< Job 3 >
1 Derefter oplod Job sin Mund og forbandede sin Dag,
Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
2 og Job tog til Orde og sagde:
Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
3 Bort med den Dag, jeg fødtes, den Nat, der sagde: »Se, en Dreng!«
Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
4 Denne Dag vorde Mørke, Gud deroppe spørge ej om den, over den straale ej Lyset frem!
Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
5 Mulm og Mørke løse den ind, Taage lægge sig over den, Formørkelser skræmme den!
Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
6 Mørket tage den Nat, den høre ej hjemme blandt Aarets Dage, den komme ikke i Maaneders Tal!
Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
7 Ja, denne Nat vorde gold, der lyde ej Jubel i den!
Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
8 De, der besværger Dage, forbande den, de, der har lært at hidse Livjatan;
Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
9 dens Morgenstjerner formørkes, den bie forgæves paa Lys, den skue ej Morgenrødens Øjenlaag,
Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
10 fordi den ej lukked mig Moderlivets Døre og skjulte Kvide for mit Blik!
Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
11 Hvi døde jeg ikke i Moders Liv eller udaanded straks fra Moders Skød?
Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
12 Hvorfor var der Knæ til at tage imod mig, hvorfor var der Bryster at die?
Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
13 Saa havde jeg nu ligget og hvilet, saa havde jeg slumret i Fred
Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
14 blandt Konger og Jordens Styrere, der bygged sig Gravpaladser,
Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
15 blandt Fyrster, rige paa Guld, som fyldte deres Huse med Sølv.
Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
16 Eller var jeg dog som et nedgravet Foster, som Børn, der ikke fik Lyset at se!
Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
17 Der larmer de gudløse ikke mer, der hviler de trætte ud,
Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
18 alle de fangne har Ro, de hører ej Fogedens Røst;
Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
19 smaa og store er lige der og Trællen fri for sin Herre.
Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
20 Hvi giver Gud de lidende Lys, de bittert sørgende Liv,
Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
21 dem, som bier forgæves paa Døden, graver derefter som efter Skatte,
Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
22 som glæder sig til en Stenhøj, jubler, naar de finder deres Grav —
Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
23 en Mand, hvis Vej er skjult, hvem Gud har stænget inde?
Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
24 Thi Suk er blevet mit daglige Brød, mine Ve raab strømmer som Vand.
Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
25 Thi hvad jeg gruer for, rammer mig, hvad jeg bæver for, kommer over mig.
Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
26 Knap har jeg Fred, og knap har jeg Ro, knap har jeg Hvile, saa kommer Uro!
Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.