Job 27

1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 Saa sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 Saa længe jeg drager Aande og har Guds Aande i Næsen,

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udaander, opgiver jeg ikke min Uskyld.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 Som den gudløse gaa det min Fjende, min Modstander som den lovløse!

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 Thi hvad er den vanhelliges Haab, naar Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 Hører mon Gud hans Skrig, naar Angst kommer over ham?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, naar han paakalder ham?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Jeg vil lære jer om Guds Haand, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 se, selv har I alle set det, hvi har I saa tomme Tanker?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd faar fra den Almægtige:

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler —

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 han lægger sig rig, men for sidste Gang, han slaar Øjnene op, og er det ej mer;

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Rædsler naar ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Skaanselsløst skyder han paa ham, i Hast maa han fly fra hans Haand;

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.