< Job 6 >

1 Saa tog Job til Orde og svarede:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
«خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە!
3 Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد.
4 Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Aand inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە.
5 Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟
6 Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟
7 Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم.
8 Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg haaber;
«خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام،
9 vilde Gud dog knuse mig, række Haanden ud og skære mig fra,
کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە!
10 saa vilde det være min Trøst — jeg hopped af Glæde trods skaanselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە.
11 Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være taalmodig?
«هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟
12 Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟
13 Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟
14 Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
«ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە.
15 Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن.
16 de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە،
17 men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن.
18 Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og gaar til Grunde;
کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن.
19 Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog haaber paa dem,
کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە،
20 men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو.
21 Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen saa I og grebes af Skræk!
ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین.
22 Har jeg mon sagt: »Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە،
23 red mig af Fjendens Haand, køb mig fri fra Voldsmænds Haand!«
لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“
24 Lær mig, saa vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
«فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم!
25 Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟
26 Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟
27 Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن.
28 Men vilde I nu dog se paa mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
«ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم.
29 Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە.
30 Er der Uret paa min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?
ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟

< Job 6 >