Lukas 11
1 Og det skete, da han var paa et Sted og bad, at en af hans Disciple sagde til ham, da han holdt op: „Herre! lær os at bede, som ogsaa Johannes lærte sine Disciple.”
୧ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ ଠାୟାଦ୍ରେ ବିନ୍ତିତାନାଏ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଟୁଣ୍ଡୁକେଦ୍ ଇମ୍ତା ଇନିୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ମିହୁଡ଼୍ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ବିନ୍ତି ଇତୁକେଦ୍କଲେକା ଆମ୍ହ ଆଲେକେ ବିନ୍ତି ଇତୁଲେମ୍ ।”
2 Da sagde han til dem: „Naar I bede, da siger: Fader, helliget vorde dit Navn; komme dit Rige;
୨ୟୀଶୁ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ବିନ୍ତି ଇମ୍ତା ନେ ଲେକା ବିନ୍ତିପେ,” “‘ହେ ଆଲେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆବା, ଆମାଃ ନୁତୁମ୍ ପାବିତାରଃକା, ଆମାଃ ରାଇଜ୍ ହିଜୁଃକା, ଆମାଃ ମନେ ଚିଲ୍କା ସିର୍ମାରେ, ଏନ୍ଲେକା ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟ ହବାଅଃକା ।
3 giv os hver Dag vort daglige Brød;
୩ଆଲେୟାଃ ତିସିଙ୍ଗ୍ରେୟାଃ ଜମେୟାଃଁ ଏମାଲେମେ ।
4 og forlad os vore Synder, thi ogsaa vi forlade hver, som er os skyldig; og led os ikke i Fristelse!”
୪ଆଲେୟାଃ ପାପ୍କ ଛାମାଏମେଁ, ଚିୟାଃଚି ଜେ'ଲେକା ଆଲେୟ ଆଲେୟାଃ ସବେନ୍ ପାପ୍କେନ୍କଲେ ଛାମାକଆ ଆଡଃ ବିଡ଼ାଅରେ ଆଲମ୍ ଆଉଲେୟା, ମେନ୍ଦ ଏତ୍କାନ୍ନିଃଏତେ ବାଞ୍ଚାଅଲେମ୍ ।’”
5 Og han sagde til dem: „Om nogen af eder har en Ven og gaar til ham ved Midnat og siger til ham: Kære! laan mig tre Brød,
୫ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆ, “ଇଦୁ ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ଗାତି ମେନାଇୟା, ଆଡଃ ଇନିଃ ଇନିଃତାଃତେ ଥାଲାନିଦା ସେନ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଇୟାଏ, ‘ଏ ଗାତି ଆପିୟା ହଲଙ୍ଗ୍ ଉଧାର୍ ଏମାଇଙ୍ଗ୍ମେ,
6 efterdi en Ven af mig er kommen til mig fra Rejsen, og jeg har intet at sætte for ham;
୬ଆଇଁୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ଗାତିଦ ହରାସେନ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃତେ ହିଜୁଃକାନାଏ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଜମ୍ ଏମଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ତାଃରେ ଜେତ୍ନାଃ ବାନଆଁଃ ।’
7 og hin saa svarer derinde fra og siger: Vold mig ikke Besvær; Døren er allerede lukket, og mine Børn ere med mig i Seng; jeg kan ikke staa op og give dig det:
୭ଆଡଃ ଇନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼େୟାଏ, ‘ଆଲମ୍ ଦୁକୁଇୟାଁଃ ନାହାଁଃଦ ଦୁଆର୍ ହାଣ୍ଡେଦାକାନା ଆଡଃ ହନ୍କତାୟାଁଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ଲଃକ ଗିତିଜାକାନା । ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ଜେତ୍ନାଃ କାଇଙ୍ଗ୍ ଏମ୍ଦାଡ଼ିୟା ।’
8 da, siger jeg eder, om han end ikke staar op og giver ham det, fordi han er hans Ven, saa staar han dog op for hans Paatrængenheds Skyld og giver ham alt, hvad han trænger til.
୮ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗାତିତାନିଃ ରେୟ ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ କାଏ ଏମାଇୟା, ଇମିନ୍ରେୟ, ଆୟାଃ ଗାତି ଘାଡ଼ି ଘାଡ଼ି ଆସିତାନ୍ ହରାତେ ଇନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ଲଃ ଆୟାଃ ଗାତିରାଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ଲେକାଏ ଏମାଇୟା ।
9 Og jeg siger eder: Beder, saa skal eder gives; søger, saa skulle I finde; banker paa, saa skal der lukkes op for eder.
୯“ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଆସିପେ ଏନାରେଦ ଆପେକେ ଏମଃଆ, ଦାଣାଁଁଏପେ ଏନ୍ରେଦପେ ନାମେୟା, ଦୁଆର୍ ଠକ୍ ଠକାଏପେ ଏନ୍ରେଦ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ନିଜଆଃ ।
10 Thi hver den, som beder, han faar, og den, som søger, han finder, og den, som banker paa, for ham skal der lukkes op.
୧୦ଚିୟାଃଚି ଜେତାଏ ଆସିତାନ୍ନିଃଦ ତେଲାଜମାଃ, ଆଡଃ ଦାଣାଁଁଏନିଃଦ ନାମେୟାଏ, ଆଡଃ ଠକ୍ ଠକାଏନିଃ ନାଗେନ୍ତେ ନିଜଆଃ ।
11 Men hvilken Fader iblandt eder vil give sin Søn en Sten, naar han beder om Brød, eller naar han beder om en Fisk, mon han da i Stedet for en Fisk vil give ham en Slange?
୧୧ଆପେକଏତେ ଅକନ୍ ଆପୁ ନେ'ଲେକା ମେନାଇୟା, ଆୟାଃ ହନ୍ ହାକୁ ଆସିରେଦ, ଚିନାଃ ଇନିଃକେ ବିଙ୍ଗ୍ ଏମାଇୟାଏ?
12 Eller naar han beder om et Æg, mon han da vil give ham en Skorpion?
୧୨ଚାଏ ଇନିଃ ଜାରମ୍ ଆସିରେ ଚିୟାଃ ମାର୍ମାର୍ ଏମାଇୟାଏ?
13 Dersom da I, som ere onde, vide at give eders Børn gode Gaver, hvor meget mere skal da Faderen fra Himmelen give den Helligaand til dem, som bede ham!”
୧୩ଏନ୍ତେ ଆପେ ଏତ୍କାନ୍କ ତାଇନ୍ରେୟ, ଆପେୟାଃ ହନ୍କକେ ବୁଗିନାଃ ଏମଃପେ ସାରିୟା, ତାବ୍ଦ ଆପେୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଆପୁ ଅକନ୍କଚି ଆଇଃକ୍କେ ଆସି ତାନାକ, ଇନ୍କୁକେ ଏନାଏତେ ଆଦ୍କା ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା କାଏଚି ଏମାକଆ!”
14 Og han uddrev en ond Aand, og den var stum; men det skete, da den onde Aand var udfaren, talte den stumme, og Skarerne forundrede sig.
୧୪ୟୀଶୁ ମିଆଁଦ୍ କା ବାଖାଁଣ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ବଙ୍ଗାକେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଇଁତାନାଏ ତାଇକେନା । ବଙ୍ଗା ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ଚି ଏନ୍ କା ବାଖାଁଣ୍ଦାଡ଼ି ହଡ଼ ବାଖାଁଣ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
15 Men nogle af dem sagde: „Ved Beelzebul, de onde Aanders Fyrste, uddriver han de onde Aander.”
୧୫ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ୟୀଶୁ ବଙ୍ଗାକଆଃ ଗମ୍କେ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଆଃ ହରାତେ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନା ।”
16 Men andre fristede ham og forlangte af ham et Tegn fra Himmelen.
୧୬ଏଟାଃକ ୟୀଶୁକେ ବିଡ଼ାଅ ନାଗେନ୍ତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଯେ ଆୟାଃ ସାଃ ରିୟାଃ ନେୟାଁ ଉଦ୍ବେନାଙ୍ଗ୍ ସିର୍ମାରେୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁକ ଆସିକିୟାଃ ।
17 Men da han kendte deres Tanker, sagde han til dem: „Hvert Rige, som er kommet i Splid med sig selv, lægges øde, og Hus falder over Hus.
୧୭ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜେତା ରାଇଜ୍ ଆଇଃକ୍ତେଗି ବିନ୍ଗାଅକେଦ୍ତେ ଆକ ଆକଥାଲାରେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇରେଦ ଏନ୍ ରାଇଜ୍ କା ତିଙ୍ଗୁନାଃ ।
18 Men hvis ogsaa Satan er kommen i Splid med sig selv, hvorledes skal hans Rige da bestaa? Thi I sige, at jeg uddriver de onde Aander ved Beelzebul.
୧୮ଆଡଃ ସାଏତାନ୍, ସାଏତାନ୍ଗି ହିଗାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ଗାଅରେଦ, ଏନ୍ ରାଇଜ୍ ଚିଲ୍କାତେ ତିଙ୍ଗୁନାଃ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ନେଆଁଁ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ଚିୟାଃଚି ଆପେଦ ଇନିଃ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ରାଃ ହରାତେ ବଙ୍ଗାକକେ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନାଏ ମେନ୍ତେପେ ମେନେତାନା ।
19 Men dersom jeg uddriver de onde Aander ved Beelzebul, ved hvem uddrive da eders Sønner dem? Derfor skulle de være eders Dommere.
୧୯ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ, ଆପେୟାଃ ହଡ଼କ ଅକଏୟାଃ ହରାତେକ ହାର୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନା? ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଗି ଆପେୟାଃ ବିଚାର୍ନିଃକ ହବାଅଆଃ ।
20 Men dersom jeg uddriver de onde Aander ved Guds Finger, da er jo Guds Rige kommet til eder.
୨୦ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ ଏନାତେ ଆଟ୍କାରଃତାନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେତାଃତେ ତେବାଃକାନା ।
21 Naar den stærke bevæbnet vogter sin Gaard, bliver det, han ejer, i Fred.
୨୧“ପେଡ଼େୟାନ୍ହଡ଼ ସବେନ୍ ହାଁତେୟାର୍ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରାଚାକେ ହରଏରେଦ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ବୁଗିଲେକାତେ ତାଇନଃଆ ।
22 Men naar en stærkere end han er kommen over ham og har overvundet ham, da tager han hans fulde Rustning, som han forlod sig paa, og uddeler hans Bytte.
୨୨ମେନ୍ଦ ଚିମ୍ତା ଆୟାଃଏତେ ଆଦ୍କା ପେଡ଼େୟାନ୍ ହଡ଼ ଇନିଃଲଃ ଲାଡ଼ାଇକେଦ୍ତେ ହାରାଅରେ, ଅକ ହାଁତେୟାର୍ ଚେତାନ୍ରେ ଆଇଃକ୍ ଭାର୍ସାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ, ଏନା ସବେନାଃଏ ରେଜିଆ ଆଡଃ ରେଜାକାଦ୍ତେୟାଃ ହାଟିଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ ।
23 Den, som ikke er med mig, er imod mig; og den, som ikke samler med mig, adspreder.
୨୩“ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ ବାଙ୍ଗାଇନିଃ, ଆଇଁୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ମେନାଇୟା ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ କାଏ ହୁଣ୍ଡିନିଃ ଛିତିବିତିୟଃଆଏ ।
24 Naar den urene Aand er faren ud af Mennesket, vandrer den igennem vandløse Steder og søger Hvile; og naar den ikke finder den, siger den: Jeg vil vende tilbage til mit Hus, som jeg gik ud af.
୨୪“ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ମିହୁଡ଼୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ରେ, ରହଡ଼୍ ଠାୟାଦ୍କରେ ହନର୍ବାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଣାଁଁୟାଏ ଆଡଃ କାଏ ନାମ୍ତାରେ, ଇନିଃ କାଜିୟାଏ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଅଡ଼ାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କାନ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃତେଗି ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍,’ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃକେ ସାମାଅଡ଼ାଃ, ସାଫାକାନ୍ ଆଡଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ଗି ନେଲେୟା ।
25 Og naar den kommer, finder den det fejet og prydet.
୨୫ଆଡଃ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଏନା ଜଅଃସାଫାକାନ୍ ଆଡଃ ସିଙ୍ଗାରାକାନାଏ ନାମେୟା ।
26 Da gaar den bort og tager syv andre Aander med sig, som ere værre end den selv, og naar de ere komne derind, bo de der; og det sidste bliver værre med dette Menneske end det første.”
୨୬ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃତାଃଏତେ ଆଦ୍କା ଏତ୍କାନ୍ ସାତ୍ଠୁ ଆତ୍ମାକକେ ମିଦ୍ତେ ଆଉକଆ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନାରେକ ବଲଆ ଆଡଃକ ତାଇନଃଆ । ଆଡଃ ଏନ୍ ହଡ଼ରାଃ ଦାସା ପାହିଲାଏତେ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦାସା ପୁରାଃଗି ଏତ୍କାନ୍ ହବାଅଆଃ ।”
27 Men det skete, medens han sagde disse Ting, da opløftede en Kvinde af Skaren sin Røst og sagde til ham: „Saligt er det Liv, som bar dig, og de Bryster, som du diede.”
୨୭ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ କାଜିତାନ୍ ଇମ୍ତା ଗାଦେଲ୍ହଡ଼କରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ି କାଉରିତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଏ, “ଆମ୍କେ ଜାନାମାକାମ୍ ଆଡଃ ତଆ ଆନୁକାମ୍ ଏଙ୍ଗା ଚିମିନ୍ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟାଃଏ!”
28 Men han sagde: „Ja, salige ere de, som høre Guds Ord og bevare det.”
୨୮ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ମେନ୍ରୁହାଡ଼ାଇୟାଏ, “ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ଆଡଃ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍କହଗି ଚିମିନ୍ ସୁକୁତାନ୍ଗିଆଃକ!”
29 Men da Skarerne strømmede til, begyndte han at sige: „Denne Slægt er en ond Slægt; et Tegn forlanger den, og der skal intet Tegn gives den uden Jonas's Tegn.
୨୯ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁତାଃରେ ହୁଣ୍ଡିନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ ଇନିଃ କାଜିଏଟେଦ୍କେଦାଏ, ନେ ପାରିୟାରେନ୍ ହଡ଼କ ଚିମିନ୍ ଏତ୍କାନ୍ଗିୟାଃକ, ଇନ୍କୁ ଚିହ୍ନାଁକ ନାମ୍ତାନା ମେନ୍ଦ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀୟାଃ ଚିହ୍ନାଁ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁନାଙ୍ଗ୍ ଜେତାନ୍ ଚିହ୍ନାଁ କା ଉଦୁବଃଆ ।
30 Thi ligesom Jonas blev et Tegn for Niniviterne, saaledes skal ogsaa Menneskesønnen være det for denne Slægt.
୩୦ନିନିବିରେନ୍କ ନାଗେନ୍ତେ ଯୁନୁସ୍ଦ ଚିହ୍ନାଁଏ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ ନେ ପାରିୟାରେନ୍ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ଏନ୍କାଅଃଆଏ ।
31 Sydens Dronning skal oprejses ved Dommen sammen med Mændene af denne Slægt og fordømme dem; thi hun kom fra Jordens Grænser for at høre Salomons Visdom; og se, her er mere end Salomon.
୩୧ଦାକ୍ଷିଣ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ରାନୀ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ବିଚାର୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବିରିଦାଃଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ସୁଲିମାନ୍ଆଃ ସେଣାଁଁନ୍ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ନେଲିପେ ରାଜା ସୁଲିମାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରିୟା ।
32 Mænd fra Ninive skulle opstaa ved Dommen sammen med denne Slægt og fordømme den; thi de omvendte sig ved Jonas's Prædiken; og se, her er mere end Jonas.
୩୨ନିନିବିରେ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀ ପ୍ରାଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ପାତିୟାର୍କେଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଇନ୍କୁକେକ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ଯୁନୁସ୍ ପାର୍ଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ମନ୍ରୁହାଡ଼୍କେଦାକ, ଆଡଃ ନାହାଁଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଯୁନୁସ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରେ ମେନାଇୟା ।
33 Ingen tænder et Lys og sætter det i Skjul, ikke heller under Skæppen, men paa Lysestagen, for at de, som komme ind, kunne se dets Skin.
୩୩“ଜେତାଏ ହଡ଼ ଦିମି ଜୁଲ୍କେଦ୍ତେ ଦାନାଙ୍ଗ୍ରେ ଚାଏ ତାୱାଲାତାର୍ରେ କାଏ ମାଣ୍ଡାଅୟା ମେନ୍ଦ ବଲତାନ୍କ ମାର୍ସାଲ୍କ ନେଲେକା ମେନ୍ତେ ଦିର୍କାରେ ଦହୟା ।
34 Dit Øje er Legemets Lys; naar dit Øje er sundt, er ogsaa hele dit Legeme lyst, men dersom det er daarligt, er ogsaa dit Legeme mørkt.
୩୪ଆପେୟାଃ ମେଦ୍ଦ ହଡ଼୍ମରେୟାଃ ଦିମି ତାନାଃ, ଆପେୟାଃ ମେଦ୍ ନିରାଲ୍ ମେନାଃରେଦ ଗଟା ହଡ଼୍ମତାପେୟାଃ ମାର୍ସାଲଃଆ, ମେନ୍ଦ ଏନା ଏତ୍କାନ୍ନଃରେ ଗଟା ହଡ଼୍ମ ତାପେୟାଃ ନୁବାଗଃଆ ।
35 Se derfor til, at det Lys, der er i dig, ikke er Mørke.
୩୫ଏନାମେନ୍ତେ ଆମ୍ରେୟାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ଆଲକା ନୁବାଗଃକା ମେନ୍ତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ମେ ।
36 Dersom da hele dit Legeme er lyst, saa at ingen Del deraf er mørk, vil det være helt lyst, som naar Lyset bestraaler dig med sin Glans.”
୩୬ଆମାଃ ଗଟା ହଡ଼୍ମ ମାର୍ସାଲାକାନ୍ରେଦ ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ଜେତାଏ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ କା ନୁବାଃରେଦ ଦିମି ଏନାରେୟାଃ ଜୁନୁଲ୍ତେ ମାର୍ସାଲ୍ମେତାନ୍ ଲେକାଗି ଏନା ଗଟା ମାର୍ସାଲଃଆ ।”
37 Men idet han talte, beder en Farisæer ham om, at han vilde spise Middagsmaaltid hos ham, og han gik ind og satte sig til Bords.
୩୭ୟୀଶୁ କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି, ମିଆଁଦ୍ ଫାରୁଶୀ ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମ୍ଆଉକେମେଁ ମେନ୍ତେ ବିନ୍ତିକିୟା; ଆଡଃ ଇନିଃ ବଲୟାନ୍ଲଃ ଜମ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଦୁବ୍ୟାନାଏ ।
38 Men Farisæeren forundrede sig, da han saa, at han ikke toede sig først før Maaltidet.
୩୮ମେନ୍ଦ ଇନିଃ କାଟା ତିଃଇ କାଏ ଆବୁଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ଜମ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଏନ୍ ଫାରୁଶୀ ହାଏକାଟ୍ୟାନାଏ ।
39 Men Herren sagde til ham: „I Farisæere rense nu det udvendige af Bægeret og Fadet; men eders Indre er fuldt af Rov og Ondskab.
୩୯ଏନ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେଗି, ଆପେ ଫାରୁଶୀକ ଡୁବ୍ନି ଆଡଃ ଥାଡ଼ିରାଃ ବାହାରିକପେ ଗାସାର୍ ଆବୁଙ୍ଗ୍ ତାନା, ମେନ୍ଦ ଆପେୟାଃ ମନ୍ ଏତ୍କାନାଃତେ ପେରେଜାକାନା ।
40 I Daarer! han, som gjorde det ydre, gjorde han ikke ogsaa det indre?
୪୦ଏ ଡଣ୍ଡକ, ବାହାରି ବାବାଇନି ଚିୟାଃ ଇନିଃ ଭିତାର୍ହ କାଏ ବାଇୟାକାଦାଃ?
41 Men giver det, som er indeni, til Almisse; se, saa ere alle Ting eder rene.
୪୧ମେନ୍ଦ ଆପେ ଲଭ୍କେଦ୍ତେ ଅକ୍ନାଃ କାମିକାଦାପେ ଏନା ଗାରିବ୍କକେ ଏମାକପେ ଏନାରେ ଆପେ ସାର୍ତିଗି ସବେନାଃତେପେ ଫାର୍ଚିଅଃଆ ।
42 Men ve eder, I Farisæere! thi I give Tiende af Mynte og Rude og alle Haande Urter og forbigaa Retten og Kærligheden til Gud; disse Ting burde man gøre og ikke forsømme hine.
୪୨“ଏ ଫାରୁଶୀକ ଆପେୟାଃ ସାଜାଇ ପୁରାଃ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଆଃ, ଆପେ ପୁଦ୍ନା, ଆଡଃ କିଲିମିଲି ଆଡ଼ାଃସାକାମ୍ରେୟାଃ ଗେଲ୍ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ପେ ଏମ୍ତାନା ମେନ୍ଦ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଦୁଲାଡ଼୍ପେ ହେଡ଼ାଏତାନା । ଏନ୍ଲେକା ରିକା କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ସବେନାଃକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ଲଃ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଦୁଲାଡ଼୍କେ ଆଲପେ ହେଡ଼ାଏୟା ।
43 Ve eder, I Farisæere! thi I elske den fornemste Plads i Synagogerne og Hilsenerne paa Torvene.
୪୩“ଆପେ ଫାରୁଶୀକ ହାୟ ହାୟ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃରାଃ ଆୟାର୍ରେ ଦୁବ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ପିଟ୍ ପିଡ଼ିକରେ ଜହାର୍ତେଲା ନାଙ୍ଗ୍ପେ ସୁକୁଃଆ ।
44 Ve eder, thi I ere som de ukendelige Grave, og Menneskene, som gaa over dem, vide det ikke.”
୪୪ଆପେୟାଃ ସାଜାଇ ପୁରାଃ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ଉକୁଆକାନ୍ ତପାଗାଡ଼ାଲେକାଃପେ, କା ସାରିତାନ୍ଲଃ ଏନା ଚେତାନ୍ରେ ହଡ଼କ ସେନେୟା ।”
45 Men en af de lovkyndige svarede og siger til ham: „Mester! idet du siger dette, forhaaner du ogsaa os.”
୪୫ଏନ୍ତେ ଆଇନ୍ ଇତୁକଏତେ ମିଆଁଦ୍ନିଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ନେ କାଜିତେ ଆଲେକେ ଆମ୍ ହିନିସ୍ତାଲେତାନାମ୍ ।”
46 Men han sagde: „Ve ogsaa eder, I lovkyndige! thi I lægge Menneskene Byrder paa, vanskelige at bære, og selv røre I ikke Byrderne med een af eders Fingre.
୪୬ୟୀଶୁ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆପେୟ ହାୟ ହାୟ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ପୁରାଃହାମ୍ବାଲ୍ ବାହାରମ୍ ହଡ଼କକେ ଲାଦିକାଦ୍କଆପେ, ମେନ୍ଦ ଆପେ ଏନ୍ ବାହାରମ୍ ଆପେୟାଃ ମିଆଁଦ୍ ସାର୍ସାର୍ତେହ ଜୁଟିଦ୍କେଦ୍ତେ କାପେ ଦେଙ୍ଗାତାନା ।
47 Ve eder! thi I bygge Profeternes Grave, og eders Fædre sloge dem ihjel.
୪୭ଆପେୟାଃ ସାଜାଇ ପୁରାଃ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଆଃ, ଆପେ ନାବୀକଆଃ ନାଙ୍ଗ୍ ବୁଗିନ୍ ତପାଗାଡ଼ାପେ ବାଇୟାକାଦା । ଏନ୍ ନାବୀକକେ ଆପେୟାଃ ହାଡ଼ାମ୍ହଡ଼କ ଗଜାକାଦ୍କଆକ ।
48 Altsaa ere I Vidner og samtykke i eders Fædres Gerninger; thi de sloge dem ihjel, og I bygge.
୪୮ନାହାଁଃ ଆପେ ଆପେୟାଃ ହାଡ଼ାମ୍ହଡ଼କଆଃ କାମିରେୟାଃ ଗାୱାପେ ପେରେଜେତାନା; ଆଡଃ ଏନାତେପେ ସୁକୁଃତାନା, ଇନ୍କୁଦ ନାବୀକକେ ଗଏଃକେଦ୍କଆକ ଆଡଃ ଆପେ ଇନ୍କୁଆଃ ତପାଗାଡ଼ାପେ ବାଇକେଦାଃ ।
49 Derfor har ogsaa Guds Visdom sagt: Jeg vil sende Profeter og Apostle til dem, og nogle af dem skulle de slaa ihjel og forfølge,
୪୯ଏନାମେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ସେଣାଁଁତେ କାଜିୟାକାଦାଏ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେତାଃତେ ନାବୀକ ଆଡଃ ପ୍ରେରିତ୍କକେ କୁଲ୍କୁଆଇଙ୍ଗ୍, ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କକେ ଗଏଃକଆକ ଆଡଃ ଏଟାଃକକେ ସାତାଅକଆକ ।
50 for at alle Profeternes Blod, som er udøst fra Verdens Grundlæggelse, skal kræves af denne Slægt,
୫୦ଏନାମେନ୍ତେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ମୁନୁଏତେ ସବେନ୍ ନାବୀକଆଃ ଲିଙ୍ଗିୟାନ୍ ମାୟୋମ୍ରେୟାଃ ଲେକା ନେ ପାରିୟାରେନ୍କଏତେ ଇଦିୟଃଆ,
51 fra Abels Blod indtil Sakarias's Blod, som blev dræbt imellem Alteret og Templet; ja, jeg siger eder: Det skal kræves af denne Slægt.
୫୧ହେଗି, ହାବିଲ୍ଆଃ ମାୟୋମ୍ଏତେ ବେଦି ଆଡଃ ମାନ୍ଦିର୍ରେୟାଃ ପାବିତାର୍ ଠାୟାଦ୍ ଥାଲାରେ ଗଏଃୟାନ୍ ଜିଖ୍ରିୟା ମାୟୋମ୍ ଜାକେଦ୍, ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ଏନାରେୟାଃ ଲେକା ନେ ପାରିୟାରେନ୍କଏତେ ଇଦିୟଃଆ ।
52 Ve eder, I lovkyndige! thi I have taget Kundskabens Nøgle; selv ere I ikke gaaede ind, og dem, som vilde gaa ind, have I forhindret.”
୫୨“ଏ ହସଡ଼ ଆଇନ୍ ଇତୁକ, ଆପେୟାଃ ସାଜାଇ ପୁରାଃ ବରୱାନ୍ଗି ହବାଅଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଆପେ ସେଣାଁଁରେୟାଃ ଚାଭିପେ ଇଦିକେଦାଃ ଆଡଃ ଆପେୟଗି କାପେ ବଲଆକାନା ଚି ବଲତାନ୍କକେ ହ କେସେଦାକାଦ୍କଆପେ ।”
53 Og da han var gaaet ud derfra, begyndte de skriftkloge og Farisæerne at trænge stærkt ind paa ham og at lokke Ord af hans Mund om flere Ting;
୫୩ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ ଇମ୍ତା, ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ପୁରାଃଗି ବିରୁଧ୍କିୟାଃକ ଆଡଃ ପୁରାଃ କାଜିକ ଇନିଃକେ କୁଲିଗରଙ୍ଗ୍କିୟାଃ ।
54 thi de lurede paa ham for at opfange noget af hans Mund, for at de kunde anklage ham.
୫୪ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଇନିୟାଃ ମଚାରେୟାଃ ଜେତାନ୍ ଭୁଲ୍କାଜିତେ ସାବିନାଙ୍ଗ୍ ଲଡଇତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
