Job 34
1 Og Elihu tog til Orde og sagde:
Elihu söhbətini belə davam etdirdi:
2 Hør mine Ord, I vise, I forstandige Mænd, laan mig Øre!
«Ey hikmətlilər, sözlərimi dinləyin, Ey çoxbilənlər, məni eşidin.
3 Thi Øret prøver Ord, som Ganen smager paa Mad;
Çünki damaq yeməyin dadını bildiyi kimi Qulaq da sözləri müəyyən edir.
4 lad os udgranske, hvad der er Ret, med hinanden skønne, hvad der er godt!
Gəlin doğrunu seçək, Birlikdə yaxşını öyrənək.
5 Job sagde jo: »Jeg er retfærdig, min Ret har Gud sat til Side;
Çünki Əyyub deyir: “Mən günahsızam, Allah isə əlimdən haqqımı aldı.
6 min Ret til Trods skal jeg være en Løgner? Skønt brødefri er jeg saaret til Døden!«
Haqlı olduğum halda yalançı sayılıram, Bir təqsirim yox ikən oxundan sağalmaz yara aldım”.
7 Er der mon Mage til Job? Han drikker Spot som Vand,
Əyyub kimi şəxsiyyət varmı? O, kinayəni su kimi içir.
8 søger Selskab med Udaadsmænd og Omgang med gudløse Folk!
Pislik edənlərlə yoldaşlıq edib gəzir, Pis adamlarla yol gedir.
9 Thi han sagde: »Det baader ikke en Mand, at han har Venskab med Gud!«
Çünki “çalışıb Allahı razı salmaq İnsana xeyir gətirməz” deyir.
10 Derfor, I kloge, hør mig: Det være langt fra Gud af synde, fra den Almægtige at gøre ondt;
Buna görə, ey dərrakəli insanlar, məni dinləyin! Məgər Allah pislik edərmi? Məgər Külli-İxtiyar haqsızlıq edərmi?
11 nej, han gengælder Menneskets Gerning, handler med Manden efter hans Færd;
Çünki O hər kəsə əməlinin əvəzini verir, Qazandığını başına gətirir.
12 Gud forbryder sig visselig ej, den Almægtige bøjer ej Retten!
Məgər Allah pislik edir? Məgər Külli-İxtiyar haqsızlıq edir?
13 Hvo gav ham Tilsyn med Jorden, hvo vogter, mon hele Verden?
Ona bütün dünyanı kim təslim etdi? Kim Onu yer üzərində təyin etdi?
14 Drog han sin Aand tilbage og tog sin Aande til sig igen,
Əgər qəsdinə durub Ruhunu, nəfəsini geri çəkərsə,
15 da udaanded Kødet til Hobe, og atter blev Mennesket Støv!
Bir anda bütün bəşər yox olar, İnsan torpağa qayıdar.
16 Har du Forstand, saa hør derpaa, laan Øre til mine Ord!
Əgər düşüncən varsa, bunları dinlə, Sözlərimi eşit.
17 Mon en, der hadede Ret, kunde styre? Dømmer du ham, den Retfærdige, Vældige?
Ədalətə nifrət edən səltənət sürə bilərmi? Adil və qüdrəti Olanımı məhkum edəcəksən?
18 Han, som kan sige til Kongen: »Din Usling!« og »Nidding, som du er!« til Stormænd,
Padşahlara “yaramazsınız”, Əsilzadələrə “şərsiniz” deyən,
19 som ikke gør Forskel til Fordel for Fyrster ej heller foretrækker rig for ringe, thi de er alle hans Hænders Værk.
Başçılar arasında tərəfkeşlik etməyən, Varlını yoxsuldan üstün saymayan O deyilmi? Çünki hamını Onun əlləri yaratdı,
20 Brat maa de dø, endda midt om Natten; de store slaar han til, og borte er de, de vældige fjernes uden Menneskehaand.
Hamı bir an içində, bir gecə yarısı ölüb gedir, Xalq lərzəyə gəlib ölür. Güclülər belə, əl dəyməmiş aradan götürülür.
21 Thi Menneskets Veje er ham for Øje, han skuer alle dets Skridt;
Allah gözlərini insanların yolundan çəkmir, Atdıqları hər addımı görür.
22 der er intet Mørke og intet Mulm, som Udaadsmænd kan gemme sig i.
Şər iş görənlərin gizlənəcəyi Nə qaranlıq, nə də zülmət yeri var.
23 Thi Mennesket sættes der ingen Frist til at møde i Retten for Gud;
Hökm üçün hüzuruna gəlsinlər deyə Allah insana nəzarət etmək üçün ehtiyac duymur.
24 han knuser de vældige uden Forhør og sætter andre i Stedet.
İstintaq etmədən güclü insanları qırır, Onların yerinə başqalarını qoyur.
25 Jeg hævder derfor: Han ved deres Gerninger, og ved Nattetide styrter han dem;
Çünki onların işlərini bilir, Bir gecə onları alt-üst edir, onlar əzilir.
26 for deres Gudløshed slaas de sønder, for alles Øjne tugter han dem,
Hamının gözü önündə Pislikləri üzündən onlara cəza verir.
27 fordi de veg bort fra ham og ikke regned hans Veje det mindste,
Çünki Onun ardınca getmədilər, Yollarının heç birinə fikir vermədilər.
28 saa de voldte, at ringe raabte til ham, og han maatte høre de armes Skrig.
Ona görə yoxsulların fəryadı Onun hüzuruna yetdi, O, fəqirlərin fəryadını eşitdi.
29 Tier han stille, hvo vil dømme ham? Skjuler han sit Aasyn, hvo vil laste ham? Over Folk og Mennesker vaager han dog,
Amma Allah səssiz dursa, kim Onu ittiham edə bilər? Üzünü gizlədərsə, kim Onu görə bilər? Hər millət, hər insan üçün O eynidir ki,
30 for at ikke en vanhellig skal herske, en af dem, der er Folkets Snarer.
Allahsız insan hökmranlıq etməsin, Xalqa tələ qurmasın.
31 Siger da en til Gud: »Fejlet har jeg, men synder ej mer,
Allaha deyən olubmu: “Günahkaram, bir də pis iş görməyəcəyəm?
32 jeg ser det, lær du mig; har jeg gjort Uret, jeg gør det ej mer!«
Görmədiyimi mənə göstər, Haqsızlıq etmişəmsə, bir də etmərəm”.
33 skal han da gøre Gengæld, fordi du vil det, fordi du indvender noget? Ja du, ikke jeg, skal afgøre det, saa sig da nu, hvad du ved!
Onu atdığın halda sənə Kefin istəyən əvəz verməlidirmi? Qərar verən sənsən, mən deyiləm, İndi bildiyini mənə söylə.
34 Kloge Folk vil sige til mig som og vise Mænd, der hører mig:
Dərrakəli insanlar, Məni dinləyən müdrik adamlar deyəcək:
35 »Job taler ikke med Indsigt, hans Ord er uoverlagte!
“Əyyub avam-avam danışır, Sözlərinin mənası yoxdur”.
36 Gid Job uden Ophør maa prøves, fordi han svarer som slette Folk!
Bir şər adam kimi cavab verdiyi üçün Qoy Əyyub axıradək sınaqda olsun!
37 Thi han dynger Synd paa Synd, han optræder hovent iblandt os og fremfører mange Ord imod Gud!«
Çünki günahına üsyankarlıq da artırır, Qarşımızda elə bil rişxənd edərək əl çalır, Allaha qarşı danışdıqca danışır».
