Job 24
1 Hvorfor har ej den Almægtige opsparet Tider, hvi faar de, som kender ham, ikke hans Dage at se?
| «چونکه زمانها از قادرمطلق مخفی نیست. پس چرا عارفان او ایام او راملاحظه نمی کنند؟ | ۱ |
2 De onde flytter Markskel, ranede Hjorde har de paa Græs.
| بعضی هستند که حدود رامنتقل می‌سازند و گله‌ها را غصب نموده، می‌چرانند. | ۲ |
3 faderløses Æsel fører de bort, tager Enkens Okse som Borgen:
| الاغهای یتیمان را می‌رانند و گاوبیوه‌زنان را به گرو می‌گیرند. | ۳ |
4 de trænger de fattige af Vejen. Landets arme maa alle skjule sig.
| فقیران را از راه منحرف می‌سازند، و مسکینان زمین جمیع خویشتن را پنهان می‌کنند. | ۴ |
5 Som vilde Æsler i Ørkenen gaar de ud til deres Gerning søgende efter Næring; Steppen er Brød for Børnene.
| اینک مثل خروحشی به جهت کار خود به بیابان بیرون رفته، خوراک خود را می‌جویند و صحرا به ایشان نان برای فرزندان ایشان می‌رساند. | ۵ |
6 De høster paa Marken om Natten, i Rigmandens Vingaard sanker de efter.
| علوفه خود را درصحرا درو می‌کنند و تاکستان شریران راخوشه چینی می‌نمایند. | ۶ |
7 Om Natten ligger de nøgne, uden Klæder, uden Tæppe i Kulden.
| برهنه و بی‌لباس شب رابه‌سر می‌برند و در سرما پوششی ندارند. | ۷ |
8 De vædes af Bjergenes Regnskyl, klamrer sig af Mangel paa Ly til Klippen.
| ازباران کوهها تر می‌شوند و از عدم پناهگاه، صخره‌ها را در بغل می‌گیرند | ۸ |
9 — Man river den faderløse fra Brystet, tager den armes Barn som Borgen. —
| و کسانی هستند که یتیم را از پستان می‌ربایند و از فقیر گرو می‌گیرند. | ۹ |
10 Nøgne vandrer de, uden Klæder, sultne bærer de Neg;
| پس ایشان بی‌لباس و برهنه راه می‌روند وبافه‌ها را برمی دارند و گرسنه می‌مانند. | ۱۰ |
11 mellem Murene presser de Olie, de træder Persen og tørster.
| دردروازه های آنها روغن می‌گیرند و چرخشت آنهارا پایمال می‌کنند و تشنه می‌مانند. | ۱۱ |
12 De drives fra By og Hus, og Børnenes Hunger skriger. Men Gud, han ænser ej vrangt.
| ازشهرآباد، نعره می‌زنند و جان مظلومان استغاثه می‌کند. اما خدا حماقت آنها را به نظر نمی آورد. | ۱۲ |
13 Andre hører til Lysets Fjender, de kender ikke hans Veje og holder sig ej paa hans Stier:
| «و دیگرانند که از نور متمردند و راه آن رانمی دانند. و در طریق هایش سلوک نمی نمایند. | ۱۳ |
14 Før det lysner, staar Morderen op, han myrder arm og fattig; om Natten sniger Tyven sig om;
| قاتل در صبح برمی خیزد و فقیر و مسکین رامی کشد. و در شب مثل دزد می‌شود. | ۱۴ |
15 Horkarlens Øje lurer paa Skumring, han tænker: »Intet Øje kan se mig!« og skjuler sit Ansigt under en Maske.
| چشم زناکار نیز برای شام انتظار می‌کشد و می‌گوید که چشمی مرا نخواهد دید، و بر روی خود پرده می‌کشد. | ۱۵ |
16 I Mørke bryder de ind i Huse, de lukker sig inde om Dagen, thi ingen af dem vil vide af Lys.
| در تاریکی به خانه‌ها نقب می‌زنند ودر روز، خویشتن را پنهان می‌کنند و روشنایی رانمی دانند، | ۱۶ |
17 For dem er Mørket Morgen, thi de er kendt med Mørkets Rædsler.
| زیرا صبح برای جمیع ایشان مثل سایه موت است، چونکه ترسهای سایه موت رامی دانند. | ۱۷ |
18 Over Vandfladen jages han hen, hans Arvelod i Landet forbandes, han færdes ikke paa Vejen til Vingaarden.
| آنها بر روی آبها سبک‌اند و نصیب ایشان بر زمین ملعون است، و به راه تاکستان مراجعت نمی کنند. | ۱۸ |
| چنانکه خشکی و گرمی آب برف را نابود می‌سازد، همچنین هاویه خطاکاران را. (Sheol h7585) | ۱۹ |
20 Han er glemt paa sin Hjemstavns Torv, hans Storhed kommes ej mer i Hu, Uretten knækkes som Træet.
| رحم (مادرش ) او را فراموش می‌نماید و کرم، او را نوش می‌کند. و دیگر مذکورنخواهد شد، و شرارت مثل درخت بریده خواهدشد. | ۲۰ |
21 Han var ond mod den golde, der ikke fødte, mod Enken gjorde han ikke vel;
| زن عاقر را که نمی زاید می‌بلعد و به زن بیوه احسان نمی نماید، | ۲۱ |
22 dem, det gik skævt, rev han bort i sin Vælde. Han staar op og er ikke tryg paa sit Liv,
| و اما خدا جباران را به قوت خود محفوظ می‌دارد. برمی خیزند اگرچه امید زندگی ندارند، | ۲۲ |
23 han styrtes uden Haab og Støtte, og paa hans Veje er idel Nød.
| ایشان را اطمینان می‌بخشد و بر آن تکیه می‌نمایند، اما چشمان اوبر راههای ایشان است. | ۲۳ |
24 Hans Storhed er stakket, saa er han ej mer, han bøjes og skrumper ind som Melde og skæres af som Aksenes Top.
| اندک زمانی بلندمی شوند، پس نیست می‌گردند و پست شده، مثل سایرین برده می‌شوند و مثل سر سنبله‌ها بریده می‌گردند، | ۲۴ |
25 Og hvis ikke — hvo gør mig til Løgner, hvo gør mine Ord til intet?
| و اگر چنین نیست پس کیست که مراتکذیب نماید و کلام مرا ناچیز گرداند؟» | ۲۵ |
