Klagesangene 3
1 Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,
১যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দণ্ডৰ দ্বাৰাই দুখ ভোগ কৰা পুৰুষজন ময়েই।
2 mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
২তেওঁ মোক খেদি পঠিয়ালে আৰু মোক পোহৰত নহয়, কিন্তু অন্ধকাৰৰ পথতহে গমন কৰালে।
3 ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.
৩নিশ্চয়কৈ তেওঁ মোক বিমুখ কৰিলে; ওৰে দিনটো তেওঁ মোৰ অহিতে নিজ হাত চলায়।
4 Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
৪তেওঁ মোৰ মাংস আৰু ছাল জীৰ্ণ কৰিলে; তেওঁ মোৰ হাড়বোৰ ভাঙিলে।
5 han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
৫তেওঁ মোৰ অহিতে চাৰিওফালে তিক্ততা আৰু শ্ৰান্তিৰূপ গড়েৰে অৱৰোধ কৰিলে।
6 lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
৬বহু সময় ধৰি মৃত্যু হোৱা মানুহৰ দৰে, তেওঁ মোক অন্ধকাৰ ঠাইবোৰত বাস কৰালে।
7 Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
৭মই ওলাই যাব নোৱাৰাকৈ তেওঁ মোৰ চাৰিওফালে বেৰা দিলে। তেওঁ মোৰ শিকলি গধূৰ কৰিলে।
8 Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.
৮যদিও মই সহায়ৰ বাবে চিঞৰি কাতৰোক্তি কৰিছোঁ, তথাপি তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ নিদিয়ে।
9 Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.
৯তেওঁ মোৰ পথবোৰ কটা শিলেৰে বন্ধ কৰিলে; মই লোৱা প্রতিটো বাটেই বেঁকা।
10 Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
১০মোৰ পক্ষে তেওঁ খাপ দি থকা ভালুক, গুপুত ঠাইত থকা সিংহৰ দৰে।
11 han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
১১তেওঁ মোৰ বাট আওবাট কৰিলে। তেওঁ মোক চকুলোৰে পৃথক কৰিলে, আৰু মোক অনাথ কৰিলে।
12 han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
১২তেওঁ নিজৰ ধনু ভিৰাই ল’লে আৰু মোলৈ লক্ষ্য কৰি কাঁড় মাৰিলে।
13 Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;
১৩তেওঁ নিজৰ তূণৰ বাণ মোৰ মৰ্ম্মস্থানত সুমুৱালে।
14 hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
১৪মই মোৰ লোকসকলৰ হাহি উদ্ৰেক কৰা ব্যক্তি হৈ পৰিলোঁ, দিনে দিনে তেওঁলোকৰ বিদ্রূপাত্মক গানৰ বিষয় হৈছোঁ।
15 med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
১৫তেওঁ মোক তিতাৰে পূৰ কৰিলে আৰু মোক অধিককৈ নাগদানা খুৱালে।
16 Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;
১৬খোৱা বস্তুত মিহলি হোৱা শিল গুটিৰে তেওঁ মোৰ দাঁতো ভাঙিলে; তেওঁ মোক ছাঁইলৈ ঠেলি পঠিয়ালে।
17 han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
১৭তুমি মোৰ জীৱনৰ পৰা শান্তি আঁতৰ কৰিলা; মই মঙ্গল পাহৰিলোঁ।
18 og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«
১৮গতিকে মই ক’লো, “মোৰ জাকজমকতা শেষ হৈ গ’ল, সেয়ে মোৰ আশা অৱশ্যেই যিহোৱাৰ পৰা আহিব!”
19 At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;
১৯মোৰ দুখ আৰু তাড়না সোঁৱৰণ কৰোঁতে, মই নাগদানা আৰু বিহ সোঁৱৰণ কৰোঁ।
20 min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.
২০মোৰ প্ৰাণৰ সোঁৱৰণত সেইবোৰ এতিয়াও আছে আৰু মোৰ প্ৰাণ মোৰ অন্তৰত নত হৈছে।
21 Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:
২১কিন্তু মোৰ মনত ইয়াক পুনৰায় সোঁৱৰণ কৰোঁ, এই হেতুকে মোৰ আশা আছে।
22 HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
২২আমি যে সম্পূৰ্ণ শেষ নহলোঁ, এইটোৱে যিহোৱাৰ বিশ্ৱাসযোগ্য নিয়ম; কিয়নো তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্যৰ শেষ নাই!
23 hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
২৩তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্য প্ৰতি প্ৰভাততে নতুন হয়; তোমাৰ বিশ্বস্ততা মহৎ!
24 Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.
২৪মোৰ প্ৰাণে কয়, “যিহোৱায়েই মোৰ অংশ,” এই হেতুকে মই তেওঁত ভাৰসা কৰিম।
25 Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
২৫যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰোঁতা সকললৈ, তেওঁক বিচাৰোঁতাসকলৰ জীৱনলৈ তেওঁ মঙ্গলময়।
26 det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,
২৬যিহোৱাৰ পৰিত্ৰাণলৈ আশা কৰি নীৰৱে বাট চাই থকাই ভাল।
27 godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.
২৭যৌৱন-কালত যুৱলি বোৱাই মানুহৰ পক্ষে মঙ্গলময়।
28 Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;
২৮তেওঁ তাৰ ওপৰত যুৱলি দিয়াৰ কাৰণে সি অকলেই বহি থাকক আৰু নিজম দি থাকক।
29 han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,
২৯সি নিজৰ মুখ ধূলিত ৰাখক; কিজানি আশা হ’ব পাৰে।
30 række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.
৩০সি তাৰ প্ৰহাৰ কৰা জনলৈ গাল পাতি দিয়ক, সি নিন্দাৰে পৰিপূৰ্ণ হওঁক,
31 Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
৩১যাতে প্ৰভুৱে চিৰকাললৈকে তাক ত্যাগ নকৰিব!
32 har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;
৩২যদিও তেওঁ কষ্ট দিয়ে, তথাপি তেওঁৰ অধিক দয়া অনুসাৰে কৃপা কৰিব।
33 ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
৩৩কিয়নো তেওঁ নিজ ইচ্ছাৰে কষ্ট নিদিয়ে, বা মানুহৰ সন্তান সকলক বেজাৰ নিদিয়ে।
34 Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
৩৪পৃথিৱীৰ আটাই বন্দীবোৰক ভৰিৰ তলত গুড়ি কৰা,
35 naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,
৩৫সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ আগত মানুহৰ স্বত্ব গুচুউৱা,
36 naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?
৩৬আৰু মানুহৰ গোচৰত তাক অন্যায় কৰা - যিহোৱাই জনো সেইবোৰৰ বিষয়ে নেদেখে?
37 Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?
৩৭প্ৰভুৱে আজ্ঞা নকৰাকৈ, কোন ব্যক্তিয়ে কোৱা বাক্য সিদ্ধ হয়?
38 Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?
৩৮সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ মুখৰ পৰা মঙ্গল আৰু অমঙ্গল নোলায়?
39 Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
৩৯জীৱিত মানুহে কিয় আপত্তি কৰে? মানুহে নিজ পাপৰ দণ্ডৰ বাবে কিয় আপত্তি কৰে?
40 Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
৪০আহাঁ, আমি বিচাৰ কৰি আমাৰ নিজ পথবোৰ পৰীক্ষা কৰোঁহক আৰু পুনৰায় যিহোৱালৈ ঘূৰোহঁক।
41 løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
৪১স্বৰ্গনিবাসী ঈশ্বৰলৈ আমাৰ হৃদয় আৰু হাত তুলি প্রাৰ্থনা কৰোঁহক।
42 vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
৪২“আমি অপৰাধ আৰু বিদ্ৰোহ কৰিলোঁ, সেয়ে তুমিও আমাক ক্ষমা নকৰিলা।
43 men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,
৪৩তুমি নিজকে ক্ৰোধেৰে ঢাকিলা আৰু আমাক পাছে পাছে খেদিলা। তুমি আমাক হত্যা কৰিলা, আৰু আমাক তুমি দয়া নকৰিলা।
44 hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;
৪৪তুমি নিজকে মেঘে সৈতে ঢাকিলা, সেয়ে কোনো প্ৰাৰ্থনাই ভেদ কৰিব নোৱাৰিলে।
45 til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
৪৫তুমি আমাক লোক সমূহৰ মাজত পৰিত্যক্ত আৰু অস্বীকাৰ কৰিলা।
46 De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
৪৬আমাৰ আটাই শত্ৰুৱে আমাৰ অহিতে মুখ বহলকৈ মেলি ঠাট্টা কৰিলে।
47 Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
৪৭সেই গাতৰ ভয়, নিৰ্জনতা আৰু নিষ্পেষণ, আমালৈ একেলগে আহিছে।”
48 Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
৪৮মোৰ জাতিস্বৰূপা জীয়াৰীৰ নিষ্পেষণৰ কাৰণে, মোৰ চকুৰ পৰা পানীৰ সোঁত বৈছে।
49 Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
৪৯মোৰ চকুৰ পানী নিগৰে, আৰু ই ক্ষান্ত নহয় আৰু শেষ নোহোৱাকৈ নিগৰে;
50 før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
৫০যেতিয়ালৈকে যিহোৱাই স্বৰ্গৰ পৰা তললৈ চাই দৃষ্টি নকৰে।
51 Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
৫১মোৰ নগৰৰ আটাই জীয়াৰীৰ কাৰণে মোৰ চকুৱে মোৰ প্ৰাণক দুখ দিছে।
52 Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
৫২শত্ৰুবোৰে বিনাকাৰণত পক্ষী চিকাৰ কৰাৰ দৰে, মোক নিৰ্দয়ভাবে চিকাৰ কৰিলে।
53 de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
৫৩তেওঁলোকে অন্ধকূপত মোৰ প্ৰাণ সংহাৰ কৰিলে আৰু মোৰ ওপৰত এটা শিল ৰাখি হ’ল।
54 Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«
৫৪মোৰ মূৰৰ ওপৰেদি পানী বৈ গ’ল; মই কলোঁ যে, “মই উচ্ছন্ন হলোঁ!”
55 Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
৫৫হে যিহোৱা, মই দ অন্ধকূপৰ পৰা তোমাৰ নাম ললোঁ।
56 du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«
৫৬যেতিয়া মই ক’লো, “সহায় পাবলৈ কৰা মোৰ কাতৰোক্তিলৈ তুমি কাণত সোপা নিদিবা।” তেতিয়া তুমি মোৰ ধ্বনি শুনিলা।
57 Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«
৫৭তোমাৰ নাম লোৱা দিনত, তুমি ওচৰ চাপি আহি ক’লা, “ভয় নকৰিবা!”
58 Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;
৫৮হে প্ৰভু, তুমি মোৰ প্ৰাণৰ অভিযোগ প্ৰতিবাদ কৰিলা; তুমি মোৰ জীৱন মুক্ত কৰিলা।
59 HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!
৫৯হে যিহোৱা, তেওঁলোকে মোলৈ কৰা অন্যায় তুমি দেখিছা; মোৰ গোচৰ বিচাৰ কৰা।
60 Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
৬০তেওঁলোকৰ আটাই প্ৰতিকাৰৰ কাৰ্য আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলচ তুমি দেখিলা।
61 du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,
৬১হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ ধিক্কাৰ আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলোচনা তুমি শুনিলা।
62 mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
৬২তুমি মোৰ অহিতে উঠাবোৰৰ ওঁঠৰ বাক্য আৰু গোটেই দিন মোৰ বিৰুদ্ধে কৰা তেওঁলোকৰ কল্পনা শুনিলা।
63 Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.
৬৩তুমি তেওঁলোকৰ বহা আৰু উঠা দেখা; মই তেওঁলোকৰ ঠাট্টাৰ গানৰ বিষয়।
64 Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
৬৪হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ হাতৰ কাৰ্য অনুসাৰে তুমি তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিয়া।
65 gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —
৬৫তুমি তেওঁলোকক মনৰ জঠৰতা প্ৰদান কৰা; তোমাৰ শাও তেওঁলোকৰ ওপৰত পৰক।
66 forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
৬৬তুমি ক্ৰোধত তেওঁলোকৰ পাছে পাছে খেদি যোৱা আৰু যিহোৱাৰ আকাশ-মণ্ডলৰ তলৰ পৰা তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰা।
