Job 24
1 Hvorfor har ej den Almægtige opsparet Tider, hvi faar de, som kender ham, ikke hans Dage at se?
Nganong wala man nagtakda ang Makagagahom ug tukmang panahon sa iyang paghukom alang sa tawong daotan? Nganong wala man nakita niadtong nagmatinud-anon sa Dios ang pag-abot sa iyang paghukom?
2 De onde flytter Markskel, ranede Hjorde har de paa Græs.
Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa mga ilhanan sa utlanan; ug adunay mga tawong daotan nga nangawat ug mga panon sa karnero ug gibutang kini nila sa ilang sibsibanan.
3 faderløses Æsel fører de bort, tager Enkens Okse som Borgen:
Gipahilayo nila ang asno sa mga walay amahan; gikuha usab nila ang toro nga baka sa biyuda ingon nga garantiya.
4 de trænger de fattige af Vejen. Landets arme maa alle skjule sig.
Gipugos nilag papahawa sa ilang mga agianan ang mga timawa; ang tanang kabos nga katawhan sa kalibotan nanago gikan kanila.
5 Som vilde Æsler i Ørkenen gaar de ud til deres Gerning søgende efter Næring; Steppen er Brød for Børnene.
Tan-awa, kining mga tawong kabos miadto sa ilang mga trabaho sama sa ihalas nga mga asno sa kamingawan, maampingon nga nangita sa ilang pagkaon; tingali ug hatagan silag pagkaon sa Araba alang sa ilang mga anak.
6 De høster paa Marken om Natten, i Rigmandens Vingaard sanker de efter.
Ang mga tawong kabos nag-ani panahon sa kagabhion sa kaumahan sa ubang tawo, namunit sila ug mga ubas gikan sa mga tawong daotan nga nag-ani.
7 Om Natten ligger de nøgne, uden Klæder, uden Tæppe i Kulden.
Nangatulog sila tibuok gabii nga hubo ug walay bisti; ug wala silay tabon panahon sa tingtugnaw.
8 De vædes af Bjergenes Regnskyl, klamrer sig af Mangel paa Ly til Klippen.
Nangabasa sila tungod sa ulan sa kabukiran; ug tungod kay wala silay balay nga mapuy-an nanghigda na lamang sila tupad sa mga dagkong bato.
9 — Man river den faderløse fra Brystet, tager den armes Barn som Borgen. —
Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa ilang mga anak gikan sa suso sa ilang inahan, mga tawong daotan nga nagapanguha ug bata ingon nga garantiya gikan sa mga tawong kabos.
10 Nøgne vandrer de, uden Klæder, sultne bærer de Neg;
Apan ang mga tawong kabos nagalakaw nga hubo ug walay bisti; bisan tuod naglakaw sila nga gutom, ginapas-an gihapon nila ang mga pung-pung sa humay sa ubang tawo.
11 mellem Murene presser de Olie, de træder Persen og tørster.
Ang mga tawong kabos nagbuhat ug lana gikan sa balay sa mga daotan; gitamaktamakan nila ang pug-anan ug bino sa mga tawong daotan, apan sila mismo nag-antos sa kauhaw.
12 De drives fra By og Hus, og Børnenes Hunger skriger. Men Gud, han ænser ej vrangt.
Nag-agulo ang mga tawo sa siyudad; nagpakitabang ang mga samaran, apan wala nagpanumbaling ang Dios sa ilang mga pag-ampo.
13 Andre hører til Lysets Fjender, de kender ikke hans Veje og holder sig ej paa hans Stier:
Ang uban niining mga tawong daotan misupak batok sa kahayag; wala sila nasayod sa pamaagi niini; ni nagpabilin sa iyang pamaagi.
14 Før det lysner, staar Morderen op, han myrder arm og fattig; om Natten sniger Tyven sig om;
Ang mamumuno mobangon panahon sa kahayag; patyon niya ang mga kabos ug timawa nga katawhan; sa kagabhion sama siya sa kawatan.
15 Horkarlens Øje lurer paa Skumring, han tænker: »Intet Øje kan se mig!« og skjuler sit Ansigt under en Maske.
Usab, ang mata sa mananapaw naghulat sa pagsalop sa adlaw; miingon siya, 'Walay mata nga makakita kanako'. Gitabonan niya ang iyang dagway.
16 I Mørke bryder de ind i Huse, de lukker sig inde om Dagen, thi ingen af dem vil vide af Lys.
Panahon sa kangitngit ang mga tawong daotan nanglungkab sa mga balay; apan motago sila panahon sa adlaw; ug wala nila gitagaan ug pagtagad ang kahayag.
17 For dem er Mørket Morgen, thi de er kendt med Mørkets Rædsler.
Kay kanila ang kabuntagon sama lamang sa usa ka baga nga kangitngit; ug mas ganahan sila sa makalilisang nga mahitabo sa baga nga kangitngit.
18 Over Vandfladen jages han hen, hans Arvelod i Landet forbandes, han færdes ikke paa Vejen til Vingaarden.
Dali silang namatay, hinuon, sama sa mga bula ilalom sa katubigan; tinunglo ang ilang gipanag-iya nga yuta; ug walay si bisan kinsa nga motrabaho sa ilang mga parasan.
Lamuyon sa kauga ug kainit ang mga tubig sa niyebe; busa lamuyon usab sa Sheol kadtong nakasala. (Sheol h7585)
20 Han er glemt paa sin Hjemstavns Torv, hans Storhed kommes ej mer i Hu, Uretten knækkes som Træet.
Kalimtan gayod siya sa nagsabak kaniya; kaunon siya sa mga ulod; ug wala nay makahinumdom pa kaniya; ug sa ingon niini nga paagi, ang pagkadaotan mabungkag sama sa kahoy.
21 Han var ond mod den golde, der ikke fødte, mod Enken gjorde han ikke vel;
Lamunon sa daotan ang babaye nga dili makaanak; wala gayod siya'y mabuhat nga maayo sa biyuda.
22 dem, det gik skævt, rev han bort i sin Vælde. Han staar op og er ikke tryg paa sit Liv,
Apan birahon sa Dios ang mga kusgang mga tawo pinaagi sa iyang gahom; motindog siya ug dili niya sila hatagan ug kusog sa kinabuhi.
23 han styrtes uden Haab og Støtte, og paa hans Veje er idel Nød.
Gitugotan sila sa Dios nga maghunahuna nga aduna silay kasigurohan, ug nalipay sila niana, apan ang iyang mga mata nagatan-aw sa ilang mga pamaagi.
24 Hans Storhed er stakket, saa er han ej mer, han bøjes og skrumper ind som Melde og skæres af som Aksenes Top.
Napasidunggan kining mga tawhana; apan, sa dali lamang nga panahon, mawala sila; sa pagkatinuod, dad-on sila paubos; pagatigumon sila sama sa uban; ug pagaputlon sila sama sa usa ka mag-uuma nga nanggarab ug trigo.
25 Og hvis ikke — hvo gør mig til Løgner, hvo gør mine Ord til intet?
Kung dili man, kinsa may makapamatuod nga ako bakakon; kinsa man ang makahimo sa akong pagpamulong nga walay bili?”
