Lukas 11
1 Og det skete, da han var paa et Sted og bad, at en af hans Disciple sagde til ham, da han holdt op: „Herre! lær os at bede, som ogsaa Johannes lærte sine Disciple.‟
| اَنَنْتَرَں سَ کَسْمِںشْچِتْ سْتھانے پْرارْتھَیَتَ تَتْسَماپْتَو سَتْیاں تَسْیَیکَح شِشْیَسْتَں جَگادَ ہے پْرَبھو یوہَنْ یَتھا سْوَشِشْیانْ پْرارْتھَیِتُمْ اُپَدِشْٹَوانْ تَتھا بھَوانَپْیَسْمانْ اُپَدِشَتُ۔ |
2 Da sagde han til dem: „Naar I bede, da siger: Fader, helliget vorde dit Navn; komme dit Rige;
| تَسْماتْ سَ کَتھَیاماسَ، پْرارْتھَنَکالے یُویَمْ اِتّھَں کَتھَیَدھْوَں، ہے اَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَپِتَسْتَوَ نامَ پُوجْیَں بھَوَتُ؛ تَوَ راجَتْوَں بھَوَتُ؛ سْوَرْگے یَتھا تَتھا پرِتھِوْیامَپِ تَویچّھَیا سَرْوَّں بھَوَتُ۔ |
3 giv os hver Dag vort daglige Brød;
| پْرَتْیَہَمْ اَسْماکَں پْرَیوجَنِییَں بھوجْیَں دیہِ۔ |
4 og forlad os vore Synder, thi ogsaa vi forlade hver, som er os skyldig; og led os ikke i Fristelse!‟
| یَتھا وَیَں سَرْوّانْ اَپَرادھِنَح کْشَمامَہے تَتھا تْوَمَپِ پاپانْیَسْماکَں کْشَمَسْوَ۔ اَسْمانْ پَرِیکْشاں مانَیَ کِنْتُ پاپاتْمَنو رَکْشَ۔ |
5 Og han sagde til dem: „Om nogen af eder har en Ven og gaar til ham ved Midnat og siger til ham: Kære! laan mig tre Brød,
| پَشْچاتْ سوپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ یَدِ یُشْماکَں کَسْیَچِدْ بَنْدھُسْتِشْٹھَتِ نِشِیتھے چَ تَسْیَ سَمِیپَں سَ گَتْوا وَدَتِ، |
6 efterdi en Ven af mig er kommen til mig fra Rejsen, og jeg har intet at sætte for ham;
| ہے بَنْدھو پَتھِکَ ایکو بَنْدھُ رْمَمَ نِویشَنَمْ آیاتَح کِنْتُ تَسْیاتِتھْیَں کَرْتُّں مَمانْتِکے کِمَپِ ناسْتِ، اَتَایوَ پُوپَتْرَیَں مَہْیَمْ رِنَں دیہِ؛ |
7 og hin saa svarer derinde fra og siger: Vold mig ikke Besvær; Døren er allerede lukket, og mine Børn ere med mig i Seng; jeg kan ikke staa op og give dig det:
| تَدا سَ یَدِ گرِہَمَدھْیاتْ پْرَتِوَدَتِ ماں ما کْلِشانَ، اِدانِیں دْوارَں رُدّھَں شَیَنے مَیا سَہَ بالَکاشْچَ تِشْٹھَنْتِ تُبھْیَں داتُمْ اُتّھاتُں نَ شَکْنومِ، |
8 da, siger jeg eder, om han end ikke staar op og giver ham det, fordi han er hans Ven, saa staar han dog op for hans Paatrængenheds Skyld og giver ham alt, hvad han trænger til.
| تَرْہِ یُشْمانَہَں وَدامِ، سَ یَدِ مِتْرَتَیا تَسْمَے کِمَپِ داتُں نوتِّشْٹھَتِ تَتھاپِ وارَں وارَں پْرارْتھَناتَ اُتّھاپِتَح سَنْ یَسْمِنْ تَسْیَ پْرَیوجَنَں تَدیوَ داسْیَتِ۔ |
9 Og jeg siger eder: Beder, saa skal eder gives; søger, saa skulle I finde; banker paa, saa skal der lukkes op for eder.
| اَتَح کارَناتْ کَتھَیامِ، یاچَدھْوَں تَتو یُشْمَبھْیَں داسْیَتے، مرِگَیَدھْوَں تَتَ اُدّیشَں پْراپْسْیَتھَ، دْوارَمْ آہَتَ تَتو یُشْمَبھْیَں دْوارَں موکْشْیَتے۔ |
10 Thi hver den, som beder, han faar, og den, som søger, han finder, og den, som banker paa, for ham skal der lukkes op.
| یو یاچَتے سَ پْراپْنوتِ، یو مرِگَیَتے سَ ایوودّیشَں پْراپْنوتِ، یو دْوارَمْ آہَنْتِ تَدَرْتھَں دْوارَں موچْیَتے۔ |
11 Men hvilken Fader iblandt eder vil give sin Søn en Sten, naar han beder om Brød, eller naar han beder om en Fisk, mon han da i Stedet for en Fisk vil give ham en Slange?
| پُتْرینَ پُوپے یاچِتے تَسْمَے پاشانَں دَداتِ وا مَتْسْیے یاچِتے تَسْمَے سَرْپَں دَداتِ |
12 Eller naar han beder om et Æg, mon han da vil give ham en Skorpion?
| وا اَنْڈے یاچِتے تَسْمَے ورِشْچِکَں دَداتِ یُشْماکَں مَدھْیے کَ ایتادرِشَح پِتاسْتے؟ |
13 Dersom da I, som ere onde, vide at give eders Børn gode Gaver, hvor meget mere skal da Faderen fra Himmelen give den Helligaand til dem, som bede ham!‟
| تَسْمادیوَ یُویَمَبھَدْرا اَپِ یَدِ سْوَسْوَبالَکیبھْیَ اُتَّمانِ دْرَوْیانِ داتُں جانِیتھَ تَرْہْیَسْماکَں سْوَرْگَسْتھَح پِتا نِجَیاچَکیبھْیَح کِں پَوِتْرَمْ آتْمانَں نَ داسْیَتِ؟ |
14 Og han uddrev en ond Aand, og den var stum; men det skete, da den onde Aand var udfaren, talte den stumme, og Skarerne forundrede sig.
| اَنَنْتَرَں یِیشُنا کَسْماچِّدْ ایکَسْمِنْ مُوکَبھُوتے تْیاجِتے سَتِ سَ بھُوتَتْیَکْتو مانُشو واکْیَں وَکْتُمْ آریبھے؛ تَتو لوکاح سَکَلا آشْچَرْیَّں مینِرے۔ |
15 Men nogle af dem sagde: „Ved Beelzebul, de onde Aanders Fyrste, uddriver han de onde Aander.‟
| کِنْتُ تیشاں کیچِدُوچُ رْجَنویَں بالَسِبُوبا اَرْتھادْ بھُوتَراجینَ بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔ |
16 Men andre fristede ham og forlangte af ham et Tegn fra Himmelen.
| تَں پَرِیکْشِتُں کیچِدْ آکاشِییَمْ ایکَں چِہْنَں دَرْشَیِتُں تَں پْرارْتھَیانْچَکْرِرے۔ |
17 Men da han kendte deres Tanker, sagde han til dem: „Hvert Rige, som er kommet i Splid med sig selv, lægges øde, og Hus falder over Hus.
| تَدا سَ تیشاں مَنَحکَلْپَناں جْناتْوا کَتھَیاماسَ، کَسْیَچِدْ راجْیَسْیَ لوکا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تَدْ راجْیَمْ نَشْیَتِ؛ کیچِدْ گرِہَسْتھا یَدِ پَرَسْپَرَں وِرُنْدھَنْتِ تَرْہِ تیپِ نَشْیَنْتِ۔ |
18 Men hvis ogsaa Satan er kommen i Splid med sig selv, hvorledes skal hans Rige da bestaa? Thi I sige, at jeg uddriver de onde Aander ved Beelzebul.
| تَتھَیوَ شَیتانَپِ سْوَلوکانْ یَدِ وِرُنَدّھِ تَدا تَسْیَ راجْیَں کَتھَں سْتھاسْیَتِ؟ بالَسِبُوباہَں بھُوتانْ تْیاجَیامِ یُویَمِتِ وَدَتھَ۔ |
19 Men dersom jeg uddriver de onde Aander ved Beelzebul, ved hvem uddrive da eders Sønner dem? Derfor skulle de være eders Dommere.
| یَدْیَہَں بالَسِبُوبا بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں سَنْتاناح کینَ تْیاجَیَنْتِ؟ تَسْماتْ تَایوَ کَتھایا ایتَسْیا وِچارَیِتارو بھَوِشْیَنْتِ۔ |
20 Men dersom jeg uddriver de onde Aander ved Guds Finger, da er jo Guds Rige kommet til eder.
| کِنْتُ یَدْیَہَمْ اِیشْوَرَسْیَ پَراکْرَمینَ بھُوتانْ تْیاجَیامِ تَرْہِ یُشْماکَں نِکَٹَمْ اِیشْوَرَسْیَ راجْیَمَوَشْیَمْ اُپَتِشْٹھَتِ۔ |
21 Naar den stærke bevæbnet vogter sin Gaard, bliver det, han ejer, i Fred.
| بَلَوانْ پُمانْ سُسَجَّمانو یَتِکالَں نِجاٹّالِکاں رَکْشَتِ تَتِکالَں تَسْیَ دْرَوْیَں نِرُپَدْرَوَں تِشْٹھَتِ۔ |
22 Men naar en stærkere end han er kommen over ham og har overvundet ham, da tager han hans fulde Rustning, som han forlod sig paa, og uddeler hans Bytte.
| کِنْتُ تَسْمادْ اَدھِکَبَلَح کَشْچِداگَتْیَ یَدِ تَں جَیَتِ تَرْہِ ییشُ شَسْتْراسْتْریشُ تَسْیَ وِشْواسَ آسِیتْ تانِ سَرْوّانِ ہرِتْوا تَسْیَ دْرَوْیانِ گرِہْلاتِ۔ |
23 Den, som ikke er med mig, er imod mig; og den, som ikke samler med mig, adspreder.
| اَتَح کارَنادْ یو مَمَ سَپَکْشو نَ سَ وِپَکْشَح، یو مَیا سَہَ نَ سَںگرِہْلاتِ سَ وِکِرَتِ۔ |
24 Naar den urene Aand er faren ud af Mennesket, vandrer den igennem vandløse Steder og søger Hvile; og naar den ikke finder den, siger den: Jeg vil vende tilbage til mit Hus, som jeg gik ud af.
| اَپَرَنْچَ اَمیدھْیَبھُوتو مانُشَسْیانْتَرْنِرْگَتْیَ شُشْکَسْتھانے بھْرانْتْوا وِشْرامَں مرِگَیَتے کِنْتُ نَ پْراپْیَ وَدَتِ مَمَ یَسْمادْ گرِہادْ آگَتوہَں پُنَسْتَدْ گرِہَں پَراورِتْیَ یامِ۔ |
25 Og naar den kommer, finder den det fejet og prydet.
| تَتو گَتْوا تَدْ گرِہَں مارْجِتَں شوبھِتَنْچَ درِشْٹْوا |
26 Da gaar den bort og tager syv andre Aander med sig, som ere værre end den selv, og naar de ere komne derind, bo de der; og det sidste bliver værre med dette Menneske end det første.‟
| تَتْکْشَنَمْ اَپَگَتْیَ سْوَسْمادَپِ دُرْمَّتِینْ اَپَرانْ سَپْتَبھُوتانْ سَہانَیَتِ تے چَ تَدْگرِہَں پَوِشْیَ نِوَسَنْتِ۔ تَسْماتْ تَسْیَ مَنُشْیَسْیَ پْرَتھَمَدَشاتَح شیشَدَشا دُحکھَتَرا بھَوَتِ۔ |
27 Men det skete, medens han sagde disse Ting, da opløftede en Kvinde af Skaren sin Røst og sagde til ham: „Saligt er det Liv, som bar dig, og de Bryster, som du diede.‟
| اَسْیاح کَتھایاح کَتھَنَکالے جَنَتامَدھْیَسْتھا کاچِنّارِی تَمُچَّیحسْوَرَں پْروواچَ، یا یوشِتْ تْواں گَرْبّھےدھارَیَتْ سْتَنْیَمَپایَیَچَّ سَیوَ دھَنْیا۔ |
28 Men han sagde: „Ja, salige ere de, som høre Guds Ord og bevare det.‟
| کِنْتُ سوکَتھَیَتْ یے پَرَمیشْوَرَسْیَ کَتھاں شْرُتْوا تَدَنُرُوپَمْ آچَرَنْتِ تَایوَ دھَنْیاح۔ |
29 Men da Skarerne strømmede til, begyndte han at sige: „Denne Slægt er en ond Slægt; et Tegn forlanger den, og der skal intet Tegn gives den uden Jonas's Tegn.
| تَتَح پَرَں تَسْیانْتِکے بَہُلوکاناں سَماگَمے جاتے سَ وَکْتُماریبھے، آدھُنِکا دُشْٹَلوکاشْچِہْنَں دْرَشْٹُمِچّھَنْتِ کِنْتُ یُونَسْبھَوِشْیَدْوادِنَشْچِہْنَں وِنانْیَتْ کِنْچِچِّہْنَں تانْ نَ دَرْشَیِشْیَتے۔ |
30 Thi ligesom Jonas blev et Tegn for Niniviterne, saaledes skal ogsaa Menneskesønnen være det for denne Slægt.
| یُونَسْ تُ یَتھا نِینِوِییَلوکاناں سَمِیپے چِہْنَرُوپوبھَوَتْ تَتھا وِدْیَمانَلوکانامْ ایشاں سَمِیپے مَنُشْیَپُتْروپِ چِہْنَرُوپو بھَوِشْیَتِ۔ |
31 Sydens Dronning skal oprejses ved Dommen sammen med Mændene af denne Slægt og fordømme dem; thi hun kom fra Jordens Grænser for at høre Salomons Visdom; og se, her er mere end Salomon.
| وِچارَسَمَیے اِدانِینْتَنَلوکاناں پْراتِکُولْیینَ دَکْشِنَدیشِییا راجْنِی پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَتِ، یَتَح سا راجْنِی سُلیمانَ اُپَدیشَکَتھاں شْروتُں پرِتھِوْیاح سِیماتَ آگَچّھَتْ کِنْتُ پَشْیَتَ سُلیمانوپِ گُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔ |
32 Mænd fra Ninive skulle opstaa ved Dommen sammen med denne Slægt og fordømme den; thi de omvendte sig ved Jonas's Prædiken; og se, her er mere end Jonas.
| اَپَرَنْچَ وِچارَسَمَیے نِینِوِییَلوکا اَپِ وَرْتَّمانَکالِکاناں لوکاناں وَیپَرِیتْیینَ پْروتّھایَ تانْ دوشِنَح کَرِشْیَنْتِ، یَتو ہیتوسْتے یُونَسو واکْیاتْ چِتّانِ پَرِوَرْتَّیاماسُح کِنْتُ پَشْیَتَ یُونَسوتِگُرُتَرَ ایکو جَنوسْمِنْ سْتھانے وِدْیَتے۔ |
33 Ingen tænder et Lys og sætter det i Skjul, ikke heller under Skæppen, men paa Lysestagen, for at de, som komme ind, kunne se dets Skin.
| پْرَدِیپَں پْرَجْوالْیَ دْرونَسْیادھَح کُتْراپِ گُپْتَسْتھانے وا کوپِ نَ سْتھاپَیَتِ کِنْتُ گرِہَپْرَویشِبھْیو دِیپْتِں داتَں دِیپادھاروپَرْیّیوَ سْتھاپَیَتِ۔ |
34 Dit Øje er Legemets Lys; naar dit Øje er sundt, er ogsaa hele dit Legeme lyst, men dersom det er daarligt, er ogsaa dit Legeme mørkt.
| دیہَسْیَ پْرَدِیپَشْچَکْشُسْتَسْمادیوَ چَکْشُ رْیَدِ پْرَسَنَّں بھَوَتِ تَرْہِ تَوَ سَرْوَّشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ کِنْتُ چَکْشُ رْیَدِ مَلِیمَسَں تِشْٹھَتِ تَرْہِ سَرْوَّشَرِیرَں سانْدھَکارَں سْتھاسْیَتِ۔ |
35 Se derfor til, at det Lys, der er i dig, ikke er Mørke.
| اَسْماتْ کارَناتْ تَوانْتَحسْتھَں جْیوتِ رْیَتھانْدھَکارَمَیَں نَ بھَوَتِ تَدَرْتھے ساوَدھانو بھَوَ۔ |
36 Dersom da hele dit Legeme er lyst, saa at ingen Del deraf er mørk, vil det være helt lyst, som naar Lyset bestraaler dig med sin Glans.‟
| یَتَح شَرِیرَسْیَ کُتْراپْیَںشے سانْدھَکارے نَ جاتے سَرْوَّں یَدِ دِیپْتِمَتْ تِشْٹھَتِ تَرْہِ تُبھْیَں دِیپْتِدایِپْروجّوَلَنْ پْرَدِیپَ اِوَ تَوَ سَوَرْوَشَرِیرَں دِیپْتِمَدْ بھَوِشْیَتِ۔ |
37 Men idet han talte, beder en Farisæer ham om, at han vilde spise Middagsmaaltid hos ham, og han gik ind og satte sig til Bords.
| ایتَتْکَتھایاح کَتھَنَکالے پھِرُشْییکو بھیجَنایَ تَں نِمَنْتْرَیاماسَ، تَتَح سَ گَتْوا بھوکْتُمْ اُپَوِویشَ۔ |
38 Men Farisæeren forundrede sig, da han saa, at han ikke toede sig først før Maaltidet.
| کِنْتُ بھوجَناتْ پُورْوَّں نامانْکْشِیتْ ایتَدْ درِشْٹْوا سَ پھِرُشْیاشْچَرْیَّں مینے۔ |
39 Men Herren sagde til ham: „I Farisæere rense nu det udvendige af Bægeret og Fadet; men eders Indre er fuldt af Rov og Ondskab.
| تَدا پْرَبھُسْتَں پْروواچَ یُویَں پھِرُوشِلوکاح پانَپاتْراناں بھوجَنَپاتْرانانْچَ بَہِح پَرِشْکُرُتھَ کِنْتُ یُشْماکَمَنْتَ رْدَوراتْمْیَے رْدُشْکْرِیابھِشْچَ پَرِپُورْنَں تِشْٹھَتِ۔ |
40 I Daarer! han, som gjorde det ydre, gjorde han ikke ogsaa det indre?
| ہے سَرْوّے نِرْبودھا یو بَہِح سَسَرْجَ سَ ایوَ کِمَنْتَ رْنَ سَسَرْجَ؟ |
41 Men giver det, som er indeni, til Almisse; se, saa ere alle Ting eder rene.
| تَتَ ایوَ یُشْمابھِرَنْتَحکَرَنَں (اِیشْوَرایَ) نِویدْیَتاں تَسْمِنْ کرِتے یُشْماکَں سَرْوّانِ شُچِتاں یاسْیَنْتِ۔ |
42 Men ve eder, I Farisæere! thi I give Tiende af Mynte og Rude og alle Haande Urter og forbigaa Retten og Kærligheden til Gud; disse Ting burde man gøre og ikke forsømme hine.
| کِنْتُ ہَنْتَ پھِرُوشِگَنا یُویَں نْیایَمْ اِیشْوَرے پْریمَ چَ پَرِتْیَجْیَ پودِنایا اَرُدادِیناں سَرْوّیشاں شاکانانْچَ دَشَماںشانْ دَتّھَ کِنْتُ پْرَتھَمَں پالَیِتْوا شیشَسْیالَنْگھَنَں یُشْماکَمْ اُچِتَماسِیتْ۔ |
43 Ve eder, I Farisæere! thi I elske den fornemste Plads i Synagogerne og Hilsenerne paa Torvene.
| ہا ہا پھِرُوشِنو یُویَں بھَجَنَگیہے پْروچّاسَنے آپَنیشُ چَ نَمَسْکاریشُ پْرِییَدھْوے۔ |
44 Ve eder, thi I ere som de ukendelige Grave, og Menneskene, som gaa over dem, vide det ikke.‟
| وَتَ کَپَٹِنودھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ لوکایَتْ شْمَشانَمْ اَنُپَلَبھْیَ تَدُپَرِ گَچّھَنْتِ یُویَمْ تادرِگَپْرَکاشِتَشْمَشانَوادْ بھَوَتھَ۔ |
45 Men en af de lovkyndige svarede og siger til ham: „Mester! idet du siger dette, forhaaner du ogsaa os.‟
| تَدانِیں وْیَوَسْتھاپَکانامْ ایکا یِیشُمَوَدَتْ، ہے اُپَدیشَکَ واکْیینیدرِشیناسْماسْوَپِ دوشَمْ آروپَیَسِ۔ |
46 Men han sagde: „Ve ogsaa eder, I lovkyndige! thi I lægge Menneskene Byrder paa, vanskelige at bære, og selv røre I ikke Byrderne med een af eders Fingre.
| تَتَح سَ اُواچَ، ہا ہا وْیَوَسْتھاپَکا یُویَمْ مانُشانامْ اُپَرِ دُحسَہْیانْ بھارانْ نْیَسْیَتھَ کِنْتُ سْوَیَمْ ایکانْگُلْیاپِ تانْ بھارانْ نَ سْپرِشَتھَ۔ |
47 Ve eder! thi I bygge Profeternes Grave, og eders Fædre sloge dem ihjel.
| ہَنْتَ یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشا یانْ بھَوِشْیَدْوادِنووَدھِشُسْتیشاں شْمَشانانِ یُویَں نِرْمّاتھَ۔ |
48 Altsaa ere I Vidner og samtykke i eders Fædres Gerninger; thi de sloge dem ihjel, og I bygge.
| تینَیوَ یُویَں سْوَپُورْوَّپُرُشاناں کَرْمّانِ سَںمَنْیَدھْوے تَدیوَ سَپْرَمانَں کُرُتھَ چَ، یَتَسْتے تانَوَدھِشُح یُویَں تیشاں شْمَشانانِ نِرْمّاتھَ۔ |
49 Derfor har ogsaa Guds Visdom sagt: Jeg vil sende Profeter og Apostle til dem, og nogle af dem skulle de slaa ihjel og forfølge,
| اَتَایوَ اِیشْوَرَسْیَ شاسْتْرے پْروکْتَمَسْتِ تیشامَنْتِکے بھَوِشْیَدْوادِنَح پْریرِتاںشْچَ پْریشَیِشْیامِ تَتَسْتے تیشاں کاںشْچَنَ ہَنِشْیَنْتِ کاںشْچَنَ تاڈَشْشْیِنْتِ۔ |
50 for at alle Profeternes Blod, som er udøst fra Verdens Grundlæggelse, skal kræves af denne Slægt,
| ایتَسْماتْ کارَناتْ ہابِلَح شونِتَپاتَمارَبھْیَ مَنْدِرَیَجْنَویدْیو رْمَدھْیے ہَتَسْیَ سِکھَرِیَسْیَ رَکْتَپاتَپَرْیَّنْتَں |
51 fra Abels Blod indtil Sakarias's Blod, som blev dræbt imellem Alteret og Templet; ja, jeg siger eder: Det skal kræves af denne Slægt.
| جَگَتَح سرِشْٹِمارَبھْیَ پرِتھِوْیاں بھَوِشْیَدْوادِناں یَتِرَکْتَپاتا جاتاسْتَتِینامْ اَپَرادھَدَنْڈا ایشاں وَرْتَّمانَلوکاناں بھَوِشْیَنْتِ، یُشْمانَہَں نِشْچِتَں وَدامِ سَرْوّے دَنْڈا وَںشَسْیاسْیَ بھَوِشْیَنْتِ۔ |
52 Ve eder, I lovkyndige! thi I have taget Kundskabens Nøgle; selv ere I ikke gaaede ind, og dem, som vilde gaa ind, have I forhindret.‟
| ہا ہا وْیَوَسْتھَپَکا یُویَں جْنانَسْیَ کُنْچِکاں ہرِتْوا سْوَیَں نَ پْرَوِشْٹا یے پْرَویشْٹُنْچَ پْرَیاسِنَسْتانَپِ پْرَویشْٹُں وارِتَوَنْتَح۔ |
53 Og da han var gaaet ud derfra, begyndte de skriftkloge og Farisæerne at trænge stærkt ind paa ham og at lokke Ord af hans Mund om flere Ting;
| اِتّھَں کَتھاکَتھَنادْ اَدھْیاپَکاح پھِرُوشِنَشْچَ سَتَرْکاح |
54 thi de lurede paa ham for at opfange noget af hans Mund, for at de kunde anklage ham.
| سَنْتَسْتَمَپَوَدِتُں تَسْیَ کَتھایا دوشَں دھَرْتَّمِچّھَنْتو ناناکھْیانَکَتھَنایَ تَں پْرَوَرْتَّیِتُں کوپَیِتُنْچَ پْراریبھِرے۔ |
