3 Mosebog 17
1 HERREN talede til Moses og sagde:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
2 Tal til Aron og hans Sønner og alle Israeliterne og sig til dem: Dette har HERREN paabudt:
Lea kia ʻElone, pea ki hono ngaahi foha, pea ki he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli ʻo pehē kiate kinautolu, Ko eni ʻae meʻa ʻaia kuo fekau ʻe Sihova, ʻo pehē,
3 Om nogen af Israels Hus slagter et Stykke Hornkvæg, et Faar eller en Ged i Lejren, eller han slagter dem uden for Lejren,
Ko e tangata kotoa pē ʻiate kimoutolu ʻi he fānau ʻa ʻIsileli ʻoku ne tāmateʻi ʻae pulu pē ko e lami, pe ko e kosi, ʻi he ʻapitanga, pe tāmateʻi ia ʻituʻa he ʻapitanga,
4 uden at bringe dem hen til Aabenbaringsteltets Indgang for at bringe HERREN en Offergave foran HERRENS Bolig, da skal dette tilregnes den Mand som Blodskyld; han har udgydt Blod, og den Mand skal udryddes af sit Folk.
Pea ʻikai ʻomi ia ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe fakataha, ke ʻatu ha feilaulau kia Sihova ʻi he ʻao ʻoe fale fehikitaki ʻo Sihova; ʻe tuku ʻae toto ki he tangata ko ia: kuo lingi ʻe ia ʻae toto; pea ʻe motuhi ʻae tangata ko ia mei hono kakai:
5 Dette er anordnet, for at Israeliterne skal bringe deres Slagtofre, som de slagter ude paa Marken, til HERREN, til Aabenbaringsteltets Indgang, til Præsten, og ofre dem som Takofre til HERREN.
Koeʻuhi ke ʻomi ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻenau ngaahi feilaulau, ʻaia ʻoku nau ʻatu ʻi he ngoue ʻataʻatā, ʻio, kenau ʻomi ia kia Sihova, ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe fakataha, ki he taulaʻeiki, pea ke ʻatu ia ko e ngaahi feilaulau fakalelei kia Sihova.
6 Præsten skal da sprænge Blodet paa HERRENS Alter ved Indgangen til Aabenbaringsteltet og bringe Fedtet som Røgoffer, en liflig Duft for HERREN.
Pea ʻe luluku ʻe he taulaʻeiki ʻae toto ki he feilaulauʻanga ʻo Sihova ʻi he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe fakataha, pea tutu ʻae ngako ko e meʻa namu kakala kia Sihova.
7 Og de maa ikke mere ofre deres Slagtofre til Bukketroldene, som de boler med. Det skal være en evig gyldig Anordning for dem fra Slægt til Slægt!
Pea ʻe ʻikai tenau toe ʻatu ʻenau ngaahi feilaulau ki he ngaahi faʻahikehe, ʻaia naʻa nau holi kovi ki ai. Ko e fekau fai maʻu eni kiate kinautolu ʻo taʻengata ʻi honau ngaahi toʻutangata kotoa pē.
8 Og du skal sige til dem: Om nogen af Israels Hus eller de fremmede, der bor iblandt eder, ofrer et Brændoffer eller Slagtoffer
Pea te ke pehē kiate kinautolu, Ko e tangata ko ia ʻiate kimoutolu ʻi he fale ʻo ʻIsileli, pe ʻi he muli ʻoku nofo ʻāunofo ʻiate kimoutolu, ʻoku ne ʻatu ha feilaulau tutu pe ha feilaulau,
9 og ikke bringer det hen til Aabenbaringsteltets Indgang for at ofre det til HERREN, da skal den Mand udryddes af sin Slægt.
Pea ʻoku ʻikai ʻomi ia ki he matapā ʻoe fale fehikitaki ʻoe fakataha, ke ʻatu ia kia Sihova; ko e tangata ko ia ʻe motuhi mei hono kakai.
10 Om nogen af Israels Hus eller af de fremmede, der bor iblandt dem, nyder noget Blod, saa vender jeg mit Aasyn mod den, der nyder Blodet, og udrydder ham af hans Folk.
Pea ko e tangata kotoa pē ko ia ʻiate kimoutolu ʻi he fale ʻo ʻIsileli, pe ʻi he muli ʻoku ʻāunofo ʻiate kimoutolu, ʻoku kai ʻe ia ha toto: teu sio fakafulofula ki he tangata ko ia ʻoku kai toto, pea motuhi ia mei hono kakai.
11 Thi Kødets Sjæl er i Blodet, og jeg har givet eder det til Brug paa Alteret til at skaffe eders Sjæle Soning; thi det er Blodet, som skaffer Soning, fordi det er Sjælen.
He ko e moʻui ʻae kakano ko e toto pea kuo u tuku ia kiate kimoutolu ki homou feilaulauʻanga ke fai ʻae fakalelei maʻa homou laumālie; he ko e toto ʻoku ne fai ʻae fakalelei maʻae laumālie.
12 Derfor har jeg sagt til Israeliterne: Ingen af eder maa nyde Blod; heller ikke den fremmede, der bor iblandt eder, maa nyde Blod.
Ko ia naʻaku pehē ai ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻoua naʻa kai toto ʻe ha tokotaha ʻiate kimoutolu, pea ʻoua naʻa kai toto ʻe ha muli ʻe tokotaha ʻoku ʻāunofo ʻiate kimoutolu.
13 Om nogen af Israeliterne eller af de fremmede, der bor iblandt dem, nedlægger et Stykke Vildt eller en Fugl af den Slags, der maa spises, da skal han lade Blodet løbe ud og dække det med Jord.
Pea ʻilonga ʻae tangata kotoa pē ʻi he fānau ʻa ʻIsileli, pe ʻi he muli ʻoku ʻāunofo ʻiate kimoutolu, ʻaia ʻoku tuli pe maʻu ha manu ha manu kapakau ʻoku ngofua ke kai: ko e moʻoni ʻe lingi ʻe ia hono toto, ʻo ʻufiʻufi ʻaki ia ʻae efu.
14 Thi om alt Køds Sjæl gælder det, at dets Blod er dets Sjæl; derfor har jeg sagt til Israeliterne: I maa ikke nyde Blodet af noget som helst Kød, thi alt Køds Sjæl er dets Blod; enhver, der nyder det, skal udryddes.
He ko e moʻui ia ʻae kakano kotoa pē; ko hono toto ko ʻene moʻui ia; ko ia ne u pehē ai ki he fānau ʻa ʻIsileli, ʻoua naʻa mou kai ʻae toto ʻo ha meʻa moʻui ʻe taha: he ko e toto ko e moʻui ia ʻae kakano kotoa pē; ko ia ʻoku ne kai ia ʻe motuhi ia.
15 Enhver, der spiser selvdøde eller sønderrevne Dyr, det være sig en indfødt eller en fremmed, skal tvætte sine Klæder og bade sig i Vand og være uren til Aften; saa er han ren.
Pea ko ia ʻoku ne kai ʻaia naʻe mate mahaki, pē ko ia kuo haehae ʻe he manu, pe ko ha tokotaha ia ʻo homou fonua pe ko ha muli, ʻe fō ʻe ia hono kofu mo kaukau ia ʻi he vai, pea ʻe taʻemaʻa ia ʻo aʻu ki he efiafi: pea ʻe toki maʻa ia.
16 Men hvis han ikke tvætter sine Klæder og bader sig, skal han undgælde for sin Brøde.
Pea kapau ʻoku ʻikai fō ia, pe kaukau hono sino; pea ʻe ʻiate ia pe ʻene hia.
