Job 6
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
| اگر می‌توانستید غصهٔ مرا وزن کنید، |
3 Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
| آنگاه می‌دیدید که از شنهای ساحل دریا نیز سنگینتر است. برای همین است که حرفهای من تند و بی‌پرواست. |
4 Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Aand inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
| خدای قادر مطلق با تیرهای خود مرا به زمین زده است. تیرهای زهرآلودش در قلب من فرو رفته است. یورشهای ناگهانی خدا مرا به وحشت انداخته است. |
5 Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
| آیا من حق اعتراض ندارم؟ آیا خرِ وحشی با داشتن علف عَرعَر می‌کند؟ یا گاو با داشتن یونجه ماغ می‌کِشد؟ |
6 Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
| آیا انسان از بی‌نمک بودن غذا شکایت نمی‌کند؟ یا کسی سفیده تخم‌مرغ بی‌مزه را دوست دارد؟ |
7 Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
| هنگامی که به چنین غذایی نگاه می‌کنم اشتهایم کور می‌شود و حالم به هم می‌خورد. |
8 Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg haaber;
| ای کاش خدا خواسته مرا به‌جا آورد و آرزوی مرا برآورده سازد. |
9 vilde Gud dog knuse mig, række Haanden ud og skære mig fra,
| ای کاش خدا مرا لِه می‌کرد، و دستش را دراز کرده، مرا می‌کشت. |
10 saa vilde det være min Trøst — jeg hopped af Glæde trods skaanselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
| آنگاه دستِ کم این مرا تسلی می‌داد که با وجود همه این دردها هرگز سخنان آن قدوس را انکار نکرده‌ام. |
11 Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være taalmodig?
| من چطور می‌توانم این وضع را تحمل کنم؟ به چه امیدی به زندگی خود ادامه دهم؟ |
12 Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
| آیا من از سنگ ساخته شده‌ام؟ آیا بدنم از آهن است؟ |
13 Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
| کاری از دستم برنمی‌آید و کسی به دادم نمی‌رسد. |
14 Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
| انسان باید نسبت به دوست عاجز خود مهربان باشد، حتی اگر او خدای قادر مطلق را ترک گفته باشد. |
15 Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
| ولی ای دوستان، من به دوستی شما اعتماد ندارم، زیرا مثل نهری هستید که در زمستان از برف و یخ پر است و در تابستان آب آن خشک و ناپدید می‌شود؛ کاروانها به کنار آن می‌روند تا عطش خود را فرو بنشانند؛ ولی آبی در آن نمی‌یابند؛ پس، از تشنگی هلاک می‌شوند. |
16 de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
17 men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
18 Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og gaar til Grunde;
19 Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog haaber paa dem,
| وقتی که کاروانهای تیما و سبا برای نوشیدن آب در آنجا توقف می‌کنند، ناامید می‌شوند. من هم از شما قطع امید کرده‌ام. شما از دیدن وضع من می‌ترسید و حاضر نیستید کمکم کنید. |
20 men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
21 Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen saa I og grebes af Skræk!
22 Har jeg mon sagt: »Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
| ولی چرا؟ آیا هرگز از شما کوچکترین چیزی خواسته‌ام؟ آیا درخواست هدیه‌ای کرده‌ام؟ |
23 red mig af Fjendens Haand, køb mig fri fra Voldsmænds Haand!«
| آیا تاکنون از شما خواسته‌ام مرا از دست دشمنان و ظالمان برهانید؟ |
24 Lær mig, saa vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
| تنها چیزی که من از شما می‌خواهم یک جواب منطقی است، آنگاه ساکت خواهم شد. به من بگویید که چه خطایی کرده‌ام؟ |
25 Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
| البته حقیقت دردناک است، اما انتقادهای شما دور از حقیقت است. آیا فقط به این دلیل که از فرط یأس و نومیدی بی‌اراده فریاد برآوردم می‌خواهید مرا محکوم کنید؟ |
26 Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
27 Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
| شما حتی به یتیم هم رحم نمی‌کنید و حاضرید دوست خود را نیز بفروشید. |
28 Men vilde I nu dog se paa mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
| به چشمان من نگاه کنید. آیا من به شما دروغ می‌گویم؟ |
29 Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
| مرا محکوم نکنید، چون بی‌گناهم. اینقدر بی‌انصاف نباشید. |
30 Er der Uret paa min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
| آیا فکر می‌کنید من دروغ می‌گویم و یا نمی‌توانم درست را از نادرست تشخیص دهم؟ |
