Klagesangene 5
1 HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!
Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
4 Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.
Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
5 Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
6 Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.
Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.
Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
8 Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.
Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
11 De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.
Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?
Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
21 Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
