Job 21
1 Saa tog Job til Orde og svarede:
Ket simmungbat ni Job ket kinunana,
2 Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
“Dinggenyo a nasayaat ti sasaok, ket agbalin koma daytoy a liwliwayo.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo haane!
Palubosandak, ket agsaoak met; kalpasan ti panagsaok, ituloyyo ti pananglaisyo kaniak.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utaalmodig?
Maipapan kaniak, agrirririak kadi iti tao? Apay koma nga awan ti kalintegak a saan a makaanus?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Haand paa Mund!
Kitaendak ket agsiddaawkayo, ken iyapputyo dayta imayo iti ngiwatyo.
6 Jeg gruer, naar jeg tænker derpaa, mit Legeme gribes af Skælven:
No panpanunotek dagiti panagsagsagabak, mariribukanak, ket agbuteng dagiti lasagko.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Apay nga agtultuloy nga agbibiag dagiti nadangkes a tattao, a lumakay, ken bumilbileg iti pannakabalin?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Agtalinaed dagiti kaputotanda kadakuada kadagiti imatangda, ken agtalinaed dagiti kaputotanda kadagiti matmatada.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Natalged dagiti babbalayda manipud iti buteng; awan ti baot ti Dios kadakuada.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Agputot dagiti bulog a bakada; saan nga agkurang a mangaramid iti daytoy; mangipasngay dagiti bakada ket saanda a maalisan.
11 de slipper deres Drenge ud som Faar, deres Børneflok boltrer sig ret;
Paruarenda dagiti annakda a kas iti arban, ket agsala dagiti annakda.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Agkantada a mabuyugan iti pandereta ken arpa ken agragsakda babaen iti aweng ti plauta.
Busbusenda dagiti al-aldawda iti kinarang-ay, ket siuulimekda a bumaba iti sheol. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: »Gaa fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Ibagada iti Dios, 'Panawandakami ta saanmi a tarigagayan iti aniaman a pannakaammo kadagiti wagwagasmo.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke paa hos ham?«
Ania aya iti Mannakabalin amin, a rumbeng a dayawenmi isuna? Ania iti pagimbagan a maalami no agkararagkami kenkuana?'
16 Er ej deres Lykke i deres Haand og gudløses Raad ham fjernt?
Kitaenyo, saan kadi ng adda kadagiti bukodda nga ima ti kinarang-ay? Awan ti pakainagiak iti pammagbaga dagiti nadangkes a tattao.
17 Naar gaar de gudløses Lampe ud og naar kommer Ulykken over dem? Naar deler han Loddet ud i sin Vrede,
Kasano kadaras ti pannakaiddep ti pagsilawan dagiti nadangkes a tattao, wenno ti pannakadidigrada? Mamin-ano aya a mapasamak nga iwaras ti Dios dagiti ladingit kadakuada iti pungtotna?
18 saa de bliver som Straa for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Mamin-ano ti panagbalinda a kas iti garami iti sangoanan ti angin wenno kas iti taep nga itay-tayab ti bagio?
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, saa han mærker det,
Kunayo, 'Ikabkabil ti Dios ti biddut ti maysa a tao kadagiti annakna tapno isuda ti mangbayad.' Bay-am a supapakanna daytoy iti bukodna, tapno maammoanna ti nagbasolanna.
20 lad ham selv faa sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Bay-am a makita dagiti matana ti bukodna a pakadadaelan, ken bay-am nga inumenna ti pungtot ti Mannakabalin amin.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, naar hans Maaneders Tal er udrundet?
Ta ania ti bibiangna iti pamiliana kalpasan kenkuana inton naputeden dagiti bilang dagiti bulbulanna?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
Adda kadi ti makaisuro iti pannakaammo ti Dios agsipud ta uk-ukomenna uray dagiti nangangato?
23 En dør jo paa Lykkens Tinde, helt tryg og saa helt uden Sorger:
Matay ti maysa a tao iti pigsana, a siuulimek ken sinanam-ay.
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Napno ti bagina iti gatas, ken ti pata dagiti tultulangna ket nabasa ken nasalun-at.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Matay ti sabali pay a tao iti kinasaem ti kararua, ti saan a pulos a nakapadas iti aniaman a kinaimbag.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Agpadada nga agidda iti tapok; agpadada nga iggesen.
27 Se, jeg kender saa vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Kitaenyo, ammok dagiti panpanunotenyo, ken dagiti wagas a tartarigagayanyo tapno padaksendak.
28 naar I siger: »Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?«
Ta imbagayo, 'Sadino ita ti balay ti prinsipe? Sadino ti tolda a naminsan a naggianan ti nadangkes?'
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Saanyo pay kadi a pulos a sinaludsod dagiti agdaldaliasat a tattao? Saanyo kadi nga ammo ti pammaneknek nga ibagbagada,
30 Den onde skaanes paa Ulykkens Dag og frelses paa Vredens Dag.
a ti nadangkes a tao ket maiyadayo iti aldaw ti didigra, ken maipanaw isuna iti aldaw ti pungtot?
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Siasino ti mangukomto iti dalan ti nadangkes a tao iti rupana? Siasino ti mangsupapak kenkuana gapu iti inaramidna?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Nupay kasta maipanto isuna iti tanem; kankanayonto a bantayan dagiti tattao ti tanemna.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger saa efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Nasam-itto kenkuana dagiti bingbingkol ti tanap; sumurotto dagiti amin a tattao kenkuana, adda ti saan a mabilang a tattao iti sangoananna.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar — kun Svig er tilbage!
Kasano ngarud a liwliwaendak babaen iti awan kaes-eskanna, agsipud ta awan serserbi dagiti sungbatyo no diket kinapalso?”
