Job 5

1 »Raab kun! Giver nogen dig Svar? Og til hvem af de Hellige vender du dig?

«ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟

2 Thi Daarens Harme koster ham Livet, Taabens Vrede bliver hans Død.

قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت.

3 Selv har jeg set en Daare rykkes op, hans Bolig raadne brat;

من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا:

4 hans Sønner var uden Hjælp, traadtes ned i Porten, ingen reddede dem;

با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت.

5 sultne aad deres Høst, de tog den, selv mellem Torne, og tørstige drak deres Mælk.

دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت،

6 Thi Vanheld vokser ej op af Støvet, Kvide spirer ej frem af Jorden,

چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت.

7 men Mennesket avler Kvide, og Gnisterne flyver til Vejrs.

بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت.

8 Nej, jeg vilde søge til Gud og lægge min Sag for ham,

«بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو.

9 som øver ufattelig Vælde og Undere uden Tal,

ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن.

10 som giver Regn paa Jorden og nedsender Vand over Marken

ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت.

11 for at løfte de bøjede højt, saa de sørgende opnaar Frelse,

ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات.

12 han, som krydser de kloges Tanker, saa de ikke virker noget, der varer,

ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت.

13 som fanger de vise i deres Kløgt, saa de listiges Raad er forhastet;

ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت.

14 i Mørke raver de, selv om Dagen, famler ved Middag, som var det Nat.

لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو.

15 Men han frelser den arme fra Sværdet og fattig af stærkes Haand,

ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات.

16 saa der bliver Haab for den ringe og Ondskaben lukker sin Mund.

جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات.

17 Held den Mand, som revses at Gud; ringeagt ej den Almægtiges Tugt!

«سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە.

18 Thi han saarer, og han forbinder, han slaar, og hans Hænder læger.

لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە.

19 Seks Gange redder han dig i Trængsel, syv gaar Ulykken uden om dig;

لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت.

20 han frier dig fra Døden i Hungersnød, i Krig fra Sværdets Vold;

لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر.

21 du er gemt for Tungens Svøbe, har intet at frygte, naar Voldsdaad kommer;

لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت.

22 du ler ad Voldsdaad og Hungersnød og frygter ej Jordens vilde Dyr;

بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت،

23 du har Pagt med Markens Sten, har Fred med Markens Vilddyr;

چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن.

24 du kender at have dit Telt i Fred, du mønstrer din Bolig, og intet fattes;

جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە.

25 du kender at have et talrigt Afkom, som Jordens Urter er dine Spirer;

ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن.

26 Graven naar du i Ungdomskraft, som Neg føres op, naar Tid er inde.

لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا.

27 Se, det har vi gransket, saaledes er det; det har vi hørt, saa vid ogsaa du det!

«ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.»