Johannes 11
1 Men der laa en Mand syg, Lazarus fra Bethania, den Landsby, hvor Maria og hendes Søster Martha boede.
អនន្តរំ មរិយម៑ តស្យា ភគិនី មត៌្ហា ច យស្មិន៑ វៃថនីយាគ្រាមេ វសតស្តស្មិន៑ គ្រាមេ ឥលិយាសរ៑ នាមា បីឌិត ឯក អាសីត៑។
2 Men Maria var den, som salvede Herren med Salve og tørrede hans Fødder med sit Haar; hendes Broder Lazarus var syg.
យា មរិយម៑ ប្រភុំ សុគន្ធិតេលៃន មទ៌្ទយិត្វា ស្វកេឝៃស្តស្យ ចរណៅ សមមាជ៌ត៑ តស្យា ភ្រាតា ស ឥលិយាសរ៑ រោគី។
3 Da sendte Søstrene Bud til ham og lod sige: „Herre! se, den, du elsker, er syg.”
អបរញ្ច ហេ ប្រភោ ភវាន៑ យស្មិន៑ ប្រីយតេ ស ឯវ បីឌិតោស្តីតិ កថាំ កថយិត្វា តស្យ ភគិន្យៅ ប្រេឞិតវត្យៅ។
4 Men da Jesus hørte dette, sagde han: „Denne Sygdom er ikke til Døden, men for Guds Herligheds Skyld, for at Guds Søn skal herliggøres ved den.”
តទា យីឝុរិមាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វាកថយត បីឌេយំ មរណាត៌្ហំ ន កិន្ត្វីឝ្វរស្យ មហិមាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរបុត្រស្យ មហិមប្រកាឝាត៌្ហញ្ច ជាតា។
5 Men Jesus elskede Martha og hendes Søster og Lazarus.
យីឝុ រ្យទ្យបិមត៌្ហាយាំ តទ្ភគិន្យាម៑ ឥលិយាសរិ ចាប្រីយត,
6 Da han nu hørte, at han var syg, blev han dog to Dage paa det Sted, hvor han var.
តថាបិ ឥលិយាសរះ បីឌាយាះ កថំ ឝ្រុត្វា យត្រ អាសីត៑ តត្រៃវ ទិនទ្វយមតិឞ្ឋត៑។
7 Derefter siger han saa til Disciplene: „Lader os gaa til Judæa igen!”
តតះ បរម៑ ស ឝិឞ្យានកថយទ៑ វយំ បុន រ្យិហូទីយប្រទេឝំ យាមះ។
8 Disciplene sige til ham: „Rabbi! nylig søgte Jøderne at stene dig, og du drager atter derhen?”
តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ហេ គុរោ ស្វល្បទិនានិ គតានិ យិហូទីយាស្ត្វាំ បាឞាណៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតាស្តថាបិ កិំ បុនស្តត្រ យាស្យសិ?
9 Jesus svarede: „Har Dagen ikke tolv Timer? Vandrer nogen om Dagen, da støder han ikke an; thi han ser denne Verdens Lys.
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ឯកស្មិន៑ ទិនេ កិំ ទ្វាទឝឃដិកា ន ភវន្តិ? កោបិ ទិវា គច្ឆន៑ ន ស្ខលតិ យតះ ស ឯតជ្ជគតោ ទីប្តិំ ប្រាប្នោតិ។
10 Men vandrer nogen om Natten, da støder han an; thi Lyset er ikke i ham.”
កិន្តុ រាត្រៅ គច្ឆន៑ ស្ខលតិ យតោ ហេតោស្តត្រ ទីប្តិ រ្នាស្តិ។
11 Dette sagde han, og derefter siger han til dem: „Lazarus, vor Ven, er sovet ind; men jeg gaar hen for at vække ham af Søvne.”
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស តានវទទ៑, អស្មាកំ ពន្ធុះ ឥលិយាសរ៑ និទ្រិតោភូទ៑ ឥទានីំ តំ និទ្រាតោ ជាគរយិតុំ គច្ឆាមិ។
12 Da sagde Disciplene til ham: „Herre! sover han, da bliver han helbredet.”
យីឝុ រ្ម្ឫតៅ កថាមិមាំ កថិតវាន៑ កិន្តុ វិឝ្រាមាត៌្ហំ និទ្រាយាំ កថិតវាន៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា ឝិឞ្យា អកថយន៑,
13 Men Jesus havde talt om hans Død; de derimod mente, at han talte om Søvnens Hvile.
ហេ គុរោ ស យទិ និទ្រាតិ តហ៌ិ ភទ្រមេវ។
14 Derfor sagde da Jesus dem rent ud: „Lazarus er død!
តទា យីឝុះ ស្បឞ្ដំ តាន៑ វ្យាហរត៑, ឥលិយាសរ៑ អម្រិយត;
15 Og for eders Skyld er jeg glad over, at jeg ikke var der, for at I skulle tro; men lader os gaa til ham!”
កិន្តុ យូយំ យថា ប្រតីថ តទត៌្ហមហំ តត្រ ន ស្ថិតវាន៑ ឥត្យស្មាទ៑ យុឞ្មន្និមិត្តម៑ អាហ្លាទិតោហំ, តថាបិ តស្យ សមីបេ យាម។
16 Da sagde Thomas (hvilket betyder Tvilling), til sine Meddisciple: „Lader os ogsaa gaa, for at vi kunne dø med ham!”
តទា ថោមា យំ ទិទុមំ វទន្តិ ស សង្គិនះ ឝិឞ្យាន៑ អវទទ៑ វយមបិ គត្វា តេន សាទ៌្ធំ ម្រិយាមហៃ។
17 Da Jesus nu kom, fandt han, at han havde ligget i Graven allerede fire Dage.
យីឝុស្តត្រោបស្ថាយ ឥលិយាសរះ ឝ្មឝានេ ស្ថាបនាត៑ ចត្វារិ ទិនានិ គតានីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុតវាន៑។
18 Men Bethania var nær ved Jerusalem, omtrent femten Stadier derfra.
វៃថនីយា យិរូឝាលមះ សមីបស្ថា ក្រោឝៃកមាត្រាន្តរិតា;
19 Og mange af Jøderne vare komne til Martha og Maria for at trøste dem over deres Broder.
តស្មាទ៑ ពហវោ យិហូទីយា មត៌្ហាំ មរិយមញ្ច ភ្យាត្ឫឝោកាបន្នាំ សាន្ត្វយិតុំ តយោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
20 Da Martha nu hørte, at Jesus kom, gik hun ham i Møde; men Maria blev siddende i Huset.
មត៌្ហា យីឝោរាគមនវាត៌ាំ ឝ្រុត្វៃវ តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ កិន្តុ មរិយម៑ គេហ ឧបវិឝ្យ ស្ថិតា។
21 Da sagde Martha til Jesus: „Herre! havde du været her, da var min Broder ikke død.
តទា មត៌្ហា យីឝុមវាទត៑, ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
22 Men ogsaa nu ved jeg, at hvad som helst du beder Gud om, vil Gud give dig.”
កិន្ត្វិទានីមបិ យទ៑ ឦឝ្វរេ ប្រាត៌្ហយិឞ្យតេ ឦឝ្វរស្តទ៑ ទាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
23 Jesus siger til hende: „Din Broder skal opstaa.”
យីឝុរវាទីត៑ តវ ភ្រាតា សមុត្ថាស្យតិ។
24 Martha siger til ham: „Jeg ved, at han skal opstaa i Opstandelsen paa den yderste Dag.”
មត៌្ហា វ្យាហរត៑ ឝេឞទិវសេ ស ឧត្ថានសមយេ ប្រោត្ថាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
25 Jesus sagde til hende: „Jeg er Opstandelsen og Livet; den, som tror paa mig, skal leve, om han end dør.
តទា យីឝុះ កថិតវាន៑ អហមេវ ឧត្ថាបយិតា ជីវយិតា ច យះ កឝ្ចន មយិ វិឝ្វសិតិ ស ម្ឫត្វាបិ ជីវិឞ្យតិ;
យះ កឝ្ចន ច ជីវន៑ មយិ វិឝ្វសិតិ ស កទាបិ ន មរិឞ្យតិ, អស្យាំ កថាយាំ កិំ វិឝ្វសិឞិ? (aiōn g165)
27 Hun siger til ham: „Ja, Herre! jeg tror, at du er Kristus, Guds Søn, den, som kommer til Verden.”
សាវទត៑ ប្រភោ យស្យាវតរណាបេក្ឞាស្តិ ភវាន៑ សឯវាភិឞិក្ត្ត ឦឝ្វរបុត្រ ឥតិ វិឝ្វសិមិ។
28 Og da hun havde sagt dette, gik hun bort og kaldte hemmeligt sin Søster Maria og sagde: „Mesteren er her og kalder ad dig.”
ឥតិ កថាំ កថយិត្វា សា គត្វា ស្វាំ ភគិនីំ មរិយមំ គុប្តមាហូយ វ្យាហរត៑ គុរុរុបតិឞ្ឋតិ ត្វាមាហូយតិ ច។
29 Da hun hørte det, rejste hun sig hastigt og gik til ham.
កថាមិមាំ ឝ្រុត្វា សា តូណ៌ម៑ ឧត្ថាយ តស្យ សមីបម៑ អគច្ឆត៑។
30 Men Jesus var endnu ikke kommen til Landsbyen, men var paa det Sted, hvor Martha havde mødt ham.
យីឝុ រ្គ្រាមមធ្យំ ន ប្រវិឝ្យ យត្រ មត៌្ហា តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ តត្រ ស្ថិតវាន៑។
31 Da nu Jøderne, som vare hos hende i Huset og trøstede hende, saa, at Maria stod hastigt op og gik ud, fulgte de hende, idet de mente, at hun gik ud til Graven for at græde der.
យេ យិហូទីយា មរិយមា សាកំ គ្ឫហេ តិឞ្ឋន្តស្តាម៑ អសាន្ត្វយន តេ តាំ ក្ឞិប្រម៑ ឧត្ថាយ គច្ឆន្តិំ វិលោក្យ វ្យាហរន៑, ស ឝ្មឝានេ រោទិតុំ យាតិ, ឥត្យុក្ត្វា តេ តស្យាះ បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
32 Da Maria nu kom derhen, hvor Jesus var, og saa ham, faldt hun ned for hans Fødder og sagde til ham: „Herre! havde du været her, da var min Broder ikke død.”
យត្រ យីឝុរតិឞ្ឋត៑ តត្រ មរិយម៑ ឧបស្ថាយ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ចរណយោះ បតិត្វា វ្យាហរត៑ ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
33 Da nu Jesus saa hende græde og saa Jøderne, som vare komne med hende, græde, harmedes han i Aanden og blev heftigt bevæget i sit Indre; og han sagde:
យីឝុស្តាំ តស្យាះ សង្គិនោ យិហូទីយាំឝ្ច រុទតោ វិលោក្យ ឝោកាត៌្តះ សន៑ ទីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ កថិតវាន៑ តំ កុត្រាស្ថាបយត?
34 „Hvor have I lagt ham?” De sige til ham: „Herre! kom og se!”
តេ វ្យាហរន៑, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ អាគត្យ បឝ្យតុ។
35 Jesus græd.
យីឝុនា ក្រន្ទិតំ។
36 Da sagde Jøderne: „Se, hvor han elskede ham!”
អតឯវ យិហូទីយា អវទន៑, បឝ្យតាយំ តស្មិន៑ កិទ្ឫគ៑ អប្រិយត។
37 Men nogle af dem sagde: „Kunde ikke han, som aabnede den blindes Øjne, have gjort, at ogsaa denne ikke var død?”
តេឞាំ កេចិទ៑ អវទន៑ យោន្ធាយ ចក្ឞុឞី ទត្តវាន៑ ស កិម៑ អស្យ ម្ឫត្យុំ និវារយិតុំ នាឝក្នោត៑?
38 Da harmes Jesus atter i sit Indre og gaar hen til Graven. Men det var en Hule, og en Sten laa for den.
តតោ យីឝុះ បុនរន្តទ៌ីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ ឝ្មឝានាន្តិកម៑ អគច្ឆត៑។ តត៑ ឝ្មឝានម៑ ឯកំ គហ្វរំ តន្មុខេ បាឞាណ ឯក អាសីត៑។
39 Jesus siger: „Tager Stenen bort!” Martha, den dødes Søster, siger til ham: „Herre! han stinker allerede; thi han har ligget der fire Dage.”
តទា យីឝុរវទទ៑ ឯនំ បាឞាណម៑ អបសារយត, តតះ ប្រមីតស្យ ភគិនី មត៌្ហាវទត៑ ប្រភោ, អធុនា តត្រ ទុគ៌ន្ធោ ជាតះ, យតោទ្យ ចត្វារិ ទិនានិ ឝ្មឝានេ ស តិឞ្ឋតិ។
40 Jesus siger til hende: „Sagde jeg ikke, at dersom du tror, skal du se Guds Herlighed?”
តទា យីឝុរវាទីត៑, យទិ វិឝ្វសិឞិ តហ៌ីឝ្វរស្យ មហិមប្រកាឝំ ទ្រក្ឞ្យសិ កថាមិមាំ កិំ តុភ្យំ នាកថយំ?
41 Da toge de Stenen bort. Men Jesus opløftede sine Øjne og sagde: „Fader! jeg takker dig, fordi du har hørt mig.
តទា ម្ឫតស្យ ឝ្មឝានាត៑ បាឞាណោៜបសារិតេ យីឝុរូទ៌្វ្វំ បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ បិត រ្មម នេវេសនម៑ អឝ្ឫណោះ ការណាទស្មាត៑ ត្វាំ ធន្យំ វទាមិ។
42 Jeg vidste vel, at du altid hører mig; men for Skarens Skyld, som staar omkring, sagde jeg det, for at de skulle tro, at du har udsendt mig.”
ត្វំ សតតំ ឝ្ឫណោឞិ តទប្យហំ ជានាមិ, កិន្តុ ត្វំ មាំ យត៑ ប្រៃរយស្តទ៑ យថាស្មិន៑ ស្ថានេ ស្ថិតា លោកា វិឝ្វសន្តិ តទត៌្ហម៑ ឥទំ វាក្យំ វទាមិ។
43 Og da han havde sagt dette, raabte han med høj Røst: „Lazarus, kom herud!”
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស ប្រោច្ចៃរាហ្វយត៑, ហេ ឥលិយាសរ៑ ពហិរាគច្ឆ។
44 Og den døde kom ud, bunden med Jordeklæder om Fødder og Hænder, og et Tørklæde var bundet om hans Ansigt. Jesus siger til dem: „Løser ham, og lader ham gaa!”
តតះ ស ប្រមីតះ ឝ្មឝានវស្ត្រៃ រ្ពទ្ធហស្តបាទោ គាត្រមាជ៌នវាសសា ពទ្ធមុខឝ្ច ពហិរាគច្ឆត៑។ យីឝុរុទិតវាន៑ ពន្ធនានិ មោចយិត្វា ត្យជតៃនំ។
45 Mange af de Jøder, som vare komne til Maria og havde set, hvad han havde gjort, troede nu paa ham;
មរិយមះ សមីបម៑ អាគតា យេ យិហូទីយលោកាស្តទា យីឝោរេតត៑ កម៌្មាបឝ្យន៑ តេឞាំ ពហវោ វ្យឝ្វសន៑,
46 men nogle af dem gik hen til Farisæerne og sagde dem, hvad Jesus havde gjort.
កិន្តុ កេចិទន្យេ ផិរូឝិនាំ សមីបំ គត្វា យីឝោរេតស្យ កម៌្មណោ វាត៌្តាម៑ អវទន៑។
47 Ypperstepræsterne og Farisæerne sammenkaldte da et Møde af Raadet og sagde: „Hvad gøre vi? thi dette Menneske gør mange Tegn.
តតះ បរំ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនាឝ្ច សភាំ ក្ឫត្វា វ្យាហរន៑ វយំ កិំ កុម៌្មះ? ឯឞ មានវោ ពហូន្យាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ ករោតិ។
48 Dersom vi lade ham saaledes blive ved, ville alle tro paa ham, og Romerne ville komme og tage baade vort Land og Folk.”
យទីទ្ឫឝំ កម៌្ម កត៌្តុំ ន វារយាមស្តហ៌ិ សវ៌្វេ លោកាស្តស្មិន៑ វិឝ្វសិឞ្យន្តិ រោមិលោកាឝ្ចាគត្យាស្មាកម៑ អនយា រាជធាន្យា សាទ៌្ធំ រាជ្យម៑ អាឆេត្ស្យន្តិ។
49 Men en af dem, Kajfas, som var Ypperstepræst i det Aar, sagde til dem:
តទា តេឞាំ កិយផានាមា យស្តស្មិន៑ វត្សរេ មហាយាជកបទេ ន្យយុជ្យត ស ប្រត្យវទទ៑ យូយំ កិមបិ ន ជានីថ;
50 „I vide intet; ej heller betænke I, at det er os gavnligt, at eet Menneske dør for Folket, og at ikke det hele Folk skal gaa til Grunde.”
សមគ្រទេឝស្យ វិនាឝតោបិ សវ៌្វលោកាត៌្ហម៑ ឯកស្យ ជនស្យ មរណម៑ អស្មាកំ មង្គលហេតុកម៑ ឯតស្យ វិវេចនាមបិ ន កុរុថ។
51 Men dette sagde han ikke af sig selv; men da han var Ypperstepræst i det Aar, profeterede han, at Jesus skulde dø for Folket;
ឯតាំ កថាំ ស និជពុទ្ធ្យា វ្យាហរទ៑ ឥតិ ន,
52 og ikke for Folket alene, men for at han ogsaa kunde samle Guds adspredte Børn sammen til eet.
កិន្តុ យីឝូស្តទ្ទេឝីយានាំ ការណាត៑ ប្រាណាន៑ ត្យក្ឞ្យតិ, ទិឝិ ទិឝិ វិកីណ៌ាន៑ ឦឝ្វរស្យ សន្តានាន៑ សំគ្ឫហ្យៃកជាតិំ ករិឞ្យតិ ច, តស្មិន៑ វត្សរេ កិយផា មហាយាជកត្វបទេ និយុក្តះ សន៑ ឥទំ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ កថិតវាន៑។
53 Fra den Dag af raadsloge de derfor om at ihjelslaa ham.
តទ្ទិនមារភ្យ តេ កថំ តំ ហន្តុំ ឝក្នុវន្តីតិ មន្ត្រណាំ កត៌្តុំ ប្រារេភិរេ។
54 Derfor vandrede Jesus ikke mere frit om iblandt Jøderne, men gik bort derfra ud paa Landet, nær ved Ørkenen, til en By, som kaldes Efraim; og han blev der med sine Disciple.
អតឯវ យិហូទីយានាំ មធ្យេ យីឝុះ សប្រកាឝំ គមនាគមនេ អក្ឫត្វា តស្មាទ៑ គត្វា ប្រាន្តរស្យ សមីបស្ថាយិប្រទេឝស្យេផ្រាយិម៑ នាម្និ នគរេ ឝិឞ្យៃះ សាកំ កាលំ យាបយិតុំ ប្រារេភេ។
55 Men Jødernes Paaske var nær; og mange fra Landet gik op til Jerusalem før Paasken for at rense sig.
អនន្តរំ យិហូទីយានាំ និស្តារោត្សវេ និកដវត៌្តិនិ សតិ តទុត្សវាត៑ បូវ៌្វំ ស្វាន៑ ឝុចីន៑ កត៌្តុំ ពហវោ ជនា គ្រាមេភ្យោ យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆន៑,
56 Da ledte de efter Jesus og sagde mellem hverandre, da de stode i Helligdommen: „Hvad mene I? Mon han ikke kommer til Højtiden?”
យីឝោរន្វេឞណំ ក្ឫត្វា មន្ទិរេ ទណ្ឌាយមានាះ សន្តះ បរស្បរំ វ្យាហរន៑, យុឞ្មាកំ កីទ្ឫឝោ ពោធោ ជាយតេ? ស កិម៑ ឧត្សវេៜស្មិន៑ អត្រាគមិឞ្យតិ?
57 Men Ypperstepræsterne og Farisæerne havde givet Befaling om, at dersom nogen vidste, hvor han var, skulde han give det til Kende, for at de kunde gribe ham.
ស ច កុត្រាស្តិ យទ្យេតត៑ កឝ្ចិទ៑ វេត្តិ តហ៌ិ ទឝ៌យតុ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តំ ធត៌្តុំ បូវ៌្វម៑ ឥមាម៑ អាជ្ញាំ ប្រាចារយន៑។
