Job 30
1 Nu derimod ler de ad mig, Folk, der er yngre end jeg, hvis Fædre jeg fandt for ringe at sætte iblandt mine Hyrdehunde.
"Tetapi sekarang aku ditertawakan mereka, yang umurnya lebih muda dari padaku, yang ayah-ayahnya kupandang terlalu hina untuk ditempatkan bersama-sama dengan anjing penjaga kambing dombaku.
2 Og hvad skulde jeg med deres Hænders Kraft? Deres Ungdomskraft har de mistet,
Lagipula, apakah gunanya bagiku kekuatan tangan mereka? Mereka sudah kehabisan tenaga,
3 tørrede hen af Trang og Sult. De afgnaver Ørk og Ødemark
mereka merana karena kekurangan dan kelaparan, mengerumit tanah yang kering, belukar di gurun dan padang belantara;
4 og plukker Melde ved Krattet, Gyvelrødder er deres Brød.
mereka memetik gelang laut dari antara semak-semak, dan akar pohon arar menjadi makanan mereka.
5 Fra Samfundet drives de bort, som ad Tyve raabes der efter dem.
Mereka diusir dari pergaulan hidup, dan orang berteriak-teriak terhadap mereka seperti terhadap pencuri.
6 De bor i Kløfter, fulde af Rædsler, i Jordens og Klippernes Huler.
Di lembah-lembah yang mengerikan mereka harus diam, di dalam celah-celah tanah dan sela-sela gunung;
7 De brøler imellem Buske, i Tornekrat kommer de sammen,
di antara semak-semak mereka meraung-raung, mereka berkelompok di bawah jeruju;
8 en dum og navnløs Æt, de joges med Hug af Lande.
mereka itulah orang-orang bebal yang tak dikenal, yang didepak dari negeri.
9 Men nu er jeg Haansang for dem, jeg er dem et Samtaleemne;
Tetapi sekarang aku menjadi sajak sindiran dan ejekan mereka.
10 de afskyr mig, holder sig fra mig, nægter sig ikke af spytte ad mig.
Mereka mengejikan aku, menjauhkan diri dari padaku, mereka tidak menahan diri meludahi mukaku,
11 Thi han løste min Buestreng, ydmyged mig, og foran mig kasted de Tøjlerne af.
karena tali kemahku telah dilepaskan Allah dan aku direndahkan-Nya, dan mereka tidak mengekang diri terhadap aku.
12 Til højre rejser sig Ynglen, Fødderne slaar de fra mig, bygger sig Ulykkesveje imod mig;
Di sebelah kananku muncul gerombolan, dikaitnya kakiku, dan dirintisnya jalan kebinasaan terhadap aku;
13 min Sti har de opbrudt, de hjælper med til mit Fald, og ingen hindrer dem i det;
mereka membongkar jalanku dan mengusahakan kejatuhanku; tidak ada yang menghalang-halangi mereka.
14 de kommer som gennem et gabende Murbrud, vælter sig frem under Ruiner,
Seperti melalui tembok yang terbelah lebar mereka menyerbu, mereka datang bergelombang di tengah-tengah keruntuhan.
15 Rædsler har vendt sig imod mig; min Værdighed joges bort som af Storm, min Lykke svandt som en Sky.
Kedahsyatan ditimpakan kepadaku; kemuliaanku diterbangkan seperti oleh angin, dan bahagiaku melayang hilang seperti awan.
16 Min Sjæl opløser sig i mig; Elendigheds Dage har ramt mig:
Oleh sebab itu jiwaku hancur dalam diriku; hari-hari kesengsaraan mencekam aku.
17 Natten borer i mine Knogler, aldrig blunder de nagende Smerter.
Pada waktu malam tulang-tulangku seperti digerogoti, dan rasa nyeri yang menusuk tak kunjung berhenti.
18 Med vældig Kraft vanskabes mit Kød, det hænger om mig, som var det min Kjortel.
Oleh kekerasan yang tak terlawan koyaklah pakaianku dan menggelambir sekelilingku seperti kemeja.
19 Han kasted mig ud i Dynd, jeg er blevet som Støv og Aske.
Ia telah menghempaskan aku ke dalam lumpur, dan aku sudah menyerupai debu dan abu.
20 Jeg skriger til dig, du svarer mig ikke, du staar der og ænser mig ikke;
Aku berseru minta tolong kepada-Mu, tetapi Engkau tidak menjawab; aku berdiri menanti, tetapi Engkau tidak menghiraukan aku.
21 grum er du blevet imod mig, forfølger mig med din vældige Haand.
Engkau menjadi kejam terhadap aku, Engkau memusuhi aku dengan kekuatan tangan-Mu.
22 Du løfter og vejrer mig hen i Stormen, og dens Brusen gennemryster mig;
Engkau mengangkat aku ke atas angin, melayangkan aku dan menghancurkan aku di dalam angin ribut.
23 thi jeg ved, du fører mig hjem til Døden, til det Hus, hvor alt levende samles.
Ya, aku tahu: Engkau membawa aku kepada maut, ke tempat segala yang hidup dihimpunkan.
24 Dog, mon den druknende ej rækker Haanden ud og raaber om Hjælp, naar han gaar under?
Sesungguhnya, masakan orang tidak akan mengulurkan tangannya kepada yang rebah, jikalau ia dalam kecelakaannya tidak ada penolongnya?
25 Mon ikke jeg græder over den, som havde det haardt, sørgede ikke min Sjæl for den fattiges Skyld?
Bukankah aku menangis karena orang yang mengalami hari kesukaran? Bukankah susah hatiku karena orang miskin?
26 Jeg biede paa Lykke, men Ulykke kom, jeg haabed paa Lys, men Mørke kom;
Tetapi, ketika aku mengharapkan yang baik, maka kejahatanlah yang datang; ketika aku menantikan terang, maka kegelapanlah yang datang.
27 ustandseligt koger det i mig, Elendigheds Dage traf mig;
Batinku bergelora dan tak kunjung diam, hari-hari kesengsaraan telah melanda diriku.
28 trøstesløs gaar jeg i Sorg, i Forsamlingen rejser jeg mig og raaber;
Dengan sedih, dengan tidak terhibur, aku berkeliaran; aku berdiri di tengah-tengah jemaah sambil berteriak minta tolong.
29 Sjakalernes Broder blev jeg, Strudsenes Fælle.
Aku telah menjadi saudara bagi serigala, dan kawan bagi burung unta.
30 Min Hud er sort, falder af, mine Knogler brænder af Hede;
Kulitku menjadi hitam dan mengelupas dari tubuhku, tulang-tulangku mengering karena demam;
31 min Citer er blevet til Sorg, min Fløjte til hulkende Graad!
permainan kecapiku menjadi ratapan, dan tiupan serulingku menyerupai suara orang menangis."
