Klagesangene 5

1 HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.

3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.

ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

4 Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.

آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

5 Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.

در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

6 Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.

خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.

پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

8 Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.

بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.

برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.

از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

11 De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.

زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.

رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.

جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.

پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.

شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!

وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:

دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.

زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.

ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?

مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

21 Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!

ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?