Job 39

1 Kender du Tiden, da Stengeden føder, tager du Vare paa Hindenes Veer,

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

2 tæller du mon deres Drægtigheds Maaneder, kender du Tiden, de føder?

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

3 De lægger sig ned og føder og kaster Kuldet,

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

4 Ungerne trives, gror til i det frie, løber bort og kommer ej til dem igen.

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

5 Hvem slap Vildæslet løs, hvem løste mon Steppeæslets Reb,

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

6 som jeg gav Ørkenen til Hjem, den salte Steppe til Bolig?

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

7 Det ler ad Byens Larm og hører ej Driverens Skælden;

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

8 det ransager Bjerge, der har det sin Græsgang, det leder hvert Græsstraa op.

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

9 Er Vildoksen villig at trælle for dig, vil den staa ved din Krybbe om Natten?

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

10 Binder du Reb om dens Hals, pløjer den Furerne efter dig?

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

11 Stoler du paa dens store Kræfter; overlader du den din Høst?

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

12 Tror du, den kommer tilbage og samler din Sæd paa Loen?

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

13 Mon Strudsens Vinge er lam, eller mangler den Dækfjer og Dun,

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

14 siden den betror sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Sandet,

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

15 tænker ej paa, at en Fod kan knuse dem, Vildtet paa Marken træde dem sønder?

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

16 Haard ved Ungerne er den, som var de ej dens; spildt er dens Møje, det ængster den ikke.

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

17 Thi Gud lod den glemme Visdom og gav den ej Del i Indsigt.

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

18 Naar Skytterne kommer, farer den bort, den ler ad Hest og Rytter.

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

19 Giver du Hesten Styrke, klæder dens Hals med Manke

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

20 og lærer den Græshoppens Spring? Dens stolte Prusten indgyder Rædsel.

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

21 Den skraber muntert i Dalen, gaar Brynjen væligt i Møde;

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

22 den ler ad Rædselen, frygter ikke og viger ikke for Sværdet;

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

23 Koggeret klirrer over den, Spydet og Køllen blinker;

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

24 den sluger Vejen med gungrende Vildskab, den tøjler sig ikke, naar Hornet lyder;

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

25 et Stød i Hornet, straks siger den: Huj! Den vejrer Kamp i det fjerne, Kampskrig og Førernes Raab.

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

26 Skyldes det Indsigt hos dig, at Falken svinger sig op og breder sin Vinge mod Sønden?

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

27 Skyldes det Bud fra dig, at Ørnen flyver højt og bygger sin højtsatte Rede?

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?

28 Den bygger og bor paa Klipper, paa Klippens Tinde og Borg;

Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.

29 den spejder derfra efter Æde, viden om skuer dens Øjne.

Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.

30 Ungerne svælger i Blod; hvor Valen findes, der er den!

Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.