Job 22
1 Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
«İnsan Allaha fayda verə bilərmi? Müdrik adam Ona fayda verərmi?
3 Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
Sənin salehliyindən Külli-İxtiyar nə ləzzət alır? Sənin düz həyat tərzinin Ona nə faydası var?
4 Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller gaar han i Rette med dig derfor?
Səni tənbeh etməsi, mübarizə aparması Ondan qorxduğun üçündürmü?
5 Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
Pisliyin böyük deyilmi, Təqsirin hədsiz deyilmi?
6 Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
Çünki qardaşlarından səbəbsiz girov aldın, Onları lüt qoydun.
7 gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
Yorğuna bir içim su vermədin, Ac olandan çörəyini əsirgədin.
8 Den mægtige — hans var Landet, den hædrede boede der.
Qol gücünlə ölkəyə sahib oldun, Hörmətli insan kimi orada yaşadın.
9 Du lod Enker gaa tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
Dul qadınları əliboş qaytardın, Yetimlərin qol-qanadını qırdın.
10 Derfor var der Snarer omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
Ona görə hər yanını tələlər bürüyüb, Qəfil qorxu səni dəhşətləndirib.
11 Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand gaar over dig!
Hər şeyə qara vurub görmürsən, Sellərdə boğulursan.
12 Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de staar!
Allah göylərdə – ucalarda deyilmi? Ən uzaq ulduzlara bir nəzər sal, Gör nə qədər ucalarda yerləşib!
13 Dog siger du: »Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
Amma deyirsən “Allah nə bilir? Qatı qaranlıq içindən hökm verə bilərmi?
14 Skyerne skjuler ham, saa han ej ser, paa Himlens Runding gaar han!«
Görə bilmir, qara buludlar Ona mane olur, Göy qübbəsinin üzərində dolaşır”.
15 Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betraadte,
Pis adamların gəzdiyi Köhnə yolumu tutacaqsan?
16 de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
Onlar vaxtı çatmamış çəkilib getdilər, Təməllərini sellər basdı.
17 som sagde til Gud: »Gaa fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?«
Allaha dedilər: “Bizdən uzaq ol! Bizə Külli-İxtiyar nə edə bilər?”
18 Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Raad er ham fjernt.
Amma evlərini bərəkətlə dolduran Allah idi, Ona görə pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun.
19 De retfærdige saa det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
Salehlər pislərin həlak olduğunu görüb sevinir, Günahsızlar onlara belə istehza edir:
20 For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
“Düşmənlərimiz yox oldu, Onlardan nə qaldısa, yanıb kül oldu”.
21 Bliv Ven med ham og hold Fred, derved vil der times dig Lykke;
Allahla barışıb dost olsan, Xeyir taparsan.
22 tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord paa Sinde!
Onun ağzından çıxan təlimi qəbul et, Onun sözlərini qəlbində saxla.
23 Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
Külli-İxtiyara tərəf dönsən, Əvvəlki halına düşərsən. Çadırın şərdən uzaq olsa,
24 kaster du Guldet paa Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
Qızılını torpağa, Ofir qızılını dərədəki çınqıllığa atsan,
25 saa den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
Külli-İxtiyar sənin qızılın olar, Qiymətli gümüşün olar.
26 ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Aasyn til Gud.
Onda Külli-İxtiyardan zövq alarsan, Allaha üz tutarsan.
27 Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
Ona yalvarsan, səni eşidər, Etdiyin nəzirləri yerinə yetirərsən.
28 hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner paa dine Veje;
O da dediyin sözü yerinə yetirər, Yollarına nur səpilər.
29 thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slaar Øjnene ned;
İnsanlar səni alçaldanda “Baş ucalığına görədir” deyərsən, Çünki Allah itaətkarları xilas edər.
30 han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
O, günahsız olmayanı belə qurtarar, Sənin əllərinin təmizliyinə görə günahkar xilas olar».
