Job 27
1 Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:
Mibalik sa pagsulti si Job ug miingon,
2 Saa sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:
“Kay ang Dios buhi, nga nagkuha sa akong katarong, ang Gamhanan, nga naghimo sa akong kinabuhi nga pait,
3 Saa længe jeg drager Aande og har Guds Aande i Næsen,
samtang ang akong kinabuhi ania pa kanako ug ang gininhawa sa Dios anaa pa sa bangag sa akong ilong.
4 skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!
Ang akong mga ngabil dili gayod magsulti ug dili matarong, ni bisan ang akong dila magsulti ug bakak.
5 Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udaander, opgiver jeg ikke min Uskyld.
Dili gayod ako modawat nga husto kamo; hangtod sa akong kamatayon dili ko gayod isalikway ang akong gibarogan.
6 Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.
Gigunitan ko pag-ayo ang akong pagkamatarong ug dili ko gayod kini buhian; ang akong hunahuna dili magsudya kanako samtang ako buhi pa.
7 Som den gudløse gaa det min Fjende, min Modstander som den lovløse!
Himoa ang akong mga kaaway nga sama sa daotang tawo; himoa nga kadtong mibarog batok kanako mahimong sama sa tawong dili matarong.
8 Thi hvad er den vanhelliges Haab, naar Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?
Kay unsa man ang paglaom sa tawong walay Dios sa dihang pouhon na siya sa Dios, kung kuhaon na sa Dios ang iyang kinabuhi?
9 Hører mon Gud hans Skrig, naar Angst kommer over ham?
Mamati ba ang Dios sa iyang paghilak kung ang kagubot moabot kaniya?
10 Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, naar han paakalder ham?
Itugyan ba niya ang iyang kaugalingon ngadto sa Makagagahom ug motawag sa Dios sa tanang panahon?
11 Jeg vil lære jer om Guds Haand, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;
Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; dili ko itago ang hunahuna sa Makagagahom.
12 se, selv har I alle set det, hvi har I saa tomme Tanker?
Tan-awa, kamong tanan mismo nakakita niini; nganong nagsulti pa man kamo niining mga walay pulos?
13 Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd faar fra den Almægtige:
Mao kini ang kapalaran sa daotang tawo diha sa Dios, ang panulundon gikan sa Makagagahom ngadto sa nagdaogdaog:
14 Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;
Kung ang iyang anak modaghan, kini alang sa espada; ang iyang kaliwat dili gayod makabaton ug igo nga pagkaon.
15 de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.
Kadtong makasugakod kaniya ilubong sa hampak, ug ang ilang mga biyuda dili magbangotan alang kanila.
16 Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler —
Bisan ang daotang tawo magtigom ug plata sama sa abog, ug magtigom ug sinina sama sa lapok,
17 han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;
mahimo siyang magtigom ug sinina, apan ang mga matarong nga tawo magsuot niini, ug ang mga tawong dili sad-an ang magbahin sa plata diha kanila.
18 han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;
Gitukod niya ang iyang balay sama sa damang, sama sa payag nga gihimo sa magbalantay.
19 han lægger sig rig, men for sidste Gang, han slaar Øjnene op, og er det ej mer;
Maghigda siya sa iyang higdaanan nga bahandianon, apan dili siya magpadayon sa pagbuhat niini; nawala ang tanan pagbuka niya sa iyang mata.
20 Rædsler naar ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;
Ang kahadlok nakaapas kaniya sama sa katubigan; ang bagyo mokuha kaniya sa gabii.
21 løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.
Ang sidlakan nga hangin mopalid kaniya palayo, ug mobiya siya; silhigon siya niini pagawas sa iyang dapit.
22 Skaanselsløst skyder han paa ham, i Hast maa han fly fra hans Haand;
Iitsa kini sa iyang kaugalingon ug dili moundang; mosulay siya paglikay sa kamot niini.
23 man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!
Magpalakpak siya sa iyang kamot sa pagbiaybiay kaniya; pagatayhopon siya niini pagawas sa iyang lugar.
