Job 33
1 Men hør nu Job, paa min Tale og lyt til alle mine Ord!
Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
2 Se, jeg har aabnet min Mund, min Tunge taler i Ganen;
Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
3 mine Ord er talt af oprigtigt Hjerte, mine Læber fører lutret Tale.
Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
4 Guds Aand har skabt mig, den Almægtiges Aande har givet mig Liv.
La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
5 Svar mig, i Fald du kan, rust dig imod mig, mød frem!
Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
6 Se, jeg er din Lige for Gud, ogsaa jeg er taget af Ler;
Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
7 Rædsel for mig skal ikke skræmme dig, min Haand skal ej ligge tyngende paa dig.
Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
8 Dog, det har du sagt i mit Paahør, jeg hørte saa lydende Ord:
Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
9 »Jeg er ren og uden Brøde, lydeløs, uden Skyld;
Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
10 men han søger Paaskud imod mig, regner mig for sin Fjende;
Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
11 han lægger mine Fødder i Blokken, vogter paa alle mine Veje.«
Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
12 Se, der har du Uret, det er mit Svar, thi Gud er større end Mennesket.
Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
13 Hvorfor tvistes du med ham, fordi han ej svarer paa dine Ord?
Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
14 Thi paa een Maade taler Gud, ja paa to, men man ænser det ikke:
Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
15 I Drømme, i natligt Syn, naar Dvale falder paa Mennesker, naar de slumrende hviler paa Lejet;
En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
16 da aabner han Menneskers Øre, gør dem angst med Skræmmebilleder
Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
17 for at faa Mennesket bort fra Uret og udrydde Hovmod af Manden,
Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
18 holde hans Sjæl fra Graven, hans Liv fra Vaabendød.
Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
19 Eller han revses med Smerter paa Lejet, uafbrudt staar der Kamp i hans Ben;
Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
20 Livet i ham væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad;
Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
21 hans Kød svinder hen, saa det ikke ses, hans Knogler, som før ikke saas, bliver blottet;
Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
22 hans Sjæl kommer Graven nær, hans Liv de dræbende Magter.
Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
23 Hvis da en Engel er paa hans Side, een blandt de tusind Talsmænd, som varsler Mennesket Tugt,
Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
24 og den viser ham Naade og siger: »Fri ham fra at synke i Graven, Løsepenge har jeg faaet!«
Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
25 da svulmer hans Legem af Friskhed, han oplever atter sin Ungdom.
Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
26 Han beder til Gud, og han er ham naadig, han skuer med Jubel hans Aasyn, fortæller Mennesker om sin Frelse.
Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
27 Han synger det ud for Folk: »Jeg synded og krænkede Retten og fik dog ej Løn som forskyldt!
Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
28 Han har friet min Sjæl fra at fare i Grav, mit Liv ser Lyset med Lyst!«
Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
29 Se, alle disse Ting gør Gud to Gange, ja tre med Mennesket
Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
30 for at redde hans Sjæl fra Graven, saa han skuer Livets Lys!
Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
31 Lyt til og hør mig, Job, ti stille, saa jeg kan tale!
Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
32 Har du noget at sige, saa svar mig, tal, thi gerne gav jeg dig Ret;
Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
33 hvis ikke, saa høre du paa mig, ti stille, at jeg kan lære dig Visdom!
Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
