< Job 32 >
1 Da nu hine tre Mænd ikke mere svarede Job, fordi han var retfærdig i sine egne Øjne,
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 blussede Vreden op i Buziten Elihu, Barak'els Søn, af Rams Slægt. Paa Job vrededes han, fordi han gjorde sig retfærdigere end Gud,
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 og paa hans tre Venner, fordi de ikke fandt noget Svar og dog dømte Job skyldig.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Elihu havde ventet, saa længe de talte med Job, fordi de var ældre end han;
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 men da han saa, at de tre Mænd intet havde at svare, blussede hans Vrede op;
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 og Buziten Elihu, Barak'els Søn, tog til Orde og sagde: Ung af Dage er jeg, og I er gamle Mænd, derfor holdt jeg mig tilbage, angst for at meddele eder min Viden;
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 jeg tænkte: »Lad Alderen tale og Aarenes Mængde kundgøre Visdom!«
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 Dog Aanden, den er i Mennesket, og den Almægtiges Aande giver dem Indsigt;
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 de gamle er ikke altid de kloge, Oldinge ved ej altid, hvad Ret er;
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 derfor siger jeg: Hør mig, lad ogsaa mig komme frem med min Viden!
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 Jeg biede paa, at I skulde tale, lyttede efter forstandige Ord, at I skulde finde de rette Ord;
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 jeg agtede nøje paa eder; men ingen af eder gendrev Job og gav Svar paa hans Ord.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Sig nu ikke: »Vi stødte paa Visdom, Gud maa fælde ham, ikke et Menneske!«
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 Mod mig har han ikke rettet sin Tale, og med eders Ord vil jeg ikke svare ham.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 De blev bange, svarer ej mer, for dem slap Ordene op.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Skal jeg tøve, fordi de tier og staar der uden at svare et Ord?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 Ogsaa jeg vil svare min Del, ogsaa jeg vil frem med min Viden!
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 Thi jeg er fuld af Ord, Aanden i mit Bryst trænger paa;
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 som tilbundet Vin er mit Bryst, som nyfyldte Vinsække nær ved at sprænges;
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 tale vil jeg for at faa Luft, aabne mine Læber og svare.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 Forskel gør jeg ikke og smigrer ikke for nogen;
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 thi at smigre bruger jeg ikke, snart rev min Skaber mig ellers bort!
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.