Job 27

1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:

2 Saa sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:

Jak żyje Bóg, [który] odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, [który] rozgoryczył moją duszę;

3 Saa længe jeg drager Aande og har Guds Aande i Næsen,

Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;

4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!

Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.

5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udaander, opgiver jeg ikke min Uskyld.

Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.

6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.

Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.

7 Som den gudløse gaa det min Fjende, min Modstander som den lovløse!

Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.

8 Thi hvad er den vanhelliges Haab, naar Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?

Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?

9 Hører mon Gud hans Skrig, naar Angst kommer over ham?

Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?

10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, naar han paakalder ham?

Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?

11 Jeg vil lære jer om Guds Haand, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;

Pouczę was, [będąc] w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.

12 se, selv har I alle set det, hvi har I saa tomme Tanker?

Oto wy wszyscy [to] widzicie; po co więc te próżne słowa?

13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd faar fra den Almægtige:

Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.

14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;

Jeśli rozmnożą się jego synowie, [pójdą] pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.

15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.

Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą [go] opłakiwały;

16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler —

Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;

17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;

To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.

18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;

Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.

19 han lægger sig rig, men for sidste Gang, han slaar Øjnene op, og er det ej mer;

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale [już] go nie ma.

20 Rædsler naar ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;

Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.

21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.

Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.

22 Skaanselsløst skyder han paa ham, i Hast maa han fly fra hans Haand;

To bowiem [Bóg] rzuci na niego i nie oszczędzi [go], choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.

23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!

Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.