Job 41
1 Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
War bahalbadeedka Lewiiyaataan la yidhaahdo miyaad jillaab kalluun ku soo bixin kartaa? Carrabkiisase ma hoos baad xadhig ugu adkayn kartaa?
2 Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
Ma sankiisaad xadhig ku xidhi kartaa? Mase daankiisaad jillaab ku duleelin kartaa?
3 Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
Isagu ma aad buu kuu baryi doonaa? Mase hadal macaan buu kugula hadli doonaa?
4 Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?
Ma axdi buu kula dhigan doonaa, Si aad addoon uga dhigatid weligiisba?
5 Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
Ma waxaad isaga ula cayaari doontaa sidaad shimbir ula cayaartid oo kale? Miyaadse gabdhahaaga u xidhi doontaa?
6 Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
Kalluumaystayaashu miyey isaga iibin doonaan? Mase baayacmushtariyaasha bay u qaybin doonaan?
7 Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
Haraggiisa miyaad hotooyin ka buuxin kartaa? Madaxiisase miyaad warmaha kalluunka lagu qabsado ka buuxin kartaa?
8 Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
Gacantaada isaga kor saar, Markaas dagaalka xusuuso, oo mar dambe saas yeeli maysid!
9 Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.
Bal eeg, in isaga la qabto rajo ma leh, Xataa haddii isaga la arko, sow hoos loo dhici maayo?
10 Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
Ma jiro mid ku dhaca inuu isaga kiciyo, Haddaba waa ayo kan aniga i hor istaagi kara?
11 Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
Bal yaa hore wax ii siiyey oo aan haatan u celiyaa? Waxa samada ka hooseeya oo dhan anigaa leh.
12 Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
Anigu ka aamusi maayo waxa ku saabsan addimmadiisa, Ama itaalkiisa xoogga leh, ama jidhkiisa quruxda badan.
13 Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
Haddaba bal yaa dharkiisa kore ka furan kara? Oo bal yaa gowsihiisa soo geli kara?
14 Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
Bal yaa albaabbada wejigiisa furi kara? Ilkihiisa aad baa looga cabsadaa.
15 Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
Qolfihiisa adag waa wuxuu ku kibro, Oo waxay isugu wada xidhan yihiin sida wax shaabad lagu adkeeyo.
16 de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
Midba midda kale way ku dhow dahay, Oo innaba dabaylu dhexdooda kama dusi karto.
17 de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
Middoodba midda kale way haysataa, Oo way isku wada dheggan yihiin, oo innaba lama kala fujin karo.
18 Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.
Hindhisooyinkiisa waxaa ka soo widhwidha iftiin, Oo indhihiisuna waa sidii kaaha waaberiga.
19 Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
Afkiisa waxaa ka soo baxa wax ololaya, Oo waxaa ka soo duula dhimbiilo dab ah.
20 Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
Dulalka sankiisa qiiq baa ka soo baxa Sida dheri karaya iyo cawsduur ololaya.
21 Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.
Neeftiisu dhuxulay shiddaa, Oo olol baa afkiisa ka soo baxa.
22 Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.
Luquntiisu xoog bay leedahay, Oo cabsina hortiisay ku booddaa.
23 Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
Duudduubyada jidhkiisu way isku wada dheggan yihiin, Wayna ku adag yihiin oo innaba lama dhaqaajin karo.
24 fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
Qalbigiisu wuxuu u adag yahay sida dhagax oo kale, Hubaal wuxuu u adag yahay sida dhagaxa shiidka ee hoose.
25 Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.
Markuu sara joogsado ayay kuwa xoogga badanu baqaan, Oo naxdin daraaddeed ayay la waashaan.
26 Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.
In kastoo lagula kaco seef, Iyo waran, iyo fallaadh, iyo hoto, kolleyba waxba kama tari karaan.
27 Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
Isagu birta wuxuu ku tiriyaa sida caws engegan oo kale, Naxaastana wuxuu ku tiriyaa sida qori bololay.
28 Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,
Fallaadhu isaga ma eryi karto, Oo dhagaxyada wadhafkuna waxay isaga u noqdaan sidii xaab oo kale.
29 Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
Budhadhkuna waxay isaga la yihiin sidii xaab oo kale, Oo hotada ruxmashadeedana wuu ku qoslaa.
30 Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
Boggiisa hoose waa sida dheryo burburradooda afaysan, Oo wuxuu dhoobada ugu kor dhaqaaqaa sida gaadhi hadhuudh lagu tumo.
31 Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
Isagu moolkuu u kariyaa sidii dheri oo kale, Oo baddana wuxuu ka dhigaa sida weel cadar ku jiro oo kale.
32 bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.
Xaggiisa dambe wuxuu noqdaa jid wax ka iftiimo, Oo moolkana waxaa loo maleeyaa sidii cirro oo kale.
33 Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.
Dhulka ma joogo mid sidiisa oo kale, Oo cabsila'aan la abuuray.
34 Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.
Isagu wuxuu fiiriyaa waxyaalaha sare oo dhan, Oo inta kibirsan oo dhan boqor buu u yahay.
