Job 21
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
Mihainoa dia mihainoa ny teniko, Ary aoka izany no ho fampiononanareo ahy.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
Mandefera amiko ianareo, fa mba hiteny kosa aho izao; Ary rehefa tapitra ny teniko, dia mandatsalatsà ihany indray ianareo.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
Raha ny amiko, moa ny ataon’ ny olona va no itarainako? Ary raha izany, nahoana no hahalefitra ny fanahiko?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
Jereo aho, dia aoka ho talanjona ianareo, ary mitampena vava.
6 Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
Eny, raha mahatsiaro izany aho, dia raiki-tahotra, sady toran-kovitra ny tenako:
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Nahoana no velona ny ratsy fanahy ka sady tratrantitra no be hery?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Ny zanany koa mitomoetra tsara eo anatrehany, ary ny zafiny eo anoloany.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Ny ankohonany miadana ka tsy manan-tahotra, ary ny tsorakazon’ Andriamanitra tsy mamely azy.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Ny ombilahiny mampiteraka ka mahavanona; Ny ombivaviny miteraka ka tsy mamotsotra.
11 de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
Mamoaka ny zanany madinika toy ny ondry aman’ osy izy, ka mikoriana ny zanany.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Mihoby mitondra ampongatapaka sy lokanga izy ary mifaly amin’ ny feon-tsodina.
Mandany ny androny amin’ ny fahafinaretana izy; Amin’ ny indray mipi-maso monja no idinany any amin’ ny fiainan-tsi-hita. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Kanefa anie ireo no manao amin’ Andriamanitra hoe: Mialà aminay! Fa tsy mba irinay ny hahalala ny lalanao.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
Zinona izay Tsitoha, no hotompoinay? Ary inona no soa ho azonay, raha mivavaka aminy?
16 Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
Indro, tsy avy amin’ ny tenany ihany ny fahafinaretany! Ho lavitra ahy anie ny fisainan’ ny ratsy fanahy!
17 Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
Indraindray foana no mba maty ny jiron’ ny ratsy fanahy, sy tonga ny loza manjo azy. Ary amelaran’ Andriamanitra fandrika ireny noho ny fahatezerany,
18 saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Ka tonga tahaka ny mololo voatetika indaosin’ ny rivotra izy sy tahaka ny akofa entin’ ny tafio-drivotra.
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
Andriamanitra, hoy ianareo, mbola hampijaly ny zanany noho ny helodrainy! Tsia; fa ny tenan’ ireny ihany no aoka hovaliany, mba hahalalany.
20 lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Aoka ny masony ihany no hahita ny loza manjo azy, ary aoka ny tenany ihany no hisotro ny fahatezeran’ ny Tsitoha.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
Fa mampaninona azy moa ny amin’ ny taranany mandimby azy, raha tapaka ny isan’ ny androny?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
Moa Andriamanitra va no hampianarim-pahalalana, nefa Izy no mitsara ny any an-danitra aza?
23 En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
Maty ny anankiray, raha tsy mbola mihena ny fahatanjahany, sady miadana tokoa ka tsy manana ahiahy;
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Feno ronono ny fitoeran-drononony, ary vonton-tsoka ny taolany.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Ary ny anankiray maty amin’ ny fahorian’ ny fanahiny kosa ka tsy mba nanandrana soa akory.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Samy mandry ao amin’ ny vovoka izy roa tonta, ka feno olitra ny tenany.
27 Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Indro, fantatro ny hevitrareo sy ny saim-petsy amelezanareo ahy;
28 naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
Fa hoy ianareo: Aiza ny tranon’ ny mpitohatoha? Ary aiza ny lay fitoeran’ ny ratsy fanahy?
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Kanefa tsy mba nanontany tamin’ ny mpandeha amin’ ny tany lavitra va ianareo? Ary tsy heverinareo va ny zava-mahagaga, ambaran’ Ireo hoe:
30 Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
Amin’ ny andro hahitan-doza dia voaaro ihany ny ratsy fanahy, ary amin’ ny andro fahatezerana dia enti-miala izy?
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Iza no hanambara ny lalany eo anatrehany? Ary raha misy zavatra nataony, iza no sahy hamaly azy?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Ary ho entina ho eny an-tany fandevonana izy ka mbola hitazana ao am-pasana;
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Ho mamy aminy ny bainga any an-dohasaha, ary ny olona rehetra hanaraka azy, toy ny nandehanan’ ny maro tany alohany.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
Endrey! ity ianareo mba mampionona ahy foana! Ary ny famalianareo anefa, raha voasana tsara, dia lainga ihany!
