Job 28
1 Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit Sted,
— «Шүбһисизки, күмүч тепилидиған канлар бар, Алтунниң тавлинидиған өз орни бардур;
2 Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.
Төмүр болса йәр астидин қезивелиниду, Мис болса таштин еритилип елиниду.
3 Paa Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;
Инсанлар [йәр астидики] қараңғулуққа чәк қойиду; У йәр қәригичә чарлап жүрүп, Қараңғулуққа тәвә, өлүмниң сайисидә турған ташларни издәйду.
4 man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.
У йәр йүзидикиләрдин жирақ җайда тик болған қудуқни колайду; Мана шундақ адәм аяқ басмайдиған, унтулған йәрләрдә улар арғамчини тутуп бошлуқта пулаңлап жүриду, Кишиләрдин жирақта есилип туриду.
5 Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;
Ашлиқ чиқидиған йәр, Тәкти коланғанда болсаялқундәк көрүниду;
6 i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.
Йәрдики ташлар арисидин көк яқутлар чиқиду, Униңда алтун рудисиму бардур.
7 Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;
У йолни һеч қандақ алғур қуш билмәйду, Һәтта сарниң көзиму униңға йәтмигән.
8 den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.
Һакавур житқучларму у йәрни һеч дәссәп бақмиған, Әшәддий ширму у җайдин һеч қачан өтүп бақмиған.
9 Paa Flinten lægger man Haand og omvælter Bjerge fra Roden;
Инсан балиси қолини чақмақ тешиниң үстигә тәккүзиду, У тағларни йилтизидин қомуриветиду.
10 i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;
Ташлар арисидин у қаналларни чапиду; Шундақ қилип униң көзи һәр хил қиммәтлик нәрсиләрни көриду;
11 man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.
Йәр астидики еқинларни тешип кәтмисун дәп уларни тосувалиду; Йошурун нәрсиләрни у ашкарилайду.
12 Men Visdommen — hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?
Бирақ даналиқ нәдин тепилар? Йорутулушниң макани нәдиду?
13 Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;
Инсан балилири униң қиммәтликлигини һеч билмәс, У тирикләрниң зиминидин тепилмас.
14 Dybet siger: »I mig er den ikke!« Havet: »Ej heller hos mig!«
[Йәр] теги: «Мәндә әмәс» дәйду, Деңиз болса: «Мән биләнму биллә әмәстур» дәйду.
15 Man faar den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,
Даналиқни сап алтун билән сетивалғили болмайду, Күмүчниму униң билән бир таразида тартқили болмас.
16 den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;
Һәтта Офирда чиқидиған алтун, ақ һеқиқ яки көк яқут биләнму бир таразида тартқили болмайду.
17 Guld og Glar kan ej maale sig med den, den faas ej i Bytte for gyldne Kar,
Алтун вә хрусталъниму униң билән селиштурғили болмайду, Есил алтун қача-қучилар униң билән һеч алмаштурулмас.
18 Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,
У үнчә-марҗан, хрусталъни адәмниң есидин чиқириду; Даналиқни елиш қизил яқутларни елиштин әвзәлдур.
19 Ætiopiens Topas kan ej maale sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.
Ефиопийәдики сериқ яқут униңға йәтмәс, Сериқ алтунму униң билән бәслишәлмәйду.
20 Men Visdommen — hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?
Ундақта, даналиқ нәдин тепилиду? Йорутулушниң макани нәдиду?
21 Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;
Чүнки у барлиқ һаят егилириниң көзидин йошурулған, Асмандики учар-қанатлардинму йошурун туриду.
22 Afgrund og Død maa sige: »Vi hørte kun tale derom.«
Һалакәт вә өлүм пәқәтла: «Униң шөһритидин хәвәр алдуқ» дәйду.
23 Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;
Униң маңған йолини чүшинидиған, Туридиған йерини билидиған пәқәтла бир Худадур.
24 thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.
Чүнки Униң көзи йәрниң қәригичә йетиду, У асманниң астидики барлиқ нәрсиләрни көриду.
25 Dengang han fastsatte Vindens Vægt og maalte Vandet med Maal,
У шамалларниң күчини таразиға салғанда, [Дунияниң] сулирини өлчигәндә,
26 da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,
Ямғурларға қанунийәт чүшүргинидә, Гүлдүрмаминиң чақмиқиға йолини бекиткинидә,
27 da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.
У чағда У даналиққа қарап уни баян қилған; Уни нәмунә қилип бәлгүлигән; Шундақ, У униң баш-айиғиға қарап чиқип,
28 Men til Mennesket sagde han: »Se, HERRENS Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt.«
Инсанға: «Мана, Рәбдин қорқуш даналиқтур; Яманлиқтин жирақлишиш йорутулуштур» — дегән».
