< Johannes 4 >

1 Da Herren nu erfarede, at Farisæerne havde hørt, at Jesus vandt flere Disciple og døbte flere end Johannes
ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଯଂ ନାମଜ୍ଜଯତ୍ କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟା ଅମଜ୍ଜଯତ୍ କିନ୍ତୁ ଯୋହନୋଽଧିକଶିଷ୍ୟାନ୍ ସ କରୋତି ମଜ୍ଜଯତି ଚ,
2 (skønt Jesus ikke døbte selv, men hans Disciple):
ଫିରୂଶିନ ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାମଶୃଣ୍ୱନ୍ ଇତି ପ୍ରଭୁରୱଗତ୍ୟ
3 da forlod han Judæa og drog atter bort til Galilæa.
ଯିହୂଦୀଯଦେଶଂ ୱିହାଯ ପୁନ ର୍ଗାଲୀଲମ୍ ଆଗତ୍|
4 Men han maatte rejse igennem Samaria.
ତତଃ ଶୋମିରୋଣପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ମଦ୍ୟେନ ତେନ ଗନ୍ତୱ୍ୟେ ସତି
5 Han kommer da til en By i Samaria, som kaldes Sykar, nær ved det Stykke Land, som Jakob gav sin Søn Josef.
ଯାକୂବ୍ ନିଜପୁତ୍ରାଯ ଯୂଷଫେ ଯାଂ ଭୂମିମ୍ ଅଦଦାତ୍ ତତ୍ସମୀପସ୍ଥାଯି ଶୋମିରୋଣପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ସୁଖାର୍ ନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧାୱୁପାସ୍ଥାତ୍|
6 Og der var Jakobs Brønd. Jesus satte sig da, træt af Rejsen, ned ved Brønden; det var ved den sjette Time.
ତତ୍ର ଯାକୂବଃ ପ୍ରହିରାସୀତ୍; ତଦା ଦ୍ୱିତୀଯଯାମୱେଲାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ସ ମାର୍ଗେ ଶ୍ରମାପନ୍ନସ୍ତସ୍ୟ ପ୍ରହେଃ ପାର୍ଶ୍ୱେ ଉପାୱିଶତ୍|
7 En samaritansk Kvinde kommer for at drage Vand op. Jesus siger til hende: „Giv mig noget at drikke!”
ଏତର୍ହି କାଚିତ୍ ଶୋମିରୋଣୀଯା ଯୋଷିତ୍ ତୋଯୋତ୍ତୋଲନାର୍ଥମ୍ ତତ୍ରାଗମତ୍
8 Hans Disciple vare nemlig gaaede bort til Byen for at købe Mad.
ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି କ୍ରେତୁଂ ନଗରମ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
9 Da siger den samaritanske Kvinde til ham: „Hvorledes kan dog du, som er en Jøde, bede mig, som er en samaritansk Kvinde, om noget at drikke?” Thi Jøder holde ikke Samkvem med Samaritaner.
ଯୀଶୁଃ ଶୋମିରୋଣୀଯାଂ ତାଂ ଯୋଷିତମ୍ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୀତ୍ ମହ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିତ୍ ପାନୀଯଂ ପାତୁଂ ଦେହି| କିନ୍ତୁ ଶୋମିରୋଣୀଯୈଃ ସାକଂ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ନ ୱ୍ୟୱାହରନ୍ ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ସାକଥଯତ୍ ଶୋମିରୋଣୀଯା ଯୋଷିତଦହଂ ତ୍ୱଂ ଯିହୂଦୀଯୋସି କଥଂ ମତ୍ତଃ ପାନୀଯଂ ପାତୁମ୍ ଇଚ୍ଛସି?
10 Jesus svarede og sagde til hende: „Dersom du kendte Guds Gave, og hvem det er, som siger til dig: Giv mig noget at drikke, da bad du ham, og han gav dig levende Vand.”
ତତୋ ଯୀଶୁରୱଦଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯଦ୍ଦାନଂ ତତ୍କୀଦୃକ୍ ପାନୀଯଂ ପାତୁଂ ମହ୍ୟଂ ଦେହି ଯ ଇତ୍ଥଂ ତ୍ୱାଂ ଯାଚତେ ସ ୱା କ ଇତି ଚେଦଜ୍ଞାସ୍ୟଥାସ୍ତର୍ହି ତମଯାଚିଷ୍ୟଥାଃ ସ ଚ ତୁଭ୍ୟମମୃତଂ ତୋଯମଦାସ୍ୟତ୍|
11 Kvinden siger til ham: „Herre! du har jo intet at drage op med, og Brønden er dyb; hvorfra har du da det levende Vand?
ତଦା ସା ସୀମନ୍ତିନୀ ଭାଷିତୱତି, ହେ ମହେଚ୍ଛ ପ୍ରହିର୍ଗମ୍ଭୀରୋ ଭୱତୋ ନୀରୋତ୍ତୋଲନପାତ୍ରଂ ନାସ୍ତୀ ଚ ତସ୍ମାତ୍ ତଦମୃତଂ କୀଲାଲଂ କୁତଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି?
12 Mon du er større end vor Fader Jakob, som har givet os Brønden, og han har selv drukket deraf og hans Børn og hans Kvæg?”
ଯୋସ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଇମମନ୍ଧୂଂ ଦଦୌ, ଯସ୍ୟ ଚ ପରିଜନା ଗୋମେଷାଦଯଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଽସ୍ୟ ପ୍ରହେଃ ପାନୀଯଂ ପପୁରେତାଦୃଶୋ ଯୋସ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷୋ ଯାକୂବ୍ ତସ୍ମାଦପି ଭୱାନ୍ ମହାନ୍ କିଂ?
13 Jesus svarede og sagde til hende: „Hver den, som drikker af dette Vand, skal tørste igen.
ତତୋ ଯୀଶୁରକଥଯଦ୍ ଇଦଂ ପାନୀଯଂ ସଃ ପିୱତି ସ ପୁନସ୍ତୃଷାର୍ତ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି,
14 Men den, som drikker af det Vand, som jeg giver ham, skal til evig Tid ikke tørste; men det Vand, som jeg giver ham, skal blive i ham en Kilde af Vand, som fremvælder til et evigt Liv.” (aiōn g165, aiōnios g166)
କିନ୍ତୁ ମଯା ଦତ୍ତଂ ପାନୀଯଂ ଯଃ ପିୱତି ସ ପୁନଃ କଦାପି ତୃଷାର୍ତ୍ତୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି| ମଯା ଦତ୍ତମ୍ ଇଦଂ ତୋଯଂ ତସ୍ୟାନ୍ତଃ ପ୍ରସ୍ରୱଣରୂପଂ ଭୂତ୍ୱା ଅନନ୍ତାଯୁର୍ୟାୱତ୍ ସ୍ରୋଷ୍ୟତି| (aiōn g165, aiōnios g166)
15 Kvinden siger til ham: „Herre! giv mig dette Vand, for at jeg ikke skal tørste og ikke komme hid for at drage op.”
ତଦା ସା ୱନିତାକଥଯତ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛ ତର୍ହି ମମ ପୁନଃ ପୀପାସା ଯଥା ନ ଜାଯତେ ତୋଯୋତ୍ତୋଲନାଯ ଯଥାତ୍ରାଗମନଂ ନ ଭୱତି ଚ ତଦର୍ଥଂ ମହ୍ୟଂ ତତ୍ତୋଯଂ ଦେହୀ|
16 Jesus siger til hende: „Gaa bort, kald paa din Mand, og kom hid!”
ତତୋ ଯୀଶୂରୱଦଦ୍ୟାହି ତୱ ପତିମାହୂଯ ସ୍ଥାନେଽତ୍ରାଗଚ୍ଛ|
17 Kvinden svarede og sagde: „Jeg har ingen Mand.” Jesus siger til hende: „Med Rette sagde du: Jeg har ingen Mand.
ସା ୱାମାୱଦତ୍ ମମ ପତିର୍ନାସ୍ତି| ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ମମ ପତିର୍ନାସ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଭଦ୍ରମୱୋଚଃ|
18 Thi du har haft fem Mænd; og han, som du nu har, er ikke din Mand. Det har du sagt sandt.”
ଯତସ୍ତୱ ପଞ୍ଚ ପତଯୋଭୱନ୍ ଅଧୁନା ତୁ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯସ୍ତିଷ୍ଠତି ସ ତୱ ଭର୍ତ୍ତା ନ ୱାକ୍ୟମିଦଂ ସତ୍ୟମୱାଦିଃ|
19 Kvinden siger til ham: „Herre! jeg ser, at du er en Profet.
ତଦା ସା ମହିଲା ଗଦିତୱତି ହେ ମହେଚ୍ଛ ଭୱାନ୍ ଏକୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀତି ବୁଦ୍ଧଂ ମଯା|
20 Vore Fædre have tilbedet paa dette Bjerg, og I sige, at i Jerusalem er Stedet, hvor man bør tilbede.”
ଅସ୍ମାକଂ ପିତୃଲୋକା ଏତସ୍ମିନ୍ ଶିଲୋଚ୍ଚଯେଽଭଜନ୍ତ, କିନ୍ତୁ ଭୱଦ୍ଭିରୁଚ୍ୟତେ ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରେ ଭଜନଯୋଗ୍ୟଂ ସ୍ଥାନମାସ୍ତେ|
21 Jesus siger til hende: „Tro mig, Kvinde, at den Time kommer, da det hverken skal være paa dette Bjerg eller i Jerusalem, at I tilbede Faderen.
ଯୀଶୁରୱୋଚତ୍ ହେ ଯୋଷିତ୍ ମମ ୱାକ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱସିହି ଯଦା ଯୂଯଂ କେୱଲଶୈଲେଽସ୍ମିନ୍ ୱା ଯିରୂଶାଲମ୍ ନଗରେ ପିତୁର୍ଭଜନଂ ନ କରିଷ୍ୟଧ୍ୱେ କାଲ ଏତାଦୃଶ ଆଯାତି|
22 I tilbede det, I ikke kende; vi tilbede det, vi kende; thi Frelsen kommer fra Jøderne.
ଯୂଯଂ ଯଂ ଭଜଧ୍ୱେ ତଂ ନ ଜାନୀଥ, କିନ୍ତୁ ୱଯଂ ଯଂ ଭଜାମହେ ତଂ ଜାନୀମହେ, ଯତୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟାତ୍ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ|
23 Men den Time kommer, ja, den er nu, da de sande Tilbedere skulle tilbede Faderen i Aand og Sandhed; thi det er saadanne Tilbedere, Faderen vil have.
କିନ୍ତୁ ଯଦା ସତ୍ୟଭକ୍ତା ଆତ୍ମନା ସତ୍ୟରୂପେଣ ଚ ପିତୁର୍ଭଜନଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତେ ସମଯ ଏତାଦୃଶ ଆଯାତି, ୱରମ୍ ଇଦାନୀମପି ୱିଦ୍ୟତେ; ଯତ ଏତାଦୃଶୋ ଭତ୍କାନ୍ ପିତା ଚେଷ୍ଟତେ|
24 Gud er Aand, og de, som tilbede ham, bør tilbede i Aand og Sandhed.”
ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମା; ତତସ୍ତସ୍ୟ ଯେ ଭକ୍ତାସ୍ତୈଃ ସ ଆତ୍ମନା ସତ୍ୟରୂପେଣ ଚ ଭଜନୀଯଃ|
25 Kvinden siger til ham: „Jeg ved, at Messias kommer (hvilket betyder Kristus); naar han kommer, skal han kundgøre os alle Ting.”
ତଦା ସା ମହିଲାୱାଦୀତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋଽଭିଷିକ୍ତଃ ପୁରୁଷ ଆଗମିଷ୍ୟତୀତି ଜାନାମି ସ ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କଥା ଅସ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯିଷ୍ୟତି|
26 Jesus siger til hende: „Det er mig, jeg, som taler med dig.”
ତତୋ ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କଥନଂ କରୋମି ଯୋଽହମ୍ ଅହମେୱ ସ ପୁରୁଷଃ|
27 Og i det samme kom hans Disciple, og de undrede sig over, at han talte med en Kvinde; dog sagde ingen: „Hvad søger du?” eller: „Hvorfor taler du med hende?”
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ତଥା ସ୍ତ୍ରିଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତସ୍ୟ କଥୋପକଥନେ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅମନ୍ୟନ୍ତ ତଥାପି ଭୱାନ୍ କିମିଚ୍ଛତି? ଯଦ୍ୱା କିମର୍ଥମ୍ ଏତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ କଥାଂ କଥଯତି? ଇତି କୋପି ନାପୃଚ୍ଛତ୍|
28 Da lod Kvinden sin Vandkrukke staa og gik bort til Byen og siger til Menneskene der:
ତତଃ ପରଂ ସା ନାରୀ କଲଶଂ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ନଗରମଧ୍ୟଂ ଗତ୍ୱା ଲୋକେଭ୍ୟୋକଥାଯଦ୍
29 „Kommer og ser en Mand, som har sagt mig alt det, jeg har gjort; mon han skulde være Kristus?”
ଅହଂ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମାକରୱଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ମହ୍ୟମକଥଯଦ୍ ଏତାଦୃଶଂ ମାନୱମେକମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟତ ରୁ କିମ୍ ଅଭିଷିକ୍ତୋ ନ ଭୱତି?
30 De gik ud af Byen og kom gaaende til ham.
ତତସ୍ତେ ନଗରାଦ୍ ବହିରାଗତ୍ୟ ତାତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଯନ୍|
31 Imidlertid bade Disciplene ham og sagde: „Rabbi, spis!”
ଏତର୍ହି ଶିଷ୍ୟାଃ ସାଧଯିତ୍ୱା ତଂ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୁଃ ହେ ଗୁରୋ ଭୱାନ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭୂକ୍ତାଂ|
32 Men han sagde til dem: „Jeg har Mad at spise, som I ikke kende.”
ତତଃ ସୋୱଦଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିର୍ୟନ୍ନ ଜ୍ଞାଯତେ ତାଦୃଶଂ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ମମାସ୍ତେ|
33 Da sagde Disciplene til hverandre: „Mon nogen har bragt ham noget at spise?”
ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ଆରମ୍ଭନ୍ତ, କିମସ୍ମୈ କୋପି କିମପି ଭକ୍ଷ୍ୟମାନୀଯ ଦତ୍ତୱାନ୍?
34 Jesus siger til dem: „Min Mad er, at jeg gør hans Villie, som udsendte mig, og fuldbyrder hans Gerning.
ଯୀଶୁରୱୋଚତ୍ ମତ୍ପ୍ରେରକସ୍ୟାଭିମତାନୁରୂପକରଣଂ ତସ୍ୟୈୱ କର୍ମ୍ମସିଦ୍ଧିକାରଣଞ୍ଚ ମମ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ|
35 Sige I ikke: Der er endnu fire Maaneder, saa kommer Høsten? Se, jeg siger eder, opløfter eders Øjne og ser Markerne; de ere allerede hvide til Høsten.
ମାସଚତୁଷ୍ଟଯେ ଜାତେ ଶସ୍ୟକର୍ତ୍ତନସମଯୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କିଂ ନୋଦ୍ୟତେ? କିନ୍ତ୍ୱହଂ ୱଦାମି, ଶିର ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରାଣି ପ୍ରତି ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପଶ୍ୟତ, ଇଦାନୀଂ କର୍ତ୍ତନଯୋଗ୍ୟାନି ଶୁକ୍ଲୱର୍ଣାନ୍ୟଭୱନ୍|
36 Den, som høster, faar Løn og samler Frugt til et evigt Liv, saa at de kunne glæde sig tilsammen, baade den, som saar, og den, som høster. (aiōnios g166)
ଯଶ୍ଛିନତ୍ତି ସ ୱେତନଂ ଲଭତେ ଅନନ୍ତାଯୁଃସ୍ୱରୂପଂ ଶସ୍ୟଂ ସ ଗୃହ୍ଲାତି ଚ, ତେନୈୱ ୱପ୍ତା ଛେତ୍ତା ଚ ଯୁଗପଦ୍ ଆନନ୍ଦତଃ| (aiōnios g166)
37 Thi her er det Ord sandt: En saar, og en anden høster.
ଇତ୍ଥଂ ସତି ୱପତ୍ୟେକଶ୍ଛିନତ୍ୟନ୍ୟ ଇତି ୱଚନଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟତି|
38 Jeg har udsendt eder at høste det, som I ikke have arbejdet paa; andre have arbejdet, og I ere gaaede ind i deres Arbejde.”
ଯତ୍ର ଯୂଯଂ ନ ପର୍ୟ୍ୟଶ୍ରାମ୍ୟତ ତାଦୃଶଂ ଶସ୍ୟଂ ଛେତ୍ତୁଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରୈରଯମ୍ ଅନ୍ୟେ ଜନାଃପର୍ୟ୍ୟଶ୍ରାମ୍ୟନ୍ ଯୂଯଂ ତେଷାଂ ଶ୍ରଗସ୍ୟ ଫଲମ୍ ଅଲଭଧ୍ୱମ୍|
39 Men mange af Samaritanerne fra den By troede paa ham paa Grund af Kvindens Ord, da hun vidnede: „Han har sagt mig alt det, jeg har gjort.”
ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମାକାର୍ଷଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ସ ମହ୍ୟମ୍ ଅକଥଯତ୍ ତସ୍ୟା ୱନିତାଯା ଇଦଂ ସାକ୍ଷ୍ୟୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତନ୍ନଗରନିୱାସିନୋ ବହୱଃ ଶୋମିରୋଣୀଯଲୋକା ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
40 Da nu Samaritanerne kom til ham, bade de ham om at blive hos dem; og han blev der to Dage.
ତଥା ଚ ତସ୍ୟାନ୍ତିକେ ସମୁପସ୍ଥାଯ ସ୍ୱେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ କତିଚିଦ୍ ଦିନାନି ସ୍ଥାତୁଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱାନ ତସ୍ମାତ୍ ସ ଦିନଦ୍ୱଯଂ ତତ୍ସ୍ଥାନେ ନ୍ୟୱଷ୍ଟତ୍
41 Og mange flere troede for hans Ords Skyld.
ତତସ୍ତସ୍ୟୋପଦେଶେନ ବହୱୋଽପରେ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ
42 Og til Kvinden sagde de: „Vi tro nu ikke længer for din Tales Skyld; thi vi have selv hørt, og vi vide, at denne er sandelig Verdens Frelser.”
ତାଂ ଯୋଷାମୱଦନ୍ କେୱଲଂ ତୱ ୱାକ୍ୟେନ ପ୍ରତୀମ ଇତି ନ, କିନ୍ତୁ ସ ଜଗତୋଽଭିଷିକ୍ତସ୍ତ୍ରାତେତି ତସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱଯଂ ସ୍ୱଯମେୱାଜ୍ଞାସମହି|
43 Men efter de to Dage gik han derfra til Galilæa.
ସ୍ୱଦେଶେ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତୁଃ ସତ୍କାରୋ ନାସ୍ତୀତି ଯଦ୍ୟପି ଯୀଶୁଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱାକଥଯତ୍
44 Thi Jesus vidnede selv, at en Profet ikke bliver æret i sit eget Fædreland.
ତଥାପି ଦିୱସଦ୍ୱଯାତ୍ ପରଂ ସ ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାଦ୍ ଗାଲୀଲଂ ଗତୱାନ୍|
45 Da han nu kom til Galilæa, toge Galilæerne imod ham, fordi de havde set alt det, som han gjorde i Jerusalem paa Højtiden; thi ogsaa de vare komne til Højtiden.
ଅନନ୍ତରଂ ଯେ ଗାଲୀଲୀ ଲିଯଲୋକା ଉତ୍ସୱେ ଗତା ଉତ୍ସୱସମଯେ ଯିରୂଶଲମ୍ ନଗରେ ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଃ କ୍ରିଯା ଅପଶ୍ୟନ୍ ତେ ଗାଲୀଲମ୍ ଆଗତଂ ତମ୍ ଆଗୃହ୍ଲନ୍|
46 Han kom da atter til Kana i Galilæa, hvor han havde gjort Vandet til Vin. Og der var en kongelig Embedsmand, hvis Søn laa syg i Kapernaum.
ତତଃ ପରମ୍ ଯୀଶୁ ର୍ୟସ୍ମିନ୍ କାନ୍ନାନଗରେ ଜଲଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସମ୍ ଆକରୋତ୍ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ପୁନରଗାତ୍| ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ କସ୍ୟଚିଦ୍ ରାଜସଭାସ୍ତାରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ କଫର୍ନାହୂମପୁରୀ ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ ଆସୀତ୍|
47 Da denne hørte, at Jesus var kommen fra Judæa til Galilæa, gik han til ham og bad om, at han vilde komme ned og helbrede hans Søn; thi han var Døden nær.
ସ ଯେହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଯୀଶୋ ର୍ଗାଲୀଲାଗମନୱାର୍ତ୍ତାଂ ନିଶମ୍ୟ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥ୍ୟ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ମମ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ପ୍ରାଯେଣ କାଲ ଆସନ୍ନଃ ଭୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କରୋତୁ|
48 Da sagde Jesus til ham: „Dersom I ikke se Tegn og Undergerninger, ville I ikke tro.”
ତଦା ଯୀଶୁରକଥଯଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ ଚିତ୍ରଂ ଚିହ୍ନଂ ଚ ନ ଦୃଷ୍ଟା ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରତ୍ୟେଷ୍ୟଥ|
49 Embedsmanden siger til ham: „Herre! kom, før mit Barn dør.”
ତତଃ ସ ସଭାସଦୱଦତ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛ ମମ ପୁତ୍ରେ ନ ମୃତେ ଭୱାନାଗଚ୍ଛତୁ|
50 Jesus siger til ham: „Gaa bort, din Søn lever.” Og Manden troede det Ord, som Jesus sagde til ham, og gik bort.
ଯୀଶୁସ୍ତମୱଦଦ୍ ଗଚ୍ଛ ତୱ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍ ତଦା ଯୀଶୁନୋକ୍ତୱାକ୍ୟେ ସ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ଗତୱାନ୍|
51 Men allerede medens han var paa Hjemvejen, mødte hans Tjenere ham og meldte, at hans Barn levede.
ଗମନକାଲେ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଦାସାସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ପ୍ରାପ୍ୟାୱଦନ୍ ଭୱତଃ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍|
52 Da udspurgte han dem om den Time, i hvilken det var blevet bedre med ham; og de sagde til ham: „I Gaar ved den syvende Time forlod Feberen ham.”
ତତଃ କଂ କାଲମାରଭ୍ୟ ରୋଗପ୍ରତୀକାରାରମ୍ଭୋ ଜାତା ଇତି ପୃଷ୍ଟେ ତୈରୁକ୍ତଂ ହ୍ୟଃ ସାର୍ଦ୍ଧଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାଧିକଦ୍ୱିତୀଯଯାମେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱରତ୍ୟାଗୋଽଭୱତ୍|
53 Da skønnede Faderen, at det var sket i den Time, da Jesus sagde til ham: „Din Søn lever;” og han troede selv og hele hans Hus.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମିନ୍ କ୍ଷଣେ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍ ତୱ ପୁତ୍ରୋଽଜୀୱୀତ୍ ପିତା ତଦ୍ବୁଦ୍ଧ୍ୱା ସପରିୱାରୋ ୱ୍ୟଶ୍ୱସୀତ୍|
54 Dette var det andet Tegn, som Jesus gjorde, da han var kommen fra Judæa til Galilæa.
ଯିହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଆଗତ୍ୟ ଗାଲୀଲି ଯୀଶୁରେତଦ୍ ଦ୍ୱିତୀଯମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାକରୋତ୍|

< Johannes 4 >