< Johannes 5 >

1 Derefter var det Jødernes Højtid, og Jesus gik op til Jerusalem.
តតះ បរំ យិហូទីយានាម៑ ឧត្សវ ឧបស្ថិតេ យីឝុ រ្យិរូឝាលមំ គតវាន៑។
2 Men der er i Jerusalem ved Faareporten en Dam, som paa Hebraisk kaldes Bethesda, og den har fem Søjlegange.
តស្មិន្នគរេ មេឞនាម្នោ ទ្វារស្យ សមីបេ ឥព្រីយភាឞយា ពៃថេស្ទា នាម្នា បិឞ្ករិណី បញ្ចឃដ្ដយុក្តាសីត៑។
3 I dem laa der en Mængde syge, blinde, lamme, visne, [som ventede paa, at Vandet skulde røres.
តស្យាស្តេឞុ ឃដ្ដេឞុ កិលាលកម្បនម៑ អបេក្ឞ្យ អន្ធខញ្ចឝុឞ្កាង្គាទយោ ពហវោ រោគិណះ បតន្តស្តិឞ្ឋន្តិ ស្ម។
4 Thi paa visse Tider for en Engel ned i Dammen og oprørte Vandet. Den, som da, efter at Vandet var blevet oprørt, steg først ned, blev rask, hvilken Sygdom han end led af.]
យតោ វិឝេឞកាលេ តស្យ សរសោ វារិ ស្វគ៌ីយទូត ឯត្យាកម្បយត៑ តត្កីលាលកម្បនាត៑ បរំ យះ កឝ្ចិទ៑ រោគី ប្រថមំ បានីយមវារោហត៑ ស ឯវ តត្ក្ឞណាទ៑ រោគមុក្តោៜភវត៑។
5 Men der var en Mand, som havde været syg i otte og tredive Aar.
តទាឞ្ដាត្រិំឝទ្វឞ៌ាណិ យាវទ៑ រោគគ្រស្ត ឯកជនស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ស្ថិតវាន៑។
6 Da Jesus saa ham ligge der og vidste, at han allerede havde ligget i lang Tid, sagde han til ham: „Vil du blive rask?‟
យីឝុស្តំ ឝយិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពហុកាលិករោគីតិ ជ្ញាត្វា វ្យាហ្ឫតវាន៑ ត្វំ កិំ ស្វស្ថោ ពុភូឞសិ?
7 Den syge svarede ham: „Herre! jeg har ingen, som kan bringe mig ned i Dammen, naar Vandet bliver oprørt; men naar jeg kommer, stiger en anden ned før mig.‟
តតោ រោគី កថិតវាន៑ ហេ មហេច្ឆ យទា កីលាលំ កម្បតេ តទា មាំ បុឞ្ករិណីម៑ អវរោហយិតុំ មម កោបិ នាស្តិ, តស្មាន៑ មម គមនកាលេ កឝ្ចិទន្យោៜគ្រោ គត្វា អវរោហតិ។
8 Jesus siger til ham: „Staa op, tag din Seng og gaa!‟
តទា យីឝុរកថយទ៑ ឧត្តិឞ្ឋ, តវ ឝយ្យាមុត្តោល្យ គ្ឫហីត្វា យាហិ។
9 Og straks blev Manden rask, og han tog sin Seng og gik. Men det var Sabbat paa den Dag;
ស តត្ក្ឞណាត៑ ស្វស្ថោ ភូត្វា ឝយ្យាមុត្តោល្យាទាយ គតវាន៑ កិន្តុ តទ្ទិនំ វិឝ្រាមវារះ។
10 derfor sagde Jøderne til ham, som var bleven helbredet: „Det er Sabbat; og det er dig ikke tilladt at bære Sengen.‟
តស្មាទ៑ យិហូទីយាះ ស្វស្ថំ នរំ វ្យាហរន៑ អទ្យ វិឝ្រាមវារេ ឝយនីយមាទាយ ន យាតវ្យម៑។
11 Han svarede dem: „Den, som gjorde mig rask, han sagde til mig: Tag din Seng og gaa!‟
តតះ ស ប្រត្យវោចទ៑ យោ មាំ ស្វស្ថម៑ អកាឞ៌ីត៑ ឝយនីយម៑ ឧត្តោល្យាទាយ យាតុំ មាំ ស ឯវាទិឝត៑។
12 Da spurgte de ham: „Hvem er det Menneske, som sagde til dig: Tag din Seng og gaa?‟
តទា តេៜប្ឫច្ឆន៑ ឝយនីយម៑ ឧត្តោល្យាទាយ យាតុំ យ អាជ្ញាបយត៑ ស កះ?
13 Men han, som var bleven helbredet, vidste ikke, hvem det var; thi Jesus havde unddraget sig, da der var mange Mennesker paa Stedet.
កិន្តុ ស ក ឥតិ ស្វស្ថីភូតោ នាជានាទ៑ យតស្តស្មិន៑ ស្ថានេ ជនតាសត្ត្វាទ៑ យីឝុះ ស្ថានាន្តរម៑ អាគមត៑។
14 Derefter finder Jesus ham i Helligdommen, og han sagde til ham: „Se, du er bleven rask; synd ikke mere, for at ikke noget værre skal times dig!‟
តតះ បរំ យេឝុ រ្មន្ទិរេ តំ នរំ សាក្ឞាត្ប្រាប្យាកថយត៑ បឝ្យេទានីម៑ អនាមយោ ជាតោសិ យថាធិកា ទុទ៌ឝា ន ឃដតេ តទ្ធេតោះ បាបំ កម៌្ម បុនម៌ាកាឞ៌ីះ។
15 Manden gik bort og sagde til Jøderne, at det var Jesus, som havde gjort ham rask.
តតះ ស គត្វា យិហូទីយាន៑ អវទទ៑ យីឝុ រ្មាម៑ អរោគិណម៑ អកាឞ៌ីត៑។
16 Og derfor forfulgte Jøderne Jesus, fordi han havde gjort dette paa en Sabbat.
តតោ យីឝុ រ្វិឝ្រាមវារេ កម៌្មេទ្ឫឝំ ក្ឫតវាន៑ ឥតិ ហេតោ រ្យិហូទីយាស្តំ តាឌយិត្វា ហន្តុម៑ អចេឞ្ដន្ត។
17 Men Jesus svarede dem: „Min Fader arbejder indtil nu; ogsaa jeg arbejder.‟
យីឝុស្តានាខ្យត៑ មម បិតា យត៑ កាយ៌្យំ ករោតិ តទនុរូបម៑ អហមបិ ករោតិ។
18 Derfor tragtede da Jøderne end mere efter at slaa ham ihjel, fordi han ikke alene brød Sabbaten, men ogsaa kaldte Gud sin egen Fader og gjorde sig selv Gud lig.
តតោ យិហូទីយាស្តំ ហន្តុំ បុនរយតន្ត យតោ វិឝ្រាមវារំ នាមន្យត តទេវ កេវលំ ន អធិកន្តុ ឦឝ្វរំ ស្វបិតរំ ប្រោច្យ ស្វមបីឝ្វរតុល្យំ ក្ឫតវាន៑។
19 Saa svarede Jesus og sagde til dem: „Sandelig, sandelig, siger jeg eder, Sønnen kan slet intet gøre af sig selv, uden hvad han ser Faderen gøre; thi hvad han gør, det gør ogsaa Sønnen ligesaa.
បឝ្ចាទ៑ យីឝុរវទទ៑ យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ បុត្រះ បិតរំ យទ្យត៑ កម៌្ម កុវ៌្វន្តំ បឝ្យតិ តទតិរិក្តំ ស្វេច្ឆាតះ កិមបិ កម៌្ម កត៌្តុំ ន ឝក្នោតិ។ បិតា យត៑ ករោតិ បុត្រោបិ តទេវ ករោតិ។
20 Thi Faderen elsker Sønnen og viser ham alt det, han selv gør, og han skal vise ham større Gerninger end disse, for at I skulle undre eder.
បិតា បុត្រេ ស្នេហំ ករោតិ តស្មាត៑ ស្វយំ យទ្យត៑ កម៌្ម ករោតិ តត្សវ៌្វំ បុត្រំ ទឝ៌យតិ; យថា ច យុឞ្មាកំ អាឝ្ចយ៌្យជ្ញានំ ជនិឞ្យតេ តទត៌្ហម៑ ឥតោបិ មហាកម៌្ម តំ ទឝ៌យិឞ្យតិ។
21 Thi ligesom Faderen oprejser de døde og gør levende, saaledes gør ogsaa Sønnen levende, hvem han vil.
វស្តុតស្តុ បិតា យថា ប្រមិតាន៑ ឧត្ថាប្យ សជិវាន៑ ករោតិ តទ្វត៑ បុត្រោបិ យំ យំ ឥច្ឆតិ តំ តំ សជីវំ ករោតិ។
22 Thi heller ikke dømmer Faderen nogen, men har givet Sønnen hele Dommen,
សវ៌្វេ បិតរំ យថា សត្កុវ៌្វន្តិ តថា បុត្រមបិ សត្ការយិតុំ បិតា ស្វយំ កស្យាបិ វិចារមក្ឫត្វា សវ៌្វវិចារាណាំ ភារំ បុត្រេ សមប៌ិតវាន៑។
23 for at alle skulle ære Sønnen, ligesom de ære Faderen. Den, som ikke ærer Sønnen, ærer ikke Faderen, som udsendte ham.
យះ បុត្រំ សត៑ ករោតិ ស តស្យ ប្រេរកមបិ សត៑ ករោតិ។
24 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den, som hører mit Ord og tror den, som sendte mig, har et evigt Liv og kommer ikke til Dom, men er gaaet over fra Døden til Livet. (aiōnios g166)
យុឞ្មានាហំ យថាត៌្ហតរំ វទាមិ យោ ជនោ មម វាក្យំ ឝ្រុត្វា មត្ប្រេរកេ វិឝ្វសិតិ សោនន្តាយុះ ប្រាប្នោតិ កទាបិ ទណ្ឌពាជនំ ន ភវតិ និធនាទុត្ថាយ បរមាយុះ ប្រាប្នោតិ។ (aiōnios g166)
25 Sandelig, sandelig, siger jeg eder, den Time kommer, ja den er nu, da de døde skulle høre Guds Søns Røst, og de, som høre den, skulle leve.
អហំ យុឞ្មានតិយថាត៌្ហំ វទាមិ យទា ម្ឫតា ឦឝ្វរបុត្រស្យ និនាទំ ឝ្រោឞ្យន្តិ យេ ច ឝ្រោឞ្យន្តិ តេ សជីវា ភវិឞ្យន្តិ សមយ ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ វរម៑ ឥទានីមប្យុបតិឞ្ឋតិ។
26 Thi ligesom Faderen har Liv i sig selv, saaledes har han ogsaa givet Sønnen at have Liv i sig selv.
បិតា យថា ស្វយញ្ជីវី តថា បុត្រាយ ស្វយញ្ជីវិត្វាធិការំ ទត្តវាន៑។
27 Og han har givet ham Magt til at holde Dom, efterdi han er Menneskesøn.
ស មនុឞ្យបុត្រះ ឯតស្មាត៑ ការណាត៑ បិតា ទណ្ឌករណាធិការមបិ តស្មិន៑ សមប៌ិតវាន៑។
28 Undrer eder ikke herover; thi den Time kommer, paa hvilken alle de, som ere i Gravene, skulle høre hans Røst,
ឯតទត៌្ហេ យូយម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ ន មន្យធ្វំ យតោ យស្មិន៑ សមយេ តស្យ និនាទំ ឝ្រុត្វា ឝ្មឝានស្ថាះ សវ៌្វេ ពហិរាគមិឞ្យន្តិ សមយ ឯតាទ្ឫឝ ឧបស្ថាស្យតិ។
29 og de skulle gaa frem, de, som have gjort det gode, til Livets Opstandelse, men de, som have gjort det onde, til Dommens Opstandelse.
តស្មាទ៑ យេ សត្កម៌្មាណិ ក្ឫតវន្តស្ត ឧត្ថាយ អាយុះ ប្រាប្ស្យន្តិ យេ ច កុកម៌ាណិ ក្ឫតវន្តស្ត ឧត្ថាយ ទណ្ឌំ ប្រាប្ស្យន្តិ។
30 Jeg kan slet intet gøre af mig selv; saaledes som jeg hører, dømmer jeg, og min Dom er retfærdig; thi jeg søger ikke min Villie, men hans Villie, som sendte mig.
អហំ ស្វយំ កិមបិ កត៌្តុំ ន ឝក្នោមិ យថា ឝុណោមិ តថា វិចារយាមិ មម វិចារញ្ច ន្យាយ្យះ យតោហំ ស្វីយាភីឞ្ដំ នេហិត្វា មត្ប្រេរយិតុះ បិតុរិឞ្ដម៑ ឦហេ។
31 Dersom jeg vidner om mig selv, er mit Vidnesbyrd ikke sandt.
យទិ ស្វស្មិន៑ ស្វយំ សាក្ឞ្យំ ទទាមិ តហ៌ិ តត្សាក្ឞ្យម៑ អាគ្រាហ្យំ ភវតិ;
32 Det er en anden, som vidner om mig, og jeg ved, at det Vidnesbyrd er sandt, som han vidner om mig.
កិន្តុ មទត៌្ហេៜបរោ ជនះ សាក្ឞ្យំ ទទាតិ មទត៌្ហេ តស្យ យត៑ សាក្ឞ្យំ តត៑ សត្យម៑ ឯតទប្យហំ ជានាមិ។
33 I have sendt Bud til Johannes, og han har vidnet for Sandheden.
យុឞ្មាភិ រ្យោហនំ ប្រតិ លោកេឞុ ប្រេរិតេឞុ ស សត្យកថាយាំ សាក្ឞ្យមទទាត៑។
34 Dog, jeg henter ikke Vidnesbyrdet fra et Menneske; men dette siger jeg, for at I skulle frelses.
មានុឞាទហំ សាក្ឞ្យំ នោបេក្ឞេ តថាបិ យូយំ យថា បរិត្រយធ្វេ តទត៌្ហម៑ ឥទំ វាក្យំ វទាមិ។
35 Han var det brændende og skinnende Lys, og I have til en Tid villet fryde eder ved hans Lys.
យោហន៑ ទេទីប្យមានោ ទីប ឥវ តេជស្វី ស្ថិតវាន៑ យូយម៑ អល្បកាលំ តស្យ ទីប្ត្យានន្ទិតុំ សមមន្យធ្វំ។
36 Men det Vidnesbyrd, som jeg har, er større end Johannes's; thi de Gerninger, som Faderen har givet mig at fuldbyrde, selve de Gerninger, som jeg gør, vidne om mig, at Faderen har udsendt mig.
កិន្តុ តត្ប្រមាណាទបិ មម គុរុតរំ ប្រមាណំ វិទ្យតេ បិតា មាំ ប្រេឞ្យ យទ្យត៑ កម៌្ម សមាបយិតុំ ឝក្ត្តិមទទាត៑ មយា ក្ឫតំ តត្តត៑ កម៌្ម មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទាតិ។
37 Og Faderen, som sendte mig, han har vidnet om mig. I have aldrig hverken hørt hans Røst eller set hans Skikkelse,
យះ បិតា មាំ ប្រេរិតវាន៑ មោបិ មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទាតិ។ តស្យ វាក្យំ យុឞ្មាភិះ កទាបិ ន ឝ្រុតំ តស្យ រូបញ្ច ន ទ្ឫឞ្ដំ
38 og hans Ord have I ikke blivende i eder; thi den, som han udsendte, ham tro I ikke.
តស្យ វាក្យញ្ច យុឞ្មាកម៑ អន្តះ កទាបិ ស្ថានំ នាប្នោតិ យតះ ស យំ ប្រេឞិតវាន៑ យូយំ តស្មិន៑ ន វិឝ្វសិថ។
39 I ransage Skrifterne, fordi I mene i dem at have evigt Liv; og det er dem, som vidne om mig. (aiōnios g166)
ធម៌្មបុស្តកានិ យូយម៑ អាលោចយធ្វំ តៃ រ្វាក្យៃរនន្តាយុះ ប្រាប្ស្យាម ឥតិ យូយំ ពុធ្យធ្វេ តទ្ធម៌្មបុស្តកានិ មទត៌្ហេ ប្រមាណំ ទទតិ។ (aiōnios g166)
40 Og I ville ikke komme til mig, for at I kunne have Liv.
តថាបិ យូយំ បរមាយុះប្រាប្តយេ មម សំនិធិម៑ ន ជិគមិឞថ។
41 Jeg tager ikke Ære af Mennesker;
អហំ មានុឞេភ្យះ សត្ការំ ន គ្ឫហ្លាមិ។
42 men jeg kender eder, at I have ikke Guds Kærlighed i eder.
អហំ យុឞ្មាន៑ ជានាមិ; យុឞ្មាកមន្តរ ឦឝ្វរប្រេម នាស្តិ។
43 Jeg er kommen i min Faders Navn, og I modtage mig ikke; dersom en anden kommer i sit eget Navn, ham ville I modtage.
អហំ និជបិតុ រ្នាម្នាគតោស្មិ តថាបិ មាំ ន គ្ឫហ្លីថ កិន្តុ កឝ្ចិទ៑ យទិ ស្វនាម្នា សមាគមិឞ្យតិ តហ៌ិ តំ គ្រហីឞ្យថ។
44 Hvorledes kunne I tro, I, som tage Ære af hverandre, og den Ære, som er fra den eneste Gud, søge I ikke?
យូយម៑ ឦឝ្វរាត៑ សត្ការំ ន ចិឞ្ដត្វា កេវលំ បរស្បរំ សត្ការម៑ ចេទ៑ អាទធ្វ្វេ តហ៌ិ កថំ វិឝ្វសិតុំ ឝក្នុថ?
45 Tænker ikke, at jeg vil anklage eder for Faderen; der er en, som anklager eder, Moses, til hvem I have sat eders Haab.
បុតុះ សមីបេៜហំ យុឞ្មាន៑ អបវទិឞ្យាមីតិ មា ចិន្តយត យស្មិន៑, យស្មិន៑ យុឞ្មាកំ វិឝ្វសះ សឯវ មូសា យុឞ្មាន៑ អបវទតិ។
46 Thi dersom I troede Moses, troede I mig; thi han har skrevet om mig.
យទិ យូយំ តស្មិន៑ វ្យឝ្វសិឞ្យត តហ៌ិ មយ្យបិ វ្យឝ្វសិឞ្យត, យត៑ ស មយិ លិខិតវាន៑។
47 Men tro I ikke hans Skrifter, hvorledes skulle I da tro mine Ord?‟
តតោ យទិ តេន លិខិតវានិ ន ប្រតិថ តហ៌ិ មម វាក្យានិ កថំ ប្រត្យេឞ្យថ?

< Johannes 5 >