Jonas 2
1 Da bad Jonas i Fiskens Bug til HERREN sin Gud
Kalpasanna, nagkararag ni Jonas kenni Yahweh a Diosna iti kaaddana iti tian ti lames.
2 og sagde: Jeg raabte i Nøden til HERREN, og han svarede mig; jeg skreg fra Dødsrigets Skød, og du hørte min Røst. (Sheol h7585)
Kinunana, “Immawagak kenka O Yahweh maipanggep iti pakariribukak ket sinungbatannak; manipud iti tian ti sheol, nagpatulongak! Nanggegmo ti timekko. (Sheol h7585)
3 Du kasted mig i Dybet midt i Havet, Strømmen omgav mig; alle dine Brændinger og Bølger skyllede over mig.
Intapuaknak iti kaadalman, iti lansad ti taaw, ket nalawlawak iti danum; sinabbuagandak dagiti dalluyonmo.
4 Jeg tænkte: »Bort er jeg stødt fra dine Øjne, aldrig mer skal jeg skue dit hellige Tempel.«
Ket kinunak, 'Napagtalawak manipud iti imatangmo; kasano a makitak manen ti nasantoan a templom?'
5 Vandene trued min Sjæl, Dybet omgav mig, Tang var viklet om mit Hoved; til Bjergenes Rødder
Linapunosnak ti danum a mangala ti biagko; linawlawnak ti kaadalman; naibalkot iti ulok ti ruot ti taaw.
6 steg jeg ned, til Jordens Slaaer, de evige Grundvolde; da drog du mit Liv op af Graven, HERRE min Gud.
Bimmabaak kadagiti puon dagiti bantay; naibalunet ti daga kaniak iti agnanayon. Ngem inyaonmo ti biagko manipud iti abot, O Yahweh, a Diosko!
7 Da min Sjæl vansmægtede i mig, kom jeg HERREN i Hu, og min Bøn steg op til dig i dit hellige Tempel.
Idi kimmapuy ti kararuak, nalagipka O Yahweh; ket dimmanon ti kararagko kenka, iti nasantoan a templom.
8 De, der dyrker det tomme Gøgl, lader Gudsfrygt fare;
Dagiti dumdumngeg kadagiti awan serserbina a dios ket inlaksidda ti kinapudnom kadakuada.
9 men jeg vil bringe dig Ofre med Lovsangs Toner og indfri de Løfter, jeg gav. Hos HERREN er Frelse.
Ngem para kaniak, agidatonak kenka nga addaan panangiyebkas ti panagyaman; Tungpalekto no ania ti insapatak. Aggapu kenni Yahweh ti pannakaisalakan!”
10 Saa talede HERREN til Fisken, og den spyede Jonas ud paa det tørre Land.
Ket nagsao ni Yahweh iti lames ket insarruana ni Jonas iti namaga a daga.
