Job 21
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Yobo azongisaki:
2 Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
« Yoka na bokebi maloba na ngai, mpe tika ete yango ezala kobondisama mpo na ngai.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
Bokanga nanu mitema, wana nazali koloba; soki nasilisi koloba nde bokoba na bino koseka ngai.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
Boni, nazali kolela epai ya moto? Ndenge nini nalemba te kokanga motema?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
Botala ngai, bokokamwa, bokozanga ata likambo ya koloba.
6 Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
Soki kaka nakanisi yango, nabangi, mpe nzoto na ngai ekomi kolenga na somo.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Mpo na nini bato mabe bazali kowumela na bomoi? Mpo na nini bakomaka mibange mpe babakisaka nguya na bango?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Bana na bango bazali kolendisama pembeni na bango, mpe bakitani na bango bazali kofuluka na miso na bango.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Bandako na bango ebatelami mpe ezangi kobanga, fimbu na Nzambe ezali likolo na bango te.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Bangombe na bango ya mibali elembaka te kobotisa, bangombe na bango ya basi ebotaka kaka mpe esopaka zemi te.
11 de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
Lokola kati na etonga ya bameme, bazali kotika bana na bango: bamoko kokima-kima, mpe bamosusu kosakana.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Bazali kobeta mbonda mpe lindanda, bazali kosepela na lokito ya flite;
bazali kolekisa mikolo na bango na bomengo, mpe bazali kokende na mboka ya bakufi na kimia. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Nzokande, balobaka na Nzambe: ‹ Longwa mosika na biso! Tozali na posa te ya koyeba nzela na yo.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
Nkolo-Na-Nguya-Nyonso nde nani mpo ete tosalela ye? Tokozwa litomba nini na kosambela ye? ›
16 Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
Boni, bozwi na bango ezali kati na maboko na bango moko te? Kasi mosika na ngai, likanisi ya kolanda toli ya bato mabe!
17 Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
Mbala boni bazali koboma mwinda ya bato mabe? Mbala boni pasi ezali kokitela bango? Boni, Nzambe abombeli bango kanda na Ye?
18 saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Mokolo nini mopepe makasi ekomema bango lokola makasa to matiti ya kokawuka?
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
Balobaka: ‹ Nzambe apesaka etumbu ya moto mabe epai ya bana na ye. › Tika ete apesa etumbu yango epai na ye moko moto mabe, mpo ete ayeba yango!
20 lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Tika ete miso na ye moko emona kobebisama na ye, mpe amela kopo ya kanda ya Nkolo-Na-Nguya-Nyonso.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
Pasi ya libota oyo etikali sima na ye ekosala ye nini tango basanza oyo bakatela ye ekomi na suka?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
Bakoki solo koyekolisa Nzambe mayele, Ye oyo asambisaka ezala bato oyo baleki kotombolama?
23 En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
Moko azali kokufa na makasi na ye nyonso, na kimia nyonso mpe na pasi ata moko te,
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
na nzoto sembesembe, mpe na mikuwa etonda na mafuta;
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
mosusu azali kokufa na mawa na motema, atikali ata komeka kosepela na bomengo te.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Nzokande, bango mibale bakolala ndenge moko na se ya mabele, mpe bankusu ekozipa bango.
27 Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Solo, nayebi malamu makanisi mpe mabongisi na bino, mpo na kotelemela ngai;
28 naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
bolobaka: ‹ Wapi ndako ya mozwi? Wapi bandako oyo bato mabe bazalaki kovanda? ›
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Botunaki mituna wana te epai ya baleki nzela? Bobosani makambo oyo bayebisaki bino,
30 Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
ete moto mabe abikaka mpe na mokolo ya pasi, akangolamaka mpe na mokolo ya kanda.
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Nani, na miso ya moto mabe, apamelaka etamboli na ye? Nani azongiselaka ye makambo oyo asalaka?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Bamemaka ye na lilita, mpe bakengelaka kunda na ye.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Mabele ya lubwaku ezalaka malamu mpo na ye; bato nyonso batambolaka sima na ye na molongo, mpe bato ebele penza batambolaka liboso na ye.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
Boye, mpo na nini bozali komitungisa mpo na kobondisa ngai? Pamba te kati na biyano na bino, etikali kaka lokuta. »
