‍රන්ථේ(අ)වදත්|
44 Altsaa kalder David ham en Herre, hvorledes er han da hans Søn?‟
අතඒව යදි දායූද් තං ප්‍රභුං වදති, තර්හි ස කථං තස්‍ය සන්තානෝ භවති?
45 Men i hele Folkets Paahør sagde han til Disciplene:
පශ්චාද් යීශුඃ සර්ව්වජනානාං කර්ණගෝචරේ ශිෂ්‍යානුවාච,
46 „Vogter eder for de skriftkloge, som gerne ville gaa i lange Klæder og holde af at lade sig hilse paa Torvene og at have de fornemste Pladser i Synagogerne og at sidde øverst til Bords ved Maaltiderne,
යේ(අ)ධ්‍යාපකා දීර්ඝපරිච්ඡදං පරිධාය භ්‍රමන්ති, හට්ටාපණයෝ ර්නමස්කාරේ භජනගේහස්‍ය ප්‍රෝච්චාසනේ භෝජනගෘහස්‍ය ප්‍රධානස්ථානේ ච ප්‍රීයන්තේ
47 de, som opæde Enkers Huse og paa Skrømt bede længe; disse skulle faa des haardere Dom.‟
විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්‍රසිත්වා ඡලේන දීර්ඝකාලං ප්‍රාර්ථයන්තේ ච තේෂු සාවධානා භවත, තේෂාමුග්‍රදණ්ඩෝ භවිෂ්‍යති|
