Job 34

1 Og Elihu tog til Orde og sagde:

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

2 Hør mine Ord, I vise, I forstandige Mænd, laan mig Øre!

3 Thi Øret prøver Ord, som Ganen smager paa Mad;

همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

4 lad os udgranske, hvad der er Ret, med hinanden skønne, hvad der er godt!

پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

5 Job sagde jo: »Jeg er retfærdig, min Ret har Gud sat til Side;

ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

6 min Ret til Trods skal jeg være en Løgner? Skønt brødefri er jeg saaret til Døden!«

هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

7 Er der mon Mage til Job? Han drikker Spot som Vand,

ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

8 søger Selskab med Udaadsmænd og Omgang med gudløse Folk!

9 Thi han sagde: »Det baader ikke en Mand, at han har Venskab med Gud!«

زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

10 Derfor, I kloge, hør mig: Det være langt fra Gud af synde, fra den Almægtige at gøre ondt;

ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

11 nej, han gengælder Menneskets Gerning, handler med Manden efter hans Færd;

او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

12 Gud forbryder sig visselig ej, den Almægtige bøjer ej Retten!

براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

13 Hvo gav ham Tilsyn med Jorden, hvo vogter, mon hele Verden?

اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

14 Drog han sin Aand tilbage og tog sin Aande til sig igen,

اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

15 da udaanded Kødet til Hobe, og atter blev Mennesket Støv!

اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

16 Har du Forstand, saa hør derpaa, laan Øre til mine Ord!

حال، اگر فهم داری، گوش کن.

17 Mon en, der hadede Ret, kunde styre? Dømmer du ham, den Retfærdige, Vældige?

اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

18 Han, som kan sige til Kongen: »Din Usling!« og »Nidding, som du er!« til Stormænd,

او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

19 som ikke gør Forskel til Fordel for Fyrster ej heller foretrækker rig for ringe, thi de er alle hans Hænders Værk.

هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

20 Brat maa de dø, endda midt om Natten; de store slaar han til, og borte er de, de vældige fjernes uden Menneskehaand.

خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

21 Thi Menneskets Veje er ham for Øje, han skuer alle dets Skridt;

خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

22 der er intet Mørke og intet Mulm, som Udaadsmænd kan gemme sig i.

هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

23 Thi Mennesket sættes der ingen Frist til at møde i Retten for Gud;

پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

24 han knuser de vældige uden Forhør og sætter andre i Stedet.

بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

25 Jeg hævder derfor: Han ved deres Gerninger, og ved Nattetide styrter han dem;

زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

26 for deres Gudløshed slaas de sønder, for alles Øjne tugter han dem,

او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

27 fordi de veg bort fra ham og ikke regned hans Veje det mindste,

چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

28 saa de voldte, at ringe raabte til ham, og han maatte høre de armes Skrig.

و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

29 Tier han stille, hvo vil dømme ham? Skjuler han sit Aasyn, hvo vil laste ham? Over Folk og Mennesker vaager han dog,

وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

30 for at ikke en vanhellig skal herske, en af dem, der er Folkets Snarer.

او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

31 Siger da en til Gud: »Fejlet har jeg, men synder ej mer,

ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

32 jeg ser det, lær du mig; har jeg gjort Uret, jeg gør det ej mer!«

آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

33 skal han da gøre Gengæld, fordi du vil det, fordi du indvender noget? Ja du, ikke jeg, skal afgøre det, saa sig da nu, hvad du ved!

آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

34 Kloge Folk vil sige til mig som og vise Mænd, der hører mig:

هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

35 »Job taler ikke med Indsigt, hans Ord er uoverlagte!

36 Gid Job uden Ophør maa prøves, fordi han svarer som slette Folk!

ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

37 Thi han dynger Synd paa Synd, han optræder hovent iblandt os og fremfører mange Ord imod Gud!«

و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.