Job 22
1 Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
| ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: |
2 Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
| «ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟ |
3 Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
| ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟ |
4 Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller gaar han i Rette med dig derfor?
| «ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟ |
5 Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
| ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟ |
6 Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
| بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە. |
7 gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
| ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی، |
8 Den mægtige — hans var Landet, den hædrede boede der.
| هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو. |
9 Du lod Enker gaa tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
| بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند. |
10 Derfor var der Snarer omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
| لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت، |
11 Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand gaar over dig!
| لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت. |
12 Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de staar!
| «ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە! |
13 Dog siger du: »Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
| بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟ |
14 Skyerne skjuler ham, saa han ej ser, paa Himlens Runding gaar han!«
| هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“ |
15 Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betraadte,
| ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟ |
16 de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
| ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا. |
17 som sagde til Gud: »Gaa fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?«
| ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“ |
18 Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Raad er ham fjernt.
| بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت. |
19 De retfærdige saa det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
| ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات: |
20 For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
| ”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“ |
21 Bliv Ven med ham og hold Fred, derved vil der times dig Lykke;
| «تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت. |
22 tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord paa Sinde!
| تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە. |
23 Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
| ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە، |
24 kaster du Guldet paa Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
| ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان، |
25 saa den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
| ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ. |
26 ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Aasyn til Gud.
| بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت. |
27 Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
| نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت. |
28 hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner paa dine Veje;
| بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە. |
29 thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slaar Øjnene ned;
| کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات. |
30 han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
| تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.» |
