Job 41

1 Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?

«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟

2 Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?

ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟

3 Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?

ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟

4 Mon den vil indgaa en Pagt med dig, saa du faar den til Træl for evigt?

ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟

5 Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?

ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟

6 Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?

ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟

7 Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?

ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟

8 Læg dog engang din Haand paa den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.

دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە!

9 Det Haab vilde blive til Skamme, alene ved Synet laa du der.

هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت.

10 Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?

کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟

11 Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?

کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە.

12 Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.

«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی.

13 Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?

کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟

14 Hvem har aabnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.

کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە.

15 Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;

پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛

16 de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;

بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات.

17 de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.

هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە.

18 Dens Nysen fremkalder straalende Lys, som Morgenrødens Øjenlaag er dens Øjne.

کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن.

19 Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.

لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە.

20 Em staar ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.

لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ.

21 Dens Aande tænder som glødende Kul, Luer staar ud af dens Gab.

هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت.

22 Styrken bor paa dens Hals, og Angsten hopper foran den.

هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن.

23 Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;

گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە.

24 fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.

سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە.

25 Naar den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling gaar de af Skræk.

کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن.

26 Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevaaben, Spyd eller Pil.

شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر.

27 Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;

ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر.

28 Buens Søn slaar den ikke paa Flugt, Slyngens Sten bliver Straa for den,

تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن.

29 Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.

گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت.

30 Paa Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;

ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت.

31 Dybet faar den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;

وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات.

32 bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhaar.

لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات.

33 Dens Lige findes ikke paa Jord, den er skabt til ikke at frygte.

لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە.

34 Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.

بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.»