Job 34
1 Og Elihu tog til Orde og sagde:
Elihu mówił dalej:
2 Hør mine Ord, I vise, I forstandige Mænd, laan mig Øre!
Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
3 Thi Øret prøver Ord, som Ganen smager paa Mad;
Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
4 lad os udgranske, hvad der er Ret, med hinanden skønne, hvad der er godt!
Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
5 Job sagde jo: »Jeg er retfærdig, min Ret har Gud sat til Side;
Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
6 min Ret til Trods skal jeg være en Løgner? Skønt brødefri er jeg saaret til Døden!«
Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
7 Er der mon Mage til Job? Han drikker Spot som Vand,
Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
8 søger Selskab med Udaadsmænd og Omgang med gudløse Folk!
I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
9 Thi han sagde: »Det baader ikke en Mand, at han har Venskab med Gud!«
Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
10 Derfor, I kloge, hør mig: Det være langt fra Gud af synde, fra den Almægtige at gøre ondt;
Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
11 nej, han gengælder Menneskets Gerning, handler med Manden efter hans Færd;
Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
12 Gud forbryder sig visselig ej, den Almægtige bøjer ej Retten!
Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
13 Hvo gav ham Tilsyn med Jorden, hvo vogter, mon hele Verden?
Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
14 Drog han sin Aand tilbage og tog sin Aande til sig igen,
Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
15 da udaanded Kødet til Hobe, og atter blev Mennesket Støv!
To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
16 Har du Forstand, saa hør derpaa, laan Øre til mine Ord!
Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
17 Mon en, der hadede Ret, kunde styre? Dømmer du ham, den Retfærdige, Vældige?
Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
18 Han, som kan sige til Kongen: »Din Usling!« og »Nidding, som du er!« til Stormænd,
Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
19 som ikke gør Forskel til Fordel for Fyrster ej heller foretrækker rig for ringe, thi de er alle hans Hænders Værk.
Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
20 Brat maa de dø, endda midt om Natten; de store slaar han til, og borte er de, de vældige fjernes uden Menneskehaand.
Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
21 Thi Menneskets Veje er ham for Øje, han skuer alle dets Skridt;
Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
22 der er intet Mørke og intet Mulm, som Udaadsmænd kan gemme sig i.
Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
23 Thi Mennesket sættes der ingen Frist til at møde i Retten for Gud;
Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
24 han knuser de vældige uden Forhør og sætter andre i Stedet.
Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
25 Jeg hævder derfor: Han ved deres Gerninger, og ved Nattetide styrter han dem;
A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
26 for deres Gudløshed slaas de sønder, for alles Øjne tugter han dem,
Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
27 fordi de veg bort fra ham og ikke regned hans Veje det mindste,
Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
28 saa de voldte, at ringe raabte til ham, og han maatte høre de armes Skrig.
Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
29 Tier han stille, hvo vil dømme ham? Skjuler han sit Aasyn, hvo vil laste ham? Over Folk og Mennesker vaager han dog,
Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
30 for at ikke en vanhellig skal herske, en af dem, der er Folkets Snarer.
Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
31 Siger da en til Gud: »Fejlet har jeg, men synder ej mer,
Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
32 jeg ser det, lær du mig; har jeg gjort Uret, jeg gør det ej mer!«
Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
33 skal han da gøre Gengæld, fordi du vil det, fordi du indvender noget? Ja du, ikke jeg, skal afgøre det, saa sig da nu, hvad du ved!
Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
34 Kloge Folk vil sige til mig som og vise Mænd, der hører mig:
Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
35 »Job taler ikke med Indsigt, hans Ord er uoverlagte!
Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
36 Gid Job uden Ophør maa prøves, fordi han svarer som slette Folk!
Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
37 Thi han dynger Synd paa Synd, han optræder hovent iblandt os og fremfører mange Ord imod Gud!«
Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
