Lukas 12
1 Da imidlertid mange Tusinde Mennesker havde samlet sig, saa at de traadte paa hverandre, begyndte han at sige til sine Disciple: „Tager eder først og fremmest i Vare for Farisæernes Surdejg, som er Hykleri.
តទានីំ លោកាះ សហស្រំ សហស្រម៑ អាគត្យ សមុបស្ថិតាស្តត ឯកៃកោ ៜន្យេឞាមុបរិ បតិតុម៑ ឧបចក្រមេ; តទា យីឝុះ ឝិឞ្យាន៑ ពភាឞេ, យូយំ ផិរូឝិនាំ កិណ្វរូបកាបដ្យេ វិឝេឞេណ សាវធានាស្តិឞ្ឋត។
2 Men intet er skjult, som jo skal aabenbares, og intet er lønligt, som jo skal blive kendt.
យតោ យន្ន ប្រកាឝយិឞ្យតេ តទាច្ឆន្នំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ; តថា យន្ន ជ្ញាស្យតេ តទ៑ គុប្តំ វស្តុ កិមបិ នាស្តិ។
3 Derfor, alt hvad I have sagt i Mørket, skal høres i Lyset; og hvad I have talt i Øret i Kamrene, skal blive prædiket paa Tagene.
អន្ធការេ តិឞ្ឋនតោ យាះ កថា អកថយត តាះ សវ៌្វាះ កថា ទីប្តៅ ឝ្រោឞ្យន្តេ និជ៌នេ កណ៌េ ច យទកថយត គ្ឫហប្ឫឞ្ឋាត៑ តត៑ ប្រចារយិឞ្យតេ។
4 Men jeg siger til eder, mine Venner! frygter ikke for dem, som slaa Legemet ihjel og derefter ikke formaa at gøre mere.
ហេ ពន្ធវោ យុឞ្មានហំ វទាមិ, យេ ឝរីរស្យ នាឝំ វិនា កិមប្យបរំ កត៌្តុំ ន ឝក្រុវន្តិ តេភ្យោ មា ភៃឞ្ដ។
5 Men jeg vil vise eder, for hvem I skulle frygte: Frygter for ham, som har Magt til, efter at have slaaet ihjel, at kaste i Helvede; ja, jeg siger eder: Frygter for ham! (Geenna g1067)
តហ៌ិ កស្មាទ៑ ភេតវ្យម៑ ឥត្យហំ វទាមិ, យះ ឝរីរំ នាឝយិត្វា នរកំ និក្ឞេប្តុំ ឝក្នោតិ តស្មាទេវ ភយំ កុរុត, បុនរបិ វទាមិ តស្មាទេវ ភយំ កុរុត។ (Geenna g1067)
6 Sælges ikke fem Spurve for to Penninge? og ikke een af dem er glemt hos Gud.
បញ្ច ចដកបក្ឞិណះ កិំ ទ្វាភ្យាំ តាម្រខណ្ឌាភ្យាំ ន វិក្រីយន្តេ? តថាបីឝ្វរស្តេឞាម៑ ឯកមបិ ន វិស្មរតិ។
7 Ja, endog Haarene paa eders Hoved ere alle talte; frygter ikke, I ere mere værd end mange Spurve.
យុឞ្មាកំ ឝិរះកេឝា អបិ គណិតាះ សន្តិ តស្មាត៑ មា វិភីត ពហុចដកបក្ឞិភ្យោបិ យូយំ ពហុមូល្យាះ។
8 Men jeg siger eder: Enhver, som vedkender sig mig for Menneskene, ham vil ogsaa Menneskesønnen vedkende sig for Guds Engle.
អបរំ យុឞ្មភ្យំ កថយាមិ យះ កឝ្ចិន៑ មានុឞាណាំ សាក្ឞាន៑ មាំ ស្វីករោតិ មនុឞ្យបុត្រ ឦឝ្វរទូតានាំ សាក្ឞាត៑ តំ ស្វីករិឞ្យតិ។
9 Og den, som har fornægtet mig for Menneskene, skal fornægtes for Guds Engle.
កិន្តុ យះ កឝ្ចិន្មានុឞាណាំ សាក្ឞាន្មាម៑ អស្វីករោតិ តម៑ ឦឝ្វរស្យ ទូតានាំ សាក្ឞាទ៑ អហម៑ អស្វីករិឞ្យាមិ។
10 Og enhver, som taler et Ord imod Menneskesønnen, ham skal det forlades; men den, som har talt bespotteligt imod den Helligaand, ham skal det ikke forlades.
អន្យច្ច យះ កឝ្ចិន៑ មនុជសុតស្យ និន្ទាភាវេន កាញ្ចិត៑ កថាំ កថយតិ តស្យ តត្បាបស្យ មោចនំ ភវិឞ្យតិ កិន្តុ យទិ កឝ្ចិត៑ បវិត្រម៑ អាត្មានំ និន្ទតិ តហ៌ិ តស្យ តត្បាបស្យ មោចនំ ន ភវិឞ្យតិ។
11 Men naar de føre eder frem for Synagogerne og Øvrighederne og Myndighederne, da bekymrer eder ikke for, hvorledes eller hvormed I skulle forsvare eder, eller hvad I skulle sige.
យទា លោកា យុឞ្មាន៑ ភជនគេហំ វិចារកត៌្ឫរាជ្យកត៌្ឫណាំ សម្មុខញ្ច នេឞ្យន្តិ តទា កេន ប្រការេណ កិមុត្តរំ វទិឞ្យថ កិំ កថយិឞ្យថ ចេត្យត្រ មា ចិន្តយត;
12 Thi den Helligaand skal lære eder i den samme Time, hvad I bør sige.‟
យតោ យុឞ្មាភិយ៌ទ៑ យទ៑ វក្តវ្យំ តត៑ តស្មិន៑ សមយឯវ បវិត្រ អាត្មា យុឞ្មាន៑ ឝិក្ឞយិឞ្យតិ។
13 Men en af Skaren sagde til ham: „Mester! sig til min Broder, at han skal dele Arven med mig.‟
តតះ បរំ ជនតាមធ្យស្ថះ កឝ្ចិជ្ជនស្តំ ជគាទ ហេ គុរោ មយា សហ បៃត្ឫកំ ធនំ វិភក្តុំ មម ភ្រាតរមាជ្ញាបយតុ ភវាន៑។
14 Men han sagde til ham: „Menneske! hvem har sat mig til Dommer eller Deler over eder?‟
កិន្តុ ស តមវទត៑ ហេ មនុឞ្យ យុវយោ រ្វិចារំ វិភាគញ្ច កត៌្តុំ មាំ កោ និយុក្តវាន៑?
15 Og han sagde til dem: „Ser til og vogter eder for al Havesyge; thi ingens Liv beror paa, hvad han ejer, selv om han har Overflod.‟
អនន្តរំ ស លោកានវទត៑ លោភេ សាវធានាះ សតក៌ាឝ្ច តិឞ្ឋត, យតោ ពហុសម្បត្តិប្រាប្ត្យា មនុឞ្យស្យាយុ រ្ន ភវតិ។
16 Og han sagde en Lignelse til dem: „Der var en rig Mand, hvis Mark havde baaret godt.
បឝ្ចាទ៑ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមុត្ថាប្យ កថយាមាស, ឯកស្យ ធនិនោ ភូមៅ ពហូនិ ឝស្យានិ ជាតានិ។
17 Og han tænkte ved sig selv og sagde: Hvad skal jeg gøre? thi jeg har ikke Rum, hvori jeg kan samle min Afgrøde.
តតះ ស មនសា ចិន្តយិត្វា កថយាម្ពភូវ មមៃតានិ សមុត្បន្នានិ ទ្រវ្យាណិ ស្ថាបយិតុំ ស្ថានំ នាស្តិ កិំ ករិឞ្យាមិ?
18 Og han sagde: Dette vil jeg gøre, jeg vil nedbryde mine Lader og bygge dem større, og jeg vil samle deri al min Afgrøde og mit Gods;
តតោវទទ៑ ឥត្ថំ ករិឞ្យាមិ, មម សវ៌្វភាណ្ឌាគារាណិ ភង្ក្ត្វា ព្ឫហទ្ភាណ្ឌាគារាណិ និម៌្មាយ តន្មធ្យេ សវ៌្វផលានិ ទ្រវ្យាណិ ច ស្ថាបយិឞ្យាមិ។
19 og jeg vil sige til min Sjæl: Sjæl! du har mange gode Ting liggende for mange Aar; slaa dig til Ro, spis, drik, vær lystig!
អបរំ និជមនោ វទិឞ្យាមិ, ហេ មនោ ពហុវត្សរាត៌្ហំ នានាទ្រវ្យាណិ សញ្ចិតានិ សន្តិ វិឝ្រាមំ កុរុ ភុក្ត្វា បីត្វា កៅតុកញ្ច កុរុ។ កិន្ត្វីឝ្វរស្តម៑ អវទត៑,
20 Men Gud sagde til ham: Du Daare! i denne Nat kræves din Sjæl af dig; men hvem skal det høre til, som du har beredt?
រេ និព៌ោធ អទ្យ រាត្រៅ តវ ប្រាណាស្ត្វត្តោ នេឞ្យន្តេ តត ឯតានិ យានិ ទ្រវ្យាណិ ត្វយាសាទិតានិ តានិ កស្យ ភវិឞ្យន្តិ?
21 Saaledes er det med den, som samler sig Skatte og ikke er rig i Gud.‟
អតឯវ យះ កឝ្ចិទ៑ ឦឝ្វរស្យ សមីបេ ធនសញ្ចយមក្ឫត្វា កេវលំ ស្វនិកដេ សញ្ចយំ ករោតិ សោបិ តាទ្ឫឝះ។
22 Men han sagde til sine Disciple: „Derfor siger jeg eder: Bekymrer eder ikke for Livet, hvad I skulle spise; ikke heller for Legemet, hvad I skulle iføre eder.
អថ ស ឝិឞ្យេភ្យះ កថយាមាស, យុឞ្មានហំ វទាមិ, កិំ ខាទិឞ្យាមះ? កិំ បរិធាស្យាមះ? ឥត្យុក្ត្វា ជីវនស្យ ឝរីរស្យ ចាត៌្ហំ ចិន្តាំ មា កាឞ៌្ដ។
23 Livet er mere end Maden, og Legemet mere end Klæderne.
ភក្ឞ្យាជ្ជីវនំ ភូឞណាច្ឆរីរញ្ច ឝ្រេឞ្ឋំ ភវតិ។
24 Giver Agt paa Ravnene, at de hverken saa eller høste, og de have ikke Forraadskammer eller Lade, og Gud føder dem; hvor langt mere værd end Fuglene ere dog I?
កាកបក្ឞិណាំ កាយ៌្យំ វិចារយត, តេ ន វបន្តិ ឝស្យានិ ច ន ឆិន្ទន្តិ, តេឞាំ ភាណ្ឌាគារាណិ ន សន្តិ កោឞាឝ្ច ន សន្តិ, តថាបីឝ្វរស្តេភ្យោ ភក្ឞ្យាណិ ទទាតិ, យូយំ បក្ឞិភ្យះ ឝ្រេឞ្ឋតរា ន កិំ?
25 Og hvem af eder kan ved at bekymre sig lægge en Alen til sin Vækst?
អបរញ្ច ភាវយិត្វា និជាយុឞះ ក្ឞណមាត្រំ វទ៌្ធយិតុំ ឝក្នោតិ, ឯតាទ្ឫឝោ លាកោ យុឞ្មាកំ មធ្យេ កោស្តិ?
26 Formaa I altsaa ikke engang det mindste, hvorfor bekymre I eder da for det øvrige?
អតឯវ ក្ឞុទ្រំ កាយ៌្យំ សាធយិតុម៑ អសមត៌្ហា យូយម៑ អន្យស្មិន៑ កាយ៌្យេ កុតោ ភាវយថ?
27 Giver Agt paa Lillierne, hvorledes de vokse; de arbejde ikke og spinde ikke; men jeg siger eder: End ikke Salomon i al sin Herlighed var klædt som en af dem.
អន្យច្ច កាម្បិលបុឞ្បំ កថំ វទ៌្ធតេ តទាបិ វិចារយត, តត៑ កញ្ចន ឝ្រមំ ន ករោតិ តន្តូំឝ្ច ន ជនយតិ កិន្តុ យុឞ្មភ្យំ យថាត៌្ហំ កថយាមិ សុលេមាន៑ ពហ្វៃឝ្វយ៌្យាន្វិតោបិ បុឞ្បស្យាស្យ សទ្ឫឝោ វិភូឞិតោ នាសីត៑។
28 Klæder da Gud saaledes det Græs paa Marken, som i Dag staar og i Morgen kastes i Ovnen, hvor meget mere eder, I lidettroende!
អទ្យ ក្ឞេត្រេ វត៌្តមានំ ឝ្វឝ្ចូល្ល្យាំ ក្ឞេប្ស្យមានំ យត៑ ត្ឫណំ, តស្មៃ យទីឝ្វរ ឥត្ថំ ភូឞយតិ តហ៌ិ ហេ អល្បប្រត្យយិនោ យុឞ្មាន កិំ ន បរិធាបយិឞ្យតិ?
29 Og I, spørger ikke efter, hvad I skulle spise, og hvad I skulle drikke; og værer ikke ængstelige!
អតឯវ កិំ ខាទិឞ្យាមះ? កិំ បរិធាស្យាមះ? ឯតទត៌្ហំ មា ចេឞ្ដធ្វំ មា សំទិគ្ធ្វញ្ច។
30 Thi efter alt dette søge Hedningerne i Verden; men eders Fader ved, at I have disse Ting nødig.
ជគតោ ទេវាច៌្ចកា ឯតានិ សវ៌្វាណិ ចេឞ្ដនតេ; ឯឞុ វស្តុឞុ យុឞ្មាកំ ប្រយោជនមាស្តេ ឥតិ យុឞ្មាកំ បិតា ជានាតិ។
31 Men søger hans Rige, saa skulle disse Ting gives eder i Tilgift.
អតឯវេឝ្វរស្យ រាជ្យាត៌្ហំ សចេឞ្ដា ភវត តថា ក្ឫតេ សវ៌្វាណ្យេតានិ ទ្រវ្យាណិ យុឞ្មភ្យំ ប្រទាយិឞ្យន្តេ។
32 Frygt ikke, du lille Hjord! thi det var eders Fader velbehageligt at give eder Riget.
ហេ ក្ឞុទ្រមេឞវ្រជ យូយំ មា ភៃឞ្ដ យុឞ្មភ្យំ រាជ្យំ ទាតុំ យុឞ្មាកំ បិតុះ សម្មតិរស្តិ។
33 Sælger, hvad I eje, og giver Almisse! Gører eder Punge, som ikke ældes, en Skat i Himlene, som ikke slipper op, der hvor ingen Tyv kommer nær, og intet Møl ødelægger.
អតឯវ យុឞ្មាកំ យា យា សម្បត្តិរស្តិ តាំ តាំ វិក្រីយ វិតរត, យត៑ ស្ថានំ ចៅរា នាគច្ឆន្តិ, កីដាឝ្ច ន ក្ឞាយយន្តិ តាទ្ឫឝេ ស្វគ៌េ និជាត៌្ហម៑ អជរេ សម្បុដកេ ៜក្ឞយំ ធនំ សញ្ចិនុត ច;
34 Thi hvor eders Skat er, der vil ogsaa eders Hjerte være.
យតោ យត្រ យុឞ្មាកំ ធនំ វត៌្តតេ តត្រេវ យុឞ្មាកំ មនះ។
35 Eders Lænder være omgjordede, og eders Lys brændende!
អបរញ្ច យូយំ ប្រទីបំ ជ្វាលយិត្វា ពទ្ធកដយស្តិឞ្ឋត;
36 Og værer I ligesom Mennesker, der vente paa deres Herre, naar han vil bryde op fra Brylluppet, for at de straks, naar han kommer og banker paa, kunne lukke op for ham.
ប្រភុ រ្វិវាហាទាគត្យ យទៃវ ទ្វារមាហន្តិ តទៃវ ទ្វារំ មោចយិតុំ យថា ភ្ឫត្យា អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋន្តិ តថា យូយមបិ តិឞ្ឋត។
37 Salige ere de Tjenere, som Herren finder vaagne, naar han kommer. Sandelig, siger jeg eder, at han skal binde op om sig og sætte dem til Bords og gaa om og varte dem op.
យតះ ប្រភុរាគត្យ យាន៑ ទាសាន៑ សចេតនាន៑ តិឞ្ឋតោ ទ្រក្ឞ្យតិ តឯវ ធន្យាះ; អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វទាមិ ប្រភុស្តាន៑ ភោជនាត៌្ហម៑ ឧបវេឝ្យ ស្វយំ ពទ្ធកដិះ សមីបមេត្យ បរិវេឞយិឞ្យតិ។
38 Og dersom han kommer i den anden Nattevagt og kommer i den tredje Nattevagt og finder det saaledes, da ere disse Tjenere salige.
យទិ ទ្វិតីយេ ត្ឫតីយេ វា ប្រហរេ សមាគត្យ តថៃវ បឝ្យតិ, តហ៌ិ តឯវ ទាសា ធន្យាះ។
39 Men dette skulle I vide, at dersom Husbonden vidste, i hvilken Time Tyven vilde komme, da vaagede han og tillod ikke, at der skete Indbrud i hans Hus.
អបរញ្ច កស្មិន៑ ក្ឞណេ ចៅរា អាគមិឞ្យន្តិ ឥតិ យទិ គ្ឫហបតិ រ្ជ្ញាតុំ ឝក្នោតិ តទាវឝ្យំ ជាគ្រន៑ និជគ្ឫហេ សន្ធិំ កត៌្តយិតុំ វារយតិ យូយមេតទ៑ វិត្ត។
40 Vorder ogsaa I rede; thi Menneskesønnen kommer i den Time, som I ikke mene.‟
អតឯវ យូយមបិ សជ្ជមានាស្តិឞ្ឋត យតោ យស្មិន៑ ក្ឞណេ តំ នាប្រេក្ឞធ្វេ តស្មិន្នេវ ក្ឞណេ មនុឞ្យបុត្រ អាគមិឞ្យតិ។
41 Men Peter sagde til ham: „Herre! siger du denne Lignelse til os eller ogsaa til alle?‟
តទា បិតរះ បប្រច្ឆ, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិមស្មាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ កិំ សវ៌្វាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមិមាំ វទតិ?
42 Og Herren sagde: „Hvem er vel den tro og forstandige Husholder, som Herren vil sætte over sit Tyende til at give dem den bestemte Kost i rette Tid?
តតះ ប្រភុះ ប្រោវាច, ប្រភុះ សមុចិតកាលេ និជបរិវារាត៌្ហំ ភោជ្យបរិវេឞណាយ យំ តត្បទេ និយោក្ឞ្យតិ តាទ្ឫឝោ វិឝ្វាស្យោ ពោទ្ធា កម៌្មាធីឝះ កោស្តិ?
43 Salig er den Tjener, hvem hans Herre, naar han kommer, finder handlende saaledes.
ប្រភុរាគត្យ យម៑ ឯតាទ្ឫឝេ កម៌្មណិ ប្រវ្ឫត្តំ ទ្រក្ឞ្យតិ សឯវ ទាសោ ធន្យះ។
44 Sandelig, siger jeg eder, han skal sætte ham over alt, hvad han ejer.
អហំ យុឞ្មាន៑ យថាត៌្ហំ វទាមិ ស តំ និជសវ៌្វស្វស្យាធិបតិំ ករិឞ្យតិ។
45 Men dersom hin Tjener siger i sit Hjerte: „Min Herre tøver med at komme‟ og saa begynder at slaa Karlene og Pigerne og at spise og drikke og beruse sig,
កិន្តុ ប្រភុវ៌ិលម្ពេនាគមិឞ្យតិ, ឥតិ វិចិន្ត្យ ស ទាសោ យទិ តទន្យទាសីទាសាន៑ ប្រហត៌្តុម៑ ភោក្តុំ បាតុំ មទិតុញ្ច ប្រារភតេ,
46 da skal den Tjeners Herre komme paa den Dag, han ikke venter, og i den Time, han ikke ved, og hugge ham sønder og give ham hans Lod sammen med de utro.
តហ៌ិ យទា ប្រភុំ នាបេក្ឞិឞ្យតេ យស្មិន៑ ក្ឞណេ សោៜចេតនឝ្ច ស្ថាស្យតិ តស្មិន្នេវ ក្ឞណេ តស្យ ប្រភុរាគត្យ តំ បទភ្រឞ្ដំ ក្ឫត្វា វិឝ្វាសហីនៃះ សហ តស្យ អំឝំ និរូបយិឞ្យតិ។
47 Men den Tjener, som har kendt sin Herres Villie og ikke har truffet Forberedelser eller handlet efter hans Villie, skal have mange Hug;
យោ ទាសះ ប្រភេរាជ្ញាំ ជ្ញាត្វាបិ សជ្ជិតោ ន តិឞ្ឋតិ តទាជ្ញានុសារេណ ច កាយ៌្យំ ន ករោតិ សោនេកាន៑ ប្រហារាន៑ ប្រាប្ស្យតិ;
48 men den, som ikke har kendt den og har gjort, hvad der er Hug værd, skal have faa Hug. Enhver, hvem meget er givet, af ham skal man kræve meget; og hvem meget er betroet, af ham skal man forlange mere.
កិន្តុ យោ ជនោៜជ្ញាត្វា ប្រហារាហ៌ំ កម៌្ម ករោតិ សោល្បប្រហារាន៑ ប្រាប្ស្យតិ។ យតោ យស្មៃ ពាហុល្យេន ទត្តំ តស្មាទេវ ពាហុល្យេន គ្រហីឞ្យតេ, មានុឞា យស្យ និកដេ ពហុ សមប៌យន្តិ តស្មាទ៑ ពហុ យាចន្តេ។
49 Ild er jeg kommen at kaste paa Jorden, og hvor vilde jeg, at den var optændt allerede!
អហំ ប្ឫថិវ្យាម៑ អនៃក្យរូបំ វហ្និ និក្ឞេប្តុម៑ អាគតោស្មិ, ស ចេទ៑ ឥទានីមេវ ប្រជ្វលតិ តត្រ មម កា ចិន្តា?
50 Men en Daab har jeg at døbes med, og hvor ængstes jeg, indtil den er fuldbyrdet!
កិន្តុ យេន មជ្ជនេនាហំ មគ្នោ ភវិឞ្យាមិ យាវត្កាលំ តស្យ សិទ្ធិ រ្ន ភវិឞ្យតិ តាវទហំ កតិកឞ្ដំ ប្រាប្ស្យាមិ។
51 Mene I, at jeg er kommen for at give Fred paa Jorden? Nej, siger jeg eder, men Splid.
មេលនំ កត៌្តុំ ជគទ៑ អាគតោស្មិ យូយំ កិមិត្ថំ ពោធធ្វេ? យុឞ្មាន៑ វទាមិ ន តថា, កិន្ត្វហំ មេលនាភាវំ កត៌្តុំម៑ អាគតោស្មិ។
52 Thi fra nu af skulle fem i eet Hus være i Splid indbyrdes, tre imod to, og to imod tre.
យស្មាទេតត្កាលមារភ្យ ឯកត្រស្ថបរិជនានាំ មធ្យេ បញ្ចជនាះ ប្ឫថគ៑ ភូត្វា ត្រយោ ជនា ទ្វយោជ៌នយោះ ប្រតិកូលា ទ្វៅ ជនៅ ច ត្រយាណាំ ជនានាំ ប្រតិកូលៅ ភវិឞ្យន្តិ។
53 De skulle være i Splid, Fader med Søn og Søn med Fader, Moder med Datter og Datter med Moder, Svigermoder med sin Svigerdatter og Svigerdatter med sin Svigermoder.‟
បិតា បុត្រស្យ វិបក្ឞះ បុត្រឝ្ច បិតុ រ្វិបក្ឞោ ភវិឞ្យតិ មាតា កន្យាយា វិបក្ឞា កន្យា ច មាតុ រ្វិបក្ឞា ភវិឞ្យតិ, តថា ឝ្វឝ្រូព៌ធ្វា វិបក្ឞា ពធូឝ្ច ឝ្វឝ្រ្វា វិបក្ឞា ភវិឞ្យតិ។
54 Men han sagde ogsaa til Skarerne: „Naar I se en Sky komme op i Vester, sige I straks: Der kommer Regn, og det sker saaledes.
ស លោកេភ្យោបរមបិ កថយាមាស, បឝ្ចិមទិឝិ មេឃោទ្គមំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យូយំ ហឋាទ៑ វទថ វ្ឫឞ្ដិ រ្ភវិឞ្យតិ តតស្តថៃវ ជាយតេ។
55 Og naar I se en Søndenvind blæse, sige I: Der kommer Hede; og det sker.
អបរំ ទក្ឞិណតោ វាយៅ វាតិ សតិ វទថ និទាឃោ ភវិឞ្យតិ តតះ សោបិ ជាយតេ។
56 I Hyklere! Jordens og Himmelens Udseende vide I at skønne om; men hvorfor have I da intet Skøn om den nærværende Tid?
រេ រេ កបដិន អាកាឝស្យ ភូម្យាឝ្ច លក្ឞណំ ពោទ្ធុំ ឝក្នុថ,
57 Og hvorfor dømme I ikke ogsaa fra eder selv, hvad der er det rette?
កិន្តុ កាលស្យាស្យ លក្ឞណំ កុតោ ពោទ្ធុំ ន ឝក្នុថ? យូយញ្ច ស្វយំ កុតោ ន ន្យាឞ្យំ វិចារយថ?
58 Thi medens du gaar hen med din Modpart til Øvrigheden, da gør dig Flid paa Vejen for at blive forligt med ham, for at han ikke skal trække dig for Dommeren, og Dommeren skal overgive dig til Slutteren, og Slutteren skal kaste dig i Fængsel.
អបរញ្ច វិវាទិនា សាទ៌្ធំ វិចារយិតុះ សមីបំ គច្ឆន៑ បថិ តស្មាទុទ្ធារំ ប្រាប្តុំ យតស្វ នោចេត៑ ស ត្វាំ ធ្ឫត្វា វិចារយិតុះ សមីបំ នយតិ។ វិចារយិតា យទិ ត្វាំ ប្រហត៌្តុះ សមីបំ សមប៌យតិ ប្រហត៌្តា ត្វាំ ការាយាំ ពធ្នាតិ
59 Jeg siger dig: Du skal ingenlunde komme ud derfra, førend du faar betalt endog den sidste Skærv.‟
តហ៌ិ ត្វាមហំ វទាមិ ត្វយា និះឝេឞំ កបទ៌កេឞុ ន បរិឝោធិតេឞុ ត្វំ តតោ មុក្តិំ ប្រាប្តុំ ន ឝក្ឞ្យសិ។
