Job 5
1 »Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.
