Job 8
1 Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Bildaad Shuhaahichi akkana jedhee deebise:
2 Hvor længe taler du saa, hvor længe skal Mundens Uvejr rase?
“Ati hamma yoomiitti waan akkasii dubbatta? Dubbiin kee bubbee jabaa dha.
3 Mon Gud vel bøjer Retten, bøjer den Almægtige Retfærd?
Waaqni murtii qajeelaa jalʼisaa ree? Waaqni Waan Hunda Dandaʼu waan qajeelaa jalʼisaa?
4 Har dine Sønner syndet imod ham, og gav han dem deres Brøde i Vold,
Yommuu ijoolleen kee cubbuu isatti hojjetanitti, inni adabbii cubbuu isaaniitti dabarsee isaan kenne.
5 saa søg du nu hen til Gud og bed hans Almagt om Naade!
Ati garuu yoo Waaqa barbaadatte, Waaqa Waan Hunda Dandaʼu yoo waammatte,
6 Saafremt du er ren og oprigtig, ja, da vil han vaage over dig, genrejse din Retfærds Bolig;
yoo ati qulqulluu fi qajeelaa taate, inni waaʼee keetiif ammuma kaʼa; jireenya qajeelummaa kees siif deebisa.
7 din fordums Lykke vil synes ringe, saare stor skal din Fremtid blive.
Jalqabni kee xinnaa taʼu illee, dhumni kee baayʼee guddaa taʼa.
8 Thi spørg dog den henfarne Slægt, læg Mærke til Fædrenes Granskning!
“Dhaloota darbe gaafadhu; waan abbootiin isaanii qoratanii bira gaʼanis hubadhu;
9 Vi er fra i Gaar, og intet ved vi, en Skygge er vore Dage paa Jord.
nu waan kaleessa dhalanneef waa tokko illee hin beeknuutii; baroonni keenyas lafa irratti akkuma gaaddidduu ti.
10 Mon ej de kan lære dig, sige dig det og give dig Svar af Hjertet:
Isaan si hin barsiisanii? Sittis hin himanii? Dubbii garaa isaanii keessa jirus hin dubbatanii?
11 Vokser der Siv, hvor der ikke er Sump, gror Nilgræs frem, hvor der ikke er Vand?
Dhallaadduun lafa caffee hin taʼinitti guddataa? Shambaqqoonis bishaan malee lalisaa?
12 Endnu i Grøde, uden at høstes, visner det før alt andet Græs.
Isaan utuma guddachaa jiranuu, utuu hin muramin, biqiltuuwwan kaan dura dafanii gogu.
13 Saa gaar det enhver, der glemmer Gud, en vanhelligs Haab slaar fejl:
Dhumni warra Waaqa irraanfataniis akkasuma taʼa; abdiin warra Waaqa hin beeknees ni bada.
14 som Sommerspind er hans Tilflugt, hans Tillid er Spindelvæv;
Abdiin isaa akkuma salphaatti cita; ofitti amanachuun isaas manʼee sariitii ti.
15 han støtter sig til sit Hus, det falder, han klynger sig til det, ej staar det fast.
Inni manʼee isaatti irkata; manʼeen sun garuu hin dhaabatu; itti maxxanas; manʼeen sun garuu dandaʼee isa hin baatu.
16 I Solskinnet vokser han frodigt, hans Ranker breder sig Haven over,
Inni akka biqiltuu aduu keessatti bishaan obaafamee lalisuutti, dameewwan isaa lafa biqiltuu irra diriirfatuu ti.
17 i Stendynger fletter hans Rødder sig ind, han hager sig fast mellem Sten;
Hidda isaa tuullaa dhagaatti marata; kattaa gidduus iddoo jiraatu ni barbaaddata.
18 men rives han bort fra sit Sted, fornægter det ham: »Jeg har ikke set dig!«
Yommuu inni iddoo isaatii badutti garuu, iddoon sun, ‘Ani si argee hin beeku’ jedhee isa gana.
19 Se, det er Glæden, han har af sin Vej, og af Jorden fremspirer en anden!
Kunis dhuma jireenya isaa ti; biqiltuuwwan biraas lafaa ni biqilu.
20 Se, Gud agter ej den uskyldige ringe, han holder ej fast ved de ondes Haand.
“Waaqni nama hirʼina hin qabne hin gatu; yookaan harka jalʼootaa hin jabeessu.
21 End skal han fylde din Mund med Latter og dine Læber med Jubel;
Inni afaan kee kolfaan, arraba kee immoo ililleedhaan ni guuta.
22 dine Avindsmænd skal klædes i Skam og gudløses Telt ej findes mer!
Warri si jibban salphina uffatu. Dunkaanni jalʼootaas siʼachi hin jiraatu.”
