< Klagesangene 5 >

1 HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.
2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.
3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.
4 Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.
5 Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.
6 Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.
7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.
8 Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.
9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.
10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.
11 De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.
12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.
13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.
14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.
15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.
16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!
17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،
18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.
19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.
20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟
21 Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،
22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟

< Klagesangene 5 >