< Job 5 >

1 »Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?
فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.
2 Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.
3 Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.
4 hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.
5 sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.
6 Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.
7 men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.
8 Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.
9 som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.
10 som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،
11 for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.
12 han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.
13 som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.
14 i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.
15 Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.
16 saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.
17 Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.
18 Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.
19 Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.
20 han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.
21 du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.
22 du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.
23 du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.
24 du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.
25 du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،
26 Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.
27 Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

< Job 5 >