Dommer 21
1 Men Israels Mænd havde i Mizpa aflagt den Ed: »Ingen af os vil give en Benjaminit sin Datter til Ægte!«
Karon ang mga kalalakin-an sa Israel nagbuhat ug pakigsaad didto sa Mizpa, “Walay usa kanato nga ihatag ang iyang anak nga babaye aron makigminyo sa mga Benjaminhon.”
2 Da nu Folket var kommet til Betel, sad de der lige til Aften for Guds Aasyn og opløftede deres Røst, græd heftigt
Unya ang mga katawhan miadto sa Betel ug milingkod didto atubangan sa Dios hangtod sa kagabhion, ug sa makusog nga tingog mihilak sila ug maayo.
3 og sagde: »Hvorfor, HERRE, Israels Gud, er dog dette hændet i Israel, saa at vi i Dag maa savne en Stamme af Israel?«
Misangpit sila, “Nganong nahitabo man kini sa Israel, Yahweh, Dios sa Israel, nga ang usa sa among tribo nawala karon?”
4 Tidligt næste Morgen byggede Folket et Alter der og ofrede Brændofre og Takofre.
Sa sunod nga adlaw sayo nga namangon ang mga katawhan ug nagbuhat sila ug halaran ug naghalad ug sinunog nga mga halad ug mga halad sa pagpakigdait.
5 Derpaa sagde Israeliterne: »Hvem blandt alle Israels Stammer undlod at drage op med Forsamlingen til HERREN?« Der var nemlig svoret en dyr Ed paa, at enhver, der undlod at drage op til HERREN i Mizpa, skulde dø.
Ang mga katawhan sa Israel miingon, “Kinsa man karon sa mga tribo sa Israel ang wala niadto sa panagtigom kang Yahweh?” Kay nagbuhat man sila ug mahinungdanong saad mahitungod kang bisan kinsa nga dili moadto kang Yahweh sa Mizpa. Miingon sila, “Mamatay gayod siya.”
6 Men nu gjorde det Israeliterne ondt for deres Broder Benjamin, og de sagde: »I Dag er en Stamme hugget af Israel!
Apan ang katawhan sa Israel adunay kaluoy sa ilang igsoon nga mga Benjaminhon. Miingon sila, “Karon usa ka tribo ang nawagtang sa Israel.
7 Hvad skal vi gøre for dem, der er tilbage, for at skaffe dem Hustruer, eftersom vi har svoret ved HERREN, at vi ikke vil give dem nogen af vore Døtre til Ægte?«
Kinsa man ang makahatag ug asawa niadtong nahibilin, tungod kay nagbuhat man kita ug pakigsaad kang Yahweh nga dili nato ipaminyo kanila ang atong mga anak nga babaye?”
8 Saa spurgte de: »Er der maaske en af Israels Stammer, der undlod at drage op til HERREN i Mizpa?« Og se, der var ingen kommet til Lejren, til Forsamlingen, fra Jabesj i Gilead.
Miingon sila, “Kinsa man sa mga tribo sa Israel ang wala niadto kang Yahweh sa Mizpa?” Ug ilang nasayran nga walay bisan usa ang miadto sa panagtigom gikan sa Jabes Gilead.
9 Saa blev Folket mønstret, og se, der var ingen af Indbyggerne fra Jabesj i Gilead.
Tungod kay sa dihang gipangtapok na ang mga katawhan sa han-ay nga pamaagi, tan-awa, walay mga lumulupyo sa Jabes Gilead ang anaa didto.
10 Da sendte Menigheden 12 000 Mand af de tapreste Folk derhen med den Befaling: »Drag hen og hug Indbyggerne i Jabesj i Gilead ned med Sværdet tillige med deres Kvinder og Børn.
Ang panagtigom nagpadala ug 12, 000 ka mga isog nga lalaki uban ang sugo nga moadto sila sa Jabes Gilead aron sulongon sila, ug pamatyon sila, bisan ang mga babaye ug mga kabataan.
11 Saaledes skal I bære eder ad: Alle af Mandkøn og alle Kvinder, der har haft Omgang med Mænd, skal I lægge Band paa!«
“Buhata kini: kinahanglan nga inyong patyon ang matag lalaki ug babaye nga nakigdulog na ug lalaki.”
12 De fandt saa hos Indbyggerne i Jabesj i Gilead 400 unge Piger, der var Jomfruer og ikke havde haft Omgang med nogen Mand, og dem førte de til Lejren i Silo i Kana'ans Land.
Nakakaplag ang mga kalalakin-an taliwala niadtong nagpuyo didto sa Jabes Gilead ug 400 ka mga dalagang babaye nga wala pa makigdulog ug lalaki, ug gidala nila sila sa ilang kampo sa Silo, didto sa Canaan.
13 Derpaa sendte hele Menigheden Sendebud hen for at underhandle med Benjaminiterne, der befandt sig paa Rimmons Klippe, og tilbyde dem Fred.
Ang tibuok nga panagtigom nagpadala ug mensahe ug giingnan ang katawhan ni Benjamin nga tua didto sa bato sa Rimmon nga magtanyag sila kanila ug kalinaw.
14 Paa det Tidspunkt vendte Benjaminiterne saa tilbage, og de gav dem de Kvinder fra Jabesj i Gilead, som man havde ladet i Live. Men de var ikke nok til dem.
Mibalik ang mga Benjaminhon niadtong taknaa ug gihatag kanila ang mga babaye sa Jabes Gilead, apan dili pa igo ang mga kababayen-an alang kanilang tanan.
15 Da gjorde det Folket ondt for Benjamin, fordi HERREN havde gjort et Skaar i Israels Stammer.
Nangaliyupo gayod ang katawhan sa nahitabo ngadto sa mga Benjaminhon, tungod kay nagbuhat man ug pagkabahinbahin si Yahweh ngadto sa mga tribo sa Israel.
16 Og Menighedens Ældste sagde: »Hvad skal vi gøre for dem, der er tilbage, for at skaffe dem Hustruer, eftersom alle Kvinder i Benjamin er udryddet?«
Unya miingon ang mga pangulo sa panagtigom, “Unsaon man nato paghatag ug asawa sa mga nabilin nga Benjaminhon, kay gipamatay na man ang mga Benjaminhon nga kababayen-an?”
17 Og de sagde: »Hvorledes kan der reddes en Rest af Benjamin, saa at ikke en Stamme i Israel gaar til Grunde?
Miingon sila, “Kinahanglan nga adunay mapanunod ang mga nahibilin nga Benjaminhon, aron nga walay mapukan sa tribo sa Israel.
18 Vi kan jo ikke give dem nogen af vore Døtre til Ægte!« Israeliterne havde nemlig svoret og sagt: »Forbandet være den, som giver Benjaminiterne en Hustru!«
Dili namo sila mamahimong tagaan ug asawa gikan sa among mga anak nga babaye, kay ang katawhan sa Israel nagbuhat ug pakigsaad, 'Tinunglo gayod ang bisan kinsa nga mohatag ug asawa sa mga Benjaminhon.'”
19 Da sagde de: »Se, HERRENS Højtid fejres jo hvert Aar i Silo!« Det ligger norden for Betel, østen for Vejen, der fører op fra Betel til Sikem, og sønden for Lebona.
Busa miingon sila, “Nasayod kamo nga adunay kumbira alang kang Yahweh kada tuig didto sa Silo (nga diin anaa sa amihanan nga bahin sa Betel, sidlakang bahin sa kadalanan nga pasubida gikan sa Betel hangtod sa Siquem, ug habagatang bahin sa Lebona).”
20 Og de bød Benjaminiterne: »Gaa hen og læg eder paa Lur i Vingaardene!
Gisultihan nila ang mga kalalakin-an sa Benjamin, nga nag-ingon, “Lakaw ug paghulat kamo sa tago didto sa kaparasan.
21 Se saa nøje til, og naar de unge Kvinder fra Silo kommer ud for at opføre deres Danse, skal I komme frem af Vingaardene og røve hver sin Hustru af de unge Kvinder fra Silo og saa drage hjem til Benjamins Land!
Pagbantay sa takna nga mogawas ang mga babaye sa Silo aron manayaw, dali dayon ug dagan pagawas sa kaparasan ug ang matag usa sa inyo kinahanglan nga manguha ug asawa gikan sa babaye sa Silo, unya balik dayon sa yuta ni Benjamin.
22 Naar saa deres Fædre eller Brødre kommer for at gaa i Rette med eder, skal I sige til dem: Skaan os, thi vi fik os ikke alle en Hustru i Krigen! Det er jo ikke eder, der har givet os dem; i saa Fald vilde I have forbrudt eder!«
Kung moadto ang ilang amahan ug mga igsoong lalaki alang sa pagmulo kanamo, amo silang ingnan, 'Kaloy-i kami! Tugoti sila nga magpabilin kay sa panahon sa gubat wala kamiy nakuha nga babaye sa matag lalaki aron ilang maasawa. Ug dili gayod kamo sad-an mahitungod sa panaad, kay wala man ninyo gihatag ang inyong mga anak nga babaye kanila.”
23 Det gjorde Benjaminiterne da, og de tog sig Hustruer af de dansende Kvinder, som de røvede, een til hver; derpaa vendte de tilbage til deres Arvelod, opbyggede deres Byer og boede i dem.
Gibuhat usab kini sa mga katawhan sa Benjamin. Gikuha nila ang igong gidaghanon sa asawa nga ilang gikinahanglan gikan sa mga babaye sa Silo nga nanayaw, ug ila kining gidala aron mahimo nilang mga asawa. Nangadto sila ug namalik sa ilang gipanunod nga yuta; ilang gitukod pag-usab ang mga lungsod, ug namuyo niini.
24 Og samtidig drog Israeliterne derfra, hver til sin Stamme og Slægt, og de gik derfra hver til sin Arvelod,
Busa mibiya ang mga katawhan sa Israel sa maong lugar ug miadto sa ilang mga balay, matag usa sa ilang tribo ug banay, ug ang matag usa sa ilang kaugalingong panulondon.
25 I de Dage var der ingen Konge i Israel; enhver gjorde, hvad han fandt for godt.
Niadtong panahona walay hari ang Israel, ug ang tanan nagbuhat gayod kung unsa ang husto sa iyang kaugalingong panglantaw.
