Klagesangene 3
1 Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,
౧నేను యెహోవా ఆగ్రహదండం వల్ల బాధ అనుభవించిన వాణ్ణి.
2 mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
౨ఆయన నన్ను తోలి వేసి, వెలుగులో కాకుండా చీకట్లో నడిచేలా చేశాడు.
3 ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.
౩నిజంగా ఆయన నా మీద తిరగబడ్డాడు. రోజంతా నన్ను శిక్షిస్తున్నాడు.
4 Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
౪ఆయన నా మాంసం, నా చర్మం చీకిపోయేలా చేస్తున్నాడు, నా ఎముకలను విరగ్గొట్టాడు.
5 han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
౫నాకు విరుద్ధంగా ముట్టడి కంచె నిర్మించాడు. క్రూరత్వం, కష్టం నా చుట్టూ ఉంచాడు.
6 lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
౬ఎప్పుడో చనిపోయిన వాళ్ళు ఉండే చీకటి తావుల్లో నేను ఉండేలా చేశాడు.
7 Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
౭ఆయన నా చుట్టూ గోడ కట్టాడు. నేను తప్పించుకోలేను. నా సంకెళ్ళు బరువుగా చేశాడు.
8 Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.
౮నేను కేకలు పెట్టి పిలిచినా, నా ప్రార్థనలు తోసివేశాడు.
9 Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.
౯ఆయన నా దారికి అడ్డంగా చెక్కుడు రాళ్ళ గోడలను ఉంచాడు. నేను ఎక్కడికి తిరిగినా నాకు దారి కనిపించలేదు.
10 Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
౧౦నా పాలిట ఆయన పొంచి ఉన్న ఎలుగుబంటిలా ఉన్నాడు. దాగి ఉన్న సింహంలా ఉన్నాడు.
11 han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
౧౧నాకు దారి లేకుండా చేసి నన్ను చీల్చి చెండాడి నాకు దిక్కు లేకుండా చేశాడు.
12 han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
౧౨విల్లు ఎక్కుపెట్టి బాణానికి గురిగా ఆయన నన్ను ఎన్నుకున్నాడు.
13 Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;
౧౩తన అంబుల పొదిలోని బాణాలన్నీ ఆయన నా మూత్రపిండాల గుండా దూసుకెళ్ళేలా చేశాడు.
14 hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
౧౪నా ప్రజలందరికీ నేను నవ్వులాటగా ఉన్నాను. ప్రతి రోజూ వాళ్ళు నా గురించి ఆక్షేపణ పాటలు పాడుతున్నారు.
15 med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
౧౫చేదు పదార్ధాలు ఆయన నాకు తినిపించాడు. విష ద్రావకంతో నన్ను మత్తెక్కేలా చేశాడు.
16 Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;
౧౬రాళ్లతో నా పళ్ళు విరగ్గొట్టాడు. బూడిదలోకి నన్ను అణగ దొక్కాడు.
17 han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
౧౭నా జీవితంలోనుంచి శాంతి తొలగించాడు. నాకు సంతోషం గుర్తు లేదు.
18 og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«
౧౮కాబట్టి నేను “నా శోభ అంతరించి పోయింది, యెహోవాలో నాకు ఇంక ఆశ మిగల లేదు” అనుకున్నాను.
19 At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;
౧౯నా బాధ, నా దురవస్థ, నేను తాగిన ద్రావకపు చేదు నేను గుర్తు చేసుకుంటున్నాను.
20 min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.
౨౦కచ్చితంగా నేను వాటిని గుర్తు చేసుకుని, నాలో నేను కృంగిపోయాను.
21 Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:
౨౧కాని, నేను దీన్ని గుర్తు చేసుకొన్నప్పుడు నాకు ఆశ కలుగుతూ ఉంది.
22 HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
౨౨యెహోవా కృప గలవాడు. ఆయన నిబంధన నమ్మకత్వాన్ని బట్టి మనం ఇంకా పూర్తిగా నాశనం కాలేదు.
23 hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
౨౩ప్రతి రోజూ మళ్ళీ కొత్తగా ఆయన దయగల చర్యలు చేస్తాడు. నీ నమ్మకత్వం ఎంతో గొప్పది!
24 Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.
౨౪“యెహోవా నా వారసత్వం” అని నా ప్రాణం ప్రకటిస్తూ ఉంది. కాబట్టి ఆయనలోనే నా నమ్మిక ఉంచుతున్నాను.
25 Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
౨౫తన కోసం కనిపెట్టుకుని ఉండే వాళ్ళ పట్ల, ఆయనను వెదికే వాళ్ళ పట్ల యెహోవా మంచివాడు.
26 det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,
౨౬యెహోవా కలిగించే రక్షణ కోసం మౌనంగా కనిపెట్టడం మంచిది.
27 godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.
౨౭తన యవ్వనంలో కాడి మోయడం మనిషికి మంచిది.
28 Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;
౨౮అతని మీద దాన్ని మోపిన వాడు యెహోవాయే గనుక అతడు ఒంటరిగానూ, మౌనంగానూ కూర్చుని ఉండాలి.
29 han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,
౨౯ఒకవేళ నిరీక్షణ కలుగవచ్చేమో గనుక అతడు బూడిదలో తన మూతి పెట్టుకోవాలి.
30 række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.
౩౦అతడు తనను కొట్టేవాడివైపు తన చెంపను తిప్పాలి. అతడు పూర్తిగా అవమానంతో నిండి ఉండాలి.
31 Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
౩౧ప్రభువు అతన్ని ఎల్లకాలం తృణీకరించడు.
32 har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;
౩౨ఆయన శోకం రప్పించినా, తన నిబంధన నమ్మకత్వపు గొప్పదనాన్ని బట్టి కనికరం చూపిస్తాడు.
33 ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
౩౩హృదయపూర్వకంగా ఆయన మనుషులను పీడించడు, బాధ కలిగించడు.
34 Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
౩౪దేశంలో బందీలుగా ఉన్నవాళ్ళందరినీ కాళ్ల కింద తొక్కడం,
35 naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,
౩౫మహోన్నతుని సన్నిధిలో మనుషులకు న్యాయం దొరకక పోవడం,
36 naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?
౩౬ఒక మనిషి హక్కును తొక్కిపెట్టడం ప్రభువు చూడడా?
37 Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?
౩౭ప్రభువు ఆజ్ఞలేకుండా, మాట ఇచ్చి దాన్ని నెరవేర్చ గలవాడెవడు?
38 Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?
౩౮మహోన్నతుడైన దేవుని నోట్లో నుంచి కీడు, మేలు రెండూ బయటకు వస్తాయి గదా?
39 Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
౩౯బతికున్న వాళ్ళల్లో ఎవరికైనా తమ పాపాలకు శిక్ష వేస్తే మూలగడం ఎందుకు?
40 Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
౪౦మన మార్గాలు పరిశీలించి తెలుసుకుని మనం మళ్ళీ యెహోవా వైపు తిరుగుదాం.
41 løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
౪౧ఆకాశంలో ఉన్న దేవుని వైపు మన హృదయాన్నీ, మన చేతులను ఎత్తి ఇలా ప్రార్థన చేద్దాం.
42 vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
౪౨మేము అతిక్రమం చేసి తిరుగుబాటు చేశాం. అందుకే నువ్వు మమ్మల్ని క్షమించలేదు.
43 men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,
౪౩నువ్వు కోపం ధరించుకుని మమ్మల్ని తరిమావు. దయ లేకుండా మమ్మల్ని వధించావు.
44 hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;
౪౪మా ప్రార్థన నీ దగ్గరికి చేరకుండా నువ్వు మేఘంతో నిన్ను నువ్వు కప్పుకొన్నావు.
45 til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
౪౫జాతుల మధ్య మమ్మల్ని విడనాడి, పనికిరాని చెత్తగా చేశావు.
46 De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
౪౬మా శత్రువులందరూ మమ్మల్ని చూసి నోరు తెరిచి ఎగతాళి చేశారు.
47 Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
౪౭గుంటను గురించిన భయం, విధ్వంసం, నాశనం మా మీదకు వచ్చాయి.
48 Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
౪౮నా ప్రజల కుమారికి కలిగిన నాశనం నేను చూసినప్పుడు నా కన్నీరు ఏరులై పారుతోంది.
49 Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
౪౯యెహోవా దృష్టించి ఆకాశం నుంచి చూసే వరకూ,
50 før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
౫౦నా కన్నీరు ఆగదు. అది ప్రవహిస్తూనే ఉంటుంది.
51 Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
౫౧నా పట్టణపు ఆడపిల్లలందరినీ చూస్తూ నా కళ్ళకు తీవ్రమైన బాధ కలుగుతోంది.
52 Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
౫౨ఒకడు పక్షిని తరిమినట్టు నా శత్రువులు అకారణంగా నన్ను కనికరం లేకుండా తరిమారు.
53 de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
౫౩వారు నన్ను బావిలో పడేసి నా మీద రాయిని పెట్టారు.
54 Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«
౫౪నీళ్లు నా తల మీదుగా పారాయి. నేను నాశనమయ్యానని అనుకొన్నాను.
55 Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
౫౫యెహోవా, అగాధమైన గుంటలోనుంచి నేను నీ నామాన్ని పిలిచాను.
56 du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«
౫౬సాయం కోసం నేను మొర్ర పెట్టినప్పుడు నీ చెవులు మూసుకోవద్దు అని నేనన్నప్పుడు, నువ్వు నా స్వరం ఆలకించావు.
57 Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«
౫౭నేను నీకు మొర్ర పెట్టిన రోజు నువ్వు నా దగ్గరికి వచ్చి నాతో “భయపడవద్దు” అని చెప్పావు.
58 Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;
౫౮ప్రభూ, నువ్వు నా జీవితపు వివాదాల విషయంలో వాదించి నా జీవాన్ని విమోచించావు.
59 HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!
౫౯యెహోవా, నాకు కలిగిన అణిచివేత నువ్వు చూశావు. నాకు న్యాయం తీర్చు.
60 Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
౬౦నా మీద పగ తీర్చుకోవాలని వాళ్ళు చేసే ఆలోచనలన్నీ నీకు తెలుసు.
61 du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,
౬౧యెహోవా, వాళ్ళు నా గురించి చేసే ఆలోచనలు, వాళ్ళు పలికే దూషణ నువ్వు విన్నావు.
62 mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
౬౨నా మీదికి లేచిన వాళ్ళు పలికే మాటలు, రోజంతా వాళ్ళు నా గురించి చేసే ఆలోచనలు నీకు తెలుసు.
63 Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.
౬౩యెహోవా, వాళ్ళు కూర్చున్నా లేచినా, వాళ్ళు ఎగతాళిగా పాడే పాటలకు నేనే గురి.
64 Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
౬౪యెహోవా, వాళ్ళ చేతులు చేసిన పనులను బట్టి నువ్వు వాళ్లకు ప్రతీకారం చేస్తావు.
65 gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —
౬౫వాళ్ళ గుండెల్లో భయం పుట్టిస్తావు. వాళ్ళను శపిస్తావు.
66 forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
౬౬యెహోవా, ఉగ్రతతో వాళ్ళను వెంటాడుతావు. ఆకాశం కింద ఉండకుండాా వాళ్ళను నాశనం చేస్తావు.
