Klagesangene 5
1 HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.
