Job 34

1 Og Elihu tog til Orde og sagde:

۱ پس الیهو تکلم نموده، گفت:

2 Hør mine Ord, I vise, I forstandige Mænd, laan mig Øre!

۲ «ای حکیمان سخنان مرا بشنوید، و‌ای عارفان، به من گوش گیرید.

3 Thi Øret prøver Ord, som Ganen smager paa Mad;

۳ زیرا گوش، سخنان را امتحان می‌کند، چنانکه کام، طعام را ذوق می‌نماید.

4 lad os udgranske, hvad der er Ret, med hinanden skønne, hvad der er godt!

۴ انصاف را برای خود اختیار کنیم، و درمیان خود نیکویی را بفهمیم.

5 Job sagde jo: »Jeg er retfærdig, min Ret har Gud sat til Side;

۵ چونکه ایوب گفته است که بی‌گناه هستم. و خدا داد مرا از من برداشته است.

6 min Ret til Trods skal jeg være en Løgner? Skønt brødefri er jeg saaret til Døden!«

۶ هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شده‌ام، و هرچند بی‌تقصیرم، جراحت من علاج ناپذیر است.

7 Er der mon Mage til Job? Han drikker Spot som Vand,

۷ کدام شخص مثل ایوب است که سخریه را مثل آب می‌نوشد

8 søger Selskab med Udaadsmænd og Omgang med gudløse Folk!

۸ که در رفاقت بدکاران سالک می‌شود، و با مردان شریر رفتار می‌نماید.

9 Thi han sagde: »Det baader ikke en Mand, at han har Venskab med Gud!«

۹ زیرا گفته است انسان رافایده‌ای نیست که رضامندی خدا را بجوید.

10 Derfor, I kloge, hør mig: Det være langt fra Gud af synde, fra den Almægtige at gøre ondt;

۱۰ پس الان‌ای صاحبان فطانت مرا بشنوید، حاشااز خدا که بدی کند. و از قادرمطلق، که ظلم نماید.

11 nej, han gengælder Menneskets Gerning, handler med Manden efter hans Færd;

۱۱ زیرا که انسان را به حسب عملش مکافات می‌دهد، و بر هرکس موافق راهش می‌رساند.

12 Gud forbryder sig visselig ej, den Almægtige bøjer ej Retten!

۱۲ وبه درستی که خدا بدی نمی کند، و قادر مطلق انصاف را منحرف نمی سازد.

13 Hvo gav ham Tilsyn med Jorden, hvo vogter, mon hele Verden?

۱۳ کیست که زمین رابه او تفویض نموده، و کیست که تمامی ربع مسکون را به او سپرده باشد.

14 Drog han sin Aand tilbage og tog sin Aande til sig igen,

۱۴ اگر او دل خود رابه وی مشغول سازد، اگر روح و نفخه خویش رانزد خود بازگیرد،

15 da udaanded Kødet til Hobe, og atter blev Mennesket Støv!

۱۵ تمامی بشر با هم هلاک می‌شوند و انسان به خاک راجع می‌گردد.

16 Har du Forstand, saa hør derpaa, laan Øre til mine Ord!

۱۶ پس اگر فهم داری این را بشنو، و به آواز کلام من گوش ده.

17 Mon en, der hadede Ret, kunde styre? Dømmer du ham, den Retfærdige, Vældige?

۱۷ آیا کسی‌که از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسنادمی دهی؟

18 Han, som kan sige til Kongen: »Din Usling!« og »Nidding, som du er!« til Stormænd,

۱۸ آیا به پادشاه گفته می‌شود که لئیم هستی، یا به نجیبان که شریر می‌باشید؟

19 som ikke gør Forskel til Fordel for Fyrster ej heller foretrækker rig for ringe, thi de er alle hans Hænders Værk.

۱۹ پس چگونه به آنکه امیران را طرفداری نمی نماید ودولتمند را بر فقیر ترجیح نمی دهد. زیرا که جمیع ایشان عمل دستهای وی‌اند.

20 Brat maa de dø, endda midt om Natten; de store slaar han til, og borte er de, de vældige fjernes uden Menneskehaand.

۲۰ درلحظه‌ای در نصف شب می‌میرند. قوم مشوش شده، می‌گذرند، و زورآوران بی‌واسطه دست انسان هلاک می‌شوند.

21 Thi Menneskets Veje er ham for Øje, han skuer alle dets Skridt;

۲۱ «زیرا چشمان او بر راههای انسان می‌باشد، و تمامی قدمهایش را می‌نگرد.

22 der er intet Mørke og intet Mulm, som Udaadsmænd kan gemme sig i.

۲۲ ظلمتی نیست و سایه موت نی، که خطاکاران خویشتن را درآن پنهان نمایند.

23 Thi Mennesket sættes der ingen Frist til at møde i Retten for Gud;

۲۳ زیرا اندک زمانی بر احدی تامل نمی کند تا او پیش خدا به محاکمه بیاید.

24 han knuser de vældige uden Forhør og sætter andre i Stedet.

۲۴ زورآوران را بدون تفحص خرد می‌کند، ودیگران را به‌جای ایشان قرار می‌دهد.

25 Jeg hævder derfor: Han ved deres Gerninger, og ved Nattetide styrter han dem;

۲۵ هرآینه اعمال ایشان را تشخیص می‌نماید، و شبانگاه ایشان را واژگون می‌سازد تا هلاک شوند.

26 for deres Gudløshed slaas de sønder, for alles Øjne tugter han dem,

۲۶ به‌جای شریران ایشان را می‌زند، در مکان نظرکنندگان.

27 fordi de veg bort fra ham og ikke regned hans Veje det mindste,

۲۷ از آن جهت که از متابعت اومنحرف شدند، و در همه طریقهای وی تامل ننمودند.

28 saa de voldte, at ringe raabte til ham, og han maatte høre de armes Skrig.

۲۸ تا فریاد فقیر را به او برسانند، و اوفغان مسکینان را بشنود.

29 Tier han stille, hvo vil dømme ham? Skjuler han sit Aasyn, hvo vil laste ham? Over Folk og Mennesker vaager han dog,

۲۹ چون او آرامی دهدکیست که در اضطراب اندازد، و چون روی خودرا بپوشاند کیست که او را تواند دید. خواه به امتی خواه به انسانی مساوی است،

30 for at ikke en vanhellig skal herske, en af dem, der er Folkets Snarer.

۳۰ تا مردمان فاجرسلطنت ننمایند و قوم را به دام گرفتار نسازند.

31 Siger da en til Gud: »Fejlet har jeg, men synder ej mer,

۳۱ لیکن آیا کسی هست که به خدا بگوید: سزایافتم، دیگر عصیان نخواهم ورزید.

32 jeg ser det, lær du mig; har jeg gjort Uret, jeg gør det ej mer!«

۳۲ و آنچه راکه نمی بینم تو به من بیاموز، و اگر گناه کردم باردیگر نخواهم نمود.

33 skal han da gøre Gengæld, fordi du vil det, fordi du indvender noget? Ja du, ikke jeg, skal afgøre det, saa sig da nu, hvad du ved!

۳۳ آیا برحسب رای تو جزاداده، خواهد گفت: چونکه تو رد می‌کنی پس تواختیار کن و نه من. و آنچه صواب می‌دانی بگو.

34 Kloge Folk vil sige til mig som og vise Mænd, der hører mig:

۳۴ صاحبان فطانت به من خواهند گفت، بلکه هرمرد حکیمی که مرا می‌شنود

35 »Job taler ikke med Indsigt, hans Ord er uoverlagte!

۳۵ که ایوب بدون معرفت حرف می‌زند و کلام او از روی تعقل نیست.

36 Gid Job uden Ophør maa prøves, fordi han svarer som slette Folk!

۳۶ کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود، زیرا که مثل شریران جواب می‌دهد.

37 Thi han dynger Synd paa Synd, han optræder hovent iblandt os og fremfører mange Ord imod Gud!«

۳۷ چونکه برگناه خود طغیان را مزید می‌کند و در میان مادستک می‌زند و به ضد خدا سخنان بسیارمی گوید.»