Lukas 2
1 Men det skete i de Dage, at en Befaling udgik fra Kejser Augustus, at al Verden skulde skrives i Mandtal.
ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲩⲇⲟⲅⲙⲁ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ̅ⲡⲣ̅ⲣⲟ ⲁⲅⲟⲩⲥⲧⲟⲥ ⲉⲧⲣⲉⲧⲟⲓⲕⲟⲩⲙⲉⲛⲏ ⲧⲏⲣⲥ̅ ⲥϩⲁⲓ̈ⲥ ⲛ̅ⲥⲁⲛⲉⲥⲧⲙⲉ.
2 (Denne første Indskrivning skete, da Kvirinius var Landshøvding i Syrien.)
ⲃ̅ⲧⲁⲓ̈ ⲧⲉ ⲧϣⲟⲣⲡ ⲛ̅ⲁⲡⲟⲅⲣⲁⲫⲏ ⲉⲛⲧⲁⲥϣⲱⲡⲉ. ⲉⲣⲉⲕⲩⲣⲓⲛⲟⲥ ⲟ̅ ⲛ̅ϩⲏⲅⲉⲙⲱⲛ ⲉⲧⲥⲩⲣⲓⲁ.
3 Og alle gik for at lade sig indskrive, hver til sin By.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲃⲏⲕ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲉⲥϩⲁⲓ̈ϥ ⲛ̅ⲥⲁⲧⲉϥⲡⲟⲗⲓⲥ
4 Og ogsaa Josef gik op fra Galilæa, fra Byen Nazareth til Judæa til Davids By, som kaldes Bethlehem, fordi han var af Davids Hus og Slægt,
ⲇ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ϩⲱⲱϥ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϭⲓⲓ̈ⲱⲥⲏⲫ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲑ ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛ̅ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲉⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲧⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲏⲑⲗⲉⲉⲙ ϫⲉ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲏⲓ̈ ⲛⲙ̅(ⲧ)ⲡⲁⲧⲣⲓⲁ ⲛ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ.
5 for at lade sig indskrive tillige med Maria, sin trolovede, som var frugtsommelig.
ⲉ̅ⲉⲧⲣⲉϥⲧⲁⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉ(ⲧⲉ)ⲣⲉⲧⲟⲟⲧⲥ̅ ϣⲏⲡ ⲛⲁϥ ⲉⲥⲉⲉⲧʾ·
6 Men det skete, medens de vare der, blev Tiden fuldkommet til, at hun skulde føde.
ⲋ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲩϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲥϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲣⲉⲥⲙⲓⲥⲉ.
7 Og hun fødte sin Søn, den førstefødte, og svøbte ham og lagde ham i en Krybbe; thi der var ikke Rum for dem i Herberget.
ⲍ̅ⲁⲥϫⲡⲟ ⲙ̅ⲡⲉⲥϣⲏⲣⲉ ⲡⲉⲥϣⲣⲡⲙ̅ⲙⲓⲥⲉ ⲁⲥϭⲟⲟⲗⲉϥ ⲛ̅ϩⲉⲛⲧⲟⲉⲓⲥ ⲁⲥϫⲧⲟϥ ϩⲛ̅ⲟⲩⲟⲙϥ̅ ϫⲉ ⲛⲉⲙ̅ⲙⲛ̅ⲙⲁ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲩ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲛ̅ϭⲟⲓ̈ⲗⲉ.
8 Og der var Hyrder i den samme Egn, som laa ude paa Marken og holdt Nattevagt over deres Hjord.
ⲏ̅ⲛⲉⲩⲛϩⲉⲛϣⲟⲟⲥ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲩϣⲟⲟⲡ ϩⲛ̅ⲧⲥⲱϣⲉ ⲉⲩⲁⲣⲉϩ ϩⲛⲟⲩⲣϣⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲉⲡⲉⲩⲟϩⲉ ⲛ̅ⲉⲥⲟⲟⲩ.
9 Og se, en Herrens Engel stod for dem, og Herrens Herlighed skinnede om dem, og de frygtede saare.
ⲑ̅ⲁⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩⲱⲛϩ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲣ̅ⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϩⲟⲧⲉ.
10 Og Engelen sagde til dem: „Frygter ikke; thi se, jeg forkynder eder en stor Glæde, som skal være for hele Folket.
ⲓ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲣ̅ϩⲟⲧⲉ. ⲉⲓⲥϩⲏⲧⲉ ⲅⲁⲣ ϯⲛⲁⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲣ̅ⲣⲁϣⲉ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲧⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙ̅ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ̅.
11 Thi eder er i Dag en Frelser født, som er den Herre Kristus i Davids By.
ⲓ̅ⲁ̅ϫⲉ ⲁⲩϫⲡⲟ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲙⲡⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲥⲱⲧⲏⲣ ⲉⲧⲉⲡⲁⲓ̈ ⲡⲉ ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϩⲛ̅ⲧⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛ̅ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ.
12 Og dette skulle I have til Tegn: I skulle finde et Barn svøbt, liggende i en Krybbe.‟
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲏⲧⲛ̅ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ̈ ⲧⲉⲧⲛⲁϩⲉ ⲉⲩϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉϥϭⲟⲟⲗⲉ ⲛ̅ϩⲉⲛⲧⲟⲉⲓⲥ ⲉϥⲕⲏ ϩⲛ̅ⲟⲩⲟⲙϥ.
13 Og straks var der med Engelen en himmelsk Hærskares Mangfoldighed, som lovede Gud og sagde:
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩϣⲥ̅ⲛⲉ ⲛⲙ̅ⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛ̅ϭⲓⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲥⲧⲣⲁⲧⲓⲁ ⲛ̅ⲧⲡⲉ ⲉⲩⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
14 „Ære være Gud i det højeste! og Fred paa Jorden! i Mennesker Velbehag!‟
ⲓ̅ⲇ̅ϫⲉ. ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ̅ⲛⲉⲧϫⲟⲥⲉ ⲁⲩⲱ ϯⲣⲏⲛⲏ ϩⲓϫⲛ̅ⲡⲕⲁϩ ϩⲛ̅ⲣ̅ⲣⲱⲙⲉ ⲙ̅ⲡⲉϥⲟⲩⲱϣ.
15 Og det skete, da Englene vare farne fra dem til Himmelen, sagde Hyrderne til hverandre: „Lader os dog gaa til Bethlehem og se dette, som er sket, hvilket Herren har kundgjort os.‟
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲧⲡⲉ. ⲛⲉⲣⲉⲛ̅ϣⲟⲟⲥ ϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ. ϫⲉ ⲙⲁⲣⲛ̅ⲃⲱⲕ ϣⲁⲃⲏⲑⲗⲉⲉⲙ ⲛ̅ⲧⲛⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲉⲛⲧⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲟⲩⲟⲛϩϥ̅ ⲉⲣⲟⲛ.
16 Og de skyndte sig og kom og fandt baade Maria og Josef, og Barnet liggende i Krybben.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁⲩϭⲉⲡⲏ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲱⲥⲏⲫ ⲛⲙ̅ⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉϥⲕⲏ ϩⲛ̅ⲟⲩⲟⲙϥ̅.
17 Men da de saa det, kundgjorde de, hvad der var talt til dem om dette Barn.
ⲓ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉ͡ⲓⲙⲉ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲃⲉⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ.
18 Og alle de, som hørte det, undrede sig over det, der blev talt til dem af Hyrderne.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϫⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲛϣⲟⲟⲥ ϫⲟⲟⲩ ⲛⲁⲩ
19 Men Maria gemte alle disse Ord og overvejede dem i sit Hjerte.
ⲓ̅ⲑ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲇⲉ ⲛⲉⲥϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲉ ⲉⲥⲕⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ϩⲙⲡⲉⲥϩⲏⲧʾ.
20 Og Hyrderne vendte tilbage, idet de priste og lovede Gud for alt, hvad de havde hørt og set, saaledes som der var talt til dem.
ⲕ̅ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲛ̅ϣⲟⲟⲥ ⲉⲩϯⲉⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϫⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲟⲧⲙⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ·
21 Og da otte Dage vare fuldkommede, saa han skulde omskæres, da blev hans Navn kaldt Jesus, som det var kaldt af Engelen, før han blev undfangen i Moders Liv.
ⲕ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϣⲙⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲃ̅ⲃⲏⲧϥ ⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ϫⲉ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡⲉⲛⲧⲁⲡⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲧⲁⲁϥ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲙⲡⲁⲧⲥ̅ⲱ͡ⲱ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϩⲛ̅ⲑⲏ.
22 Og da deres Renselsesdage efter Mose Lov vare fuldkommede, bragte de ham op til Jerusalem for at fremstille ham for Herren,
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲉⲩⲧⲃ̅ⲃⲟ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲙⲱⲩ̈ⲥⲏⲥ ⲁⲩϫⲓⲧϥ̅ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲉⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ
23 som der er skrevet i Herrens Lov, at alt Mandkøn, som aabner Moders Liv, skal kaldes helligt for Herren,
ⲕ̅ⲅ̅ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϩⲙ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϫⲉ ϩⲟⲟⲩⲧʾ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲛⲁⲟⲩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲉ ⲉⲩⲉⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ.
24 og for at bringe Offer efter det, som er sagt i Herrens Lov, et Par Turtelduer eller to unge Duer.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲉϯ ⲛ̅ⲟⲩⲑⲩⲥⲓⲁ ⲕⲁⲧⲁⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϩⲙ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ. ϫⲉ ⲟⲩⲥⲟⲉⲓϣ ⲛ̅ϭⲣⲙ̅ⲡϣⲁⲛ ⲏ̅ ⲙⲁⲥ ⲥⲛⲁⲩ ⲛ̅ϭⲣⲟⲟⲙⲡⲉ.
25 Og se, der var en Mand i Jerusalem ved Navn Simeon, og denne Mand var retfærdig og gudfrygtig og forventede Israels Trøst, og den Helligaand var over ham.
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ϩⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲥⲩⲙⲉⲱⲛ. ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲓ̈ⲣⲱⲙⲉ ⲛⲉⲩⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲣ̅ⲣⲉϥϣⲙ̅ϣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϥϭⲱϣⲧ̅ʾ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲏⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲥⲟⲗⲥⲗ̅ ⲙ̅ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲉⲩⲛⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ
26 Og det var varslet ham af den Helligaand, at han ikke skulde se Døden, førend han havde set Herrens Salvede.
ⲕ̅ⲋ̅ⲉⲁⲩⲧⲁⲙⲟϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ̅ⲡⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϫⲉ ⲛϥ̅ⲛⲁⲙⲟⲩ ⲁⲛ ⲉⲙⲡϥ̅ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ.
27 Og han kom af Aandens Drift til Helligdommen; og idet Forældrene bragte Barnet Jesus ind for at gøre med ham efter Lovens Skik,
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉ͡ⲓ ϩⲙ̅ⲡⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲉⲡⲉⲣⲡⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲇⲉ ϫⲓ ⲙ̅ⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲓ̅ⲥ̅ ⲉⲧⲣⲉⲩⲉ͡ⲓⲣⲉ ⲙⲡⲥⲱⲛⲧ̅ ⲙⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ϩⲁⲣⲟϥ.
28 da tog han det paa sine Arme og priste Gud og sagde:
ⲕ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϫⲓⲧϥ̅ ⲉⲡⲉϥϩⲁⲙⲏⲣ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ
29 „Herre! nu lader du din Tjener fare i Fred, efter dit Ord.
ⲕ̅ⲑ̅ϫⲉ. ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲕⲛⲁⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲉⲕϩⲙ̅ϩⲁⲗ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲕⲁⲧⲁⲡⲉⲕϣⲁϫⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲓ̈ⲣⲏⲛⲏ
30 Thi mine Øjne have set din Frelse,
ⲗ̅ϫⲉ ⲁⲛⲁⲃⲁⲗ ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲕⲟⲩϫⲁⲉⲓ
31 som du beredte for alle Folkeslagenes Aasyn,
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁⲕⲥⲃ̅ⲧⲱⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲕⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲗ̅ⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ
32 et Lys til at oplyse Hedningerne og en Herlighed for dit Folk Israel.‟
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲟⲩⲟⲉⲓⲛ ⲉⲩϭⲱⲗⲡ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛ̅ϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲡⲉⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲉⲕⲗⲁⲟⲥ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ.
33 Og hans Fader og hans Moder undrede sig over de Ting, som bleve sagte om ham.
ⲗ̅ⲅ̅ⲡⲉϥⲉⲓⲱⲧʾ ⲇⲉ ⲛⲙ̅ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲛⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲉϫⲛ̅ⲛⲉⲧⲟⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ.
34 Og Simeon velsignede dem og sagde til hans Moder Maria: „Se, denne er sat mange i Israel til Fald og Oprejsning og til et Tegn, som imodsiges,
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲥⲩⲙⲉⲱⲛ ⲇⲉ ⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲓⲥⲡⲁⲓ̈ ⲕⲏ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲉⲩϩⲉ ⲛⲙ̅(ⲟⲩ)ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛ̅ϩⲁϩ ϩⲙ̅ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲉⲩⲱϩⲙ̅ ϩⲓⲱⲱϥ.
35 (ja, ogsaa din egen Sjæl skal et Sværd gennemtrænge!) for at mange Hjerters Tanker skulle aabenbares.‟
ⲗ̅ⲉ̅ⲛ̅ⲧⲟ ⲇⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲥⲏϥⲉ ⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ̅ⲧⲟⲩⲯⲩⲭⲏ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϭⲱⲗⲡ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲙ̅ⲙⲟⲕⲙⲉⲕ ⲛ̅ϩⲁϩ ⲛ̅ϩⲏⲧʾ.
36 Og der var en Profetinde Anna, Fanuels Datter, af Asers Stamme; hun var meget fremrykket i Alder, havde levet syv Aar med sin Mand efter sin Jomfrustand
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲧⲓⲥ ⲇⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲛⲁ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲫⲁⲛⲟⲩⲏⲗ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲉⲫⲩⲗⲏ ⲛ̅ⲁⲥⲏⲣ ⲧⲁⲓ̈ ⲇⲉ ⲁⲥⲁⲓ̈ⲁⲓ̈ ϩⲛ̅ϩⲉⲛϩⲟⲟⲩ ⲉⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲉⲁⲥⲣⲥⲁϣϥⲉ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ ⲛⲙ̅ⲡⲉⲥϩⲁⲓ ϫⲓⲛⲧⲉⲥⲙⲛⲧⲣⲟⲟⲩⲛⲉ
37 og var nu en Enke ved fire og firsindstyve Aar, og hun veg ikke fra Helligdommen, tjenende Gud med Faste og Bønner Nat og Dag.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲣ̅ⲭⲏⲣⲁ ϣⲁⲧⲥ̅ⲣ̅ϩⲙⲉⲛⲉⲧⲁϥⲧⲉ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ. ⲧⲁⲓ̈ ⲇⲉ ⲙⲉⲥⲥⲛ̅ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲥϣⲙ̅ϣⲉ ⲙ̅ⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲙ̅ⲧⲉⲩϣⲏ ϩⲛ̅ϩⲉⲛⲛⲏⲥⲧⲓⲁ ⲛⲙ̅ϩⲉⲛⲥⲟⲡⲥ̅.
38 Og hun traadte til i den samme Stund og priste Gud og talte om ham til alle, som forventede Jerusalems Forløsning.
ⲗ̅ⲏ̅ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲥⲁϩⲉⲣⲁⲧⲥ̅ ⲁⲥⲉⲝϩⲟⲙⲟⲗⲟⲅⲓ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϭⲱϣⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲏⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲥⲱⲧⲉ ⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ.
39 Og da de havde fuldbyrdet alle Ting efter Herrens Lov, vendte de tilbage til Galilæa til deres egen By Nazareth.
ⲗ̅ⲑ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲕⲁⲧⲁⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲉⲧⲉⲩⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲑ·
40 Men Barnet voksede og blev stærkt og blev fuldt af Visdom; og Guds Naade var over det.
ⲙ̅ⲡϣⲏⲣⲉ ⲇⲉ ϣⲏⲙ ⲛⲉⲁϥⲁⲓ̈ⲁⲉⲓ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϭⲙ̅ϭⲟⲙ ⲉϥⲙⲉϩ ⲛ̅ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲉⲣⲉⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲓϫⲱϥ.
41 Og hans Forældre droge hvert Aar op til Jerusalem paa Paaskehøjtiden.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛⲉⲣⲉⲛⲉϥⲓ̈ⲟⲧⲉ ⲇⲉ ⲃⲏⲕ ⲡⲉ ⲧⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲙ̅ⲡϣⲁ ⲙ̅ⲡⲡⲁⲥⲭⲁ.
42 Og da han var bleven tolv Aar gammel, og de gik op efter Højtidens Sædvane
ⲙ̅ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲣ̅ⲙⲛ̅ⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲇⲉ ⲣ̅ⲣⲟⲙⲡⲉ ⲉⲩⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲕⲁⲧⲁⲡⲥⲱⲛⲧʾ ⲙ̅ⲡϣⲁ͡ⲁ.
43 og havde tilendebragt de Dage, blev Barnet Jesus i Jerusalem, medens de droge hjem, og hans Forældre mærkede det ikke.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲁϥϭⲱ ⲛ̅ϭⲓⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲓ̅ⲥ̅ ϩⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ. ⲙ̅ⲡⲟⲩⲓ̈ⲙⲉ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉϥⲓ̈ⲟⲧⲉ
44 Men da de mente, at han var i Rejsefølget, kom de en Dags Rejse frem, og de ledte efter ham iblandt deres Slægtninge og Kyndinge.
ⲙ̅ⲇ̅ⲉⲩⲙⲉⲩⲉ ϫⲉ ϥϩⲛ̅ⲧⲉϩⲓⲏ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲣⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲱϥ ϩⲛ̅ⲛⲉⲩⲥⲩⲅⲅⲉⲛⲏⲥ ⲛⲙⲛⲉⲧⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ.
45 Og da de ikke fandt ham, vendte de tilbage til Jerusalem og ledte efter ham.
ⲙ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲧⲙϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲉⲩϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲱϥ.
46 Og det skete efter tre Dage, da fandt de ham i Helligdommen, hvor han sad midt iblandt Lærerne og baade hørte paa dem og adspurgte dem.
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲥⲁϣⲟⲙⲛ̅ⲧ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ̅ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛⲛⲥⲁϩ ⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉϥϫⲛⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ.
47 Men alle, som hørte ham, undrede sig saare over hans Forstand og Svar.
ⲙ̅ⲍ̅ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲧⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲉϫⲛ̅ⲛⲉϥⲙⲛ̅ⲧʾⲥⲁⲃⲉ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥϭⲓⲛⲟⲩⲱϣⲃ̅.
48 Og da de saa ham, bleve de forfærdede; og hans Moder sagde til ham: „Barn! hvorfor gjorde du saaledes imod os? Se, din Fader og jeg have ledt efter dig med Smerte.‟
ⲙ̅ⲏ̅ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ. ⲡⲉϫⲉⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲕⲣⲟⲩ ⲛⲁⲛ ϩⲓⲛⲁⲓ̈ ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲛⲙ̅ⲡⲉⲕⲓ̈ⲱⲧ ⲉⲛⲙⲟⲕϩ̅ ⲛ̅ϩⲏⲧʾ ⲉⲛϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲱⲕ.
49 Og han sagde til dem: „Hvorfor ledte I efter mig? Vidste I ikke, at jeg bør være i min Faders Gerning?‟
ⲙ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲱⲓ̈. ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ̅ ⲉⲧⲣⲁϭⲱ ϩⲛ̅ⲛⲁⲡⲁⲓ̈ⲱⲧʾ.
50 Og de forstode ikke det Ord, som han talte til dem.
ⲛ̅ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲓ̈ⲙⲉ ⲉⲡϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϫⲟⲟϥ ⲛⲁⲩ.
51 Og han drog ned med dem og kom til Nazareth og var dem lydig. Og hans Moder gemte alle de Ord i sit Hjerte.
ⲛ̅ⲁ̅ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧʾ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲧʾ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ⲥⲱⲟⲩ. ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲥϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲛⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲥϩⲏⲧ·
52 Og Jesus forfremmedes i Visdom og Alder og Yndest hos Gud og Mennesker.
ⲛ̅ⲃ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲛⲉϥⲡⲣⲟⲕⲟⲡⲧⲉ ϩⲛ̅ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛⲙ̅ⲑⲏⲗⲓⲕⲓⲁ ⲛⲙ̅ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲛ̅ⲛⲁϩⲣⲛ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲙ̅ⲣ̅ⲣⲱⲙⲉ·
